19.12.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 325/56

—

απευθύνει έκκληση να μην εξακολουθήσουν να κατατάσσονται οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές, οι οποίες εκλέγονται και λογοδοτούν άμεσα στους ευρωπαίους πολίτες, στην ίδια κατηγορία με την κοινωνία πολιτών και τους κοινωνικοοικονομικούς εταίρους στην περίπτωση εταιρικών σχέσεων·

—

επισημαίνει ότι η απουσία πανευρωπαϊκής μεθόδου για τη χρήση εταιρικών σχέσεων στα πλαίσια της προετοιμασίας, εφαρμογής, παρακολούθησης και αξιολόγησης προγραμμάτων περιφερειακής ανάπτυξης και σχεδίων δεν επιτρέπει σε καμία περίπτωση να κρίνει κανείς εάν η διαδικασία στηρίχτηκε σε μια πραγματική ή εικονική εταιρική σχέση και ποιος ήταν ο πραγματικός της αντίκτυπος·

—

συνιστά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξετάσουν τις δυνατότητες αξιοποίησης του δυναμικού που διαθέτουν οι εθνικές και/ή οι περιφερειακές αρχές για την παρακολούθηση της εφαρμογής λειτουργικών προγραμμάτων και δαπανών των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής, προκειμένου να πιστοποιείται το κόστος που καταβάλλεται και τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται·

—

είναι πεπεισμένη ότι πρέπει να της ανατεθεί σημαντικότερος ρόλος σε σχέση με την κατάρτιση, την εφαρμογή και την παρακολούθηση των πολιτικών της ΕΕ με την ενεργό συμμετοχή των μελών της σε διάλογο που διεξάγεται σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο·

—

έχει δεσμευτεί να αναλάβει πρωτοβουλίες σε επίπεδο προγραμματισμού και εφαρμογής για τη διάδοση των καλύτερων πρακτικών σε ό,τι αφορά στη χρήση εταιρικών σχέσεων για τον ορισμό πολιτικών προτεραιοτήτων στα κράτη μέλη.

Εισηγητής

:

ο κ. Vladimir KISYOV (BG/EPP) Δημοτικός σύμβουλος Σόφιας

1.

υποστηρίζει ανεπιφύλακτα την πρωτοβουλία να ερευνηθεί και να αναλυθεί το σχήμα των εταιρικών σχέσεων για τη διακυβέρνηση σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και τον προγραμματισμό των έργων στο πεδίο της περιφερειακής πολιτικής, κατά την προετοιμασία και την εφαρμογή των εγγράφων που σχετίζονται με τον προγραμματισμό και τον σχεδιασμό της περιφερειακής ανάπτυξης·

2.

επιδοκιμάζει τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τα κράτη μέλη και τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές για τη σύναψη και την συστηματική καθιέρωση εταιρικών σχέσεων μεταξύ των κρατικών ή τοπικών και περιφερειακών οργανισμών και των εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών, των κοινωνικών εταίρων και των επιχειρήσεων κατά την προετοιμασία των εγγράφων σχεδιασμού για την ανάπτυξη και την εφαρμογή των πολιτικών περιφερειακού προγραμματισμού και ανάπτυξης·

3.

επικροτεί ιδιαιτέρως τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών για την προαγωγή του διαλόγου με τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές, όχι μόνο κατά τον καθορισμό των στόχων, των προτεραιοτήτων και των πόρων της περιφερειακής ανάπτυξης, αλλά και κατά την υλοποίησή της στα πλαίσια των ευρωπαϊκών και των εθνικών πολιτικών·

4.

υπογραμμίζει τον ηγετικό ρόλο που διαδραματίζουν οι δήμοι και οι περιφέρειες στην κατάρτιση των στρατηγικών εγγράφων, στην εφαρμογή και την παρακολούθηση των προγραμμάτων και στην υλοποίηση των πολιτικών της ΕΕ·

5.

