1

Με την αίτηση αναιρέσεως, η Brandconcern BV ζητεί την αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 30ής Σεπτεμβρίου 2014, Scooters India κατά ΓΕΕΑ – Brandconcern (LAMBRETTA) (T-51/12, μη δημοσιευθείσα, στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, EU:T:2014:844), με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), της 1ης Δεκεμβρίου 2011 (υπόθεση R 2312/2010-1), σχετικά με διαδικασία εκπτώσεως μεταξύ των Brandconcern και Scooters India Ltd (στο εξής: επίδικη απόφαση).

2

Ο κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1), ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις 13 Απριλίου 2009, κωδικοποίησε τον κανονισμό (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), και τον κατήργησε.

3

Το άρθρο 51 του κανονισμού 207/2009, το οποίο αντιστοιχεί στο άρθρο 50 του κανονισμού 40/94, με τίτλο «λόγοι έκπτωσης», ορίζει τα εξής:

«1.   Ο δικαιούχος του […] σήματος [της Ευρωπαϊκής Ένωσης] κηρύσσεται έκπτωτος των δικαιωμάτων του, μετά από αίτηση που υποβάλλεται στο [EUIPO] ή μετά από ανταγωγή στο πλαίσιο αγωγής για παραποίηση/απομίμηση:

[…]

2.   Εάν ο λόγος έκπτωσης αφορά μέρος μόνο των προϊόντων ή υπηρεσιών για τις οποίες έχει καταχωρισθεί το […] σήμα [της Ευρωπαϊκής Ένωσης], ο δικαιούχος κηρύσσεται έκπτωτος των δικαιωμάτων του μόνο για τα συγκεκριμένα προϊόντα ή υπηρεσίες.»

4

Με δύο ανακοινώσεις που δημοσιεύθηκαν η μία το 2003 και η άλλη το 2012, ο πρόεδρος του EUIPO παρέσχε υποδείξεις για τη χρήση των τίτλων των κλάσεων προϊόντων που προβλέπει ο Διακανονισμός της Νίκαιας σχετικά με τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών όσον αφορά την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί (στο εξής: Διακανονισμός της Νίκαιας).

5

Το σημείο IV, πρώτο εδάφιο, της ανακοινώσεως 4/03 του προέδρου του EUIPO, της 16ης Ιουνίου 2003, για τη χρήση των τίτλων κλάσεων στους καταλόγους προϊόντων και υπηρεσιών για τις αιτήσεις και τις καταχωρίσεις κοινοτικού σήματος (στο εξής: ανακοίνωση 4/03), είχε ως εξής:

«Οι 34 κλάσεις προϊόντων και οι 11 κλάσεις υπηρεσιών περιλαμβάνουν το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών, συνεπώς η χρήση όλων των γενικών ενδείξεων του τίτλου κλάσεως συγκεκριμένης κλάσεως συνιστά αξίωση έναντι όλων των προϊόντων ή υπηρεσιών που εμπίπτουν στη συγκεκριμένη αυτή κλάση.»

6

Στις 20 Ιουνίου 2012, ο πρόεδρος του EUIPO εξέδωσε την ανακοίνωση 2/12, για την κατάργηση της ανακοινώσεως 4/03 και για τη χρήση των τίτλων κλάσεων στους καταλόγους προϊόντων και υπηρεσιών για τις αιτήσεις και τις καταχωρίσεις κοινοτικού σήματος (στο εξής: ανακοίνωση 2/12). Το σημείο IV της ανακοινώσεως αυτής προβλέπει τα εξής:

«Όσον αφορά τα […] σήματα [της Ευρωπαϊκής Ένωσης] που καταχωρίσθηκαν πριν από τη θέση σε ισχύ της παρούσας ανακοινώσεως και στα οποία χρησιμοποιούνται όλες οι γενικές ενδείξεις οι οποίες παρατίθενται στον τίτλο συγκεκριμένης κλάσεως, το [EUIPO] εκτιμά ότι η πρόθεση του αιτούντος ήταν, λαμβανομένων υπόψη των οριζομένων στην ανακοίνωση 04/03, να καλύψει το σύνολο των προϊόντων ή των υπηρεσιών που απαριθμούνται στον αλφαβητικό κατάλογο της κλάσεως αυτής ως είχε κατά τον χρόνο της καταθέσεως της αιτήσεως καταχωρίσεως.»

