This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2005/171/38
Case T-122/05: Action brought on 21 March 2005 by Robert Benkö and Others against the Commission of the European Communities
Υπόθεση C-122/05: Προσφυγή των Robert Benkö κ.λπ. κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 21 Μαρτίου 2005
Υπόθεση C-122/05: Προσφυγή των Robert Benkö κ.λπ. κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 21 Μαρτίου 2005
ΕΕ C 171 της 9.7.2005, p. 22–23
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
9.7.2005 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 171/22 |
Προσφυγή των Robert Benkö κ.λπ. κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 21 Μαρτίου 2005
(Υπόθεση C-122/05)
(2005/C 171/38)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Οι Robert Benkö κ.λπ., Kohfidisch (Αυστρία), Nikolaus Draskovich, Güssing (Αυστρία), Alexander Freiherr von Kottwitz-Erdödy, Kohfidisch (Αυστρία), Peter Masser, Schwanberg (Αυστρία), Alfred Prinz von und zu Liechtenstein, Deutschlandsberg (Αυστρία), Marenzi Privatstiftung, Ebergassing (Αυστρία), Marktgemeinde Götzendorf an der Leitha (Αυστρία), Gemeinde Ebergassing (Αυστρία), Ernst Harrach, Bruck an der Leitha (Αυστρία), Schlossgut Schönbühel-Aggstein AG, Vaduz, Heinrich Rüdiger Fürst Starhemberg'sche Familienstiftung, Vaduz, εκπροσωπούμενοι από τον δικηγόρο M. Schaffgotsch, άσκησαν στις 21 Μαρτίου 2005, ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Πρωτοδικείο:
|
1. |
να ακυρώσει στο σύνολό της την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής, σε περίπτωση δε που δεν γίνει δεκτό αυτό το αίτημα, επικουρικώς, |
|
2. |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά όλους τους αυστριακούς τόπους κοινοτικής σημασίας (κωδικός AT του παραρτήματος I της προσβαλλομένης αποφάσεως), σε περίπτωση δε κατά την οποία το αίτημα αυτό δεν γίνει δεκτό, έτι επικουρικότερον, |
|
3. |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον περιλαμβάνει στον κατάλογο που προβλέπει τους τόπους AT 1114813, AT 2242000, AT 1220000, AT 1205A00, AT 3122000 και AT 3120000, σε περίπτωση δε κατά την οποία το αίτημα αυτό δεν γίνει δεκτό, έτι έτι επικουρικότερον, |
|
4. |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον στο παράρτημα I αυτής περιλαμβάνονται οι εις αυτό κατονομαζόμενοι τόποι ως τόποι κοινοτικής σημασίας για τους οικοτόπους και τα είδη που έχουν βαθμό αντιπροσωπευτικότητας και συνολικής αξιολογήσεως Β, Γ και Δ (επικουρικώς Γ και Δ, και έτι επικουρικότερον, μόνον Δ) σύμφωνα με τα τυποποιημένα έντυπα στοιχείων των κρατών μελών, όσον αφορά
|
|
5. |
εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Κατά την απόφαση της Επιτροπής Ε (2004) 4031 της 7ης Δεκεμβρίου 2004, εκδοθείσα σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου (1), με την οποία θεσπίστηκε ο κατάλογος των τόπων κοινοτικής σημασίας για την ηπειρωτική βιογεωγραφική περιοχή (2), εμπίπτουν εκτάσεις ιδιοκτησίας των προσφευγόντων στο σύστημα προστασίας που προβλέπει η εν λόγω οδηγία.
Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν βασίστηκε στην προαπαιτούμενη στάθμιση των υπέρτερων δημοσίων συμφερόντων και των θιγομένων δικαιωμάτων των πολιτών και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως.
Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει προς την οδηγία 92/43/ΕΟΚ, καθότι δεν εκτιμήθηκαν ορθώς οι απαιτούμενες δαπάνες, το δε προβλεπόμενο από το άρθρο 8 της οδηγίας πλαίσιο δράσεως δεν απετέλεσε αντικείμενο μελέτης ή δεν μελετήθηκε επαρκώς.
Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η απαιτούμενη κατά την οδηγία 92/43/ΕΟΚ συνοχή των τομέων προστασίας δεν μπορεί να διασφαλιστεί στην Αυστρία λόγω της κατανομής των αρμοδιοτήτων, η οποία έχει ως συνέπεια τα όρια των προστατευομένων τομέων να συμπίπτουν, σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, με τα όρια των ομοσπόνδων κρατών, πράγμα το οποίο, κατά την άποψη των προσφευγόντων, αντιβαίνει προς το κοινοτικό δίκαιο, αλλά και προς τις επιταγές της αποτελεσματικής προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.
Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν, επίσης, ότι η Επιτροπή παρέλειψε να επισημάνει για ποια είδη και οικοτόπους έχουν πράγματι σημασία, σε κοινοτικό επίπεδο, τόποι που χαρακτηρίζονται ως κοινοτικής σημασίας.
Τέλος, οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι, όσον αφορά τους τόπους που ενδιαφέρουν τους προσφεύγοντες, το περιεχόμενο της αποφάσεως στηρίζεται σε εσφαλμένες βάσεις, που είχαν ως αποτέλεσμα να χαρακτηριστούν εσφαλμένως οι τόποι αυτοί ως τόποι κοινοτικής σημασίας για ορισμένα είδη και οικοτόπους.
(1) Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ. 7).
(2) ΕΕ L 382, σ. 1.