ζητά να μην εξακολουθήσουν να εντάσσονται οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές στην ίδια κατηγορία με την κοινωνία πολιτών και τους οικονομικούς και κοινωνικούς εταίρους στις εταιρικές σχέσεις, καθότι αποτελούν εκλεγμένα όργανα, τα οποία λογοδοτούν απευθείας στους πολίτες της ΕΕ. Για αυτόν το λόγο, κάθε εταιρική σχέση μεταξύ των εθνικών οργάνων των κρατών μελών, των οργάνων της ΕΕ και των τοπικών και των περιφερειακών αρχών ανήκει σε ποιοτικά διαφορετικό επίπεδο από ό,τι άλλα είδη εταιρικής σχέσης. Ο ρόλος των τοπικών και των περιφερειακών αρχών, οι οποίες εκλέγονται από το κοινό και αναλαμβάνουν κρατικές αρμοδιότητες πρέπει να κατοχυρώνεται ρητά σε γενικούς κανόνες και έγγραφα·

6.

είναι πεπεισμένη ότι οι αρχές της χρηστής διακυβέρνησης μπορούν να εφαρμοστούν εμπράκτως στο πεδίο της τοπικής και περιφερειακής πολιτικής μέσω της μεγαλύτερης συμμετοχής των εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών και των οικονομικών και κοινωνικών εταίρων·

7.

είναι υπέρ μιας σφαιρικής προσέγγισης της διακυβέρνησης της διαρθρωτικής πολιτικής, στο πλαίσιο του συστήματος πολλαπλών επιπέδων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

8.

θεωρεί ότι έχει καθοριστική σημασία για τη χρηστή διακυβέρνηση στο πεδίο της περιφερειακής πολιτικής να εφαρμόζονται τα μέσα πολιτικής με ολοκληρωμένο τρόπο, να συμμετέχουν ενεργά όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και να υπάρχει σαφής εστίαση στην αποτελεσματική και αποδοτική εφαρμογή των πολιτικών, με βάση την οριζόντια και την κάθετη ολοκλήρωση των διαφόρων μέσων, ώστε να επιτυγχάνονται σαφή και μετρήσιμα αποτελέσματα·

9.

αναγνωρίζει τον ρόλο της ευρωπαϊκής διαρθρωτικής πολιτικής —ως αποτελεσματικό συνοδευτικό μέσο των διαδικασιών διοικητικής αποκέντρωσης στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες— στην ανάπτυξη των διαδικασιών περιφερειακού σχεδιασμού και διαχείρισης βάσει δεικτών, οι οποίες έχουν συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση των δημόσιων παρεμβάσεων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο·

10.

θεωρεί ότι το σημερινό πρότυπο διακυβέρνησης της διαρθρωτικής πολιτικής αποτελεί στέρεη βάση για τον μελλοντικό προσανατολισμό της εν λόγω πολιτικής·

11.

επισημαίνει ότι η απουσία πανευρωπαϊκής μεθοδολογίας όσον αφορά τη χρήση των εταιρικών σχέσεων κατά την προετοιμασία, την εφαρμογή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των εγγράφων που αφορούν τον προγραμματισμό και τον σχεδιασμό της περιφερειακής ανάπτυξης καθιστά αδύνατο να κρίνουμε αν η συμμετοχή της εταιρικής σχέσης στη διαδικασία ήταν πραγματική ή μόνο κατ' επίφαση και ποιο ήταν το πραγματικό αποτέλεσμά της·

12.

θεωρεί επιτυχείς τις προσπάθειες ενίσχυσης των εταιρικών σχέσεων για την ανάπτυξη μιας πιο βιώσιμης πολιτικής για τη στενότερη και εντονότερη κάθετη και οριζόντια ολοκλήρωση της διακυβέρνησης και των εταιρικών σχέσεων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο·

13.

θεωρεί ότι οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι κυβερνήσεις των νέων κρατών μελών για την εισαγωγή των αρχών της χρηστής διακυβέρνησης στη διαδικασία κατάρτισης και εφαρμογής των εγγράφων προγραμματισμού αποτελούν δημοκρατικό επίτευγμα·

14.