7

Η Scooters India είναι δικαιούχος του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης LAMBRETTA, η αίτηση καταχωρίσεως του οποίου κατατέθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2000 και το οποίο καταχωρίστηκε από το EUIPO στις 6 Αυγούστου 2002. Τα προϊόντα για τα οποία καταχωρίστηκε το σήμα αυτό εμπίπτουν, μεταξύ άλλων, στην κλάση 12 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, η οποία αντιστοιχεί στην ακόλουθη περιγραφή: «οχήματα· μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό».

8

Στις 19 Νοεμβρίου 2007, η Brandconcern υπέβαλε αίτηση μερικής εκπτώσεως του δικαιούχου από τα δικαιώματα επί του σήματος LAMBRETTA, βάσει του άρθρου 50, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, και παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94, νυν άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, και παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009, σε σχέση με τα προϊόντα, μεταξύ άλλων, αυτής της κλάσεως 12. Προέβαλε δε συναφώς την απουσία ουσιαστικής χρήσεως του εν λόγω σήματος επί διάστημα πέντε συνεχών ετών.

9

Στις 24 Σεπτεμβρίου 2010, το τμήμα ακυρώσεων κήρυξε τη μερική έκπτωση του δικαιούχου από τα δικαιώματα επί του σήματος LAMBRETTA, με ισχύ από τις 19 Νοεμβρίου 2007, σε σχέση με τα προϊόντα που εμπίπτουν, μεταξύ άλλων, στην εν λόγω κλάση 12. Στις 23 Νοεμβρίου 2010, η Scooters India άσκησε προσφυγή ενώπιον του EUIPO κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων.

10

Με την επίδικη απόφαση, το πρώτο τμήμα προσφυγών του EUIPO απέρριψε, μεταξύ άλλων, την προσφυγή σε σχέση με τα προϊόντα της κλάσεως 12 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας. Στην απόφαση αυτή, το τμήμα προσφυγών περιορίστηκε στο να εξετάσει, όσον αφορά τα προϊόντα της κλάσεως αυτής, την ουσιαστική χρήση του σήματος LAMBRETTA μόνο σε σχέση με τα «οχήματα· μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό», κατά την κυριολεκτική έννοια του όρου. Αφού διαπίστωσε ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε προσκομίσει η Scooters India για να υποστηρίξει την ουσιαστική χρήση ήταν μόνο στοιχεία που αφορούσαν την πώληση ανταλλακτικών για σκούτερ και ότι δεν περιλαμβανόταν κανένα άλλο στοιχείο σχετικό με την πώληση «οχημάτων· μηχανημάτων κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό», το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι «δεν μπορούσε να συναχθεί από την πώληση ανταλλακτικών ότι η [Scooters India] είχε επίσης κατασκευάσει και πωλήσει οιοδήποτε όχημα».

11

Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 8 Φεβρουαρίου 2012, η Scooters India άσκησε προσφυγή ακυρώσεως κατά της επίδικης αποφάσεως, προβάλλοντας έναν μόνο λόγο αντλούμενο από την παράβαση του άρθρου 51, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009. Ο λόγος αυτός έχει δύο σκέλη.

12

Στο πλαίσιο εξετάσεως του πρώτου σκέλους του μοναδικού λόγου ακυρώσεως, το Γενικό Δικαστήριο, στις σκέψεις 35 έως 38 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, αποφάνθηκε ότι η περιεχόμενη στην αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αναφορά σε «οχήματα· μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό» έπρεπε να ερμηνευτεί ως έχουσα σκοπό την προστασία του σήματος LAMBRETTA για το σύνολο των προϊόντων που περιλαμβάνονται στον αλφαβητικό κατάλογο της κλάσεως 12 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας. Έκρινε συνεπώς ότι, παρά το γεγονός ότι τα «ανταλλακτικά για σκούτερ» δεν περιλαμβάνονταν ως τέτοια στον αλφαβητικό κατάλογο των προϊόντων της κλάσεως 12, το τμήμα προσφυγών έπρεπε να εξετάσει την ουσιαστική χρήση του σήματος αυτού σε σχέση με τα πολυάριθμα διαλαμβανόμενα στον ως άνω κατάλογο εξαρτήματα και ανταλλακτικά οχημάτων. Κατά συνέπεια, αφού διαπίστωσε ότι το τμήμα προσφυγών δεν είχε εξετάσει την ουσιαστική χρήση του εν λόγω σήματος σε σχέση με τα ανταλλακτικά για σκούτερ, το Γενικό Δικαστήριο έκανε δεκτό αυτό το πρώτο σκέλος και ακύρωσε την επίδικη απόφαση.

