1

Στις 25 Δεκεμβρίου 2011, ο Sorouch Mahdavi Sabet υπέβαλε στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1). Διεκδικούσε την προτεραιότητα αιτήσεως κατατεθείσας στη Γαλλία στις 30 Ιουνίου 2011.

2

Το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση (στο εξής: αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα) είναι το ακόλουθο σχέδιο ή υπόδειγμα:

3

Σύμφωνα με την αίτηση καταχωρίσεως, το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για «καλύμματα τηλεφώνων, τσάντες για φορητούς υπολογιστές, θήκες (για κινητά τηλέφωνα), θήκες για υπολογιστές, θήκες για κινητά τηλέφωνα» που υπάγονται στην κλάση 03.01 υπό την έννοια του Διακανονισμού του Λοκάρνο, της 8ης Οκτωβρίου 1968, για τη διεθνή ταξινόμηση των βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων, όπως έχει τροποποιηθεί.

4

Το EUIPO καταχώρισε το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα στις 25 Δεκεμβρίου 2011 με αριθ. 001968496-0002 και ημερομηνία προτεραιότητας 30 Ιουνίου 2011. Δημοσιεύθηκε στο Δελτίο κοινοτικών σχεδίων και υποδειγμάτων αριθ. 35/2012, της 17ης Φεβρουαρίου 2012.

5

Στις 4 Μαΐου 2012, ο προσφεύγων, Claus Gramberg, υπέβαλε ενώπιον του EUIPO, δυνάμει του άρθρου 52 του κανονισμού 6/2002, αίτηση για την κήρυξη της ακυρότητας του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος λόγω ελλείψεως νεωτερισμού. Κατά τον προσφεύγοντα, εμπορεύεται, υπό το σήμα mumbi, εξαρτήματα για κινητά τηλέφωνα, μεταξύ άλλων θήκες για τις συσκευές αυτές, κυρίως στη δικτυακή πύλη πωλήσεων «amazon.de», με όνομα πωλητή HandyNow.

6

Προς στήριξη της αιτήσεώς του για την κήρυξη ακυρότητας, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα είχε διατεθεί στο κοινό πριν από την 30ή Ιουνίου 2011, ημερομηνία προτεραιότητας, υπό τις ακόλουθες περιστάσεις:

7

Ο προσφεύγων ανέφερε ότι τα μνημονευόμενα στη σκέψη 6 ανωτέρω έγγραφα τα οποία προσκόμισε ως παραρτήματα της αιτήσεώς του για την κήρυξη ακυρότητας αποδείκνυαν τη διάθεση του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό πριν από την 30ή Ιουνίου 2011, ημερομηνία προτεραιότητας, και ότι τούτο επιβεβαιωνόταν από τα ακόλουθα έγγραφα:

8

Στις 22 Ιανουαρίου 2013, το τμήμα ακυρώσεων κήρυξε άκυρο το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα λόγω ελλείψεως ατομικού χαρακτήρα, σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού 6/2002 και το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του ίδιου κανονισμού. Όσον αφορά τη διάθεση στο κοινό, το τμήμα ακυρώσεων έκρινε ότι τα παραρτήματα D 1 έως D 11 της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας αποτελούσαν έγκυρα αποδεικτικά στοιχεία, καθόσον έφεραν ημερομηνίες προγενέστερες της 30ής Ιουνίου 2011, ημερομηνίας προτεραιότητας, και καθόσον ο S. Mahdavi Sabet δεν είχε αποδείξει ότι η διάθεση στο κοινό είχε πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002.

9

Στις 8 Μαρτίου 2013, ο S. Mahdavi Sabet άσκησε ενώπιον του EUIPO προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων, δυνάμει των άρθρων 55 έως 60 του κανονισμού 6/2002.

10

Στις παρατηρήσεις του επί της υπό κρίση προσφυγής, οι οποίες υποβλήθηκαν στις 30 Οκτωβρίου 2013, ο προσφεύγων, πέραν των αποδεικτικών στοιχείων τα οποία προσκόμισε κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας ενώπιον του τμήματος ακυρώσεων (παραρτήματα D 1 έως D 13 της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας), προσκόμισε τα εξής τρία νέα αποδεικτικά στοιχεία:

11

Με απόφαση της 13ης Ιανουαρίου 2015 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τρίτο τμήμα προσφυγών του EUIPO ακύρωσε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων και απέρριψε την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας. Έκρινε, κατ’ ουσίαν, ότι τα αποδεικτικά στοιχεία δεν ήταν επαρκή για την απόδειξη της διαθέσεως του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό πριν από τις 30 Ιουνίου 2011.

12

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

13

Το EUIPO ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

14

Το EUIPO αμφισβητεί το παραδεκτό των αποδεικτικών στοιχείων τα οποία προσκόμισε ο προσφεύγων, για πρώτη φορά, ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Υποστηρίζει ότι, με την προσφυγή του, ο προσφεύγων προβαίνει σε νέα λεπτομερή έκθεση των πραγματικών περιστατικών και προσκομίζει πλήθος νέων αποδεικτικών στοιχείων (παραρτήματα A 2 έως A 27 της προσφυγής) τα οποία δεν είχαν μνημονευθεί κατά τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO. Παραπέμποντας στην πάγια νομολογία του Γενικού Δικαστηρίου, το EUIPO εκτιμά ότι αυτή η νέα έκθεση πραγματικών περιστατικών και τα αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη, καθόσον μεταβάλλουν το αντικείμενο της διαφοράς.

15

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υποχρεούται να λάβει υπόψη τα αμφισβητούμενα αποδεικτικά στοιχεία, καθόσον δεν μεταβάλλουν το αντικείμενο της διαφοράς αλλά απλώς διευκρινίζουν και αναπτύσσουν λεπτομερέστερα την προηγούμενη έκθεσή του πραγματικών περιστατικών.

16

Επισημαίνεται ότι ο προσφεύγων δεν αμφισβητεί ότι τα περιλαμβανόμενα στα παραρτήματα A 2 έως A 27 της προσφυγής αποδεικτικά στοιχεία προσκομίσθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Επομένως, τα εν λόγω έγγραφα συνιστούν πράγματι νέα αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία το τμήμα προσφυγών δεν είχε στη διάθεσή του όταν εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση.

17

Ως εκ τούτου, τα εν λόγω παραρτήματα, τα οποία προσκομίζονται για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, και η περιγραφή τους στη νέα έκθεση πραγματικών περιστατικών η οποία περιλαμβάνεται στην προσφυγή δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη. Πράγματι, η προσφυγή η οποία ασκήθηκε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου αφορά τον έλεγχο της νομιμότητας των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών του EUIPO υπό την έννοια του άρθρου 61 του κανονισμού 6/2002, και, επομένως, το Γενικό Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να επανεξετάσει τα πραγματικά περιστατικά υπό το πρίσμα των εγγράφων που προσκομίζονται για πρώτη φορά ενώπιόν του [απόφαση της 13ης Νοεμβρίου 2012, Antrax It κατά ΓΕΕΑ – THC (Θερμαντικά σώματα), T‑83/11 και T‑84/11, EU:T:2012:592, σκέψη 28]. Υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτα τα παραρτήματα A 2 έως A 27 της προσφυγής και η νέα περιλαμβανόμενη στην προσφυγή έκθεση πραγματικών περιστατικών η οποία περιγράφει τα παραρτήματα.

18

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως. Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002 και του άρθρου 7, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού. Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση «ουσιώδους τύπου». Ο τρίτος λόγος αφορά τη μη λήψη υπόψη από το τμήμα προσφυγών του ότι ο S. Mahdavi Sabet δεν μπορούσε βασίμως να διεκδικήσει προτεραιότητα του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος.

19

Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως, ο οποίος αφορά παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002 και του άρθρου 7, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών εσφαλμένως έκρινε ότι το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν είχε διατεθεί προγενέστερα στο κοινό κατά τρόπο ώστε να ματαιωθεί ο νεωτερισμός του. Ειδικότερα, το τμήμα προσφυγών προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση των προσκομισθέντων από τον προσφεύγοντα αποδεικτικών στοιχείων αρνούμενο να τους αναγνωρίσει οποιαδήποτε αποδεικτική αξία. Στην πραγματικότητα, τα προσκομισθέντα έγγραφα αποδείκνυαν κατά τρόπο αξιόπιστο ότι το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα είχε ήδη διατεθεί στο κοινό πριν από την καταχώρισή του υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002.

20

Το EUIPO αμφισβητεί τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος. Εκτιμά, κατ’ ουσίαν, ότι ο προσφεύγων περικόπτει τις εκτεταμένες επεξηγήσεις του τμήματος προσφυγών και δεν επιτυγχάνει την κατάρριψή τους.

