51996AG0911(04)

ΚΟΙΝΗ ΘΕΣΗ (ΕΚ) αριθ. 44/96 που καθορίστηκε από το Συμβούλιο στις 27 Ιουνίου 1996 για την έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. . . ./96 του Συμβουλίου, της . . ., σχετικά με τις δράσεις ενίσχυσης των εκριζωθέντων πληθυσμών στις αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής (96/C 264/04)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1), και ιδίως το άρθρο 130 Χ,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 189 Γ της συνθήκης (2),

Εκτιμώντας:

(1) τη σύμβαση σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων, που υιοθετήθηκε στις 28 Ιουλίου 1951 από τη Διασκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το καθεστώς των προσφύγων και των απάτριδων, καθώς και το πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης που εγκρίθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1967, και άλλες αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την πολιτική έναντι των προσφύγων 7 (2) την οικουμενική διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου του 1948, το διεθνές σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα του 1966, τη σύμβαση για την εξάλείψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών του 1979 και τη σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού του 1989 7

(3) το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ενίσχυση των προσφύγων στις αναπτυσσόμενες χώρες, που υιοθετήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1983 και τα μεταγενέστερα ψηφίσματά του 7 (4) ότι, τόσο το Συμβούλιο όσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάλεσαν την Κοινότητα να ενεργοποιηθεί εντονότερα σ' αυτόν τον τομέα 7

(5) ότι η αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων στήριξης των εκριζωθέντων πληθυσμών (πρόσφυγες, επαναπατριζόμενοι, εκτοπισθέντες, αποστρατευθέντες) εξαρτάται από το συντονισμό της βοήθειας που χορηγείται τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και από άλλους χρηματοδότες, μη κυβερνητικούς οργανισμούς και οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών 7

(6) την ανάγκη να ενισχυθούν οι προσπάθειες για την αποτροπή των συγκρούσεων και να ευνοηθεί κάθε ειρηνική λύση των πολιτικών συγκρούσεων ή των πολέμων που προκαλούν αυτές τις μετακινήσεις πληθυσμών 7

(7) τη σημαντική εμπειρία που έχουν αποκτήσει σε θέματα αρωγής των εκριζωθέντων πληθυσμών οι ειδικές οργανώσεις και υπηρεσίες ή οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί κατά την εκτέλεση τέτοιων δράσεων 7

(8) την επιθυμία της Κοινότητας να ενταχθεί η δράση υπέρ των εκριζωθέντων πληθυσμών σε μια προοπτική που στοχεύει στην μετατροπή της φάσης «επιβίωσης» σε φάση «αυτάρκειας» ή «μειωμένης εξάρτησης» αυτών των πληθυσμών 7 ότι η βοήθεια για την εγκατάσταση ή την επανεγκατάστασή τους θα συνίσταται σε δράσεις που θα αποσκοπούν, ιδίως, στο να αναπτύξουν την αυτάρκεια τους με τη γεωργική παραγωγή, την κτηνοτροφία, την ιχθυοκαλλιέργεια, τη δημιουργία πιστωτικών συστημάτων, τη βασική εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση, και στο να εξασφαλίσουν αξιοπρεπές επίπεδο υγείας και υγιεινής 7

(9) ότι αυτός ο τύπος δράσης αποτελεί για τις εν λόγω χώρες απαραίτητη αναπτυξιακή προϋπόθεση, και επομένως σημαντική συμβολή για την υλοποίηση των στόχων της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στον τομέα της συνεργασίας, κατ' άρθρο 130 Υ της συνθήκης 7

(10) ότι η αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή ενέγραψε στον προϋπολογισμό γραμμή για τη χρηματοδότηση δράσεων ενίσχυσης των εκριζωθέντων πληθυσμών (προσφύγων, εκτοπισθέντων, επαναπατριζομένων, αποστρατευθέντων) στις αναπτυσσόμενες χώρες 7

(11) ότι στον παρόντα κανονισμό και για την περίοδο 1996-1999 έχει αναγραφεί ποσό δημοσιονομικής αναφοράς, κατά την έννοια του σημείου 2 της δηλώσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, της 6ης Μαρτίου 1995 (3), χωρίς τούτο να θίγει τις αρμοδιότητες της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής, όπως καθορίζονται στη συνθήκη 7

