92003E1360

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1360/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(10 Απριλίου 2003)

Θέμα: Παραδόσεις ουρανίου και τεχνικών εμπλουτισμού εκ μέρους της επιχείρησης Urenco, προς το Ιράν και άλλα κράτη τα οποία επιθυμούν να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα

1. Γνωρίζει η Επιτροπή ότι η επιχείρηση Urenco (Uranium Enrichment Company), η οποία είναι εγκατεστημένη στο Capenhurst (GB), Gronau (D) και Almelo (NL) και η οποία ιδρύθηκε το 1970 βάσει συμφωνίας μεταξύ των κυβερνήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών με στόχο την εμπορική ανάπτυξη της τεχνολογίας τουπερφυγοκέντρησης, κατέχει σήμερα στην παγκόσμιο αγορά εμπλουτισμένου ουρανίου μερίδιο της τάξης των 12 -15 %·

2. Γνωρίζει επίσης η Επιτροπή ότι, κατά τη δεκαετία του '70, η εν λόγω επιχείρηση κατηγορήθηκε, μεταξύ άλλων για την παράδοση εμπλουτισμένου ουρανίου στο τέως δικτατορικό καθεστώς της Βραζιλίας που ενδιαφερόταν για την ανάπτυξη πυρηνικού εξοπλισμού, για τη χρήση — αντίθετα προς την επιθυμία των Ηνωμένων Εθνών — ουρανίου από το ορυχείο του Rssing στην κατεχόμενη τότε από τη Νότιο Αφρική Ναμίμπια, καθώς και για το γεγονός ότι χωρίς να το θέλει προσέφερε στην κυβέρνηση του Πακιστάν τη δυνατότητα να αναπτύξει ιδία ατομική βόμβα, τούτο δε μέσω βιομηχανικής κατασκοπίας εκ μέρους του Abdul Qadeer Kahn,παλλήλου της συνεργαζόμενης με την Urenco εταιρίας FDO;

3. Μπορεί να επιβεβαιώσει η Επιτροπή ότι στο πλαίσιο των επιθεωρήσεων στο Ιράκ, την Άνοιξη του 1996, ανακαλύφθηκε σε ιρακινές εγκαταστάσεις η ύπαρξη τεχνολογίας της φυγοκέντρησης και φυγοκεντρικών στροφέων της Urenco που έχουν πιθανώς παραδοθεί μέσω Πακιστάν και Βραζιλίας·

4. Γνωρίζει η Επιτροπή εάν η εταιρία Urenco παραδίδει σήμερα στο Ιράν πυρηνικές μηχανές φυγοκέντρησης και άλλους εξοπλισμούς που προορίζονται για τον εμπλουτισμό του ουρανίου, όπως δήλωσε δημοσίως η κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθώς και εάν οι εν λόγω παραδόσεις εξακολουθούν να καταγράφονται από τον ΔΟΑΕ στη Βιέννη·

5. Συμμερίζεται η Επιτροπή την άποψη του κ. Powell, αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Υποθέσεων, σύμφωνα με τον οποίο το Ιράκ εφαρμόζει ένα πιο επιθετικό πυρηνικό πρόγραμμα από ό,τι πιστεύει ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας·

6. Τι ενέργειες έχει αναλάβει η Επιτροπή προκειμένου να εμποδίσει την Urenco από το να συνεχίσει, εκουσίως ή όχι, να προσφέρει σε μη δημοκρατικές χώρες τη δυνατότητα παραγωγής πυρηνικών όπλων·

Απάντηση της κα de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(6 Ιουνίου 2003)

1. Τα στοιχεία που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου σχετικά με το μερίδιο αγοράς της Urenco συμφωνούν με τις πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της η Επιτροπή.

2. Η Επιτροπή δεν διαθέτει περαιτέρω πληροφορίες στα θέματα που τίθενται από το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου εκτός από αυτές που έχουν δημοσιευθεί στα μέσα επικοινωνίας.

3. Η Επιτροπή δεν συμμετείχε σε καμιά επιθεώρηση στο Ιράκ· είναι εν γνώσει των πληροφοριών που έχουν δημοσιευτεί στα μέσα επικοινωνίας.

4. Η Επιτροπή δεν γνωρίζει κάτι το σχετικό.

5. Η Επιτροπή έχειπόψη της τις ανησυχίες των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα κράτη μέλη συζητούν το συγκριμένο θέμα στα κατάλληλα διεθνή βήματα, ιδίως στο διοικητικό συμβούλιο της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (IAEA) βάσει της προκαταρκτικής έκθεσης του δρ El Baradei. Η τελική έκθεση αναμένεται τον Ιούνιο του 2003.

6. Μέσω διεξοδικού και περιεκτικού συστήματος διασφαλίσεων, η Επιτροπή επιχειρεί να αποτρέψει κάθε παρεκτροπή πυρηνικώνλικών από τη σκοπούμενη χρήση τους, όπως αυτή δηλώνεται από τους χρήστες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο θέμα αυτό η Επιτροπή συνεργάζεται στενά με τον ΔΟΑΕ (IAEA)ποστηρίζοντας το διεθνές καθεστώς μη διάδοσης του Οργανισμού.

Πρέπει εξάλλου να αναφερθεί ότι οι εξοπλισμοί και οι τεχνολογίες που αφορούν τον εμπλουτισμό ουρανίου προβλέπονται ρητά στις οδηγίες της ομάδας πυρηνικών προμηθευτών (NSG). Κατά συνέπεια, για τις εξαγωγές των εν λόγω εξοπλισμών και τεχνολογιών απαιτείται άδεια εξαγωγής από τις αρμόδιες αρχές κάθε κράτους μέλους. Όλα τα κράτη μέλη συμμετέχουν στις εργασίες της NSG. Στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1334/2000, του Συμβουλίου της 22ας Ιουνίου 2000, σχετικά με κοινοτικό σύστημα ελέγχου των εξαγωγών ειδών και τεχνολογίας διπλής χρήσεως(1), επαναλαμβάνεται η εν λόγω απαίτηση άδειας εξαγωγής και καθίσταται νομικήποχρέωση σε κοινοτικό επίπεδο.

(1) ΕΕ L 159 της 30.6.2000.