21

Κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, ένα σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι έχει διατεθεί στο κοινό αν έχει δημοσιευθεί κατόπιν καταχώρισής του ή με άλλον τρόπο, ή έχει εκτεθεί, έχει χρησιμοποιηθεί στο εμπόριο ή κατέστη γνωστό με άλλο τρόπο, πριν από την ημερομηνία κατά την οποία το σχέδιο ή το υπόδειγμα για το οποίο διεκδικείται προστασία διατέθηκε για πρώτη φορά στο κοινό, εκτός εάν τα γεγονότα αυτά λογικά δεν θα ήταν δυνατόν να γίνουν γνωστά κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου οι οποίοι δραστηριοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

22

Κατά τη νομολογία, ένα σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται, επομένως, ότι έχει διατεθεί στο κοινό εφόσον ο διάδικος που προβάλλει ότι διατέθηκε αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν τη διάθεση αυτή. Προς κατάρριψη του τεκμηρίου αυτού, απόκειται, αντιθέτως, στον διάδικο που αμφισβητεί τη διάθεση να αποδείξει επαρκώς κατά νόμο ότι οι περιστάσεις της συγκεκριμένης υποθέσεως θα μπορούσαν ευλόγως να εμποδίσουν τους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου να λάβουν γνώση των πραγματικών αυτών περιστατικών στο πλαίσιο των συνήθων εμπορικών συναλλαγών [απόφαση της 21ης Μαΐου 2015, Senz Technologies κατά ΓΕΕΑ – Impliva (Ομπρέλες), T‑22/13 και T‑23/13, EU:T:2015:310, σκέψη 26].

23

Η διάθεση προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό δεν είναι δυνατό να αποδειχθεί με πιθανότητες ή τεκμήρια, αλλά πρέπει να βασίζεται σε συγκεκριμένα και αντικειμενικά στοιχεία που αποδεικνύουν πραγματική διάθεση του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος στην αγορά [βλ. απόφαση της 9ης Μαρτίου 2012, Coverpla κατά ΓΕΕΑ – Heinz-Glas (Φιάλη), T‑450/08, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:117, σκέψη 24 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία].

24

Απορρέει, επίσης, από τη νομολογία ότι τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία προσκομίζει ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας πρέπει να εκτιμώνται σε συνδυασμό μεταξύ τους. Πράγματι, καίτοι ορισμένα από τα στοιχεία αυτά ενδέχεται να θεωρηθούν ανεπαρκή, αφ’ εαυτών, για την απόδειξη της διαθέσεως προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό, εντούτοις, όταν συνδυάζονται μεταξύ τους ή με άλλα έγγραφα ή πληροφορίες, μπορούν να συμβάλουν στην απόδειξη της διαθέσεως στο κοινό (απόφαση της 9ης Μαρτίου 2012, Φιάλη, T‑450/08, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:117, σκέψη 25).

25

Επιπλέον, για την εκτίμηση της αποδεικτικής αξίας ενός εγγράφου, πρέπει να ελέγχεται η ακρίβεια της περιεχόμενης σ’ αυτό πληροφορίας. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, η προέλευση του εγγράφου, οι περιστάσεις υπό τις οποίες καταρτίστηκε και ο αποδέκτης του και να τίθεται το ερώτημα αν το έγγραφο είναι, λαμβανομένου υπόψη του περιεχομένου του, εκ πρώτης όψεως λογικό και αξιόπιστο (βλ. απόφαση της 9ης Μαρτίου 2012, Φιάλη, T‑450/08, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:117, σκέψη 26 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

26

Πρέπει να υπομνησθεί ότι από την ισχύουσα νομοθεσία της Ένωσης η οποία έχει εφαρμογή στα κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα προκύπτει, αφενός, ότι ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας είναι ελεύθερος να επιλέξει τις αποδείξεις τις οποίες κρίνει σκόπιμο να προσκομίσει ενώπιον του EUIPO προς στήριξη της αιτήσεώς του για κήρυξη ακυρότητας και, αφετέρου, το EUIPO υποχρεούται να αναλύσει όλα τα προσκομισθέντα στοιχεία προκειμένου να εξακριβώσει αν όντως αποτελούν απόδειξη της διαθέσεως του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό [βλ., συναφώς, αποφάσεις της 9ης Μαρτίου 2012, Φιάλη, T‑450/08, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:117, σκέψεις 21 έως 23· και της 14ης Ιουλίου 2016, Thun 1794 κατά EUIPO – Adekor (διακοσμητικά γραφικά σύμβολα), T‑420/15, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2016:410, σκέψη 26].

27

Ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ο προσφεύγων, προκειμένου να αποδείξει ότι το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα είχε ήδη διατεθεί στο κοινό πριν από την καταχώρισή του από το EUIPO με ημερομηνία προτεραιότητας την 30ή Ιουνίου 2011, παρέπεμψε, μεταξύ των αποδεικτικών στοιχείων τα οποία προσκόμισε ενώπιον του τμήματος προσφυγών, στα παραρτήματα D 2, D 3, D 4a, D 4b, D 5, D 6, D 7 έως D 9 και D 11 της αιτήσεώς του για την κήρυξη ακυρότητας και στα παραρτήματα D 6b και D 14 των παρατηρήσεών του ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

28

Τα συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία αντιστοιχούν σε εκτυπώσεις οθόνης από τον ιστότοπο «amazon.de» (παραρτήματα D 2, D 4a, D 4b και D 11), σε ένα τιμολόγιο (παράρτημα D 3), σε ένα ηλεκτρονικό αρχείο με φωτογραφία θήκης (παράρτημα D 5), σε τρία έγγραφα τα οποία περιλαμβάνουν ενημερωτικά δελτία (παραρτήματα D 7 έως D 9), σε δύο ένορκες δηλώσεις τρίτου (παραρτήματα D 6 και D 6b), καθώς και σε μία ένορκη δήλωση του ίδιου του προσφεύγοντος (παράρτημα D 14).

29

Έχοντας υπόψη αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία και υπό το πρίσμα της παρατεθείσας στις σκέψεις 22 έως 26 ανωτέρω νομολογίας, πρέπει να εξεταστεί εάν ορθώς το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν είχε διατεθεί στο κοινό πριν από την 30ή Ιουνίου 2011, πράγμα το οποίο θα μπορούσε να αποκλείσει τον νεωτερισμό του.

30

Από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτει ότι το τμήμα προσφυγών απέρριψε την αποδεικτική αξία όλων των προσκομισθέντων από τον προσφεύγοντα αποδεικτικών στοιχείων.

31

Κατά το τμήμα προσφυγών, οι εκτυπώσεις οθόνης από τον ιστότοπο «amazon.de» (παραρτήματα D 2, D 4a, D 4b και D 11) στερούνταν αποδεικτικής αξίας διότι, κατά κύριο λόγο, δεν ήταν αξιόπιστες και έπρεπε να εξετασθούν με σκεπτικισμό, δεδομένου ότι σε κάθε μία από αυτές τις εκτυπώσεις, οι οποίες έφεραν αντιστοίχως τις ημερομηνίες 26 Μαΐου, 15 και 27 Ιουνίου 2011, απεικονίζεται επικεφαλίδα με πλήθος πρόσθετων πληροφοριών, οι οποίες δεν περιέχονται συνήθως στις εκτυπώσεις οθόνης από ιστότοπους. Ο δε προσφεύγων δεν επεξήγησε με ποιον τρόπο μπόρεσε να εκτυπώσει το περιεχόμενο μιας ιστοσελίδας με παλαιότητα ενός έτους (παραρτήματα D 2, D 4a και D 4b). Ούτε μπόρεσε να αντικρούσει το επιχείρημα του S. Mahdavi Sabet ότι, όταν αναζήτησε στο Διαδίκτυο το μοντέλο της θήκης με τους περιγραφικούς όρους τους οποίους χρησιμοποιεί η προσφορά πωλήσεως που περιλαμβανόταν στο παράρτημα D 4b, εμφανίσθηκε μια εντελώς διαφορετική θήκη. Περαιτέρω, όσον αφορά την εκτύπωση οθόνης από ιστότοπο η οποία περιλαμβανόταν στο παράρτημα D 11, το τμήμα προσφυγών τόνισε ότι η ημερομηνία διαθέσεως προς πώληση της θήκης στο Διαδίκτυο δεν αντιστοιχούσε στην πραγματική ημερομηνία πωλήσεως του προϊόντος για το οποίο προοριζόταν η θήκη αυτή (παράρτημα D 11). Ούτε και οι επίμαχες εκτυπώσεις οθόνης από τον επίμαχο ιστότοπο μπορούσαν να αποτελέσουν απόδειξη της διαθέσεως στο κοινό, στον βαθμό που δεν περιείχαν εικόνες (παράρτημα D 2) ή περιείχαν μόνο μια μη ευκρινή εικόνα (παραρτήματα D 4a και D 11).

32

Το τιμολόγιο της 30ής Μαΐου 2011 το οποίο απέστειλε η επιχείρηση του προσφεύγοντος, HandyNow, στον πελάτη της (παράρτημα D 3), με το οποίο επιχειρείται να αποδειχθεί η πώληση μιας από τις θήκες που περιλαμβάνονταν μεταξύ άλλων, στο παράρτημα D 2, ωσαύτως δεν θεωρήθηκε από το τμήμα προσφυγών ως έχον αποδεικτική αξία, διότι η περιγραφή του προϊόντος με λέξεις δεν επαρκούσε για την απόδειξη της διαθέσεώς του στο κοινό.

