91999E1651

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1651/99

υποβολή: Nelly Maes (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(22 Σεπτεμβρίου 1999)

Θέμα: Διακρίσεις στο όσον αφορά την άσκηση της περιστεροφιλίας, στη διασυνοριακή περιοχή μεταξύ Βελγίου και Κάτω Χωρών

Κατά την τελευταία πεντηκονταετία, είναι αδύνατον για τους Βέλγους περιστερόφιλους να συμμετάσχουν σε διασυνοριακούς διαγωνισμούς περιστεριών. Το ίδιο ισχύει αντιστρόφως και για τους Ολλανδούς εκτροφείς περιστεριών που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς στο Βέλγιο. Τούτο δε προς μεγάλη δυσαρέσκεια των Ολλανδών της παραμεθορίου που επιθυμούν να αμολύσουν τα περιστέρια τους στο Βέλγιο και τανάπαλιν.

Τίθεται εν προκειμένω το ερώτημα εάν η ως άνω ρύθμιση δεν αντιβαίνει προς το άρθρο 59 της Συνθήκης. Το επιχείρημα που προβάλλεται είναι ότι εφόσον η περιστεροφιλία δεν αναγνωρίζεται ως άθλημα από τη Διεθνή Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων, η ρύθμιση δεν δύναται να θεωρηθεί ως διάκριση εις βάρος των επιδιδομένων στην εν λόγω δραστηριότητα.

Για τουςποστηρικτές του δημοφιλούς αυτού σπορ, η κατάσταση είναι απαράδεκτη. Πέραν τούτου, η διοργάνωση διαγωνισμών για περιστέρια έχει και οικονομικό χαρακτήρα. Η τοποθέτηση των περιστεριών στα καλάθια συνεπάγεται την καταβολή χρημάτων για την εγγραφή. Κατόπιν τούτου, η διαμαρτυρία κατά της ως άνω ρύθμισης είναι δικαιολογημένη, δεδομένου ότι η απαγόρευση για τους Ολλανδούς να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς που διοργανώνει το Βέλγιο συνιστά διακριτική μεταχείριση σύμφωνα με το άρθρο 59.

Επιπλέον, την εν λόγω απαγορευτική διάταξη δεν επιτάσσουν λόγοι δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιαςγείας. Το άρθρο 59 δεν ισχύει μόνο για τις κρατικές αρχές, αλλά εφαρμόζεται και στη συλλογική ρύθμιση της παροχήςπηρεσιών.

Δεν κρίνει η Επιτροπή ότι, κατά συνέπεια, η ως άνω απαγόρευση αντιβαίνει προς το άρθρο 59 και πρέπει να αρθεί;

Σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης ευρωπαϊκής ενότητας, μια τέτοια διακριτική μεταχείριση ενός δημοφιλούς σπορ σε διασυνοριακή περιοχή είναι εντελώς παρωχημένη.

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(4 Νοεμβρίου 1999)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαθέτει η Επιτροπή, η διοργάνωση διαγωνισμών περιστεριών λαμβάνει χώρα στα πλαίσια συλλόγων και η δυνατότητα συμμετοχής σε σύλλογο περιστερόφιλων σε περιοχή του Βελγίου ή της Ολλανδίας εξαρτάται από τον τόπο διαμονής του περιστερόφιλου.

Στο βαθμό που αυτή η αθλητική δραστηριότητα θα είχε οικονομικό χαρακτήρα, θα μπορούσε ναπόκειται στις διατάξεις του άρθρου 49 της Συνθήκης ΕΚ (πρώην άρθρο 59).

Ωστόσο, η απαγόρευση συμμετοχής σε διαγωνισμούς με βάση τον τόπο διαμονής δεν φαίνεται να αντιβαίνει στις διατάξεις του άρθρου 49 της Συνθήκης ΕΚ.

Πράγματι, γνωστοποιήθηκε στην Επιτροπή ότι η ύπαρξη του κριτηρίου του τόπου διαμονής όσον αφορά τη συμμετοχή σε σύλλογο περιστερόφιλων έχει ως σκοπό τη συνεκτίμηση των αποστάσεων που πρέπει να διανυθούν. Κατάυτόν τον τρόπο, φαίνεται πως ένας περιστερόφιλος, ακόμη και στο εσωτερικό ενός των δύο αυτών κρατών μελών, δεν μπορεί να εγγραφεί παρά στο σύλλογο της γεωγραφικής περιοχής στην οποία ανήκει.

Εξάλλου, σύμφωνα με μια πάγια νομολογία του Δικαστηρίου(1), οι αρχές που διέπουν τη Συνθήκη ΕΚ δεν αντιτίθενται σε ρυθμίσεις που έχουν θεσπιστεί για μη οικονομικά κίνητρα, λαμβανομένηςπόψη της ιδιαιτερότητας της εν λόγω αθλητικής δραστηριότητας.

Η εν λόγω διοργάνωση διαγωνισμών περιστεριών, επομένως, συνδέεται με την ιδιαιτερότητα της δραστηριότητας και δεν φαίνεται να αντιβαίνει στις διατάξεις του άρθρου 49 της Συνθήκης ΕΚ.

(1) Βλ. τελευταία την απόφαση Bosman της 15 Μαΐου 1995,πόθεση C415 /93.