13

Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του μοναδικού λόγου ακυρώσεως, το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε, στις σκέψεις 42 έως 44 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι, μετά την εκ μέρους του ακύρωση της επίδικης αποφάσεως στο πλαίσιο του πρώτου σκέλους, το τμήμα προσφυγών όφειλε να εξετάσει εάν η Scooters India είχε χρησιμοποιήσει το σήμα LAMBRETTA για τα ανταλλακτικά. Έκρινε δε ότι η εξέταση αυτή έπρεπε να διεξαχθεί τηρουμένων των κριτηρίων που καθιέρωσε το Δικαστήριο με την απόφαση της 11ης Μαρτίου 2003, Ansul (C-40/01, EU:C:2003:145, σκέψεις 40 έως 43).

14

Η Brandconcern ζητεί από το Δικαστήριο:

15

Το EUIPO ζητεί από το Δικαστήριο:

16

Η Scooters India ζητεί από το Δικαστήριο:

17

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η Brandconcern προβάλλει δύο λόγους, οι οποίοι αντλούνται, αντιστοίχως, από παράβαση του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 51, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009, και δικονομική πλημμέλεια στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο.

18

Καταρχάς, η Brandconcern υποστηρίζει ότι η Scooters India δεν αμφισβήτησε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου την περιεχόμενη στην επίδικη απόφαση εκτίμηση του EUIPO ότι το σήμα LAMBRETTA δεν είχε χρησιμοποιηθεί για τα προϊόντα για τα οποία είχε καταχωριστεί, δηλαδή για τα «οχήματα· μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό» που εμπίπτουν στην κλάση 12 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας. Υπό τις συνθήκες αυτές και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο, το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να απορρίψει την προσφυγή της Scooters India. Εν πάση περιπτώσει, η Brandconcern υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο θα έπρεπε να κρίνει απαράδεκτη την προσφυγή της Scooters India, επειδή το αντικείμενο της προσφυγής αυτής ήταν διαφορετικό από εκείνο της ενώπιον του εν λόγω τμήματος προσφυγών διαφοράς. Η αναιρεσείουσα επισημαίνει συγκεκριμένα ότι η Scooters India έθεσε το ζήτημα της προστασίας του σήματος LAMBRETTA σε σχέση με τα ανταλλακτικά, ως «συστατικά στοιχεία» των προϊόντων για τα οποία είχε καταχωριστεί το σήμα αυτό, για πρώτη φορά στο στάδιο της προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και όχι ενώπιον του EUIPO.

19

Περαιτέρω, η Brandconcern υποστηρίζει ότι, λαμβανομένου υπόψη του κανόνα που διατύπωσε το Δικαστήριο στη σκέψη 61 της αποφάσεως της 19ης Ιουνίου 2012, Chartered Institute of Patent Attorneys (C-307/10, EU:C:2012:361), σε σχέση με το λεκτικό σήμα «IP Translator», το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κρίνοντας ότι το τμήμα προσφυγών του EUIPO όφειλε να εξετάσει, δυνάμει της αρχής της ασφάλειας δικαίου, εάν η Scooters India είχε κάνει ουσιαστική χρήση του σήματος LAMBRETTA σε σχέση με προϊόντα για τα οποία δεν είχε καταχωριστεί. Συγκεκριμένα, κατά την άποψη της αναιρεσείουσας, το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε εσφαλμένως ότι, μολονότι η Scooters India είχε καταχωρίσει το σήμα LAMBRETTA, κατά τα αναγραφόμενα στην αίτησή της, για τα «οχήματα· μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό» που εμπίπτουν στην κλάση 12 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, η παρεχόμενη στη Scooters India προστασία από την καταχώριση του σήματος αυτού εκτεινόταν στο σύνολο των προϊόντων που περιλαμβάνονται στον αλφαβητικό κατάλογο της κλάσεως αυτής.

