92003E0633

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-0633/03

υποβολή: Charles Tannock (PPE-DE) προς το Συμβούλιο

(4 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Κοσσυφοπέδιο, Ιράκ και η δικαιοδοσία του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών

Στις 18 Φεβρουαρίου 2003 σε συνεδρίαση της Διάσκεψης των Προέδρων η οποία ήταν ανοικτή σε όλους τους Βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο Έλληνας Πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης, εξηγώντας τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της προηγούμενης ημέρας, αντιπαρέβαλε την κατάσταση στο Ιράκ με την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο όπου ανέφερε ότι η χρήση βίας είχε εγκριθεί από τα Ηνωμένα Έθνη.

Στην πραγματικότητα, αν και η απόφαση 1203 (Οκτώβριος 1998) ζητούσε τη συμμόρφωση εκ μέρους της Γιουγκοσλαβίας και του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου με τους όρους της απόφασης 1199, καθώς και ότι και τα δύο μέρη να συμπράξουν στις διεθνείς προσπάθειες για τη βελτίωση της ανθρωπιστικής κατάστασης και την αποτροπή ανθρωπιστικής καταστροφής, καμία από τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για το Κοσσυφοπέδιο (1160, 1199, 1203 ή 1239) οι οποίες είχαν προηγηθεί του βομβαρδισμού της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας εκ μέρους του ΝΑΤΟ ενέκρινε τη χρήση βίας. Παρά την έλλειψη αυτής της έγκρισης, ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίαςποστηρίχθηκε από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ καθώς και από πολλά από εκείνα τα οποία σήμερα έχουν την πλέον επικριτική στάση έναντι της κυβέρνησης των ΗΠΑ όσον αφορά το Ιράκ, παρά την πολύ μεγαλύτερης κλίμακας ανθρωπιστική τραγωδία που πλήττει το Ιράκ κατά τα τελευταία 20 χρόνια καθώς και την πολύ μεγαλύτερη απειλή που τίθεται από το καθεστώς στα γειτονικά κράτη.

Ο κ. Σημίτης ομιλούσε εξ ονόματος του Συμβουλίου όταν έκανε αυτή τη σύγκριση και, εάν ναι, σε ποια απόφαση των Ηνωμένων Εθνών αναφερόταν· Οι παρατηρήσεις του κ. Σημίτη θεωρούντο ως επίκριση της Κυβέρνησης Μπους για τη στάση της έναντι των Ηνωμένων Εθνών· Εάν ναι, θα μπορούσε το Συμβούλιο να δεχθεί ότι παρά το γεγονός ότι η απάντηση της Υπουργού Εξωτερικών Ολμπράϊτ στην επικείμενη σύγκρουση στο Κοσσυφοπέδιο ήταν στην πραγματικότητα να αγνοήσει το Συμβούλιο Ασφαλείας και αντ' αυτού να προσπαθήσει να επιβάλλει τη δική της λύση στο Ραμπουγιέ (στο βαθμό που ένας αρθρογράφος της εφημερίδας The New York Times έγραφε το Μάρτιο του 1999 ότι στο Κοσσυφοπέδιο το Συμβούλιο Ασφαλείας περιθωριοποιήθηκε αφού το ΝΑΤΟ έχει στην ουσία αναλάβει τη διαχείριση της σύγκρουσης και τις προσπάθειες για την εξεύρεση λύσης, και ότι οιαδήποτε ειρηνευτική επιχείρηση εκεί θα εκτελεσθεί από το ΝΑΤΟ καθώς και οιαδήποτε απόφαση για τη χρήση βίας, παρά δε το γεγονός ότι ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη θέλουν να έχει λόγο το Συμβούλιο Ασφαλείας αυτό έχει αποκλεισθεί από ένα τέτοιο ρόλο πρωτίστως από τις Ηνωμένες Πολιτείες), αντίθετα, ο Υπουργός Εξωτερικών Πάουελ καταβάλλει επίμονες προσπάθειες για τη συμμετοχή των Ηνωμένων Εθνών και για να πεισθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους στον αφοπλισμό του Ιράκ όπως ζητούν τόσο το Συμβούλιο Ασφαλείας όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση·

Απάντηση

(21 Ιουλίου 2003)

Η ερώτηση που θέτει το αξιότιμο μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις ομοιότητες ή τις διαφορές μεταξύ των κρίσεων στο Κοσσυφοπέδιο και στο Ιράκ, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο οι ΗΠΑ τις αντιμετώπισαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν έχει συζητηθεί από το Συμβούλιο.

Αναφορικά με τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 17ης Φεβρουαρίου 2003, τα οποία παρουσίασε η Προεδρία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της 18ης Φεβρουαρίου 2003 και στα οποία αναφέρεται ο αξιότιμος κ. βουλευτής, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεσμεύτηκε να παραμείνουν τα Ηνωμένα Έθνη στο επίκεντρο της διεθνούς τάξης. Αναγνώρισε, επίσης, ότι την πρωταρχική αρμοδιότητα στο χειρισμό του αφοπλισμού του Ιράκ φέρει το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συζήτησε εκ νέου την κατάσταση στο Ιράκ την 21η Μαρτίου. Σημείωσε ότι, με την έναρξη της στρατιωτικής σύγκρουσης, βρέθηκε αντιμέτωπο με μια νέα κατάσταση. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε την ελπίδα ότι θα δοθεί τέλος στη σύγκρουση, περιορίζοντας κατά το δυνατόν τις ανθρώπινες απώλειες και την ανθρώπινη δυστυχία, και δεσμεύτηκε να δράσει ενεργά στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τον ιρακινό λαό. Το Συμβούλιοποστήριξε την πρόταση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, κ. Κόφι Άναν, σύμφωνα με την οποία οι ανθρωπιστικές ανάγκες θα συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται με το πρόγραμμα του ΟΗΕ Πετρέλαιο έναντι τροφίμων. Επιπλέον, το Συμβούλιο πιστεύει ότι τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να εξακολουθήσουν να έχουν κεντρικό ρόλο διαρκούσης της κρίσης αλλά και μετέπειτα, και επανέλαβε την προσήλωσή του στο θεμελιώδη ρόλο των Ηνωμένων Εθνών στα πλαίσια του διεθνούς συστήματος και στην πρωταρχική ευθύνη του Συμβουλίου Ασφαλείας όσον αφορά στη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και σταθερότητας.