Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-571/08)

(2009/C 55/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: W. Mölls και L. Pignataro)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Επί της κατώτατης τιμής

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ιταλική Δημοκρατία, καθορίζοντας κατώτατη τιμή όσον αφορά τα τσιγάρα, παρέβη το άρθρο 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 95/59/ΕΚ (όπως και το άρθρο 5 της οδηγίας 72/464/ΕΟΚ (2), το οποίο αντικατέστησε η προαναφερθείσα διάταξη και με το οποίο αυτή είναι κατ' ουσίαν ταυτόσημη). Η εν λόγω διάταξη καθιερώνει την αρχή ότι οι παραγωγοί και οι εισαγωγείς καθορίζουν ελεύθερα τις ανώτατες τιμές λιανικής πωλήσεως των επεξεργασμένων καπνών. Δυνάμει της αρχής αυτής, τα κράτη μέλη δεν δύνανται να δικαιολογήσουν την ύπαρξη διακριτικής ευχέρειας ως προς τον καθορισμό των ανωτάτων τιμών λιανικής πωλήσεως με το να επικαλεσθούν τον «έλεγχο του επιπέδου των τιμών», την «τήρηση των αναγραφόμενων τιμών» ή ακόμη τον καθορισμό κλίμακας σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 2, της οδηγίας 95/59/ΕΚ.

Ο καθορισμός κατώτατης τιμής δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από θεωρήσεις αναγόμενες στην προστασία της δημόσιας υγείας. Πράγματι, ο αντίστοιχος σκοπός, τον οποίο έλαβε υπόψη ο κοινοτικός νομοθέτης, μπορεί να επιτευχθεί με την επιβολή αυξημένης φορολογίας των τσιγάρων, διά της χρησιμοποιήσεως των φορολογικών παραμέτρων που προσιδιάζουν στην κατάσταση κάθε κράτους μέλους.

Το επιχείρημα της Ιταλικής Κυβέρνησης που στηρίζεται στην προβαλλόμενη ύπαρξη κινδύνου αυξήσεως, λόγω υπερβολικά υψηλών ή μη ενδεδειγμένων ως προς την αγορά τιμών, της παράνομης διακίνησης προϊόντων λαθρεμπορίας ή απομίμησης είναι, επίσης, αβάσιμο. Το επιχείρημα αυτό στηρίζεται σε απλές υποθέσεις της Ιταλικής Κυβέρνησης που δεν ερείδονται επί αποδεικτικών στοιχείων καθόσον η εν λόγω κυβέρνηση δεν διευκρίνισε με ποιον τρόπο η διαφοροποίηση της τιμής, η οποία θα προέκυπτε από αύξηση της φορολογίας, θα ανεμένετο να έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των περιπτώσεων διαπράξεως απάτης κατά σημαντικότερο τρόπο απ' ό,τι σε σχέση με τα αποτελέσματα που θα μπορούσαν να προκύψουν από μια πολιτική κατώτατων τιμών. Η Επιτροπή θεωρεί ότι εναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος να διεξάγει, στο πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου, τους αναγκαίους ελέγχους για την εξασφάλιση της είσπραξης των φόρων που του οφείλονται. Η αναγκαιότητα αυτή ουδόλως δύναται να έχει επίπτωση επί της υποχρεώσεως των κρατών μελών να τηρούν τις διατάξεις της οδηγίας 95/59/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 9 αυτής.

Επί της προθεσμίας 120 ημερών για την έγκριση των τιμών των επεξεργασμένων καπνών

Προς τον σκοπό της διαθέσεως στο εμπόριο εντός της Ιταλίας, οι τιμές των προϊόντων επεξεργασμένου καπνού πρέπει να είναι καταχωρισμένες στον επίσημο πίνακα τιμών. Η αίτηση για την καταχώριση στον εν λόγω πίνακα υποβάλλεται στο Ministero dell'Economia e delle Finanze — Amministrazione Autonoma dei Monopoli di Stato (AAMS) [Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών — Αυτόνομη διοικητική αρχή για τα κρατικά μονοπώλια]. Η AAMS δεν διαθέτει διακριτική ευχέρεια προς τον σκοπό της επικυρώσεως της καταχωρίσεως. Κατά τη γνώμη της Επιτροπής, η υπερβολικώς μακρά προθεσμία 120 ημερών που έταξαν οι ιταλικές αρχές για να δώσουν συνέχεια σε μια αίτηση για μεταβολή των τιμών είναι τέτοια ώστε να καθίσταται, στην πράξη, εν μέρει ανεφάρμοστη η αρχή του ελεύθερου καθορισμού των ανωτάτων τιμών εκ μέρους των επιχειρηματιών, η οποία διατυπώνεται στο άρθρο 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 95/59/ΕΚ.

(1)  Οδηγία 95/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 1995, περί των φόρων, πλην των φόρων κύκλου εργασιών, οι οποίοι επιβαρύνουν την κατανάλωση των επεξεργασιών καπνών (ΕΕ L 291, σ. 40).

(2)  Οδηγία 72/464/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1972, περί των φόρων, πλην των φόρων κύκλου εργασιών, οι οποίοι επιβαρύνουν την κατανάλωση των επεξεργασμένων καπνών (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 35).