(12) ότι πρέπει να καθοριστούν οι λεπτομέρειες εφαρμογής και οι κανόνες διαχείρισης των δράσεων συνεργασίας στον τομέα της παροχής βοήθειας με στόχο την αυτάρκεια των εκριζωθέντων πληθυσμών (προσφύγων, εκτοπισθέντων, επαναπατριζομένων, αποστρατευθέντων),

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Η Κοινότητα καθιερώνει πρόγραμμα στήριξης και ενίσχυσης των εκριζωθέντων πληθυσμών κατ' άρθρο 4 για να αντιμετωπισθούν οι μη καλυπτόμενες από την ανθρωπιστική βοήθεια επείγουσες ανάγκες τους και για την μακροπρόθεσμη πραγματοποίηση σχεδίων και προγραμμάτων δράσης με στόχο την αυτάρκεια και την ένταξη ή την επανένταξη αυτών των πληθυσμών.

Άρθρο 2

Η Κοινότητα υποστηρίζει βιώσιμα σχέδια για την επιβίωση, την αυτάρκεια και την κοινωνικοοικονομική επανένταξη προσφύγων, εκτοπισθέντων, επαναπατριζομένων και αποστρατευθέντων. Οι δράσεις αφορούν, μεταξύ άλλων, την άρση ναρκοπεδίου, την καταπολέμηση της σεξουαλικής βίας, την υποστήριξη των τοπικών κοινοτήτων υποδοχής και των ζωνών επιστροφής, ώστε να διευκολύνονται η αποδοχή και η ένταξη των εκριζωμένων πληθυσμών και να υποστηριχθεί η επιστροφή και εγκατάστασή τους στις χώρες καταγωγής ή σε τρίτες χώρες καθώς και, ενδεχομένως, η συμφιλίωση.

Άρθρο 3

Οι δράσεις που πραγματοποιούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού συμπληρώνουν τις προβλεπόμενες από άλλες κοινοτικές πράξεις σε θέματα αναπτυξιακής συνεργασίας.

Άρθρο 4

1. Τελικοί δικαιούχοι των δράσεων που αναφέρονται στο άρθρο 2 είναι οι εκριζωθέντες πληθυσμοί (πρόσφυγες, εκτοπισθέντες, επαναπατριζόμενοι, αποστρατευθέντες) των αναπτυσσομένων χωρών της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, καθώς επίσης και οι προερχόμενοι από μία απ' αυτές τις χώρες και προσωρινώς εγκατασταθέντες σε άλλη αναπτυσσόμενη χώρα και σε εξαιρετικές και δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις σε άλλη τρίτη χώρα:

α) οι πρόσφυγες, ως ορίζονται στη σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, που υπεγράφη στις 28 Ιουλίου 1951 από τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών περί του καθεστώτος των προσφύγων και απάτριδων 7 β) «εκτοπισθέντες»: πρόσωπα, τα οποία λόγω πολέμου υποχρεώθηκαν να ζητήσουν καταφύγιο εκτός της περιοχής καταγωγής τους, αλλά τα οποία δεν απολαύουν του καθεστώτος του πρόσφυγα, όπως ορίζεται στην σύμβαση του 1951 7

γ) «επαναπατριζόμενοι»: πρώνη πρόσφυγες ή εκτοπισθέντες, οι οποίοι επέστρεψαν στη χώρα ή την περιοχή καταγωγής τους.

2. Η βοήθεια απευθύνεται επίσης:

α) στους ιδιαίτερα πληγέντες πληθυσμούς των χωρών υποδοχής, οι κοινωνικοί, οικονομικοί και διοικητικοί πόροι των οποίων συμμετέχουν στην υποδοχή και αρωγή των προσφύγων και των εκτοπισμένων, για την υλοποίηση μακροπρόθεσμων σχεδίων που αποσκοπούν στην αυτάρκεια, την ένταξη ή την επανένταξη αυτών των ατόμων 7

β) στους αποστρατευθέντες του τακτικού στρατού και των ενόπλων αντιπολιτευτικών κινημάτων, καθώς και στις οικογένειές τους και, ενδεχομένως, στις τοπικές τους κοινότητες.

Άρθρο 5

Συνεργαζόμενοι εταίροι, δυνάμενοι να τύχουν χρηματοδοτικής βοήθειας δυνάμει του παρόντος κανονισμού είναι οι περιφερειακοί και διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένων και των οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών, οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί, οι εθνικές, δημόσιες επαρχιακές και τοπικές διοικήσεις και υπηρεσίες, οι οργανισμοί κοινοτικής βάσεως, τα ιδρύματα και οι δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς.