η Επιτροπή, οι εθνικές και περιφερειακές αρχές και οι διοικητικές αρχές καλούνται να καταρτίσουν και να υιοθετήσουν μεθοδολογία για τη χρήση των εταιρικών σχέσεων στην περιφερειακή πολιτική όσον αφορά τα έγγραφα προγραμματισμού και σχεδιασμού. Η μεθοδολογία αυτή θα πρέπει να προσδιορίζει με σαφήνεια τη μορφή και το ελάχιστο πεδίο εφαρμογής της εταιρικής σχέσης σε όλα τα στάδια: προετοιμασία, εφαρμογή, παρακολούθηση και αξιολόγηση. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη δύο ποιοτικά διαφορετικά επίπεδα εταιρικής σχέσης:

Οι επιμέρους κατηγορίες εταίρων διαφέρουν, ανάλογα με το πεδίο δράσης τους, την εξειδίκευσή τους, τις αρμοδιότητές τους και τη δυνητική συμβολή τους. Επίσης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι υπάρχει διαφορετικός βαθμός αποκέντρωσης στα διάφορα κράτη μέλη της Ένωσης και να εξακριβώνεται αν η διαχείριση ορισμένων επιχειρησιακών προγραμμάτων ανήκει στις αρμοδιότητες των τοπικών και περιφερειακών αρχών·

15.

θεωρεί ότι, με τις ορθές πρακτικές που εφαρμόζουν, τα παλαιότερα κράτη μέλη της ΕΕ, και ιδιαιτέρως εκείνα που έχουν πολύ αποκεντρωμένη δομή, έχουν συμβάλει ουσιαστικά στη βελτίωση του συστήματος εταιρικής σχέσης σε ό,τι αφορά τη χρηστή διακυβέρνηση σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και τον προγραμματισμό των έργων στο πεδίο της περιφερειακής πολιτικής·

16.

υποστηρίζει ότι η συμμετοχή των δικτύων διάφορων εταίρων στην κατάρτιση και την εφαρμογή των πολιτικών περιφερειακής ανάπτυξης προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες στους διάφορους παράγοντες και συμμετέχοντες να προβάλουν τα συμφέροντά τους και αυξάνει την εμπιστοσύνη του κοινού στην κυβέρνηση. Πρέπει, ωστόσο, να διασφαλίζεται ότι οι ενδιαφερόμενοι εταίροι διαθέτουν, εκτός από την απαιτούμενη εμπειρογνωμοσύνη και ικανότητα, και την κατάλληλη εντολή για δράση, καθώς και ότι η συμμετοχή τους θα επιφέρει πραγματικό όφελος. Πρέπει επίσης να διαθέτουν επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους, ώστε να μπορούν να συμμετάσχουν πλήρως στις συζητήσεις. Η χρηματοδότηση μπορεί να αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της τεχνικής βοήθειας και να καλύπτει την εκπόνηση των πραγματικά αναγκαίων μελετών και ερευνών σε ευρωπαϊκό, εθνικό και τοπικό επίπεδο·

17.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επειδή σε πολλά επιχειρησιακά προγράμματα δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη, να επιτρέψει και να ενθαρρύνει τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές, τις εθνικές και υπερεθνικές ενώσεις τους και τους άλλους ενδιαφερόμενους εταίρους να κάνουν χρήση των πόρων τεχνικής βοήθειας που προβλέπονται για την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού· θα μπορέσουν έτσι να διενεργήσουν, σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, έρευνες και αναλύσεις για τον προσδιορισμό των αναγκών και των προτεραιοτήτων μιας νέας πολιτικής για τη συνοχή·

18.

είναι πεπεισμένη για την ολοένα και μεγαλύτερη σημασία που έχει η ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων στη διακυβέρνηση και τον προγραμματισμό των έργων σε όλα τα στάδια της πολιτικής της ΕΕ για την τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη (χάραξη, εφαρμογή, παρακολούθηση και αξιολόγηση)·

19.

θεωρεί ότι το θέμα της διακυβέρνησης και των εταιρικών σχέσεων κατά τη χάραξη, την εφαρμογή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της πολιτικής της ΕΕ για την περιφερειακή ανάπτυξη πρέπει να κατέχει ολοένα και πιο σημαντική θέση στην επικοινωνιακή στρατηγική της ΕΕ·

20.

καλεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κάνουν ευρύτερη χρήση της εταιρικής σχέσης για τη διακυβέρνηση και της ανοιχτής μεθόδου συντονισμού κατά την ανάπτυξη των ευρωπαϊκών πολιτικών, έτσι ώστε να επιτυγχάνουν τη συμμετοχή όσο το δυνατό περισσότερων ενδιαφερομένων και, ιδιαίτερα, των τοπικών και περιφερειακών αρχών, που είναι και η βαθμίδα διακυβέρνησης στην οποία υλοποιείται συνήθως μεγάλο μέρος των κοινοτικών πολιτικών. Στο πλαίσιο αυτό, ζητά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ορίσει ως Αρχές Διαχείρισης λειτουργικών προγραμμάτων τις τοπικές ή τις περιφερειακές αρχές που το επιθυμούν και διαθέτουν αποδεδειγμένα τις απαραίτητες ικανότητες να διαχειρισθούν τα ευρωπαϊκά προγράμματα περιφερειακής ανάπτυξης·

21.

επιμένει ότι τα θέματα της διακυβέρνησης και της εταιρικής σχέσης σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο κατά την εκπόνηση των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών εγγράφων στρατηγικής και προγραμματισμού πρέπει να διασυνδεθούν με την εξέταση και την υλοποίηση πρωτοβουλιών που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση προκλήσεων όπως η αλλαγή του κλίματος, οι αστικές συγκοινωνίες, η ανάπτυξη των βιοεπιστημών και της βιοτεχνολογίας, οι επιστημονικές και ερευνητικές δραστηριότητες και η καινοτομία στην ΕΕ και σε άλλες περιοχές του κόσμου·

22.

θεωρεί ότι θα έχει καίρια σημασία, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της νέας πολιτικής για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή —κυρίως στις περιφέρειες που πλήττονται από σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά προβλήματα—, να διασφαλισθεί ότι προπαντός οι τοπικές και τις περιφερειακές αρχές και οι εθνικές και υπερεθνικές ενώσεις τους, αλλά και οι οικονομικοί και κοινωνικοί εταίροι και η κοινωνία πολιτών, θα συμμετέχουν το νωρίτερο δυνατόν στη διαμόρφωση των εθνικών θέσεων και προτεραιοτήτων και στην κατάρτιση των εγγράφων και ότι θα λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι απόψεις τους·

23.

θεωρεί ενδεδειγμένο να συνεχιστεί η εμπεριστατωμένη εξέταση των πρακτικών και των εμπειριών των κρατών μελών σε ό,τι αφορά τη χρήση εταιρικών σχέσεων για τον καθορισμό προτεραιοτήτων για την τοπική, περιφερειακή, εθνική και υπερεθνική ανάπτυξη. Οι αξιολογήσεις θα προάγουν την απλούστευση και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της επικοινωνίας μεταξύ των εταίρων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο·

24.

θεωρεί ότι, με δεδομένες τις διαφορές που υπάρχουν ως προς τον βαθμό αποκέντρωσης στα κράτη μέλη, υπάρχουν επίσης διαφορές στις διαδικασίες διαβουλεύσεων και στον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται το σύστημα της διακυβέρνησης στον προγραμματισμό των έργων·

25.

αναγνωρίζει ότι οι συμμετέχοντες στη διακυβέρνηση και στις εταιρικές σχέσεις σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο στα κράτη μέλη κατά τη νέα περίοδο προγραμματισμού της ΕΕ πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να συμμετάσχουν σε δοκιμασμένες και αποτελεσματικές μεθόδους διαβούλευσης με τους εταίρους τους και τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών, όπως είναι τα εγχειρίδια ορθών πρακτικών, οι εταιρικές σχέσεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και η συνεργασία με φορείς της κοινωνίας των πολιτών στις διαβουλεύσεις για τον μελλοντικό προγραμματισμό της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης·

26.