33

Το τμήμα προσφυγών απέρριψε και το ηλεκτρονικό αρχείο με τη φωτογραφία της θήκης το οποίο έφερε ημερομηνία 26 Μαΐου 2011 (παράρτημα D 5) και φέρεται ότι χρησιμοποιήθηκε, στο παράρτημα D 4a, ως απόδειξη της διαθέσεως στο κοινό, καθώς ο προσφεύγων δεν επεξήγησε με ποιον τρόπο είχε δημιουργηθεί αυτό το αρχείο ούτε πώς συνδεόταν με το παράρτημα D 4a ούτε σε ποιον βαθμό ήταν δυνατό να αποδείξει τη διάθεση της επίμαχης θήκης στο κοινό.

34

Τα έγγραφα της 15ης, της 22ας και της 29ης Ιουνίου 2011, τα οποία περιείχαν τα ενημερωτικά δελτία τα οποία έλαβε ο προσφεύγων από την εταιρία δικτυακών πωλήσεων Alibaba.com (παραρτήματα D 7 έως D 9), απορρίφθηκαν από το τμήμα προσφυγών διότι, πρώτον, οι εικόνες ήταν εξαιρετικά δυσδιάκριτες, χωρίς επομένως να επιτρέπουν την απόδειξη συνδέσμου με το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα, δεύτερον, τα τρία έγγραφα δεν ήταν αξιόπιστα λόγω των ασυνήθιστων πληροφοριών στην επικεφαλίδα τους, και, τρίτον, τα έγγραφα αυτά μαρτυρούσαν, το πολύ, την ύπαρξη ιδιωτικής αλληλογραφίας μεταξύ δύο προσώπων.

35

Το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι οι δύο ένορκες δηλώσεις τρίτου όπου βεβαιωνόταν η αγορά, από τον προσφεύγοντα, της θήκης η οποία προοριζόταν για το κινητό τηλέφωνο Samsung i9100 (παράρτημα D 6 και παράρτημα D 6b) δεν ήταν κατά μείζονα λόγο σε θέση να επιβεβαιώσουν τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος. Το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι η εικόνα η οποία εμφανίζεται στα δύο επίμαχα παραρτήματα ήταν δυσδιάκριτη, ότι η δήλωση ήταν αφ’ εαυτής ανεπαρκής να αποδείξει τη διάθεση του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό και ότι αποδείκνυε, το πολύ, την ύπαρξη εμπορικής συναλλαγής μεταξύ δύο προσώπων. Ειδικότερα ως προς το παράρτημα D 6b, το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ότι δεν επρόκειτο για την απόδοση στη γαλλική γλώσσα του παραρτήματος D 6, όπως είχε υποστηρίξει ο προσφεύγων, αλλά για προσφάτως καταρτισθέν και υπογεγραμμένο έγγραφο. Εξάλλου, το έγγραφο αυτό δεν έφερε ημερομηνία ούτε περιείχε μνεία του ονόματος του αγοραστή.

36

Η δήλωση του προσφεύγοντος, όπου βεβαιωνόταν ότι οι εκτυπώσεις οθόνης από ιστότοπους η αξιοπιστία των οποίων είχε αμφισβητηθεί από τον S. Mahdavi Sabet «δεν έχουν τροποποιηθεί ούτε ως προς την ημερομηνία ούτε ως προς τα συστατικά στοιχεία της εικόνας» (παράρτημα D 14), κρίθηκε από το τμήμα προσφυγών ως ανεπαρκές αποδεικτικό στοιχείο, δεδομένης της παρουσίας τεχνικών πληροφοριακών στοιχείων στην επικεφαλίδα αυτών των εκτυπώσεων οθόνης καθώς και της υπάρξεως διαφορετικών μοντέλων θήκης τα οποία φέρουν τον ίδιο αριθμό αναφοράς.

37

Το Γενικό Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο, εν προκειμένω, λόγω της φύσεως των προσκομισθέντων από τον προσφεύγοντα στοιχείων προς απόδειξη της διαθέσεως του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό πριν από την 30ή Ιουνίου 2011, να ελέγξει την κρίση του τμήματος προσφυγών όσον αφορά την αποδεικτική αξία, αφενός, των εκτυπώσεων οθόνης από τον ιστότοπο «amazon.de» (παραρτήματα D 2, D 4a, D 4b και D 11) και, αφετέρου, των εγγράφων της 15ης, της 22ας και της 29ης Ιουνίου 2011, τα οποία περιλαμβάνουν τα ενημερωτικά δελτία του ιστότοπου πωλήσεων Alibaba.com (παραρτήματα D 7 έως D 9).

38

Το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος σχετικά με την κρίση του τμήματος προσφυγών όσον αφορά την αποδεικτική αξία εκτυπώσεων οθόνης από τον ιστότοπο «amazon.de» που περιλαμβάνονταν στα παραρτήματα D 2, D 4a, D 4b και D 11 διαρθρώνονται, κατ’ ουσίαν, σε τρεις αιτιάσεις κατά τις οποίες το τμήμα προσφυγών, καταρχάς, αρνήθηκε να αναγνωρίσει την αποδεικτική αξία των παραρτημάτων αυτών λόγω μιας κατά τα φαινόμενα ασυνήθιστης επικεφαλίδας και αγνόησε την επεξήγηση του προσφεύγοντος σχετικά με αυτήν την επικεφαλίδα, στη συνέχεια, παρέλειψε να λάβει υπόψη τις προσφορές προς πώληση οι οποίες προτείνονται στον ιστότοπο «amazon.de» και φέρουν συγκεκριμένες ημερομηνίες και, τέλος, απέρριψε εσφαλμένως την εκτύπωση οθόνης όπου απεικονίζεται προσφορά προτεινόμενη στον ιστότοπο «amazon.de» και προσκομιζόμενη στο παράρτημα D 11.

39

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών απέρριψε εσφαλμένως τις περιλαμβανόμενες στα παραρτήματα D 2, D 4a και D 4b προσφορές πωλήσεως οι οποίες προτείνονταν στον ιστότοπο «amazon.de» λόγω αμφιβολιών ως προς την πιστή απόδοση του περιεχομένου των προσφορών αυτών, ιδίως λόγω της παρουσίας, στα οικεία παραρτήματα, κατά τα φαινόμενα ασυνήθιστης επικεφαλίδας, με πλήθος επιπλέον πληροφοριών, καθώς και της ελλείψεως επεξηγήσεως από τον προσφεύγοντα του τρόπου με τον οποίον μπόρεσε να εκτυπώσει το περιεχόμενο μιας ιστοσελίδας παλαιότητας ενός έτους.

40

Συναφώς, ο προσφεύγων επαναλαμβάνει το ήδη προβληθέν ενώπιον του EUIPO επιχείρημά του, σύμφωνα με το οποίο «όλες οι πληροφορίες οι οποίες περιέχονται στην επικεφαλίδα τίθενται κατά την αρχειοθέτηση». Θεωρεί ότι η χρήση του συστήματος αρχειοθετήσεως από εμπόρους, όπως είναι ο ίδιος, οι οποίοι προτείνουν μαζικώς προϊόντα στο Διαδίκτυο, είναι παγκοίνως γνωστή και θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη από το τμήμα προσφυγών αυτεπαγγέλτως.

41

Το EUIPO αμφισβητεί τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος. Υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών αρνήθηκε να αναγνωρίσει επαρκή αποδεικτική αξία στα έγγραφα από τον ιστότοπο «amazon.de» που περιλαμβάνονταν στα παραρτήματα D 2, D 4a και D 4b όχι μόνο λόγω των επικεφαλίδων αυτών των εγγράφων, αλλά και για άλλους λόγους, όπως λόγω κακής ποιότητας της οπτικής απεικονίσεως της επίμαχης θήκης και της δυνατότητας ανά πάσα στιγμή επεξεργασίας των περιεχομένων του Διαδικτύου.

42

Εν προκειμένω, παρατηρείται ότι το τμήμα προσφυγών απέρριψε τα παραρτήματα D 2, D 4a και D 4b λόγω της παρουσίας μιας κατά τα φαινόμενα ασυνήθιστης επικεφαλίδας και της ελλείψεως επεξηγήσεως εκ μέρους του προσφεύγοντος σχετικά με την επικεφαλίδα αυτή, κρίνοντας ότι οι εκτυπώσεις οθόνης από ιστότοπους μπορούν να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή ή είναι δύσκολα επαληθεύσιμες, με αποτέλεσμα η απλή εκτύπωση μιας ιστοσελίδας να μην αποδίδει κατ’ ανάγκην πιστά το περιεχόμενό της.

43

Ακόμη και αν υποτεθεί ότι, όπως έκρινε το τμήμα προσφυγών, μπορεί να θεωρηθεί εύλογο ότι το περιεχόμενο μιας ιστοσελίδας μπορεί να τροποποιηθεί ανά πάσα στιγμή και ότι το περιεχόμενο αυτό μπορεί να είναι δύσκολα επαληθεύσιμο a posteriori, τέτοιου είδους εκτιμήσεις δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής στις προσφορές προς πώληση οι οποίες περιλαμβάνονταν στα παραρτήματα D 4a και D 4b.