Άρθρο 6

1. Η εκ μέρους της Κοινότητας χρηματοδότηση των δράσεων κατ' άρθρο 1 καλύπτει περίοδο 4 ετών (1996-1999).

Το ποσό της δημοσιονομικής αναφοράς για την εφαρμογή του παρόντος προγράμματος, για την περίοδο 1996 έως 1999, ανέρχεται σε 240 εκατομμύρια Ecu.

Οι ετήσιες πιστώσεις εγκρίνονται από την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή, στα πλαίσια των δημοσιονομικών προοπτικών.

2. Η αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή καθορίζει τις διαθέσιμες πιστώσεις για κάθε έτος, έχοντας ως γνώμονα τις αρχές της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, σύμφωνα με το άρθρο 2 του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 7

1. Τα μέσα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο των δράσεων κατ' άρθρο 1 περιλαμβάνουν ιδίως την εκπόνηση μελετών, την τεχνική βοήθεια, την κατάρτιση ή άλλες υπηρεσίες, τις προμήθειες και τα έργα, καθώς και τους λογιστικούς ελέγχους και τις αποστολές αξιολόγησης και έλεγχου.

2. Η κοινοτική χρηματοδότηση μπορεί να καλύψει τόσο τις επενδυτικές δαπάνες, με εξαίρεση την αγορά ακινήτων, όσο και τις τακτικές δαπάνες (διοίκησης, συντήρησης και λειτουργίας) εφόσον πρόκειται για περιπτώσεις που αιτιολογούνται δεόντως και λαμβάνοντας υπόψη ότι το σχέδιο πρέπει, κατά το δυνατόν, να επιδιώκει μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα, ώστε να επιτυγχάνεται η βέλτιοτη χρήση των επενδύσεων της παραγράφου 1, η εκμετάλλευση των οποίων συνιστά προσωρινώς μια επιβάρυνση για τον εταίρο.

3. Για κάθε δράση συνεργασίας επιδιώκεται η χρηματοδοτική συνεισφορά των εταίρων που καθορίζονται στο άρθρο 5. Η συνεισφορά αυτή θα απαιτηθεί ανάλογα με τις δυνατότητες των ενδιαφερομένων και το χαρακτήρα κάθε δράσης. Σε ειδικές περιπτώσεις και όταν ο εταίρος είναι είτε μη κυβερνητικός οργανισμός, είτε οργανισμός κοινοτικής βάσης, η συνεισφορά μπορεί να δοθεί εις είδος.

4. Θα μπορούσαν να ερευνηθούν και οι δυνατότητες συγχρηματοδότησης με άλλους χορηγούς, και ιδίως με τα κράτη μέλη.

5. Θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για να τονισθεί ο κοινοτικός χαρακτήρας των ενισχύσεων που χορηγούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

6. Για να επιτευχθούν οι στόχοι της συνοχής και της συμπληρωματικότητας που επιδιώκει η συνθήκη και προκειμένου να εξασφαλισθεί η βέλτιστη αποτελεσματικότητα όλων αυτών των δράσεων, η Επιτροπή δύναται να λάβει όλα τα απρατίτητα συντονιστικά μέτρα και δη:

α) την καθιέρωση ενός συστήματος τακτικών ανταλλαγών πληροφοριών και συστηματικής ανάλυσης σχετικά με τις χρηματοδοτούμενες δράσεις ή των οποίων η χρηματοδότηση προβλέπεται από την Κοινότητα και τα κράτη μέλη της 7

β) το συντονισμό στον τόπο εκτέλεσης των δράσεων μέσω τακτικών συνεδριάσεων και ανταλλαγών πληροφοριών μεταξύ των αντιπροσώπων της Επιτροπής και των κρατών μελών στη δικαιούχο χώρα.

7. Η Επιτροπή δύναται, από κοινού με τα κράτη μέλη, να αναλάβει κάθε δυνατή πρωτοβολία για να εξασφαλισθεί ο καλός συντονισμός με τους άλλους ενδιαφερομένους χορηγούς και δη με εκείνους του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, περιλαμβανομένης και της Ύπατης Αρμοστείας για τους πρόσφυγες.

Άρθρο 8

Η χρηματοδοτική στήριξη η οποία παρέχεται βάσει του παρόντος κανονισμού λαμβάνει τη μορφή μη επιστρεπτέων ενισχύσεων.

