Αναίρεση που άσκησε στις 4 Αυγούστου 2006 η Chronopost SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις 7 Ιουνίου 2006 στην υπόθεση T-613/97, Union française de l'express (Ufex) κ.λπ. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-341/06 P)

(2006/C 249/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Chronopost SA (εκπρόσωπος: D. Berlin, avocat)

Αντίδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Γαλλική Δημοκρατία, La Poste, Union française de l'express (Ufex), DHL International SA, Federal express international (France) SNC, CRIE SA

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει, προς στήριξη της αναιρέσεώς της, τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο, η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση, εκ μέρους του Πρωτοδικείου, των γενικών αρχών του κοινοτικού δικαίου και, ιδίως, του δικαιώματος δίκαιης δίκης στον βαθμό που το δικαστήριο αυτό δεν παρέσχε όλα τα εχέγγυα αμεροληψίας, διότι ο δικαστής που άσκησε καθήκοντα εισηγητή δικαστή στην προσβαλλόμενη απόφαση της 7ης Ιουνίου 2006 ήταν μέλος του τμήματος που εξέδωσε την απόφαση — η οποία ακυρώθηκε από το Δικαστήριο — της 14ης Δεκεμβρίου 2000 (T-613/97, Ufex κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 2000, σ. II-4055).

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Πρωτοδικείο ότι υπερέβη τις αρμοδιότητές του και παρέβη τα άρθρα 230 ΕΚ και 253 ΕΚ κατά το μέρος που προέβη, υπό τον μανδύα ελέγχου της αιτιολογίας, σε έλεγχο επί της ουσίας της αποφάσεως 98/365/ΕΚ της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 1997, σχετικά με τις ενισχύσεις που φέρεται ότι χορήγησε η Γαλλία στην SFMI-Chronopost (ΕΕ 1998, L 164, σ. 37) και των υποτιθέμενων προδήλων σφαλμάτων εκτιμήσεως στα οποία υπέπεσε η Επιτροπή κατά την άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας. Η αναιρεσείουσα προσάπτει εξάλλου στο Πρωτοδικείο ότι υποκατέστησε με τη δική του εκτίμηση εκείνη της Επιτροπής, γεγονός που υπερβαίνει τις αρμοδιότητές του και οδηγεί σε νέα παράβαση των άρθρων 230 και 253 ΕΚ.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Πρωτοδικείο ότι υπέπεσε σε πολλά νομικά σφάλματα συγκρίνοντας τη συμπεριφορά δημόσιας επιχειρήσεως που δραστηριοποιούνταν σε επιφυλασσόμενο τομέα με τη συμπεριφορά ιδιωτικής επιχειρήσεως, εφαρμόζοντας στη σύσταση επιχειρήσεως από μητρική τη νομολογία που αφορά τις σχέσεις μητρικών και υφιστάμενων θυγατρικών και αποφαινόμενο ότι υπήρχε πλεονέκτημα υπέρ της SFMI, που προέκυπτε από τη μεταφορά στα δικά της λογιστικά βιβλία της πελατείας της Postadex. Για τους διάφορους αυτούς λόγους, το Πρωτοδικείο παρέβη το άρθρο 87 ΕΚ.

(1)  ΕΕ L 164, σ. 37