91999E1752

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1752/99

υποβολή: Olivier Dupuis (TDI) προς την Επιτροπή

(1 Οκτωβρίου 1999)

Θέμα: Ένθετα των εφημερίδων και δικαιώματα των καταναλωτών

Σε ορισμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός εφημερίδων έχουν καθιερώσει την πώληση «εβδομαδιαίων ένθετων». Τα εν λόγω ένθετα πωλούνται μία συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδος, μαζί με την κανονική έκδοση της εφημερίδος, η τιμή της οποίας την ημέρα αυτή είναι αισθητά αυξημένη. Οι συνήθεις ή περιστασιακοί αναγνώστες των εν λόγω εφημερίδων δεν έχουν τη δυνατότητα να αποδεχθούν ή να αρνηθούν την αγορά του «ενθέτου».

Η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι οι πρακτικές αυτές παραβιάζουν τα δικαιώματα των καταναλωτών, στο βαθμό που τουςποχρεώνουν να αγοράζουν δύο σαφώς διαφορετικά μεταξύ τους προϊόντα;

Η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι αυτή ταύτη η έννοια του ενθέτου θα έπρεπε να συνεπάγεται τη δυνατότητα επιλογής του καταναλωτή να αγοράζει ή όχι το ένθετο, καταβάλλοντας προς τούτο ένα επιπλέον ποσό, και ότι, εν πάση περιπτώσει, ο καταναλωτής πρέπει να διατηρεί το δικαίωμα να μην αγοράζει παρά το βασικό προϊόν (την εφημερίδα) στη συνήθη τιμή των άλλων ημερών της εβδομάδος;

Ποιά μέτρα έχει λάβει ή σκοπεύει να λάβει η Επιτροπή για την εξασφάλιση του δικαιώματος αυτού των καταναλωτών;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(8 Νοεμβρίου 1999)

Μονομερείς αποφάσεις σχετικά με τον καθορισμό των τιμών πωλήσεως των εφημερίδων, περιλαμβανομένων των πρακτικών πωλήσεως εβδομαδιαίων ένθετων με τη συνήθη έκδοση του ημερήσιου τύπου σε προσαυξημένη τιμή, εμπίπτουν ουσιαστικά στην ελεύθερη εμπορική επιλογή του κάθε εκδότη και κανονικά δεν εμπίπτουν στους κανόνες ανταγωνισμού της συνθήκης, που απαγορεύουν τις περιοριστικές συμφωνίες (άρθρο 81 της συνθήκης ΕΚ πρώην άρθρο 85) ή την καταχρηστική εκμετάλλευση δεσπόζουσας θέσης (άρθρο 82 της συνθήκης ΕΚ πρώην άρθρο 86).

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται ότι η προσαύξηση της τιμής για τις εφημερίδες που πωλούνται με ένθετο δεν αντιστοιχεί σε εναρμονισμένη πρακτική των εκδοτών ημερήσιου τύπου σε όλα τα κράτη μέλη και η πώληση του εβδομαδιαίου εντύπου σε ορισμένες περιπτώσεις δεν συνεπάγεται παρά ελάχιστη αύξηση της τιμής της εφημερίδας, ήτοι σχεδόν καμία αύξηση. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να θεμελιωθεί συντονισμός της συμπεριφοράς όλων των εκδοτών εφημερίδων ενόψει της προσαρμογής της ίδιας ενδεχόμενης περιοριστικής πρακτικής έναντι του εβδομαδιαίου ενθέτου.

Εξάλλου, εφόσον πρόκειται για εφημερίδες και όχι για εξειδικευμένα έντυπα που, ασκώντας ιδιαίτερη εξουσία στον τομέα τους, δύνανται να αποκτήσουν ευκολότερα εξαιρετικά ισχυρή θέση στην αγορά, καμία καταχρηστική εκμετάλλευση δεσπόζουσας θέσης δεν φαίνεται ότι μπορεί ναποστηριχθεί. Πράγματι, κατά κανόνα, μία εφημερίδα που πωλείται με ένα έντυπο, σε προσαυξημένη τιμή, βρίσκεται σε ανταγωνισμό στο κάθε κράτος μέλος με εφημερίδες που τιμολογούν ή όχι το εβδομαδιαίο τους ένθετο και κατά συνέπεια δεν διαθέτει θέση στην αγορά που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως δεσπόζουσα, όρος που είναι απαραίτητος για την εφαρμογή του άρθρου 82.

Κάτω από τις συνθήκες αυτές, η περιγραφείσα πρακτική από το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου για τις εφημερίδες δεν μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου του ανταγωνισμού.