52002XC0125(03)

Κοινοποίηση σύμφωνα με το άρθρο 95 παράγραφος 4 της συνθήκης ΕΚ εθνικής νομοθεσίας που παρεκκλίνει από τις διατάξεις ενός κοινοτικού μέτρου εναρμόνισης

(αριθ. 2001-NOTIF95.4-FI-1)

(2002/C 23/04)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

1. Στις 7 Δεκεμβρίου 2001 η Δημοκρατία της Φινλανδίας κοινοποίησε στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 95 παράγραφος 4 της συνθήκης για την ίδρυση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ότι εκτιμά ότι είναι αναγκαίο να διατηρηθούν σε ισχύ εθνικές διατάξεις που παρεκκλίνουν από τις διατάξεις της οδηγίας 76/116/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1975, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών περί λιπασμάτων(1) όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 98/97/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1998, σχετικά με την κυκλοφορία λιπασμάτων που περιέχουν κάδμιο στην Αυστρία, τη Φινλανδία και τη Σουηδία(2).

2. Το άρθρο 95 παράγραφος 4 ορίζει ότι εάν, αφού το Συμβούλιο ή η Επιτροπή θεσπίσουν ένα μέτρο εναρμόνισης, ένα κράτος μέλος θεωρεί αναγκαίο να διατηρήσει εθνικές διατάξεις που δικαιολογούνται από τις επιτακτικές ανάγκες που προβλέπονται στο άρθρο 30 ή διατάξεις σχετικές με την προστασία του περιβάλλοντος ή του χώρου εργασίας, τις κοινοποιεί στην Επιτροπή, μαζί με τους λόγους διατήρησής τους.

3. Η Επιτροπή, εντός έξι μηνών από την σχετική κοινοποίηση, εγκρίνει ή απορρίπτει τις εν λόγω εθνικές διατάξεις, αφού εξακριβώσει εάν αποτελούν ή όχι μέσο αυθαίρετων διακρίσεων ή συγκεκαλυμμένο περιορισμό του εμπορίου μεταξύ των κρατών μελών, και εάν συνιστούν ή όχι εμπόδιο στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

4. Η εθνική νομοθεσία της Δημοκρατίας της Φινλανδίας ορίζει ότι τα λιπάσματα που ορίζονται για χρήση στη γεωργία και τα οπωροκηπευτικά μπορούν να περιέχουν όχι περισσότερο από 50 mg καδμίου για κάθε κιλό φωσφόρου. Η τιμή αυτή αναφέρεται στο τμήμα 3 της απόφασης του Υπουργείου Γεωργίας και Δασοκομίας (45/1994) της 21ης Ιανουαρίου 1994.

5. Η πράξη προσχώρησης της Δημοκρατίας της Φινλανδίας του 1994 χορήγησε ήδη στη Φινλανδία παρέκκλιση για προσωρινή διατήρηση σε ισχύ των προαναφερθεισών εθνικών διατάξεων. Το άρθρο 84 και το σημείο 2 του παραρτήματος Χ της πράξης προσχώρησης ορίζουν ότι το άρθρο 7 της οδηγίας 76/116/ΕΟΚ, εφόσον αφορά την περιεκτικότητα των λιπασμάτων σε κάδμιο, δεν θα ισχύσει για τη Δημοκρατία της Φινλανδίας πριν από την 1η Ιανουαρίου 1999.

6. Η οδηγία 76/116/ΕΟΚ τροποποιήθηκε στη συνέχεια από την οδηγία 98/97/ΕΚ σχετικά με την κυκλοφορία λιπασμάτων που περιέχουν κάδμιο στην Αυστρία, τη Φινλανδία και τη Σουηδία, που επιτρέπει στη Δημοκρατία της Φινλανδίας να απαγορεύει την κυκλοφορία, στο έδαφός της, λιπασμάτων που περιέχουν κάδμιο σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από αυτές που είχαν οριστεί σε εθνικό επίπεδο κατά την ημερομηνία της προσχώρησης. Η παρέκκλιση αυτή ισχύει για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 1999 μέχρι 31ης Δεκεμβρίου 2001.

7. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, η Επιτροπή εξέδωσε πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τα λιπάσματα(3) η οποία, μεταξύ άλλων, προβλέπει παράταση της προαναφερθείσας παρέκκλισης. Σύμφωνα με το άρθρο 33 της πρότασης αυτής, η Φινλανδία έχει τη δυνατότητα, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2004, να απαγορεύει να διατίθενται στην αγορά της επικράτειάς της λιπάσματα ΕΚ που περιέχουν κάδμιο σε συγκεντρώσεις υψηλότερες εκείνων που ίσχυαν στη χώρα κατά την ημερομηνία προσχώρησής της. Η δεύτερη παράγραφος του ίδιου άρθρου ορίζει ότι η Επιτροπή, σε διαβούλευση με τα κράτη μέλη και τα ενδιαφερόμενα μέρη και το αργότερο μέχρι τις 30 Ιουνίου 2002, θα επανεξετάσει την αναγκαιότητα θέσπισης διατάξεων σε κοινοτικό επίπεδο αναφορικά με την περιεκτικότητα των λιπασμάτων σε κάδμιο.

8. Η Φινλανδία αιτιολογεί το αίτημά της με λόγους που σχετίζονται με την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Για να υποστηρίξει το αίτημά της, η Φινλανδία αναφέρεται στο συμπέρασμα της έκθεσης αξιολόγησης κινδύνων με τίτλο το κάδμιο στα λιπάσματα, κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, Υπουργείο Γεωργίας και Δασοκομίας, έκδοση 4/2000, μια έκδοση του Οκτωβρίου του 2000 με τα ίδια συμπεράσματα είναι διαθέσιμο για το κοινό από το Σεπτέμβριο του 2001 στην ιστοθέση της Επιτροπής στην εξής διεύθυνση:

http://europa.eu.int/comm/enterprise/chemicals/fertilizers/riskassest/reports.htm

9. Σύμφωνα με τα γενικά συμπεράσματα της προαναφερθείσας αξιολόγησης κινδύνων, η Φινλανδία υποστηρίζει ότι σήμερα, οι συγκεντρώσεις καδμίου στο γεωργικό έδαφος της Φινλανδίας, αποτελούν κίνδυνο για τους οργανισμούς του εδάφους και ότι η εκπλήσσει καδμίου από το γεωργικό έδαφος αποτελεί κίνδυνο για το υδάτινο περιβάλλον. Η Φινλανδία υποστηρίζει ότι η αξιολόγηση κινδύνων συμπεραίνει επίσης ότι υπάρχει κίνδυνος δυσμενών αποτελεσμάτων για την υγεία ως αποτέλεσμα της σημερινής συνολικής έκθεσης σε κάδμιο του φινλανδικού πληθυσμού. Αν και η μέση πρόσληψη καδμίου μόνο από τα τρόφιμα δεν αποτελεί κίνδυνο στη Φινλανδία, ορισμένα τμήματα του πληθυσμού είναι σε κίνδυνο λόγω υψηλής λήψης με την τροφή, αυξημένης απορρόφησης ή/και καπνίσματος.

10. Εν όψει των ανωτέρω, η Δημοκρατία της Φινλανδίας εκτιμά ότι είναι αναγκαίο να διατηρηθούν οι ανωτέρω εθνικές διατάξεις και μετά την 31η Δεκεμβρίου 2001 και τουλάχιστον μέχρι να αποφασίσει η Κοινότητα κατάλληλα μέτρα για τη χρήση του καδμίου στα λιπάσματα.

11. Ενδεχόμενες παρατηρήσεις σχετικά με την κοινοποίηση που υπέβαλε η Φινλανδία στην Επιτροπή και οι οποίες θα παραληφθούν μετά την παρέλευση 15 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης μπορεί να μην ληφθούν υπόψη.

12. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το αίτημα της Δημοκρατίας της Φινλανδίας διατίθενται στην ακόλουθη διεύθυνση: κα. Jaana Husu-Kallio Υπουργείο Γεωργίας και Δασοκομίας Τμήμα Τροφίμων και Υγείας Hallituskatu 3A Helsinki PL 30 FIN - 00023 Government Τηλ. (358-9) 16 01 Φαξ (358-9) 160 42 02 e-mail: jaana.husu-kallio@mmm.fi

Αρμόδιος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Philippe Brunerie Ευρωπαϊκή Επιτροπή Γενική Διεύθυνση "Επιχειρήσεις"

Διοικητική Μονάδα E3 "Χημικές ουσίες"

AN88 4/40

Β - 1049 Βρυξέλλες Τηλ. (32-2) 295 21 99 Φαξ (32-2) 295 02 81 e-mail: philippe.brunerie@cec.eu.int

(1) ΕΕ L 262 της 27.9.1976, σ. 201.

(2) ΕΕ L 18 της 23.1.1999, σ. 60.

(3) COM(2001) 508 τελικό.