σε συμφωνία με τον στόχο της στρατηγικής της Λισσαβώνας για την ανάπτυξη μιας οικονομίας βασισμένης στη γνώση, συνιστά να ληφθούν στοχοθετημένα μέτρα για τη συμμετοχή πανεπιστημίων, ερευνητικών και τεχνολογικών κέντρων και επιστημονικών ιδρυμάτων στη διαμόρφωση των εθνικών θέσεων και στην κατάρτιση των εγγράφων προγραμματισμού, όχι μόνο στο εθνικό, αλλά και στο τοπικό και το περιφερειακό επίπεδο·

27.

θεωρεί επιτακτικό, στο πλαίσιο της γενικής προσπάθειας ανάπτυξης της διοικητικής ικανότητας, να δοθεί προτεραιότητα στην καθιέρωση συγκεκριμένων μέτρων για τη συμμετοχή των νέων από το νωρίτερο δυνατό στάδιο στην προετοιμασία, τη συζήτηση και τον προγραμματισμό των πολιτικών περιφερειακής ανάπτυξης. Αυτό θα επηρεάσει σε βάθος και επί μακρόν την εφαρμογή των πολιτικών της ΕΕ και θα ενθαρρύνει παράλληλα την ενεργό συμμετοχή των νέων στον κοινωνικό βίο·

28.

αναγνωρίζει την ανάγκη να συνεχιστούν οι προσπάθειες για την ενίσχυση της ενεργού συμμετοχής (με πρωτοβουλία των τοπικών και περιφερειακών αρχών και των μη κυβερνητικών οργανώσεων) στη διαδικασία διακυβέρνησης. Για το σκοπό αυτό, θεωρεί ότι τα κράτη μέλη πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες, προσαρμοσμένες στις ιδιαίτερες εθνικές τους συνθήκες, για να ενθαρρύνουν την κοινότητα των εταίρων τους να οργανωθεί, έτσι ώστε να αυξηθεί η συμμετοχή, η ευθύνη και το ενδιαφέρον των παραγόντων της κοινωνίας των πολιτών·

29.

συνιστά να αξιολογηθούν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι δυνατότητες αξιοποίησης του δυναμικού που διαθέτουν οι εθνικές ή/και περιφερειακές αρχές για την παρακολούθηση της εφαρμογής των επιχειρησιακών προγραμμάτων και της χρηματοδότησης από τα διαρθρωτικά ταμεία και το Ταμείο Συνοχής, για τον έλεγχο των δαπανών και των αποτελεσμάτων. Αυτό θα συντελούσε τόσο στην απλούστευση των διαδικασιών όσο και στον περιορισμό του κόστους τους·

30.

θεωρεί ότι πρέπει να αναπτυχθούν θεσμικά εργαλεία που διευκολύνουν την εφαρμογή οριζόντιων και κάθετων προσεγγίσεων. Τα εργαλεία αυτά θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν πλατφόρμες, διαχείριση των πολιτικών σε περιφερειακό επίπεδο και στρογγυλές τράπεζες, που διευκολύνουν την επικοινωνία εντός των τομεακών δικτύων σε πολιτικό και διοικητικό επίπεδο·

31.

θεωρεί ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη, εν ευθέτω χρόνω, το ρόλο του Ευρωπαϊκού ομίλου εδαφικής συνεργασίας στα πλαίσια της διακυβέρνησης της περιφερειακής πολιτικής. Αυτές οι νέες δημιουργίες δεν είναι μόνο ένας μηχανισμός διαχείρισης των κοινοτικών πόρων αλλά και, πάνω απ' όλα, μέσο συμμετοχής των γειτονικών περιοχών στις κοινές και οριζόντιες μορφές κοινωνικής σύμπραξης·

32.

θεωρεί ότι οι αξιολογήσεις των εταιρικών σχέσεων για τη διακυβέρνηση και τον προγραμματισμό των έργων πρέπει να βασίζονται ολοένα και περισσότερο σε ποιοτικούς παρά σε ποσοτικούς δείκτες· είναι, συνεπώς, σημαντικό να μην αξιολογούνται με τον ίδιο τρόπο οι εταίροι από τις κεντρικές, τις περιφερειακές και τις τοπικές αρχές στη διαδικασία διακυβέρνησης, αλλά να διακρίνονται σε κατηγορίες ανάλογα με τις ικανότητες και τη δυνητική συμβολή τους·

33.