Άρθρο 9

1. Η Επιτροπή αναλαμβάνει την εξέταση, τη λήψη αποφάσεως και τη διαχείριση των δράσεων που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με τις δημοσιονομικές και άλλες διαδικασίες, και ιδίως με τις προβλεπόμενες στο δημοσιονομικό κανονισμό που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

2. Για την αξιολόγηση των σχεδίων και προγραμμάτων λαμβάνονται υπόψη οι εξής παράγοντες:

- αποτελεσματικότητα και βιωσιμότητα των δράσεων,

- πολιτιστικές και κοινωνικές πτυχές, θέματα ισότητας των φύλων και περιβάλλοντος,

- θεσμική υποδομή απαραίτητη για την επίτευξη των στόχων δράσης,

- πείρα που έχει αποκτηθεί από αντίστοιχες δράσεις.

3. Οι αποφάσεις για τις δράσεις, η χρηματοδότηση των οποίων, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, υπερβαίνει τα 2 εκατομμύρια Ecu ανά δράση εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 10.

Το αργότερο μία εβδομάδα πριν ληφθεί η σχετική απόφαση, η Επιτροπή ενημερώνει συνοπτικά την επιτροπή για τις αποφάσεις χρηματοδότησης, τις οποίες προτίθεται να λάβει σχετικά με τα σχέδια και τα προγράμματα των οποίων το ύψος δεν υπερβαίνει τα 2 εκατομμύρια Ecu.

4. Η Επιτροπή έχει την εξουσία να εγκρίνει, χωρίς να προσφύγει στη γνώμη της επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 10, τις πρόσθετες αναλήψεις υποχρεώσεων που είναι απαραίτητες για την κάλυψη των προβλεπομένων ή επελθουσών υπερβάσεων των δράσεων, εφόσον η υπέρβαση ή η πρόσθετη ανάγκη είναι κατώτερη ή ίση προς το 20 % της αρχικής αναλήψεως υποχρεώσεως που έχει ορισθεί από την απόφαση χρηματοδότησης.

Όταν η πρόσθετη ανάληψη υποχρεώσεων του προηγουμένου εδαφίου είναι κατώτερη από 4 εκατομμύρια Ecu, η επιτροπή του άρθρου 10 ενημερώνεται για την απόφαση της Επιτροπής. Όταν η πρόσθετη ανάληψη υποχρεώσεων είναι ανώτερη από 4 εκατομμύρια Ecu αλλά κατώτερη από 20 %, ζητείται η γνώμη της επιτροπής.

5. Κάθε συμφωνία ή σύμβαση χρηματοδότησης που συνάπτεται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού προβλέπει, ιδίως, ότι η Επιτροπή και το Ελεγκτικό Συνέδριο μπορούν να προβούν σε επιτόπου ελέγχους σύμφωνα με τις συνήθεις διαδικασίες που έχει καθορίσει η Επιτροπή βάσει των εν ισχύι διατάξεων, ειδικότερα του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινότητων.

6. Όταν στο πλαίσιο μιας δράσης συνάπτεται σύμβαση χρηματοδότησης μεταξύ της Κοινότητας και των χωρών υποδοχής ή καταγωγής, η σύμβαση προβλέπει ότι η πληρωμή των φόρων, δασμών και άλλων επιβαρύνσεων δεν χρηματοδοτείται από την Κοινότητα.

7. Η συμμετοχή σε προσκλήσεις για υποβολή προσφορών και σε συμβάσεις είναι ανοικτή επί ίσοις όροις σε όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα των κρατών μελών και της αποδέκτριας χώρας, ενώ είναι δυνατό να επεκταθεί και σε άλλες αναπτυσσόμενες χώρες και, σε δεόντως αιτιολογημένες εξαιρετικές περιπτώσεις, σε άλλες τρίτες χώρες.

8. Οι προμήθειες πρέπει να κατάγονται από τα κράτη μέλη ή από την αποδέκτρια χώρα ή από άλλη αναπτυσσόμενη χώρα. Σε εξαιρετικές και δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, τα παρεχόμενα αγαθά είναι δυνατό να κατάγονται από άλλες χώρες.

Άρθρο 10

1. Η Επιτροπή ενισχύεται στο έργο της από την επιτροπή του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 443/92 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, περί χρηματοδοτικής και τεχνικής βοήθειας καθώς και οικονομικής συνεργασίας με τις αναπτυσσόμενες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας (1).

2. Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό εντός προθεσμίας που ορίζεται από τον πρόεδρό της σε συνάρτηση με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος. Αποφασίζει, με πλειοψηφία που προβλέπει το άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης, για την έκδοση των αποφάσεων που καλείται να λάβει το Συμβούλιο βάσει πρότασης της Επιτροπής 7 οι ψήφοι των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο. Ο πρόεδρος δεν λαμβάνει μέρος στην ψηφοφορία.

Η Επιτροπή θεσπίζει τα σχεδιαζόμενα μέτρα όταν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής.

Όταν τα σχεδιαζόμενα μέτρα δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής, ή ελλείψει γνώμης, η Επιτροπή υποβάλλει χωρίς καθυστέρηση στο Συμβούλιο πρόταση σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία.

Αν κατά τη λήξη προθεσμίας ενός μηνός από την υποβολή της πρότασης το Συμβούλιο δεν έχει αποφανθεί, τα προτεινόμενα μέτρα θεσπίζονται από την Επιτροπή.

Άρθρο 11

Στο πλαίσιο της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 ανταλλάσσονται ετησίως απόψεις κατόπιν εισηγήσεως του αντιπροσώπου της Επιτροπής σχετικά με τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές των δράσεων που θα εκτελεσθούν κατά το επόμενο έτος.

Άρθρο 12

Στο τέλος κάθε οικονομικού έτους, η Επιτροπή υποβάλλει ετήσια έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στην οποία εκτίθενται συνοπτικά οι δράσεις που χρηματοδοτήθηκαν κατά το έτος αυτό, καθώς και αξιολόγηση της εκτέλεσης του παρόντος κανονισμού κατά το έτος αυτό.

Η συνοπτική έκθεση περιέχει κυρίως πληροφορίες σχετικά με τους φορείς με τους οποίους έχουν συναφθεί οι συμβάσεις προμηθειών ή εκτέλεσης έργων.

Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης ανακεφαλαίωση των εξωτερικών αξιολογήσεων που έχουν, ενδεχομένως, διεξαχθεί σχετικά με τις ειδικές δράσεις.

Η Επιτροπή ενημερώνει τα κράτη μέλη, το αργότερο εντός ενός μηνός από την απόφασή της, σχετικά με τις εγκριθείσες δράσεις και σχέδια, αναφέροντας τα σχετικά ποσά, τη φύση, τις δικαιούχους χώρες και τους εταίρους.

Άρθρο 13

Η Επιτροπή αξιολογεί τακτικά τις δράσεις που χρηματοδοτεί η Κοινότητα, με σκοπό να διαπιστώσει κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι στόχοι των δράσεων αυτών και να παράσχει κατευθυντήριες γραμμές για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των μελλοντικών δράσεων. Η Επιτροπή υποβάλλει στην επιτροπή σύνοψη των αξιολογήσεων, οι οποίες μπορούν ενδεχομένως να εξεταστούν από την επιτροπή. Οι εκθέσεις αξιολόγησης είναι στη διάθεση των κρατών μελών.

Άρθρο 14

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εφαρμόζεται έως τις 31 Δεκεμβρίου 1999.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Λουξεμβούργο, . . .

Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος

(1) ΕΕ αριθ. C 237 της 12. 9. 1995, σ. 19.

(2) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 6ης Φεβρουαρίου 1996 (ΕΕ αριθ. C 65 της 4. 3. 1996, σ. 215), κοινή θέση του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 1996 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της . . . (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) ΕΕ αριθ. C 102 της 4. 4. 1996, σ. 4.

(1) ΕΕ αριθ. L 52 της 27. 2. 1992, σ. 1.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Η Επιτροπή, με επιστολή της 4ης Σεπτεμβρίου 1995, διεβίβασε στο Συμβούλιο πρόταση κανονισμού σχετικά με τις δράσεις στον τομέα της ενίσχυσης των εκριζωθέντων πληθυσμών (πρόσφυγες, εκτοπισθέντες και επαναπατριζόμενοι) στις ΑΧΛΑΑ (1) που βασίζεται στο άρθρο 130 Χ της συνθήκης.

2. Στις 16 Φεβρουαρίου 1996, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατύπωσε τη γνώμη του σχετικά με την πρόταση σε πρώτη ανάγνωση (2).