44

Πράγματι, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, αφενός, ο προσφεύγων, αμφισβητώντας τη διαπίστωση του τμήματος προσφυγών όσον αφορά τις υπόνοιες τις οποίες εξέφρασε ο S. Mahdavi Sabet σχετικά με την αξιοπιστία του παραρτήματος D 4b, αναφέρεται σε «ειδικό αριθμό αναφοράς ο οποίος αντιστοιχεί σε μία μόνο προσφορά» και, αφετέρου, το παράρτημα αυτό περιέχει πράγματι τέτοιο αριθμό, ήτοι τον αριθμό ASIN B0058COLXM, αμέσως πριν από τη μνεία της ημερομηνίας κατά την οποία κατέστη διαθέσιμη η προσφορά στον ιστότοπο πωλήσεων «amazon.de».

45

Όπως επισήμανε ο προσφεύγων στην απάντησή του στα μέτρα οργανώσεως της διαδικασίας, ο αριθμός ASIN αποτελεί μοναδικό στοιχείο αναφοράς για κάθε προϊόν του καταλόγου, που επιτρέπει τον εντοπισμό του προϊόντος αυτού στην πλατφόρμα δικτυακών πωλήσεων Amazon. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «Amazon.de Hilfe», ο αριθμός ASIN ο οποίος απονέμεται σε ένα προϊόν δημιουργείται όταν το προϊόν προτείνεται για πρώτη φορά στον κατάλογο της Amazon και απαγορεύεται η δημιουργία νέου αριθμού ASIN για προϊόν το οποίο έχει ήδη προσφερθεί από την Amazon. Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με την ίδια ιστοσελίδα, αν ένας πωλητής αποστείλει τα στοιχεία τα οποία αφορούν ένα προϊόν στην Amazon, επαληθεύεται αυτομάτως αν υπάρχει ήδη ιστοσελίδα με προϊόντα ή με προσφορές προς πώληση με αριθμό ASIN για το προϊόν το οποίο ο πωλητής θέλει να προτείνει προς πώληση.

46

Καθόσον οι ως άνω επισημάνσεις του προσφεύγοντος στην απάντησή του στα μέτρα οργανώσεως της διαδικασίας δεν αμφισβητήθηκαν από το EUIPO, το Γενικό Δικαστήριο θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος να μην εφαρμοστούν οι επισημάνσεις αυτές και ως προς το παράρτημα D 4a, στο οποίο το επίμαχο προϊόν χαρακτηρίζεται, και εδώ, με τον αριθμό του ASIN. Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι ο μοναδικός αριθμός ASIN δημιουργήθηκε ειδικώς για την ταυτοποίηση κάθε προϊόντος του καταλόγου της Amazon, το τμήμα προσφυγών δεν μπορούσε βασίμως να υποστηρίξει ότι οι περιεχόμενες στα παραρτήματα D 4a και D 4b πληροφορίες σχετικά με τις επίμαχες θήκες, συμπεριλαμβανομένης της περιγραφής τους, της εικόνας τους και του χρόνου διαθέσεώς τους προς πώληση, μπορούσαν να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή ή ήταν δύσκολα επαληθεύσιμες.

47

Το συμπέρασμα αυτό δεν ανατρέπεται από τα επιχειρήματα του EUIPO.

48

Πρώτον, το EUIPO υποστηρίζει ότι ο προσφεύγων, αναφερόμενος στους ειδικούς αριθμούς αναφοράς που απονέμονται σε μία μόνο προσφορά προς πώληση, δεν διευκρίνισε ότι επρόκειτο για αριθμούς ASIN. Το επιχείρημα αυτό πρέπει να απορριφθεί.

49

Ειδικότερα, δεν υπάρχει λόγος να θεωρηθεί ότι υπάρχει άλλος ειδικός αριθμός αναφοράς για τις προσφορές προς πώληση που εμφανίζονται στον ιστότοπο «amazon.de». Επιπλέον, το ίδιο το EUIPO δεν επικαλείται την ανυπαρξία αριθμών ASIN για τον προσδιορισμό των πωλούμενων προϊόντων στον ιστότοπο πωλήσεων Amazon ούτε άλλον αριθμό ο οποίος θα έπρεπε να θεωρηθεί ως ειδικός αριθμός αναφοράς απονεμόμενος σε προϊόντα πωλούμενα σε αυτόν τον ιστότοπο.

50

Δεύτερον, κατά το EUIPO, η σημασία των αριθμών ASIN δεν μπορεί να θεωρηθεί ως παγκοίνως γνωστή, οπότε ο προσφεύγων όφειλε να είχε παράσχει συμπληρωματικές πληροφορίες σχετικά με τους αριθμούς αυτούς. Το επιχείρημα αυτό δεν ευσταθεί.

51

Επιβάλλεται η επισήμανση ότι ο προσφεύγων, στις από 30 Οκτωβρίου 2013 παρατηρήσεις του επί της προσφυγής την οποία άσκησε ο S. Mahdavi Sabet ενώπιον του τμήματος προσφυγών, ανέφερε δύο παραρτήματα τα οποία περιλάμβαναν αριθμούς ASIN, συγκεκριμένα δε τους αριθμούς B0052TD 5OM και B005RFUT 72, και τούτο «προκειμένου να σχηματισθεί ακριβής εικόνα ως προς την πληροφορία».

52

Με τη διευκρίνιση αυτή, ο προσφεύγων δεν επεξήγησε βεβαίως ούτε τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται οι αριθμοί ASIN ούτε πώς απονέμονται από τον ιστότοπο πωλήσεων Amazon, αλλά υπογράμμισε τη σημασία που μπορούσε να προσδοθεί στα παραρτήματα τα οποία περιλαμβάνουν αυτούς τους αριθμούς ASIN, καθιστώντας έτσι τη δυνατή την απόδειξη της αξιοπιστίας τους.

53

Τρίτον, το EUIPO δηλώνει ότι δεν κατανοεί κατά πόσο οι αριθμοί ASIN θα μπορούσαν να ανατρέψουν την επιχειρηματολογία του τμήματος προσφυγών περί ελλείψεως αποδεικτικής αξίας, ιδίως, των παραρτημάτων D 4a και D 4b.

54

Για τους εκτιθέμενους στη σκέψη 46 ανωτέρω λόγους, η ύπαρξη, στα παραρτήματα D 4a και D 4b, ενός μοναδικού αριθμού ο οποίος απονέμεται σε μία μόνον προσφορά μαρτυρεί κατ’ ανάγκην την αξιοπιστία των εν λόγω παραρτημάτων προς απόδειξη της διαθέσεως του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό πριν από την 30ή Ιουνίου 2011.

55

Κατόπιν των ανωτέρω, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως απορρίπτοντας τα παραρτήματα D 4a και D 4b λόγω υπονοιών ως προς την αξιοπιστία τους, ενώ δεν είναι αναγκαία η εξέταση των αιτιάσεων του προσφεύγοντος κατά τις οποίες το τμήμα προσφυγών αγνόησε τις επεξηγήσεις του όσον αφορά την κατά τα φαινόμενα ασυνήθιστη επικεφαλίδα των ιδίων παραρτημάτων. Όσον αφορά το παράρτημα D 2, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι, καθόσον το παράρτημα αυτό δεν περιλαμβάνει αριθμό ASIN και ο προσφεύγων δεν προσκόμισε άλλο στοιχείο ικανό να αποδείξει την αξιοπιστία του, ορθώς το τμήμα προσφυγών δεν αναγνώρισε οποιαδήποτε αποδεικτική αξία σε αυτό το παράρτημα.

56

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, εκφράζοντας αμφιβολίες ως προς τη γνησιότητα των εγγράφων που περιλαμβάνονταν στα παραρτήματα D 2, D 4a και D 4b, το τμήμα προσφυγών παρέλειψε να λάβει υπόψη το γεγονός ότι οι προσφορές προς πώληση οι οποίες προτείνονταν στον ιστότοπο «amazon.de» και περιλαμβάνονταν στα παραρτήματα D 4a και D 4b έφεραν τη μνεία «Προς πώληση στο “amazon.de” από την:», με ημερομηνίες για τις οικείες προσφορές, 26 Μαΐου 2011 (παράρτημα D 4a) και 27 Ιουνίου 2011 (παράρτημα D 4b).

57

Ο προσφεύγων υποστηρίζει, επίσης, ότι είναι εσφαλμένο το επιχείρημα του S. Mahdavi Sabet ότι, όταν αναζήτησε στο Διαδίκτυο το μοντέλο θήκης με τους περιγραφικούς όρους που χρησιμοποιούνταν στην περιλαμβανόμενη στο παράρτημα D 4b προσφορά, εμφανίστηκε μία εντελώς διαφορετική θήκη. Συγκεκριμένα, αυτοί οι όροι αναζητήσεως συνιστούν γενική περιγραφή ενός προϊόντος και όχι ειδικό αριθμό αναφοράς ο οποίος αντιστοιχεί σε μία μόνο προσφορά.

