Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Εσθονίας

(Υπόθεση C-227/10)

()

2010/C 209/24

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Oliver και J.-B. Laignelot επικουρούμενοι από τον A. Salumets, Vandeadvokaat)

Καθής: Δημοκρατία της Εσθονίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ελλιπής μεταφορά του άρθρου 2, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, στην εσωτερική έννομη τάξη

Κατά την Επιτροπή, ο ορισμός που έχει διατυπωθεί στο άρθρο 31 του εσθονικού νόμου σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την περιβαλλοντική διαχείριση (Keskkonnamõju hindamise ja keskkonnajuhtimise seadus, KeHJS), παρόλον ότι είναι ευρύτερος από αυτόν της οδηγίας καθόσον πρόκειται για το άρθρο 2, στοιχείο α', δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας, εντούτοις, είναι στενότερος από αυτόν καθόσον πρόκειται για την πρώτη περίπτωση, διότι εξαιρούνται σχέδια και προγράμματα (με τις ενδεχόμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους), τα οποία καταρτίζει μεν μια αρχή αλλά τα οποία δεν εκδόθηκαν με νομική πράξη. Επομένως, κατά τον εσθονικό εσωτερικό νόμο, είναι δυνατόν σχέδια και προγράμματα, τα οποία καταρτίστηκαν βάσει νομοθετικών ή διοικητικών διατάξεων (αν και ο εσθονικός νόμος δεν προβλέπει τον εν λόγω όρο που διατυπώνεται στην οδηγία), να μην πρέπει να εξετάζονται ως προς τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις.

Ελλείψεις κατά τη μεταφορά του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η τεθείσα στο άρθρο 37, παράγραφος 2, σημείο 3, απαίτηση, να δημοσιεύεται είτε το προσχέδιο του σχεδίου ή του προγράμματος ή μόνον η αρχική εντολή, δεν είναι σύμφωνη προς την οδηγία. Συνήθως, η αρχική εντολή για το έγγραφο στρατηγικού προγραμματισμού διατυπώνεται υπερβολικά γενικά και δεν επιτρέπει τη διαπίστωση και εκτίμηση όλων των επιπτώσεων στο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία.

Ελλιπής μεταφορά του άρθρου 6, παράγραφος 3, της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη

Στο άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας διατυπώνεται η σαφής υποχρέωση να ορίζονται οι αρχές οι οποίες ενδέχεται να ενδιαφέρονται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εφαρμογής των σχεδίων ή προγραμμάτων. Στη διάταξη αυτή παραπέμπουν, επίσης, το άρθρο 3, παράγραφος 6, το άρθρο 5, παράγραφος 4, και το άρθρο 6, παράγραφοι 1 και 2. Στο άρθρο 36, παράγραφος 3, και στο άρθρο 35, παράγραφος 4, KeHJS απαριθμούνται οι ίδιες συμβουλευτικές αρχές (το Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, η Υπηρεσία Περιβάλλοντος ή ένα όργανο της τοπικής αυτοδιοίκησης), αλλά ο εσθονικός νόμος δεν απαιτεί διαβούλευση άλλων αρχών. Αυτό σημαίνει, εν τούτοις, ότι δεν υφίσταται γενική απαίτηση διαβουλεύσεως με όλες τις αρχές οι οποίες, ενόψει των ειδικών περιβαλλοντικών αρμοδιοτήτών τους, ενδέχεται να ενδιαφέρονται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εφαρμογής των σχεδίων και προγραμμάτων. Εξάλλου, σύμφωνα με τις αναφερθείσες παραγράφους του KeHJS δεν είναι σαφές, με ποιες επιπλέον αρχές, εκτός των αναφερθεισών, πρέπει να γίνονται διαβουλεύσεις. Κατά την άποψη της Επιτροπής, ο εσθονικός νόμος είναι ασαφής και η ελευθερία επιλογής κατά τον ορισμό των αρχών κατά το άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας, υπερβολικά μεγάλη. Θα ήταν δυνατόν, για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εφαρμογής των σχεδίων ή προγραμμάτων να ενδιαφέρονται και άλλες αρχές. Ακόμη και αν ο εσθονικός νόμος προβλέπει ότι ενδεχομένως μπορούν να γίνουν διαβουλεύσεις και με άλλες αρχές, υφίσταται η δυνατότητα να μην τις διαβουλεύονται ούτε τότε, αν αυτές ενδεχομένως ενδιαφέρονται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εφαρμογής των σχεδίων και προγραμμάτων, επειδή στην περίπτωση αυτή δεν υφίσταται υποχρέωση για διαβούλευση.

(1)  ΕΕ L 197, σ. 30.