This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2005/171/40
Case T-151/05: Action brought on 14 April 2005 by Nederlandse Vakbond Varkenshouders and Others v Commission of the European Communities
Υπόθεση T-151/05: Προσφυγή των Nederlandse Vakbond Varkenshouders κ.λπ. κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η οποία ασκήθηκε στις 14 Απριλίου 2005
Υπόθεση T-151/05: Προσφυγή των Nederlandse Vakbond Varkenshouders κ.λπ. κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η οποία ασκήθηκε στις 14 Απριλίου 2005
ΕΕ C 171 της 9.7.2005, p. 24–24
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
9.7.2005 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 171/24 |
Προσφυγή των Nederlandse Vakbond Varkenshouders κ.λπ. κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η οποία ασκήθηκε στις 14 Απριλίου 2005
(Υπόθεση T-151/05)
(2005/C 171/40)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Η Nederlandse Vakbond Varkenshouders, με έδρα το Lunteren (Ολλανδία), ο Marius Schep, κάτοικος Lopik (Ολλανδία) και η Nederlandse Bond van Handelaren in Vee, με έδρα τη Χάγη (Ολλανδία), εκπροσωπούμενοι από τον Johannes Kneppelhout και την Monique Charlotte van der Kadenij, δικηγόρους, άσκησαν στις 14 Απριλίου 2005 ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Πρωτοδικείο:
|
— |
να κρίνει την προσφυγή ακυρώσεως παραδεκτή και βάσιμη· |
|
— |
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Οι προσφεύγοντες ζητούν την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 21ης Δεκεμβρίου 2004, με την οποία μια συγκέντρωση κηρύσσεται συμβατή με την κοινή αγορά (Υπόθεση αριθ. IV/M.3605 — SOVION/HMG).
Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 2, 6 και 8 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων») (1). Κατά τους προσφεύγοντες, κακώς αποφάσισε η Επιτροπή ότι η σκοπούμενη συγκέντρωση δεν δημιουργεί προβλήματα για τον ανταγωνισμό στην αγορά η οποία αφορά την πώληση ζωντανών χοίρων και χοιρομητέρων προς σφαγή και ότι δεν συνεπάγεται τη δημιουργία δεσπόζουσας θέσεως στη σχετική αγορά. Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται συναφώς ότι σε ορισμένες αιτιολογικές σκέψεις της προσβαλλομένης αποφάσεως η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένο ορισμό της σχετικής αγοράς προϊόντων, διότι θεωρεί ότι η αγορά των χοιρομητέρων περιλαμβάνεται στην αγορά των χοίρων. Επιπλέον, κατά τους προσφεύγοντες, η Επιτροπή προσδιόρισε εσφαλμένως τη γεωγραφική αγορά.
Οι προσφεύγοντες επικαλούνται επίσης παραβίαση της αρχής περί της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και της αρχής της επιμελείας. Κατά τους προσφεύγοντες, η Επιτροπή δεν τους παρέσχε επαρκώς τη δυνατότητα να διευκρινίσουν την άποψή τους και δεν έλαβε υπόψη της τα πληροφοριακά στοιχεία που αυτοί της παρέσχαν.
(1) ΕΕ L 24, σ. 1.