58

Το EUIPO αμφισβητεί τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος. Υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών δεν αγνόησε τις μνημονευόμενες ημερομηνίες στα περιλαμβανόμενα στα παραρτήματα D 2, D 4a και D 4b έγγραφα. Κατά το EUIPO, οι ημερομηνίες αυτές δεν αποδεικνύουν τη διάθεση του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό, καθώς η εμφάνιση μιας θήκης μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή και παρ’ όλα αυτά να παραμείνει στην πλατφόρμα πωλήσεων Amazon ως μόνιμη προσφορά προς πώληση.

59

Όσον αφορά την ημερομηνία 26 Μαΐου 2011 η οποία εμφανίζεται στο παράρτημα D 4a, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε πράγματι υπόψη, όπως επισημαίνει ο προσφεύγων, τη μνεία «Προς πώληση στο “amazon.de” από τις: 26 Μαΐου 2011» η οποία εμφανίζεται στην τρίτη σελίδα του παραρτήματος D 4a. Το τμήμα προσφυγών δεν εξέτασε όχι μόνον την εικόνα που εμφανίζεται επί του εγγράφου αυτού, αλλά ούτε και οποιαδήποτε άλλη πληροφορία περιλαμβανόμενη στο παράρτημα αυτό, με μόνο σκεπτικό ότι υπήρχαν υπόνοιες ως προς την πιστή απόδοση του περιεχομένου του επίμαχου εγγράφου και, εν γένει, ως προς τη δυνατότητα αλλοιώσεως του περιεχομένου ιστοσελίδας πριν από την εκτύπωσή της από το Διαδίκτυο.

60

Ωστόσο, το Γενικό Δικαστήριο ήδη διαπίστωσε, στη σκέψη 55 ανωτέρω, ότι το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη απορρίπτοντας τα παραρτήματα D 4a και D 4b λόγω υπονοιών ως προς την αξιοπιστία τους.

61

Επιπλέον, δεδομένου ότι το παράρτημα D 4a πρέπει να εκτιμηθεί εντός του πλαισίου των λοιπών αποδεικτικών στοιχείων τα οποία προσκόμισε ο προσφεύγων, διαπιστώνεται ότι τα παραρτήματα D 3 και D 5 επιβεβαιώνουν τη διάθεση του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό από τις 26 Μαΐου 2011.

62

Συγκεκριμένα, το τιμολόγιο το οποίο απέστειλε ο προσφεύγων σε πελάτη (παράρτημα D 3) περιέχει περιγραφή της οικείας θήκης η οποία είναι παρόμοια με την εμφανιζόμενη στον ιστότοπο «amazon.de» (mumbi Silikon Case HTC Desire HD Silicon Tasche Hülle – DesireHD Schutzhülle). Επίσης, αναγράφεται σ’ αυτό η ίδια τιμή (6,99 ευρώ) με το προϊόν το οποίο φέρει τον αριθμό ASIN B0052TD 5OM και είναι διαθέσιμο στον ιστότοπο αυτό από τις 26 Μαΐου 2011. Επιπλέον, η παραγγελία για αγορά της θήκης αυτής φέρει ημερομηνία 27 Μαΐου 2011, ήτοι την επομένη της 26ης Μαΐου 2011. Με βάση τα στοιχεία αυτά, δεν μπορεί παρά να διαπιστωθεί ότι αυτό το τιμολόγιο περιέχει αρκούντως ακριβείς πληροφορίες, οι οποίες, επομένως, επιβεβαιώνουν τις περιλαμβανόμενες στα άλλα προσκομισθέντα από τον προσφεύγοντα αποδεικτικά στοιχεία, ιδίως στο παράρτημα D 4a.

63

Ωστόσο, το τμήμα προσφυγών δεν αναγνώρισε στο παράρτημα αυτό οποιαδήποτε αποδεικτική αξία αποκλειστικώς λόγω της απουσίας εικόνων. Συναφώς, επιβάλλεται η επισήμανση ότι δεν συνηθίζεται τα τιμολόγια να περιλαμβάνουν, κατά κύριο λόγο, εικόνες. Φέρουν το όνομα του προϊόντος, το οποίο είναι ένα από τα πλέον σημαντικά στοιχεία των τιμολογίων εν γένει [βλ, συναφώς, απόφαση της 16ης Σεπτεμβρίου 2013, Avery Dennison κατά ΓΕΕΑ – Dennison-Hesperia (AVERY DENNISON), T‑200/10, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2013:467, σκέψη 43]. Επιπλέον, τα τιμολόγια περιλαμβάνουν, καταρχήν, αναφορά στα σημαντικά στοιχεία της επιχειρήσεως η οποία εκδίδει το τιμολόγιο, γεγονός που προκύπτει επίσης από το τιμολόγιο το οποίο περιλαμβανόταν στο παράρτημα D 3, στο οποίο αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ο μοναδικός αριθμός φορολογικού μητρώου της επιχειρήσεως του προσφεύγοντος, HandyNow.

64

Ως εκ τούτου, προκειμένου να ανατρέψει την αποδεικτική αξία οικονομικού εγγράφου το οποίο αποδεικνύει την ύπαρξη εμπορικών σχέσεων μεταξύ επιχειρήσεως και πελάτη της και να το απορρίψει ως μη έγκυρο αποδεικτικό στοιχείο, το τμήμα προσφυγών έπρεπε να έχει σοβαρές αμφιβολίες και έπρεπε να τις αιτιολογήσει, πράγμα το οποίο δεν προκύπτει σαφώς από την προσβαλλόμενη απόφαση.

65

Όσον αφορά το ηλεκτρονικό αρχείο το οποίο περιλαμβάνει φωτογραφία θήκης και το οποίο περιεχόταν στο παράρτημα D 5, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι από την επίμαχη φωτογραφία της θήκης προκύπτει ότι αυτή έχει μορφή η οποία εκ πρώτης όψεως είναι παρόμοια με εκείνη του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος, καθώς και ότι το αρχείο αναφέρει την πηγή της φωτογραφίας αυτής, ήτοι την επιχείρηση του προσφεύγοντος, HandyNow, την ημερομηνία 26 Μαΐου 2011, καθώς και το σήμα του προσφεύγοντος, mumbi, το οποίο και αυτό περιλαμβάνεται στην περιγραφή των θηκών οι οποίες προσφέρονταν στον ιστότοπο «amazon.de» και των οποίων γινόταν μνεία στα παραρτήματα D 2, D 4a και D 4b. Στο πλαίσιο αυτό, είναι προφανές ότι το παράρτημα D 5 συνδέεται με το παράρτημα D 4a.

66

Τα αποδεικτικά στοιχεία που περιλαμβάνονταν στα παραρτήματα D 3 και D 5, σε συνδυασμό με τη μνεία στο παράρτημα D 4a της ημερομηνίας κατά την οποία κατέστη διαθέσιμη η προσφορά προς πώληση, ήτοι «από τις 26 Μαΐου 2011», είναι ικανά να επιβεβαιώσουν το επιχείρημα ότι το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα διατέθηκε στο κοινό στις 26 Μαΐου 2011. Ως εκ τούτου, εσφαλμένως το τμήμα προσφυγών δεν αναγνώρισε οποιαδήποτε αποδεικτική αξία στα στοιχεία των παραρτημάτων D 3 και D 5.

67

Κατόπιν των προεκτεθέντων, διαπιστώνεται ότι το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως παραλείποντας να λάβει υπόψη την ημερομηνία κατά την οποία η προσφορά προς πώληση κατέστη διαθέσιμη, ήτοι στις 26 Μαΐου 2011, η οποία εμφανίζεται στο παράρτημα D 4a.

68

Όσον αφορά την ημερομηνία της 27ης Ιουνίου 2011 η οποία εμφανίζεται στο παράρτημα D 4b, παρατηρείται, αντιθέτως, ότι το τμήμα προσφυγών δεν αγνόησε την μνεία της υπάρξεως στον ιστότοπο «amazon.de» του μοντέλου της θήκης, η οποία φέρεται ως πανομοιότυπη με το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα, «από τις 27 Ιουνίου 2011». Τουναντίον, την εξέτασε, μαζί με το σύνολο του παραρτήματος D 4b, στο σημείο 33 της προσβαλλομένης αποφάσεως, διαπιστώνοντας έλλειψη αποδεικτικής αξίας του παραρτήματος αυτού. Πέραν του δικαιολογητικού λόγου ότι η επίμαχη εκτύπωση οθόνης περιείχε ασυνήθιστη επικεφαλίδα, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι, ακόμη και αν οι οικείες προσφορές προς πώληση εμφανίζονταν εκ πρώτης όψεως ως κρίσιμη απόδειξη της διαθέσεως του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό, έπρεπε να εξετασθούν με σκεπτικισμό υπό το πρίσμα της διαδικτυακής αναζητήσεως στην οποία προέβη ο S. Mahdavi Sabet, προκειμένου να ανεύρει, με τους περιγραφικούς όρους οι οποίοι χρησιμοποιούνται στις προτεινόμενες προσφορές στον ιστότοπο «amazon.de», το μοντέλο θήκης του προσφεύγοντος. Συγκεκριμένα, από τα αποτελέσματα της αναζητήσεως αυτής προκύπτει μια εντελώς διαφορετική θήκη από εκείνη του προσφεύγοντος η οποία εμφανίζεται στις προτεινόμενες προσφορές στον ιστότοπο «amazon.de».

