91997E3432

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-3432/97 υποβολή: Cristiana Muscardini (NI) προς την Επιτροπή (31 Οκτωβρίου 1997)

Θέμα: Παραβιάσεις της κυβέρνησης της Καμπούλ

Το Σεπτέμβριο του 1996 οι Ταλιμπάν, αφγανοί σπουδαστές θεολογίας, κατέλαβαν την Καμπούλ και επέβαλαν στον πληθυσμό έναν πουριτανικό τρόπο ζωής εμπνευσμένο από μια ισλαμική αυστηρότητα που διαστρέφει την πραγματική ορθοδοξία και καταπνίγει τη φυσιολογική έκφραση της κοινωνίας των πολιτών.

Μέσω της δημιουργίας ενός αποκαλούμενου υπουργείου «ελαττωμάτων και αρετών», οι Ταλιμπάν έχουν διατυπώσει εντολές, των οποίων επιβάλλεται η τήρηση επί ποινή ακρωτηριασμών ή σωματικών τιμωριών.

Οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να καλύπτονται εντελώς με μακριά φορέματα και δεν μπορούν, μεταξύ άλλων, να βγαίνουν στο δρόμο, να φοιτούν σε σχολεία ή να εργάζονται 7 οι άντρες δεν πρέπει να ασκούν οποιαδήποτε δραστηριότητα τους αποσπά από την εργασία και την προσευχή 7 τα παιδιά δεν μπορούν να παίζουν ελεύθερα.

Ακόμη και έναντι της διεθνούς κοινότητας και των ανθρωπιστικών οργανώσεων η κυβέρνηση της Καμπούλ εμφανίζεται αδιάλλακτη και εχθρική, με τάσεις υποκατάστασης των δυτικών οργανισμών με ισλαμικούς θεσμούς.

Μπροστά στις διαγραφόμενες αυτές εξελίξεις μπορεί η Επιτροπή να πάρει καταδικαστική θέση και να βάλει φρένο στην καθημερινή παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου;

Μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει το εργαλείο της οικονομικής πίεσης, ώστε να αναγκάσει την κυβέρνηση της Καμπούλ να σέβεται την παρουσία στο έδαφός της οργανισμών ειρήνης και δημοκρατικής εξέλιξης;

Απάντηση του κ. Marin εξ ονόματος της Επιτροπής (1η Δεκεμβρίου 1997)

Η Επιτροπή καταδικάζει τις συχνές παραβιάσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου από τους Ταλιμπάν από τότε που κατέλαβαν την Καμπούλ, τον Οκτώβριο του 1996. Ακόμα, μετά από την επίσκεψή του στο Αφγανιστάν τον Οκτώβριο του 1997, το Μέλος της Επιτροπής που είναι αρμόδιο για την ανθρωπιστική βοήθεια, καταδίκασε την αβέβαιη κατάσταση του πληθυσμού γενικά και των γυναικών ιδιαίτερα, εξαιτίας κυρίως διαταγμάτων των Τάλιμπαν που περιορίζουν αυθαίρετα τις βασικές ανθρώπινες ελευθερίες.

Για να σταματήσουν αυτές οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η Επιτροπή θα πρέπει να ασκήσει ισχυρή επιρροή στις φατρίες για να τις αναγκάσει να προσχωρήσουν στα διεθνώς συμφωνηθέντα κριτήρια. Για τον σκοπό αυτό συχνά υπάρχουν δύο δυνατότητες, η πρώτη είναι να εξαρτηθεί η παροχή της βοήθειας από την τήρηση ορισμένων όρων και η δεύτερη η απόφαση για την άρνηση της αναγνώρισης οποιουδήποτε κόμματος. Δεδομένου ότι η ανθρωπιστική βοήθεια είναι από τη φύση της αμερόληπτη και άνευ όρων και ότι όλη η κοινοτική βοήθεια που έχει δεσμευτεί για το Αφγανιστάν είναι ανθρωπιστικού χαρακτήρα, υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις για την εισαγωγή της πλήρωσης ορισμένων όρων για την παροχή κοινοτικής βοήθειας στο Αφγανιστάν.

Από την άλλη πλευρά, επειδή οι Τάλιμπαν ζητούν διεθνή αναγνώριση, θα πρέπει να τους διαβιβαστεί ότι η διεθνής αναγνώριση θα έρθει μόνον εφόσον η κυβέρνηση συμμορφωθεί με τη διεθνή νομοθεσία και τα διεθνή πρότυπα για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Θα πρέπει να ενθαρρυνθούν σχετικά με το θέμα αυτό, οι κινήσεις για την ενίσχυση μιας κοινής θέσης της διεθνούς κοινότητας.

Όσον αφορά την ενδεχόμενη, οικονομική πίεση για να σταματήσουν οι παρεμβάσεις από οργανισμούς που προωθούν την ειρήνη και τη δημοκρατική ανάπτυξη, η Κοινότητα δεν σκοπεύει ιδιαίτερα την ανάληψη δράσης επειδή οι συναλλαγές μεταξύ της Κοινότητας και του Αφγανιστάν είναι περιορισμένες.

Υπενθυμίζεται ότι η προεδρία της Ένωσης τόνισε στη δήλωση του Οκτωβρίου 1996, την ανησυχία της σχετικά με τον περιορισμό του έργου των μη κυβερνητικών οργανισμών. Ωστόσο, λόγω της κατάστασης στο Αφγανιστάν, μόνο μια ειρηνική ρύθμιση των συγκρούσεων μπορεί να επιφέρει τις αναμενόμενες αλλαγές. Για το λόγο αυτό, η Κοινότητα προτίθεται να συμβάλει στην εκ νέου δραστηριοποίηση των πολιτικών διαβημάτων σχετικά με το θέμα αυτό.