επειδή είναι δύσκολο να εξασφαλισθεί ο κοινωνικός αντίκτυπος των περιφερειακών πολιτικών, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναπτυχθούν οι απαραίτητες δομές διασύνδεσης στα διάφορα επίπεδα στα οποία οι πολιτικές αγγίζουν τους διάφορους ενδιαφερόμενους τομείς·

34.

μία από τις βασικές αποστολές των τοπικών, περιφερειακών και κεντρικών αρχών πρέπει να είναι η ενίσχυση και η προώθηση διαρκών βελτιώσεων της διοικητικής ικανότητας. Οι ετήσιες αξιολογήσεις της διοικητικής ικανότητας πρέπει να μετατραπούν από τυπικότητα σε ανάλυση των επιτευγμάτων, η οποία στη συνέχεια θα δημοσιεύεται και θα χρησιμεύει ως βάση για την περαιτέρω ανάπτυξη της ικανότητας στο μέλλον.

35.

είναι πεπεισμένη ότι πρέπει να της αναγνωριστεί σημαντικότερος ρόλος στη χάραξη, την εφαρμογή και την παρακολούθηση των πολιτικών της ΕΕ, με την ενεργό συμμετοχή των μελών της —ως εκπροσώπων των συμφερόντων των τοπικών και περιφερειακών αρχών— στον διάλογο με το κοινό και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Αυτό αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τον επιτυχή προγραμματισμό της εδαφικής ανάπτυξης, όπως και για την ανάπτυξη και διεύρυνση της διοικητικής και της επικοινωνιακής ικανότητας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, με απώτερο στόχο την αντιμετώπιση του διοικητικού ελλείμματος που αναφέρεται τόσο συχνά στα έγγραφα της ΕΕ ως εμπόδιο για την ανάπτυξη·

36.

θα υποβάλλει κάθε χρόνο συστάσεις για τη βελτίωση της εταιρικής σχέσης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Οι συστάσεις αυτές θα συνεκτιμώνται υποχρεωτικά στις ετήσιες συζητήσεις υψηλού επιπέδου·

37.

θα υποστηρίξει τις πρωτοβουλίες των κρατών μελών, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ανάπτυξη εταιρικής σχέσης με τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές, όχι μόνο στο στάδιο της παρακολούθησης της εφαρμογής των πολιτικών, αλλά —και κυρίως— κατά τη χάραξή τους·

38.

θεωρεί ότι οι εταιρικές σχέσεις με τις ΜΚΟ και τους εργοδότες στις κατώτερες βαθμίδες διακυβέρνησης θα πρέπει να υποστηριχθούν, να προωθηθούν και να αναπτυχθούν με διάφορες πρωτοβουλίες, ιδίως στο στάδιο του προγραμματισμού και κατά την εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων·

39.

είναι αφοσιωμένη στον προγραμματισμό και την εφαρμογή πρωτοβουλιών για τη διάδοση των βέλτιστων πρακτικών σε ό,τι αφορά τη χρήση εταιρικών σχέσεων για τον προσδιορισμό των τοπικών, περιφερειακών, εθνικών και υπερεθνικών πολιτικών προτεραιοτήτων στα κράτη μέλη. Οι τοπικές αρχές πρέπει να συμμετέχουν στην επικοινωνία, επειδή ευρίσκονται σε ιδανική θέση για να εξηγήσουν τη σημασία που έχει η ΕΕ για την καθημερινή ζωή των πολιτών·

40.

θα προβεί σε όλες τις ενέργειες που είναι απαραίτητες για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των μηχανισμών που παρέχει για τον συντονισμό και την εφαρμογή των ευρωπαϊκών, εθνικών και περιφερειακών πολιτικών ο Ευρωπαϊκός Όμιλος Εδαφικής Συνεργασίας (ΕΟΕΣ), ως μέσο αποκεντρωμένης διεθνούς συνεργασίας, το οποίο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή των διάφορων ομάδων εταίρων στη διακυβέρνηση.