69

Το Γενικό Δικαστήριο εκτιμά ότι, δεδομένων των συμπερασμάτων στη σκέψη 55 ανωτέρω ως προς την αξιοπιστία των παραρτημάτων D 4a και D 4b, εσφαλμένως το τμήμα προσφυγών έκρινε αναξιόπιστο το παράρτημα D 4b, το οποίο είχε εξάλλου, όπως διαπίστωσε το τμήμα προσφυγών στο σημείο 33 της προσβαλλομένης αποφάσεως, κοινά χαρακτηριστικά με εκείνα του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος.

70

Όσον αφορά τα αποτελέσματα της αναζητήσεως στην οποία προέβη ο S. Mahdavi Sabet στο Διαδίκτυο, από το σημείο 33 της προσβαλλομένης αποφάσεως προκύπτει ότι οι χρησιμοποιηθέντες όροι κλειδιά για την αναζήτηση αυτή ήταν «mumbi Silikon TPU Tasche Samsung Galaxy i9100 S II Silicon Case Hülle-Galaxy S 2 S 2 SII Schutzhulle», ήτοι το σήμα του προσφεύγοντος, mumbi, η ένδειξη του υλικού καθώς και ο καθορισμός, πιθανώς, του μοντέλου του κινητού τηλεφώνου για το οποίο προοριζόταν η θήκη και όχι ο ειδικός αριθμός αναφοράς. Επομένως, όπως διαπιστώνει και ο προσφεύγων, η επίμαχη αναζήτηση δεν αφορούσε τον ακριβή προσδιορισμό ενός συγκεκριμένου μοντέλου θήκης κινητού τηλεφώνου, αλλά μάλλον την περιγραφή του.

71

Ως εκ τούτου, κατόπιν των διαπιστώσεων που εκτέθηκαν στις σκέψεις 45 έως 55 ανωτέρω σχετικά με τον ειδικό αριθμό αναφοράς ASIN ο οποίος δίδεται σε κάθε προϊόν του καταλόγου του ιστότοπου Amazon, επιβάλλεται το συμπέρασμα ότι το τμήμα προσφυγών δεν ήταν σε θέση να επαληθεύσει προσηκόντως τις αμφιβολίες που του δημιούργησε ο S. Mahdavi Sabet με τη διαδικτυακή του αναζήτηση.

72

Επομένως, καθόσον τα αποτελέσματα της αναζητήσεως αυτής δεν είναι ικανά αφ’ εαυτών να θέσουν εν αμφιβόλω την αποδεικτική αξία της αναφοράς, στον ιστότοπο «amazon.de», της ημερομηνίας διαθεσιμότητας του προϊόντος, «από τις 27 Ιουνίου 2011» (παράρτημα D 4b), κρίνεται ότι το τμήμα προσφυγών προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση της αποδεικτικής αξίας του παραρτήματος D 4b.

73

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών απέρριψε εσφαλμένως την εκτύπωση οθόνης η οποία προσκομίστηκε ως παράρτημα D 11 και απεικονίζει μια προσφορά προς πώληση προτεινόμενη στον ιστότοπο «amazon.de» από τις 31 Δεκεμβρίου 2010.

74

Όσον αφορά το γεγονός ότι η ημερομηνία η οποία εμφανίζεται σε ιστότοπους για την πώληση θήκης η οποία δεν αντιστοιχεί στην ημερομηνία της πραγματικής πωλήσεως του προϊόντος για το οποίο προοριζόταν η θήκη αυτή, ο προσφεύγων αναφέρει ότι η επίμαχη θήκη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δύο κινητά τηλέφωνα, ήτοι για το iPhone 4S και το iPhone 4, το δε δεύτερο ήταν ήδη διαθέσιμο από τις 24 Ιουνίου 2010. Κατά τον προσφεύγοντα, η κυκλοφορία στην αγορά του πλέον πρόσφατου κινητού τηλεφώνου, του iPhone 4S, προκάλεσε την τροποποίηση του τίτλου του προϊόντος, στο οποίο δόθηκε από την Amazon ο αριθμός ASIN B005RFUT 72.

75

Όσον αφορά την ποιότητα των εικόνων που εμφανίζονται στις προαναφερθείσες εκτυπώσεις οθόνης, ο προσφεύγων αναφέρει ότι το παράρτημα D 11 περιέχει φωτογραφία όπου εύκολα διακρίνεται κινητό τηλέφωνο με όλα τα χαρακτηριστικά του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος. Επιπλέον, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η καλή ποιότητα της φωτογραφίας που περιλαμβανόταν στο παράρτημα αυτό προκύπτει και από τον φάκελο στον οποίο στηρίζεται η απόφαση του τμήματος ακυρώσεων.

76

Το EUIPO αμφισβητεί τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος. Υποστηρίζει ότι οι επεξηγήσεις του προσφεύγοντος όσον αφορά τις αμφιβολίες τις οποίες διατύπωσε ο S. Mahdavi Sabet σχετικά με το παράρτημα D 11 είναι αλυσιτελείς, καθόσον δόθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Εν πάση περιπτώσει, οι προσφορές οι οποίες παρουσιάζονται στην πλατφόρμα πωλήσεων Amazon, συμπεριλαμβανομένης της οπτικής αναπαραστάσεως των προϊόντων, θα μπορούσαν να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή από τον συντάκτη τους.

77

Καταρχάς, όσον αφορά το επιχείρημα, στο σημείο 34 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι ο S. Mahdavi Sabet είχε αποδείξει ότι η ημερομηνία την οποία έφερε η εκτύπωση οθόνης από τον ιστότοπο «amazon.de», για τη διάθεση προς πώληση θήκης, η οποία προσκομίσθηκε ως παράρτημα D 11, δεν αντιστοιχούσε στην ημερομηνία της πραγματικής πωλήσεως ενός εκ των προϊόντων, εν προκειμένω του iPhone 4S, για το οποίο προοριζόταν η θήκη, όπως επισήμανε και ο προσφεύγων, η περιλαμβανόμενη στο παράρτημα D 11 περιγραφή της θήκης δεν αφορά αποκλειστικά το iPhone 4S, το οποίο κυκλοφόρησε στην αγορά μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2010, όπως μνημονεύεται στο ίδιο παράρτημα, αλλά και το iPhone 4, το οποίο ήδη κυκλοφορούσε στην αγορά πριν τις 31 Δεκεμβρίου 2010.

78

Ακολούθως, υπενθυμίζεται ότι το παράρτημα D 11 αφορά προϊόν το οποίο διατέθηκε προς πώληση στον ιστότοπο «amazon.de» και έφερε τον αριθμό ASIN B005RFUT 72. Λόγω του μοναδικού χαρακτήρα του αριθμού αυτού, όπως διαπιστώθηκε στη σκέψη 46 ανωτέρω, το τμήμα προσφυγών δεν μπορούσε βασίμως να διαπιστώσει την ανεπαρκή αποδεικτική αξία του παραρτήματος D 11 όσον αφορά τη διάθεση στο κοινό.

79

Επιπλέον, ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι το τμήμα προσφυγών μπορούσε να θεωρήσει ότι το έγγραφο που περιλαμβανόταν στο παράρτημα D 11 ήταν δυνατό να τροποποιηθεί ανά πάσα στιγμή, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει αιτιολογία η οποία να δικαιολογεί το συμπέρασμα ότι επήλθε τέτοια τροποποίηση.

80

Το συμπέρασμα αυτό δεν τίθεται εν αμφιβόλω από το γεγονός, το οποίο προέβαλε το τμήμα προσφυγών στο σημείο 34 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι ο προσφεύγων δεν επεξήγησε, κατά τη διοικητική διαδικασία, την ασυνέπεια από απόψεως χρόνου μεταξύ της ημερομηνίας διαθέσεως προς πώληση της θήκης και της ημερομηνίας πραγματικής κυκλοφορίας στην αγορά του προϊόντος για το οποίο η θήκη αυτή προοριζόταν. Συναφώς, αρκεί η διαπίστωση ότι η περιλαμβανόμενη στο παράρτημα D 11 πληροφορία αναφέρεται τόσο στο iPhone 4 όσο και στο iPhone 4S και ότι είναι παγκοίνως γνωστό ότι την κυκλοφορία στην αγορά του iPhone 4 ακολούθησε η κυκλοφορία στην αγορά του iPhone 4S.

81

Επισημαίνεται ότι το επιχείρημα του EUIPO ότι οι επεξηγήσεις του προσφεύγοντος όσον αφορά τις αμφιβολίες τις οποίες διατύπωσε ο S. Mahdavi Sabet σχετικά με αυτή τη χρονική ασυνέπεια, οι οποίες δόθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, είναι αλυσιτελείς δεν ασκεί επιρροή στις προηγηθείσες διαπιστώσεις.

