26.11.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 296/12

—

να αναιρέσει την απόφαση του Πρωτοδικείου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Ιουνίου 2005 στην υπόθεση T-34/04 (1),

—

να αποφανθεί το ίδιο οριστικώς επί της διαφοράς και να δεχτεί τα αιτήματα που προβλήθηκαν πρωτοδίκως, επικουρικά δε να αναπέμψει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

1.

Το Πρωτοδικείο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η ενσωμάτωση της λέξης «POWER», η οποία έχει αυτοτελή διακριτικό χαρακτήρα, στο σήμα το οποίο αφορά η αίτηση καταχωρίσεως προσβάλλει τα δικαιώματα που απορρέουν από το προγενέστερο σήμα. Η έκταση της προστασίας που παρέχει η Γερμανία στη λέξη «POWER» είναι απεριόριστη και συνεπάγεται το αποκλειστικό δικαίωμα χρησιμοποιήσεως για την εξατομίκευση των οικείων εμπορευμάτων. Πρέπει να εξακολουθήσει να υπάρχει η απεριόριστη δυνατότητα συνδυασμού του προγενέστερου σήματος με διάφορα αυτοτελή λεκτικά ή εικονιστικά στοιχεία, εφόσον τούτο είναι αναγκαίο για την εμπορία τους. Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση όμως περιορίζει την ελευθερία δράσης που πρέπει να έχει συναφώς η αναιρεσείουσα.

2.

Το Πρωτοδικείο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι το σήμα που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως χρησιμοποιεί το λεκτικό στοιχείο του προγενέστερου σήματος κατά τρόπο εμφανέστατο και το ενσωματώνει στο σήμα. Το γεγονός ότι η λέξη «POWER» αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο στο σήμα που αφορά η αίτηση δεν αναιρείται από τη λέξη «TURKISH», διότι η λέξη αυτή παραπέμπει εννοιολογικά, πράγμα χαρακτηριστικό για τον οικείο τομέα, στην ονομασία «turkish blend», η οποία χρησιμοποιείται συχνά στην αγορά καπνού, και μπορεί να θεωρηθεί επομένως ότι αφορά κάποιο χαρμάνι καπνού από την Τουρκία που καλύπτεται από το σήμα «POWER». Το Πρωτοδικείο δέχτηκε επομένως εσφαλμένα ότι ο συνδυασμός λέξεων «TURKISH POWER» δημιουργεί ιδιαίτερη εντύπωση, ανεξάρτητη από τη λέξη «POWER».

3.

Η αντίληψη του Πρωτοδικείου ότι μεταξύ των δυο σημάτων υπάρχουν επαρκείς φωνητικές διαφορές είναι εσφαλμένη, διότι ο κίνδυνος φωνητικής συγχύσεως μεταξύ των δυο σημάτων αρκεί ως λόγος αποκλεισμού της καταχωρίσεως του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση. Όσον αφορά την οπτική ομοιότητα των δύο σημάτων, το Πρωτοδικείο δεν έλαβε υπόψη ότι ακόμη και η οπτική εντύπωση που δημιουργούν τα σήματα εξαρτάται κυρίως από τα λεκτικά συστατικά στοιχεία τους, διότι ο καταναλωτής έχει ως σημεία αναφοράς τις λέξεις μάλλον παρά τις εικόνες και θυμάται ευκολότερα τις λέξεις από ό,τι τις εικόνες. Η διαπίστωση ότι το εικονιστικό στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση κυριαρχεί έναντι των λεκτικών στοιχείων δεν είναι επομένως βάσιμη.

4.

Το Πρωτοδικείο εκκινεί από την εσφαλμένη προϋπόθεση ότι ο βαθμός προσοχής του σχετικού κοινού είναι ιδιαίτερα υψηλός: δεν έχει αποδειχθεί ότι οι πελάτες καταβάλλουν μεγαλύτερη προσοχή κατά την αγορά τσιγάρων από ό,τι κατά την αγορά τροφίμων ή άλλων καταναλωτικών αγαθών. Ακόμη όμως και αν γίνει δεκτό ότι ο βαθμός προσοχής είναι υψηλός, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να υπενθυμίζει στους πελάτες η λέξη «POWER», ως στοιχείο του νέου σήματος, το προγενέστερο σήμα και να συσχετίζουν οι πελάτες το σήμα που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως άμεσα με την επιχείρηση της αναιρεσείουσας, να θεωρούν δηλαδή ότι πρόκειται για παραλλαγή του σήματός της η οποία καλύπτει ένα τουρκικό χαρμάνι του είδους καπνού «POWER».