Προσφυγή της 28ης Φεβρουαρίου 2012 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-103/12)

2012/C 157/02

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: L.G. Knudsen, I. Díez Parra και I. Liukkonen)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή του, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως 2012/19/ΕΕ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2011, για την έγκριση, από μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλώσεως σχετικά με τη χορήγηση αλιευτικών δυνατοτήτων στα ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αλιευτικά σκάφη που φέρουν σημαία της Βολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης στα ανοικτά των ακτών της Γαλλικής Γουιάνας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αμφισβητεί, κυρίως, την επιλεγείσα νομική βάση. Ισχυρίζεται ότι το άρθρο 43, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 218, παράγραφος 6, στοιχείο β', ΣΛΕΕ, δεν μπορεί να αποτελεί ορθή νομική βάση, καθόσον η οικεία πράξη ισοδυναμεί με διεθνή συμφωνία αφορώσα την πρόσβαση στα ύδατα της Ένωσης τρίτου κράτους με σκοπό την άσκηση αλιευτικών δραστηριοτήτων. Η πράξη, συνεπώς, έπρεπε να είχε εκδοθεί βάσει των άρθρων 43, παράγραφος 2, και 218, παράγραφος 6, στοιχείο α', ΣΛΕΕ και κατ· επέκταση κατόπιν εγκρίσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Επικουρικώς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο, προσφεύγοντας στη διαδικασία του άρθρου 218 ΣΛΕΕ, παραγράφου 6,στοιχείο β', ερμήνευσε εσφαλμένα το στοιχείο α' της ίδιας παραγράφου. Ακόμη και αν υποτεθεί ότι το άρθρο 43, παράγραφος 3, της ΣΛΕΕ μπορεί να αποτελέσει την κατάλληλη νομική βάση για μια εσωτερική πράξη της Ένωσης η οποία έχει το ίδιο περιεχόμενο με την προσβαλλόμενη απόφαση, ζήτημα αμφισβητούμενο από το Κοινοβούλιο, παραμένει γεγονός ότι η κοινή αλιευτική πολιτική αποτελεί, για τη σύναψη διεθνών υποχρεώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αδιαίρετο σύνολο όσον αφορά την εν λόγω διαδικασία. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε συμφωνία στον συγκεκριμένο τομέα είναι μία «συμφωνία [-] που καλύπτει τομείς στους οποίους εφαρμόζεται η συνήθης νομοθετική διαδικασία», κατά την έννοια του άρθρου 218, παράγραφος 6, στοιχείο α', ΣΛΕΕ. Συνεπώς, η πράξη έπρεπε εν πάση περιπτώσει να εκδοθεί τηρουμένης της διαδικασίας εγκρίσεως που προβλέπεται στο στοιχείο α' της οικείας διατάξεως.

(1)  ΕΕ 2012, L 6, σ. 8.