82

Τέλος, όσον αφορά την ποιότητα της περιλαμβανόμενης στο παράρτημα D 11 εικόνας, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι βασίμως ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η εικόνα αυτή είναι ευδιάκριτη στην απόφαση του τμήματος ακυρώσεων. Περαιτέρω, η εμφανιζόμενη στην εικόνα αυτή θήκη έχει, εκ πρώτης όψεως, χαρακτηριστικά παρόμοια με του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος. Επομένως, η εικόνα αυτή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως έχουσα χαμηλή ευκρίνεια.

83

Κατόπιν των ανωτέρω, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά το περιλαμβανόμενο στο παράρτημα D 11 έγγραφο, καθόσον δεν του αναγνώρισε οποιαδήποτε αποδεικτική αξία.

84

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών δεν εδικαιούτο να μη συνεκτιμήσει τα προσκομισθέντα ως παραρτήματα D 7, D 8 και D 9 ενημερωτικά δελτία της δικτυακής πύλης πωλήσεων Alibaba.com τα οποία έλαβε ο προσφεύγων στις 15, 22 και 29 Ιουνίου 2011. Θεωρεί ότι οι περιλαμβανόμενες στα παραρτήματα αυτά φωτογραφίες είναι αρκούντως καθαρές και απεικονίζουν το σύνολο των χαρακτηριστικών τα οποία είναι εγγενή στον σχεδιασμό του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος. Συναφώς, παραπέμπει στην απόφαση του τμήματος ακυρώσεων προκειμένου να αποδείξει ότι οι φωτογραφίες αυτές έχουν αρκούντως καλή ποιότητα.

85

Όσον αφορά την επικεφαλίδα των παραρτημάτων D 7 έως D 9, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι στην επικεφαλίδα αυτή αποτυπώνονται οι πρόσθετες πληροφορίες οι οποίες αποθηκεύονται από το σύστημά του αρχειοθετήσεως.

86

Περαιτέρω, ο προσφεύγων εκτιμά ότι εσφαλμένως το τμήμα προσφυγών χαρακτήρισε τα παραρτήματα D 7, D 8 και D 9 ως προσωπική αλληλογραφία μεταξύ δύο προσώπων και συμπέρανε εξ αυτών ότι δεν ήταν ικανά να θεμελιώσουν το συμπέρασμα ότι το περιεχόμενο της αλληλογραφίας αυτής ήταν δυνατό να γίνει γνωστό, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου οι οποίοι δραστηριοποιούνται εντός της Ένωσης. Υποστηρίζει ότι, ως αποδέκτης των ενημερωτικών δελτίων της δικτυακής πύλης πωλήσεων Alibaba.com, αποτελεί μέλος των ειδικευμένων κύκλων του συγκεκριμένου κλάδου οι οποίοι δραστηριοποιούνται εντός της Ένωσης και ότι, κατά συνέπεια, η αποστολή αυτών των ενημερωτικών δελτίων στον προσφεύγοντα στις 15, 22 και 29 Ιουνίου 2011 αποδεικνύει αφ’ εαυτής ότι το επίμαχο μοντέλο ήταν γνωστό στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου οι οποίοι δραστηριοποιούνται εντός της Ένωσης.

87

Το EUIPO αμφισβητεί τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος. Καταρχάς, υποστηρίζει ότι η περιλαμβανόμενη στα παραρτήματα D 7 έως D 9 ποιότητα της οπτικής αναπαραστάσεως της θήκης δεν είναι επαρκής και ότι τα νέα συνημμένα στην προσφυγή έγγραφα, τα οποία αποβλέπουν στην παρουσίαση καλύτερης ποιότητας, δεδομένου ότι προσκομίσθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου είναι αλυσιτελή. Ακολούθως, το EUIPO επαναλαμβάνει ότι οι επικεφαλίδες των επίμαχων εγγράφων ήγειραν αμφιβολίες ως προς την αποδεικτική τους αξία. Τέλος, το EUIPO εκτιμά ότι το τμήμα προσφυγών είχε θεωρήσει ότι επρόκειτο για προσωπική αλληλογραφία, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο προσφεύγων απλώς ανέφερε ότι όλα τα ενημερωτικά δελτία προέρχονταν από τον ίδιο προμηθευτή.

88

Όσον αφορά τη διαπίστωση του τμήματος προσφυγών, στο σημείο 40 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι οι περιλαμβανόμενες στα παραρτήματα D 7 έως D 9 εικόνες δεν είχαν επαρκή ευκρίνεια, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διαπιστωθεί σύνδεση με το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα, αρκεί η διαπίστωση ότι, όσον αφορά την περιλαμβανόμενη στο παράρτημα D 7 εικόνα, τα χαρακτηριστικά της θήκης τα οποία αναπαριστώνται στην εικόνα αυτή είναι, όπως αναφέρει ο προσφεύγων, αρκετά ευδιάκριτα στην απόφαση του τμήματος ακυρώσεων και προσομοιάζουν αρκούντως σε εκείνα του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος. Η περιλαμβανόμενη στο παράρτημα D 7 εικόνα δεν μπορεί, επομένως, να απορριφθεί λόγω ελλείψεως ευκρίνειας.

89

Ως προς τη φερόμενη ως ασυνήθιστη επικεφαλίδα του εγγράφου που περιλαμβανόταν στο παράρτημα D 7, παρατηρείται ότι το τμήμα προσφυγών επαναλαμβάνει, στο σημείο 40 της προσβαλλομένης αποφάσεως, τις πολύ γενικές παρατηρήσεις του σχετικά με την αξιοπιστία των αποδείξεων από το Διαδίκτυο, χωρίς να τεκμηριώσει τις υπόνοιές του ότι το επίμαχο έγγραφο καθώς και τα δύο άλλα σχετικά έγγραφα μπορούσαν να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή. Συναφώς, στηρίζεται μόνον στο τεκμήριο ότι τα δεδομένα και οι εικόνες τα οποία διατίθενται στο Διαδίκτυο και είναι προσβάσιμα μόνο μέσω υπολογιστή μπορούν να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή.

90

Βεβαίως, δεν μπορεί να αποκλειστεί, όπως επισήμανε το τμήμα προσφυγών στο σημείο 30 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το περιεχόμενο ενός ιστότοπου ή οποιουδήποτε άλλου ηλεκτρονικού εγγράφου μπορεί να τροποποιηθεί ανά πάσα στιγμή. Παρά ταύτα, η άνευ ετέρου εφαρμογή του τεκμηρίου αυτού, χωρίς σοβαρές και εξακριβωμένες υπόνοιες ότι, εν προκειμένω, οι αποδείξεις τροποποιήθηκαν, θα καθιστούσε αναποτελεσματική την αρχή που διατυπώθηκε με την υπομνησθείσα στη σκέψη 24 ανωτέρω νομολογία της Ένωσης, σύμφωνα με την οποία τα προσκομιζόμενα από τον αιτούντα την κήρυξη ακυρότητας αποδεικτικά στοιχεία πρέπει να εκτιμώνται σε συνδυασμό μεταξύ τους (βλ., συναφώς, απόφαση της 9ης Μαρτίου 2012, Φιάλη, T‑450/08, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:117, σκέψη 26 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

91

Κατά συνέπεια, λαμβανομένου υπόψη του συμπεράσματος που εκτέθηκε στη σκέψη 55 ανωτέρω, εσφαλμένως το τμήμα προσφυγών δεν αναγνώρισε οποιαδήποτε αποδεικτική αξία στο περιλαμβανόμενο στο παράρτημα D 7 έγγραφο.

92

Η εκτίμηση αυτή δεν μπορεί να κλονισθεί από το επιχείρημα του τμήματος προσφυγών ότι τα περιλαμβανόμενα στα παραρτήματα D 7 έως D 9 έγγραφα αποδεικνύουν, το πολύ, την ύπαρξη προσωπικής αλληλογραφίας μεταξύ δύο προσώπων.

93

Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι το περιεχόμενο στο παράρτημα D 7 έγγραφο δεν απαρτίζεται αποκλειστικά από μια επιστολή μεταξύ δύο προσώπων, αλλά περιλαμβάνει και ενημερωτικό δελτίο απευθυνόμενο στον προσφεύγοντα από την εταιρία δικτυακών πωλήσεων Alibaba.com. Προκειμένου να αποδειχθεί η διάθεση της επίμαχης θήκης στο κοινό, πρέπει να ληφθεί υπόψη το περιεχόμενο του εγγράφου και όχι ο τύπος του. Τα ενημερωτικά δελτία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν «προσωπική αλληλογραφία». Τα ενημερωτικά δελτία, εκ φύσεως, απευθύνονται σε πλειάδα προσώπων τα οποία γίνονται συνδρομητές και έχουν ως σκοπό την εμπορική προώθηση των προϊόντων. Όπως επισήμανε ο προσφεύγων, χωρίς να αμφισβητηθεί από το EUIPO, η δικτυακή πύλη πωλήσεων Alibaba.com αποστέλλει τα ενημερωτικά της δελτία σε χιλιάδες αποδέκτες και όχι αποκλειστικά στον προσφεύγοντα. Επιπλέον, είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο ιστότοπος Alibaba.com είναι μία σημαντική πλατφόρμα πωλήσεως προϊόντων σε παγκόσμια κλίμακα. Λαμβανομένων υπόψη των εκτιμήσεων αυτών, τα κριτήρια βάσει των οποίων το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το έγγραφο που περιλαμβανόταν στο παράρτημα D 7 αποδείκνυε, το πολύ, την ύπαρξη προσωπικής αλληλογραφίας μεταξύ δύο προσώπων δεν προκύπτουν σαφώς από την προσβαλλόμενη απόφαση.

