EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2006/048/01

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα), της 15ης Δεκεμβρίου 2005 , στην υπόθεση C-66/02: Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Προσφυγή ακυρώσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Απόφαση 2002/581/ΕΚ — Φορολογικά πλεονεκτήματα υπέρ τραπεζών — Αιτιολογία της αποφάσεως — Χαρακτηρισμός μέτρου ως κρατικής ενισχύσεως — Προϋποθέσεις — Συμβατό προς την κοινή αγορά — Προϋποθέσεις — Σημαντικό σχέδιο κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος — Ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων)

ΕΕ C 48 της 25.2.2006, p. 1–1 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

25.2.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 48/1


ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΊΟΥ

(δεύτερο τμήμα)

της 15ης Δεκεμβρίου 2005

στην υπόθεση C-66/02: Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Απόφαση 2002/581/ΕΚ - Φορολογικά πλεονεκτήματα υπέρ τραπεζών - Αιτιολογία της αποφάσεως - Χαρακτηρισμός μέτρου ως κρατικής ενισχύσεως - Προϋποθέσεις - Συμβατό προς την κοινή αγορά - Προϋποθέσεις - Σημαντικό σχέδιο κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος - Ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων)

(2006/C 48/01)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Στην υπόθεση C-66/02, με αντικείμενο προσφυγή ακυρώσεως δυνάμει του άρθρου 230 ΕΚ, ασκηθείσα στις 21 Φεβρουαρίου 2002, Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: U. Leanza, στη συνέχεια από τον I. M. Braguglia, δικηγόρος: M. Fiorilli) κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: V. Di Bucci και R. Lyal), το Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα), συγκείμενο από τους C. W. A. Timmermans, πρόεδρο τμήματος, C. Gulmann (εισηγητή), R. Schintgen, Γ. Αρέστη και J. Klučka, δικαστές, γενική εισαγγελέας: C. Stix-Hackl, γραμματέας: M. Ferreira, κύρια υπάλληλος διοικήσεως, εξέδωσε στις 15 Δεκεμβρίου 2005 απόφαση με το ακόλουθο διατακτικό:

1.

Απορρίπτει την προσφυγή.

2.

Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.


(1)  ΕΕ C 109 της 04.05.2002.


Top