91999E1465

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1465/99

υποβολή: Heidi Hautala (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(1 Σεπτεμβρίου 1999)

Θέμα: Η απαγόρευση αζωικών χρωστικών ουσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Η χρήση αζωικών χρωστικών ουσιών επιτρέπεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά το ότι έχει διαπιστωθεί ότι προκαλούν εξανθήματα, καταρροές και άλλες αλλεργικές αντιδράσεις. Η χρήση τέτοιων ουσιών είναι παραδοσιακά απαγορευμένη στις βιομηχανίες τροφίμων της Φινλανδίας και της Σουηδίας.

Η Επιτροπή της ΕΕ απέρριψε την απόφαση της σουηδικής κυβέρνησης να παρεκκλίνει από την οδηγία του 1994 για τις χρωστικές και να απαγορεύσει την πώληση γλυκισμάτων και ποτών που περιέχουν αζωικές χρωστικές ουσίες.

Γιατί αντιτίθεται η Επιτροπή στην απαγόρευση της χρήσης αζωικών χρωστικών την οποία επέβαλε η Σουηδία, τη στιγμή που στόχος της δεν είναι η στρέβλωση τουγιούς ανταγωνισμού αλλά η προστασία τηςγείας των καταναλωτών, και ιδίως των παιδιών και των νέων; Τι προτίθεται να πράξει η Επιτροπή, για να εγκαταλείψει η βιομηχανία τροφίμων τη χρήση αζωικών χρωστικών ουσιών, η μόνη λειτουργία των οποίων είναι να δίνουν στα τρόφιμα πιο ελκυστική όψη; Προτίθεται η Επιτροπή να λάβει μέτρα για την απαγόρευση της χρήσης αζωικών χρωστικών ουσιών σε ολόκληρη την ΕΕ;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Οκτωβρίου 1999)

Eπί του αιτήματος της Σουηδίας για παρέκκλιση όσον αφορά τη χρήση αζωχρωμάτων από την οδηγία 94/0036/ΕΚ του Συμβουλίου της 30ής Ιουνίου 1994 για τις χρωστικές που μπορούν να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα(1) η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση 1999/0005/ΕΚ της 21ης Δεκεμβρίου 1998 για τις εθνικές διατάξεις που κοινοποιήθηκαν από το Βασίλειο της Σουηδίας σχετικά με τη χρήση ορισμένων χρωστικών και γλυκαντικών στα τρόφιμα(2), όπου αναφέρονται οι λόγοι.

Η οδηγία 94/0036/ΕΚ για τις χρωστικές που μπορούν να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα εκδόθηκε με βάση τις γνωμοδοτήσεις για τις χρωστικές που διατύπωσε η Επιστημονική Επιτροπή Τροφίμων (ΕΕΤ). Κατά την έκδοση της οδηγίας το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο εγνώριζαν τις γνωμοδοτήσεις της ΕΕΤ σύμφωνα με τις οποίες τα αζωχρώματα προκαλούν αλλεργίες σε ορισμένα άτομα. Κατά συνέπεια, στην οδηγία ορίζονται περιορισμοί για τη χρήση των αζωχρωμάτων, δηλαδή καθορίζονται όρια ορίων μέχρι τα οποία επιτρέπεται η χρήση αυτών των προσθέτων στα τρόφιμα καθώς και μέγιστες ποσότητες χρήσης τους. Η λύση πουιοθετήθηκε από την Κοινότητα βασίζεται στην πληροφόρηση του καταναλωτή. τομα που είναι αλλεργικά σε ορισμένα συστατικά πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν τα τρόφιμα που περιέχουν τα συστατικά αυτά. Η οδηγία 79/0112/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 1978 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση και την παρουσίαση των τροφίμων που προορίζονται για τον τελικό καταναλωτή καθώς επίσης και τη διαφήμισή τους(3) παρέχει αυτή τη δυνατότητα, δεδομένου ότι καθιστάποχρεωτική την ένδειξη των προσθέτων των τροφίμων στην ετικέτα.

Η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι τα μέτρα που εφαρμόστηκαν από τη Σουηδία όσον αφορά τα αζωχρώματα βασίζονται σε μέριμνα για την δημόσιαγεία. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν θεώρησε δικαιολογημένο το αίτημα της Σουηδίας, κρίνονταςπερβολικά ως προς το σκοπό αυτό τα μέτρα της Σουηδίας" λιγότερο περιοριστικά μέτρα θα μπορούσαν να επιτύχουν τον ίδιο στόχο, όπως π.χ. η επισήμανση των προϊόντων.

Επί του παρόντος η Επιτροπή συγκεντρώνει πληροφορίες σχετικά με τη πρόσληψη των προσθέτων των τροφίμων στην Κοινότητα και το επόμενο έτος θαποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τα πορίσματα αυτής της μελέτης. Εάν από την έκθεση προκύψει ότι είναι αναγκαία η αναθεώρηση της ισχύουσας νομοθεσίας, η Επιτροπή θα λάβει τα αναγκαία μέτρα.

(1) ΕΕ L 237 της 10.9.1994.

(2) ΕΕ L 3 της 7.1.1999.

(3) ΕΕ L 33 της 8.2.1979.