94

Υπό τις συνθήκες αυτές, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως μη αναγνωρίζοντας οποιαδήποτε αποδεικτική αξία στο περιλαμβανόμενο στο παράρτημα D 7 έγγραφο.

95

Κατόπιν των προεκτεθέντων, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η εκ μέρους του τμήματος προσφυγών πλάνη κατά την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων συνεπάγεται την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως. Δεδομένου ότι το τμήμα προσφυγών δεν εκτίμησε δεόντως ορισμένα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία ήταν ενδεχομένως ικανά να επηρεάσουν την επίλυση της διαφοράς, η κρίση του όσον αφορά τη διάθεση του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό δεν ήταν πλήρης και, σύμφωνα με την αρχή της κατανομής των αρμοδιοτήτων μεταξύ του EUIPO και του Γενικού Δικαστηρίου, εναπόκειται πλέον στα όργανα του EUIPO να αποφανθούν εκ νέου.

96

Κατά συνέπεια, πρέπει να γίνει δεκτός ο πρώτος λόγος ακυρώσεως και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, παρέλκει δε η εξέταση του δεύτερου και του τρίτου λόγου ακυρώσεως. Περαιτέρω δεν είναι αναγκαίο να εξετασθεί το αίτημα του προσφεύγοντος για την αναπομπή της υποθέσεως ενώπιον του τμήματος προσφυγών. Πράγματι, κατά το άρθρο 61, παράγραφος 6, του κανονισμού 6/2002, το EUIPO υποχρεούται να λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου. Από την τελευταία διάταξη απορρέει ότι δεν απόκειται στο Γενικό Δικαστήριο να απευθύνει διαταγή στο EUIPO, το οποίο οφείλει, πράγματι, να συμμορφωθεί προς το διατακτικό και το σκεπτικό της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου [βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Μαρτίου 2006, Αθηναϊκή Οικογενειακή Αρτοποιεία κατά ΓΕΕΑ – Ferrero (FERRÓ), T‑35/04, EU:T:2006:82, σκέψη 15 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία].

97

Ο προσφεύγων ζητεί, κυρίως, από το Γενικό Δικαστήριο, πέραν της ακυρώσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, να κηρύξει την ακυρότητα του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος. Το EUIPO εκτιμά ότι το αίτημα αυτό είναι απαράδεκτο, καθόσον, κατά πάγια νομολογία, η εξουσία μεταρρυθμίσεως που αναγνωρίζεται στο Γενικό Δικαστήριο δεν σημαίνει ότι αυτό έχει την εξουσία να υποκαταστήσει με τη δική του κρίση την κρίση του τμήματος προσφυγών ούτε, περαιτέρω, να αποφανθεί επί ζητήματος ως προς το οποίο δεν έχει ακόμη αποφανθεί το εν λόγω τμήμα.

98

Υπενθυμίζεται ότι ο έλεγχος τον οποίο ασκεί το Γενικό Δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 61 του κανονισμού 6/2002 είναι έλεγχος της νομιμότητας των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών του EUIPO και ότι δύναται να ακυρώσει ή να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη με προσφυγή απόφαση μόνο εάν, κατά τον χρόνο εκδόσεώς της, η απόφαση αυτή έπασχε πλημμέλεια ικανή να θεμελιώσει έναν από τους λόγους ακυρώσεως ή μεταρρυθμίσεως που προβλέπει το άρθρο 61, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού. Επομένως, η εξουσία μεταρρυθμίσεως που αναγνωρίζεται στο Γενικό Δικαστήριο δεν σημαίνει ότι αυτό έχει την εξουσία να υποκαθιστά, με τη δική του κρίση, την κρίση του τμήματος προσφυγών ούτε περαιτέρω να αποφαίνεται επί ζητήματος ως προς το οποίο δεν έχει ακόμη αποφανθεί το εν λόγω τμήμα. Η άσκηση της εξουσίας μεταρρυθμίσεως πρέπει επομένως, καταρχήν, να περιορίζεται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το Γενικό Δικαστήριο, έχοντας ελέγξει την κρίση του τμήματος προσφυγών, είναι σε θέση να προσδιορίσει βάσει αποδειχθέντων πραγματικών και νομικών στοιχείων την απόφαση που έπρεπε να είχε λάβει το τμήμα προσφυγών [βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 13ης Μαΐου 2015, Group Nivelles κατά ΓΕΕΑ – Easy Sanitairy Solutions (Αύλακας απορροής υδάτων ντους), T‑15/13, EU:T:2015:281, σκέψη 89 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία].

99

Αρκεί, εν προκειμένω, η διαπίστωση ότι, δεδομένου ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται λόγω πλάνης του τμήματος προσφυγών κατά την εκτίμηση της αποδεικτικής αξίας στοιχείων τα οποία προσκόμισε ο προσφεύγων προς απόδειξη της διαθέσεως του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος στο κοινό και ότι το τμήμα προσφυγών πρέπει να αποφανθεί εκ νέου επί της αποδεικτικής αξίας των εν λόγω στοιχείων, καθώς και, ακολούθως, επί της ακυρότητας του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος, δεν απόκειται στο Γενικό Δικαστήριο να αποφανθεί ήδη επί της ακυρότητας του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος.

100

Ως εκ τούτου, το αίτημα του προσφεύγοντος με το οποίο ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να διατάξει το EUIPO να κηρύξει την ακυρότητα του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος είναι απαράδεκτο.

101

Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Εν προκειμένω, ο προσφεύγων ζήτησε την καταδίκη του EUIPO στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία αυτός υποβλήθηκε στο πλαίσιο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας.

102

Δεδομένου ότι το EUIPO ηττήθηκε, πρέπει να φέρει τα δικαστικά του έξοδα και να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα του τελευταίου. Κατά το άρθρο 190, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, τα έξοδα αυτά συμπεριλαμβάνουν και τα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων στο πλαίσιο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα)

αποφασίζει:

I. Ιστορικό της διαφοράς

II. Αιτήματα των διαδίκων

III. Σκεπτικό

Α. Επί του παραδεκτού των αποδεικτικών στοιχείων τα οποία προσκομίστηκαν, για πρώτη φορά, ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Β. Επί της ουσίας

1. Επί των αιτημάτων ακυρώσεως και αναπομπής ενώπιον του τμήματος προσφυγών

α) Επί της κρίσεως του τμήματος προσφυγών όσον αφορά την αποδεικτική αξία των εκτυπώσεων οθόνης από τον ιστότοπο «amazon.de»

1) Επί της πρώτης αιτιάσεως, κατά την οποία το τμήμα προσφυγών αρνήθηκε να αναγνωρίσει την αποδεικτική αξία των παραρτημάτων D 2, D 4a και D 4b λόγω της κατά τα φαινόμενα ασυνήθιστης επικεφαλίδας και αγνόησε την επεξήγηση του προσφεύγοντος σχετικά με αυτήν την επικεφαλίδα

2) Επί της δεύτερης αιτιάσεως, κατά την οποία το τμήμα προσφυγών παρέλειψε να λάβει υπόψη τις προσφορές οι οποίες εμφανίζονταν στον ιστότοπο «amazon.de» και έφεραν συγκεκριμένες ημερομηνίες

i) Επί της μη λήψεως υπόψη της ημερομηνίας της 26ης Μαΐου 2011 η οποία εμφανίζεται στο παράρτημα D 4a

ii) Επί της μη λήψεως υπόψη της ημερομηνίας της 27ης Ιουνίου 2011 η οποία εμφανίζεται στο παράρτημα D 4b

3) Επί της τρίτης αιτιάσεως, κατά την οποία το τμήμα προσφυγών απέρριψε εσφαλμένως την περιλαμβανόμενη στο παράρτημα D 11 εκτύπωση οθόνης στην οποία εμφανιζόταν προσφορά προτεινόμενη στον ιστότοπο «amazon.de»

β) Επί της εκτιμήσεως του τμήματος προσφυγών όσον αφορά την αποδεικτική αξία των εγγράφων τα οποία περιλάμβαναν ενημερωτικά δελτία της δικτυακής πύλης πωλήσεων Alibaba.com

2. Επί του αιτήματος περί κηρύξεως της ακυρότητας του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος

IV. Επί των δικαστικών εξόδων