EUR-Lex Πρόσβαση στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Επιστροφή στην αρχική σελίδα του EUR-Lex

Το έγγραφο αυτό έχει ληφθεί από τον ιστότοπο EUR-Lex

Έγγραφο 62008CN0017

Υπόθεση C-17/08 P: Αναίρεση που άσκησε στις 17 Ιανουαρίου 2008 η εταιρία MPDV Mikrolab GmbH, Mikroprozessordatenverarbeitung und Mikroprozessorlabor, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πρώτο τμήμα) στις 8 Νοεμβρίου 2007  στην υπόθεση T-459/05, MPDV Mikrolab GmbH, Mikroprozessordatenverarbeitung und Mikroprozessorlabor, κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

ΕΕ C 79 της 29.3.2008, σ. 18 έως 19 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

29.3.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 79/18


Αναίρεση που άσκησε στις 17 Ιανουαρίου 2008 η εταιρία MPDV Mikrolab GmbH, Mikroprozessordatenverarbeitung und Mikroprozessorlabor, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πρώτο τμήμα) στις 8 Νοεμβρίου 2007 στην υπόθεση T-459/05, MPDV Mikrolab GmbH, Mikroprozessordatenverarbeitung und Mikroprozessorlabor, κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-17/08 P)

(2008/C 79/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: MPDV Mikrolab GmbH, Mikroprozessordatenverarbeitung und Mikroprozessorlabor (εκπρόσωπος: W. Göpfert, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να ακυρώσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, καθόσον απέρριψε τα αιτήματα που είχαν υποβληθεί με την προσφυγή ενώπιον του Πρωτοδικείου,

να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 19ης Οκτωβρίου 2005, στην υπόθεση R 1059/2004-2 και

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ως λόγος αναίρεσης προβάλλεται η εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, στην οποία προέβη το Πρωτοδικείο με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.

Κατά την αναιρεσείουσα, η εσφαλμένη αυτή ερμηνεία οδήγησε σε λανθασμένο αποτέλεσμα — στην απόρριψη της αίτησης καταχώρισης του λεκτικού σήματος «manufacturing score card» ως κοινοτικού σήματος. Συγκεκριμένα, το Πρωτοδικείο προέβη όχι μόνο σε εκτίμηση της οποίας το περιεχόμενο είναι εσφαλμένο, αλλά και σε κατάφωρα εσφαλμένη ερμηνεία των προϋποθέσεων που έχει θέσει το ΔΕΚ σχετικά με τον διακριτικό χαρακτήρα των σημάτων των οποίων ζητείται η καταχώριση και την ανάγκη να παραμένει διαθέσιμο το οικείο σημείο για τους ενδιαφερόμενους κύκλους συναλλασσομένων.

Κατά την αναιρεσείουσα, κακώς το Πρωτοδικείο κατάτμησε το λεκτικό σύνολο το οποίο αφορούσε η αίτηση στα συνθετικά του στοιχεία, με αποτέλεσμα να συναγάγει ότι το σήμα δεν έχει διακριτικό χαρακτήρα. Η κατάτμηση όμως αυτή δεν αντανακλά τον τρόπο με τον οποίο το «σύνηθες» κοινό προσλαμβάνει και ερμηνεύει το εν λόγω σήμα ως σύνολο. Επιπλέον, κακώς το Πρωτοδικείο στήριξε το συμπέρασμά του ότι το σήμα δεν έχει διακριτικό χαρακτήρα και πρέπει να παραμείνει διαθέσιμο στην παρατήρηση ότι το επίμαχο λεκτικό σύνολο αποτελείται από συνθετικά στοιχεία τα οποία χρησιμοποιούνται στις συναλλαγές συνήθως για τη διευκρίνιση του σκοπού και της λειτουργίας των καλυπτόμενων υπηρεσιών. Οι ενδιαφερόμενοι συναλλασσόμενοι δεν θα μπορούσαν πάντως να αποδώσουν αμέσως συγκεκριμένη σημασία στην αίτηση καταχώρισης ως κοινοτικού σήματος του σήματος «manufacturing score card», το οποίο συντίθεται από τρεις αγγλικές λέξεις. Κατά συνέπεια, το σήμα έχει, τουλάχιστον στον απαιτούμενο βαθμό, τον διακριτικό χαρακτήρα που προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα και δεν περιγράφει απλώς χαρακτηριστικά προϊόντων ή υπηρεσιών κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού αυτού.


Επάνω