91998E1961

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1961/98

υποβολή: Amedeo Amadeo (NI) προς την Επιτροπή

(30 Ιουνίου 1998)

Θέμα: Κίνδυνος ραδιενέργειας στις Άλπεις

Δώδεκα χρόνια μετά την έκρηξη στον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ, τα ραδιενεργά σωματίδια που κατέπεσαν στην Ευρώπη και διατηρούνται σε ορισμένες αλπικές ζώνες εξακολουθούν να προκαλούν ανησυχία.

Η ίδια η Επιτροπή έρευνας και ανεξάρτητης ενημέρωσης για τη ραδιενέργεια (CRII-Rad) μιλεί για "ανησυχητική μόλυνση" σε διάφορες τοποθεσίες του αλπικού τόξου, όχι μόνο στη γαλλική πλευρά, αλλά και στην ιταλική, την ελβετική και την αυστριακή. Σύμφωνα με τις δηλώσεις της Corinne Castanier, εκπροσώπου της CRII-Rad, επί 40 δειγμάτων που ελήφθησαν από διάφορες περιοχές των Άλπεων, σε υψόμετρο μεταξύ 1500 και 2800 μέτρων, διαπιστώθηκε μόλυνση από καίσιο 137 της τάξεως των εκατοντάδων χιλιάδων μπεκερέλ ανά χιλιόγραμμο. Τα δείγματα με τα υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης προέρχονται από τις περιοχές Cortina d' Ampezzo, Cervino, Mercantour (γαλλική πλευρά) και Hone Tauern (αυστριακή πλευρά). Η πλέον πρόσφατη ευρωπαϊκή οδηγία, που θα τεθεί σε ισχύ από το 2000, θεωρεί ραδιενεργό οποιοδήποτε δείγμα εκπέμπει 10.000 μπεκερέλ. Θα βρισκόμαστε λοιπόν πολύ ψηλότερα από το κατώτατο όριο κινδύνου. Στα δείγματα που εξετάσθηκαν βρέθηκαν και άλλα ραδιενεργά ισότοπα, όπως αμερίκιο 241, πλουτώνιο 238, 239 και 240, αλλά σε χαμηλότερα επίπεδα, της τάξεως των εκατοντάδων μπεκερέλ.

Δεδομένης της ανησυχίας για τον κίνδυνο που συνιστά η "ραδιενέργεια στις Άλπεις", μπορεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναφέρει αν είναι ενήμερη για το φαινόμενο αυτό καθώς και αν θεωρεί σκόπιμο να παρέμβει στα κράτη μέλη ώστε να προβούν σε περαιτέρω ελέγχους, λαμβάνοντας όμως ενδεχομένως από τώρα μέτρα που θα εξασφαλίζουν την προστασία της υγείας των πολιτών; Ας μην επαναπαυόμαστε με ανόητες δηλώσεις του είδους: "Αν ένας κατασκηνωτής κοιμόταν στο περισσότερο μολυσμένο σημείο θα δεχόταν δόση ραδιενέργειας ανάλογη μ'αυτήν που δέχεται με μια ακτινογραφία θώρακα". Για ποιο λόγο να υποστεί μια ακτινογραφία θώρακα κάποιος που δεν την έχει ανάγκη;

Απάντηση της κας Bjerregaard εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Σεπτεμβρίου 1998)

Η Επιτροπή είναι ενήμερη για την παρουσία μόλυνσης οφειλόμενης σε καίσιο (Cs)-137, σε σχετικά υψηλά ποσοστά, σε ορισμένα μέρη των Άλπεων. Θεωρεί ότι οι αρμόδιες αρχές έχουν εξετάσει το βαθμό κινδύνου που αντιπροσωπεύουν αυτά τα ποσοστά και αποφάσισαν ότι δεν αναγκαιούν άλλοι περιορισμοί από αυτούς που ήδη υπάρχουν.

Οι τιμές για τις εξαιρούμενες πρακτικές, που ορίζονται στην οδηγία 96/29/Ευρατόμ σχετικά με τον καθορισμό των βασικών κανόνων ασφάλειας για την προστασία της υγείας των εργαζομένων και του πληθυσμού από τους κινδύνους που προκύπτουν από ιονίζουσες ακτινοβολές(1), και που θα αρχίσουν να ισχύουν τον Μάϊο του 2000, σχετίζονται με την απαίτηση για ανακοίνωση πρακτικών οι οποίες συνεπάγονται τη χρήση ραδιενεργών ουσιών. Μια πρακτική δεν είναι απαραίτητο να ανακοινωθεί, εφόσον είτε η συνολική ποσότητα ραδιενέργειας είτε η συγκέντρωση της ραδιενέργειας ανά μονάδα μάζας δεν υπερβαίνει την αντίστοιχη τιμή για τις εξαιρούμενες πρακτικές. Για το καίσιο-137 η τιμή εξαίρεσης για την ολική ραδιενέργεια είναι 10.000 becquerel και η τιμή εξαίρεσης για τη συγκέντρωση της ραδιενέργειας είναι 10.000 becquerel ανά χιλιόγραμμο.

Έτσι, σύμφωνα με τους όρους της προαναφερθείσας οδηγίας, η κατοχή ή επεξεργασία περιβαλλοντικών δειγμάτων που υπερβαίνουν τις εν λόγω τιμές, είναι αναγκαίο να ανακοινώνεται στις αρμόδιες εθνικές αρχές.

(1) ΕΕ L 150 της 29.6.1996.