Agħżel il-karatteristiċi sperimentali li tixtieq tipprova

Dan id-dokument hu mislut mis-sit web tal-EUR-Lex

Dokument 62012CN0040

    Υπόθεση C-40/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιανουαρίου 2012 η Gascogne Sack Deutschland GmbH, πρώην Sachsa Verpackung GmbH, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-79/06, Sachsa Verpackung κατά Επιτροπής

    ΕΕ C 89 της 24.3.2012, p. 17–18 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    24.3.2012   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 89/17


    Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιανουαρίου 2012 η Gascogne Sack Deutschland GmbH, πρώην Sachsa Verpackung GmbH, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-79/06, Sachsa Verpackung κατά Επιτροπής

    (Υπόθεση C-40/12 P)

    2012/C 89/27

    Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

    Διάδικοι

    Αναιρεσείουσα: Gascogne Sack Deutschland GmbH, πρώην Sachsa Verpackung GmbH (εκπρόσωποι: F. Puel και L. François-Martin, avocats)

    Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

    Αιτήματα της αναιρεσείουσας

    H αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

    να αναιρέσει την απόφαση της 16ης Νοεμβρίου 2011 την οποία εξέδωσε το τέταρτο τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-79/06 […] και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί σύμφωνα με την κρίση του Δικαστηρίου, αφορώσα και το ζήτημα των οικονομικών συνεπειών που είχε για την αναιρεσείουσα η παρέλευση χρονικού διαστήματος πέραν του ευλόγου·

    να μειώσει το ποσό της κυρώσεως προκειμένου να λάβει υπόψη τις οικονομικές συνέπειες που είχε για την αναιρεσείουσα η παρέλευση χρονικού διαστήματος πέραν του ευλόγου·

    να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

    Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

    Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

    Με τον πρώτο λόγο, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο μη αντλώντας τις συνέπειες της ενάρξεως ισχύος, την 1η Δεκεμβρίου 2009, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως δε του άρθρου της 6, το οποίο προσδίδει στον Χάρτη των θεμελιωδών Δικαιωμάτων την ίδια νομική ισχύ με τις Συνθήκες.

    Με τον δεύτερο λόγο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή του ως προς την εφαρμογή του άρθρου 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003 (1) και του άρθρου 15 του κανονισμού 17 (2).

    Με τον τρίτο λόγο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν άσκησε τον δικαστικό του έλεγχο και δεν έλεγξε επαρκώς την αιτιολογία και τη συλλογιστική της Επιτροπής όσον αφορά τον αντίκτυπο της πρακτικής στην αγορά.

    Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει, επικουρικώς, την εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου με τήρηση της διαδικασίας, κατά παράβαση της αρχής της εύλογης προθεσμίας, την οποία καθιερώνει το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, και της αρχής της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας. Με τον λόγο αυτόν, η αναιρεσείουσα ζητεί κυρίως την αναίρεση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως και, επικουρικώς, τη μείωση του ποσού της κυρώσεως, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι οικονομικές συνέπειες που είχε για την αναιρεσείουσα η παρέλευση χρονικού διαστήματος πέραν του ευλόγου.


    (1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 [ΕΚ] και 82 [ΕΚ] (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

    (2)  Κανονισμός 17 του Συμβουλίου, της 6ης Φεβρουαρίου 1962, πρώτος κανονισμός εφαρμογής των άρθρων [81 ΕΚ] και [82 ΕΚ] (ΕΕ ειδ. έκδ. 08/001, σ. 25).


    Fuq