91999E1630

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1630/99

υποβολή: Paulo Casaca (PSE) προς την Επιτροπή

(15 Σεπτεμβρίου 1999)

Θέμα: Η ζάχαρη και η αναθεώρηση του κανονισμού αριθ. 1600/92

Η παραγωγή και η κατεργασία της ζάχαρης στη νήσο S. Miguel, της αυτόνομης περιοχής των Αζορών, έχει ιδιαίτερη οικονομική σημασία.

Οι ως άνω δραστηριότητες αφενός εξασφαλίζουν άνω των 100 θέσεων απασχόλησης στην τοπική μονάδα κατεργασίας και, αφετέρου, ενθαρρύνουν μία σημαντική αγροτική δραστηριότητα αντικατάστασης, η οποία, μαζί με τιςπόλοιπες καλλιέργειες, επιτρέπει την αποτελεσματικότερη εναλλαγή των καλλιεργειών γης.

Βάσει του κανονισμού αριθ. 1600/92(1) (POSEIMA) τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα παρέχουν έναψηλό βαθμό προστασίας στις διάφορες γεωργικές καλλιέργειες, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται και τα ζαχαρότευτλα.

Ωστόσο, για διάφορους λόγους που οφείλονται στις χαμηλές ποσοστώσεις που έχουν παραχωρηθεί και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο γεωργικός τομέας, η παραγωή ζαχαρότευτλων σημειώνει πτώση με την πάροδο των ετών και η μελλοντική βιωσιμότητα της παραγωγής και της κατεργασίας ζάχαρης στις Αζόρες θα εκτεθεί σε κινδύνους εάν δεν ληφθούν μέτρα προκειμένου να αναστραφεί αυτή η τάση.

Δεν φρονεί άραγε η Επιτροπή ότι,πό το φως των αρχών που διέπουν την κοινή αγροτική πολιτική, της παραγράφου 2 του άρθρου 299 της Συνθήκης ΕΚ και των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της Κολωνίας που αφορά τις εξόχως απομακρυσμένες περιοχές, θα ήταν σκόπιμη η αναθεώρηση του κανονισμού 1600/92 κατά τρόπον ώστε να διατηρηθεί η παραγωγή και η κατεργασία της ζάχαρης στις Αζόρες;

(1) ΕΕ L 173 της 27.6.1992, σελ. 1.

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(25 Οκτωβρίου 1999)

Με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 1600/92 του Συμβουλίου της 15ης Ιουνίου 1992 για ειδικά μέτραπέρ των Αζορών και της Μαδέρας όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα αποδίδεται ιδιαίτερη προσοχή στην καλλιέργεια του ζαχαρότευτλου και στη μεταποίησή του σε ζάχαρη. Ο κανονισμός προβλέπει ενίσχυση ανά εκτάριο ζαχαροτεύτλων, καθώς και ενίσχυση για τη μεταποίησή τους σε ζάχαρη από τη βιομηχανία.

Η ενίσχυση για τη μεταποίηση του ζαχαρότευτλου αυξήθηκε από 10 σε 27 ανά 100 χιλιόγραμμα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 562/98 της Επιτροπής της 12ης Μαρτίου 1998 για προσαρμογή της ειδικής ενίσχυσης για τη μεταποίηση των ζαχαροτεύτλων σε λευκή ζάχαρη στις Αζόρες που αναφέρεται στο άρθρο 25 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1600/92(1).

Παρά τα μέτρα αυτά, η καλλιέργεια ζαχαροτεύτλου παρουσιάζει μείωση από το 1994, αφού έλαβε πρώτα μια νέα ώθηση χάρη στο πρόγραμμα Poseima. Η μεταποιητική βιομηχανία δεν θίγεται ωστόσο άμεσα από την δυσμενή αυτή εξέλιξη, διότι μπορεί να εισάγει και να λευκάνει ακατέργαστη ζάχαρη για την ικανοποίηση των αναγκών των Αζορών. Οι οικονομικές συνθήκες δεν έχουν επιδεινωθεί για τη βιομηχανία, το αντίθετο μάλιστα, δεδομένου ότι αυτή μπορεί να εισάγει την εν λόγω ζάχαρη στην τιμή της παγκόσμιας αγοράς, (ή με την ισοδύναμη ενίσχυση, εφόσον αγοράζει κοινοτική ζάχαρη ποσόστωσης).

Αν οι γεωργοί των Αζορών επιλέγουν άλλες καλλιέργειες αντί του ζαχαροτεύτλου, πρέπει κατά συνέπεια να αναζητηθούν οι αιτίες στις γενικές συνθήκες της γεωργικής παραγωγής. Η βιωσιμότητα της ζαχαροβιομηχανίας εξαρτάται μάλλον από την κατανάλωση ζάχαρης, η οποία σημειώνει μείωση κατά τα τελευταία έτη. Η χρησιμοποίηση της δυναμικότητας ραφιναρίσματος εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης διέπεται από τις αρχές είναι του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού, και κυρίως την αρχή της κάλυψης των επιτόπιων αναγκών.

Η Επιτροπή θα εξετάσει τα θέματα αυτά στο πλαίσιο της αναθεώρησης του προγράμματος Poseima σε περίπτωση που το ζητήσουν οι πορτογαλικές αρχές.

(1) ΕΕ L 76 της 13.3.1998.