92000E0963

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-0963/00

υποβολή: Gorka Knrr Borrs (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(29 Μαρτίου 2000)

Θέμα: Ξηρασία στην Αραγονία

Η Αραγονία είναι μία αυτόνομη κοινότητα που αντιμετωπίζει σοβαρό διαρθρωτικό πρόβλημα ξηρασίας.

Από το 1915 η Κεντρική Κυβέρνηση επεξεργάσθηκε επανειλημμένα νόμους και προγράμματα για την κατασκευή αρδευτικών έργων τα οποία θα επέτρεπαν να αντιμετωπισθεί η κατάσταση αυτή. Παρά ταύτα, μεγάλο τμήμα των έργων ουδέποτε εκτελέσθηκαν δια δημοσιονομικούς λόγους.

Σήμερα, οι πολιτικές για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, που προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξετάζουν το ενδεχόμενο κατάργησης των αρδευτικών προγραμμάτων σε μεγάλα τμήματα της Αραγονίας, ενώ παρατηρείται και έντονη απόρριψή τους από μεγάλη μερίδα των κατοίκων των ενδιαφερόμενων περιοχών, οι οποίοι θεωρούν ότι προέχει η προστασία του περιβάλλοντος έναντι της παροχής μέσων επιβίωσης στους αγρότες της Αραγονίας.

Έχει εξετάσει η Επιτροπή τρόπους με τους οποίους θα είναι δυνατόν να συμβιβασθεί η απαραίτητη προστασία του περιβάλλοντος με την παραμονή του πληθυσμού στην ύπαιθρο;

Δεν θεωρεί η Επιτροπή ότι θα ήταν δίκαιο να αποζημιωθούν οι αγρότες που θα πρέπει να αποδεχθούν να μην αρδεύσουν τη γη τους για περιβαλλοντικούς λόγους;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(10 Μαΐου 2000)

Η νέα πολιτική αγροτικής ανάπτυξης, που θεσπίστηκε από το Συμβούλιο των Υπουργών τον Ιούνιο του 1999, αποσκοπεί στη δημιουργία ενός συνεκτικού και διαρκούς πλαισίου που εγγυάται το μέλλον των αγροτικών περιοχών ευνοώντας τη διατήρηση και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και λαμβάνονταςπόψη τις περιβαλλοντικές επιτακτικές ανάγκες. Οι μεγάλοι άξονες της εν λόγω ανάπτυξης είναι οι ακόλουθοι: ενίσχυση του γεωργικού και δασικού τομέα, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών ζωνών, διασφάλιση του περιβάλλοντος και της αγροτικής κληρονομιάς.

Μεταξύ των διαρθρωτικών μέτρων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ)(1), συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων ενισχύσεις στις επενδύσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις για τη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος, αντισταθμιστικές αποζημιώσεις στις μειονεκτικές ζώνες ή σ'αυτές που αντιμετωπίζουν περιβαλλοντικούς περιορισμούς, γεωργο-περιβαλλοντικές ενισχύσεις, καθώς και στήριξη προς τις γεωργικές και αγροτικές δραστηριότητες για την προστασία του περιβάλλοντος. Όσον αφορά, ειδικότερα, τις αντισταθμιστικές αποζημιώσεις, το άρθρο 16 του προαναφερθέντος κανονισμού προβλέπει τη δυνατότητα, για τους γεωργούς, να τύχουν στήριξηςπό μορφή πληρωμών, οι οποίες αποσκοπούν στην αντιστάθμιση του κόστους και των απωλειών εισοδήματος, που προκύπτουν στις ζώνες πουφίστανται περιβαλλοντικούς περιορισμούς, της καθιέρωσης περιορισμών που βασίζονται σε κοινοτικές διατάξεις σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, εφόσον οι εν λόγω πληρωμές είναι αναγκαίες για την επίλυση ειδικών προβλημάτων που προκύπτουν από τις διατάξεις αυτές. Όλα αυτά τα μέτρα θα πρέπει να συμβάλουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, πράγμα το οποίο αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου.

Εναπόκειται στο κράτος μέλος ναποβάλει τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξής του, τηρώντας πλήρως την αρχή της επικουρικότητας. Στις ζώνες που δεν καλύπτονται από τον στόχο αριθ. 1 όπως στην Αραγόνα, τα κράτη μέλη μπορούν ναποβάλουν προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης, που περιλαμβάνουν τα διάφορα αυτά μέτρα, για χρηματοδότηση βάσει του ΕΓΤΠΕ, Τμήμα Προσανατολισμού. Τα προγράμματα αυτά πρέπει να περιγράφουν κυρίως την κατάσταση τηςπόψη ζώνης, τα ειδικά της προβλήματα, την προτεινόμενη στρατηγική και τις προτεραιότητές της, καθώς και τα σχεδιαζόμενα μέτρα για να τεθούν σε εφαρμογή τα σχέδια.

Οι προτάσεις προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης, πουποβλήθηκαν συγκεκριμένα από τις ισπανικές αρχές στις 30 Δεκεμβρίου 1999, βρίσκονται προς το παρόν σε στάδιο εξέτασης από την Επιτροπή, με σκοπό την έγκρισή τους το ταχύτερο δυνατό.

(1) ΕΕ L 160 της 26.6.1999.