3. Στις 27 Ιουνίου 1996, το Συμβούλιο καθόρισε την κοινή του θέση, σύμφωνα με το άρθρο 189 Γ της συνθήκης.

II. ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Ο κανονισμός καθορίζει τις λεπτομέρειες και τους κανόνες διαχείρισης της ενίσχυσης που χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό της Κοινότητας και αποσκοπεί στην εφαρμογή προγράμματος υποστήριξης και αρωγής των εκριζωθέντων πληθυσμών.

III. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΕΦΕΡΕ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Η κοινή θέση περιλαμβάνει κατ' ουσίαν την πρόταση της Επιτροπής για τις δράσεις που πρόκειται να χρηματοδοτηθούν, μολονότι επέρχονται ορισμένες τροποποιήσεις και διευκρινίσεις τεχνικού ή συντακτικού χαρακτήρα, ιδίως προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι συνοχής και συμπληρωματικότητας που προβλέπονται στη συνθήκη και να εξασφαλισθεί η βέλτιστη αποτελεσματικότητα και βιωσιμότητα των δράσεων.

Ωστόσο, όσον αφορά τα ακόλουθα σημεία, το Συμβούλιο δεν μπόρεσε να ακολουθήσει την Επιτροπή:

α) Φύση της Επιτροπής που καλείται να γνωμοδοτεί για τις προτεινόμενες δράσεις Το Συμβούλιο συμφώνησε ότι η επιτροπή που καλείται να γνωμοδοτεί για τις προτεινόμενες δράσεις θα είναι η επιτροπή Ασίας και Λατινικής Αμερικής που συστήθηκε με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 443/92, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, η οποία λειτουργεί με τη διαδικασία του τύπου III.α) της απόφασης 87/373/ΕΟΚ του Συμβουλίου (3), διαδικασία η οποία προβλέπεται για την επιτροπή ΑΧΛΑΑ.

β) Διάρκεια του κανονισμού Προκειμένου να εξασφαλισθεί η μέγιστη συνοχή των δράσεων υποστήριξης και αρωγής των εκριζωθέντων πληθυσμών στις ΑΧΛΑΑ, το Συμβούλιο θεωρεί ότι στο μέλλον, αυτές οι δράσεις πρέπει να εγγράφονται στο πλαίσιο των γεωγραφικών προγραμμάτων συνεργασίας με τις ΑΧΛΑΑ.

Γι' αυτό το Συμβούλιο δεν είναι σε θέση να ακολουθήσει την Επιτροπή η οποία πρότεινε κανονισμό αορίστου διαρκείας.

Σημειώνεται επίσης ότι το Συμβούλιο αποφάσισε, όπως είχε κάνει και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, να προσθέσει νέο άρθρο 13 σχετικά με την αξιολόγηση των δράσεων που χρηματοδοτούνται από την Κοινότητα για να δώσει τις κατευθυντήριες γραμμές βελτίωσης της αποτελεσματικότητας των μελλοντικών δράσεων.

IV. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

Το Συμβούλιο ενσωμάτωσε στην κοινή του θέση μέρος των τροπολογιών του Κοινοβουλίου. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, το Συμβούλιο, ενώ ενέκρινε εξ ολοκλήρου ή εν μέρει την ουσία των τροπολογιών, τους άλλαξε θέση ή μετέβαλε τη διατύπωσή τους.

Το Συμβούλιο έλαβε υπόψη συγκεκριμένα τις τροπολογίες αριθ. 1 (πρώτη αιτιολογική σκέψη), αριθ. 2 (πρώτη αιτιολογική σκέψη, 1α), αριθ. 3 (τρίτη αιτιολογική σκέψη), αριθ. 4 (πέμπτη αιτιολογική σκέψη), αριθ. 12 (άρθρο 1), αριθ. 14 (άρθρο 2), αριθ. 15 (άρθρο 3), αριθ. 16 (άρθρο 3), αριθ. 17 (άρθρο 4), αριθ. 21 (άρθρο 9).

Αντιθέτως, οι τροπολογίες αριθ. 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 13, 18, 19, 20 και 22α δεν έγιναν δεκτές από το Συμβούλιο.

(1) ΕΕ αριθ. C 237 της 12. 9. 1995, σ. 19.

(2) ΕΕ αριθ. C 65 της 4. 3. 1996, σ. 196.

(3) ΕΕ αριθ. L 197 της 13. 7. 1987, σ. 33.