20

Στην απόφαση της 19ης Ιουνίου 2012, Chartered Institute of Patent Attorneys (C‑307/10, EU:C:2012:361), το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι, για λόγους σαφήνειας και ακρίβειας, η αίτηση καταχωρίσεως πρέπει να διευκρινίζει εάν αφορά το σύνολο των ταξινομημένων στον αλφαβητικό κατάλογο της συγκεκριμένης κλάσεως προϊόντων ή υπηρεσιών ή ορισμένα μόνον από αυτά τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες. Η αίτηση αυτή δεν μπορούσε να ερμηνευτεί, χωρίς σχετική δήλωση του αιτούντος, υπό την έννοια ότι αφορούσε όλα τα προϊόντα ορισμένης κλάσεως. Η Brandconcern υποστηρίζει, αντιθέτως προς όσα διαλαμβάνει η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ότι η νομολογία της αποφάσεως εκείνης έπρεπε να εφαρμοστεί εν προκειμένω, λαμβανομένης υπόψη της αρχής, σύμφωνα με την οποία απόφαση εκδοθείσα δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ παράγει αναδρομικώς τα αποτελέσματά της, ανεξαρτήτως των λόγων ασφάλειας δικαίου που επικαλέστηκε το Γενικό Δικαστήριο.

21

Εν πάση περιπτώσει, οι απαιτήσεις σαφήνειας και ακρίβειας όσον αφορά την έκταση της καταχωρίσεως δεν είναι δυνατό να τηρούνται, όταν λαμβάνεται υπόψη η υποτιθέμενη πρόθεση του αιτούντος να υπερβεί τα όρια της γραμματικής σημασίας των όρων που χρησιμοποιήθηκαν στην καταχώριση, εάν η πρόθεση αυτή δεν διατυπώνεται, όπως εν προκειμένω, σε δήλωση που αφορά απαριθμούμενα στον αλφαβητικό κατάλογο ορισμένης κλάσεως προϊόντα.

22

Το EUIPO και η Scooters India υποστηρίζουν ότι ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

23

Όσον αφορά το επιχείρημα που προβάλλει καταρχάς η Brandconcern, αρκεί η διαπίστωση ότι η Scooters India ζήτησε, με το δικόγραφο της προσφυγής της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, την ακύρωση της επίδικης αποφάσεως στο μέτρο που απέρριψε την προσφυγή της κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων του EUIPO περί εκπτώσεως του δικαιούχου από τα δικαιώματά του επί του σήματος LAMBRETTA σε σχέση με τα προϊόντα της κλάσεως 12 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, συμπεριλαμβανομένων των «εξαρτημάτων και ανταλλακτικών για οχήματα και μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά».

24

Πράγματι, στο ίδιο δικόγραφο, η Scooters India υποστήριξε ότι τα ως άνω εξαρτήματα και ανταλλακτικά αποτελούσαν απλώς υποκατηγορία των «οχημάτων· μηχανημάτων κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό», δηλαδή των προϊόντων της εν λόγω κλάσεως 12 που αναγράφονταν στην αίτησή της καταχωρίσεως σήματος και όχι διαφορετικά προϊόντα. Συνεπώς, η Brandconcern δεν μπορεί βασίμως να υποστηρίζει ότι η Scooters India δεν αμφισβήτησε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου την περιεχόμενη στην επίδικη απόφαση εκτίμηση του τμήματος προσφυγών του EUIPO ότι το σήμα LAMBRETTA δεν είχε χρησιμοποιηθεί για τα προϊόντα για τα οποία είχε καταχωριστεί.

25

Υπό τις συνθήκες αυτές, το επιχείρημα αυτό πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο.

26

Περαιτέρω, η Brandconcern προσάπτει, επίσης, στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, στο μέτρο που περιόρισε τα διαχρονικά αποτελέσματα της αποφάσεως της 19ης Ιουνίου 2012, Chartered Institute of Patent Attorneys (C-307/10, EU:C:2012:361). Κατά την άποψή της, η απόφαση αυτή εφαρμόζεται εν προκειμένω, καθόσον επιβάλλει την ερμηνεία των αιτήσεων καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των αιτήσεων που υποβλήθηκαν πριν από την έκδοση της εν λόγω αποφάσεως, ούτως ώστε μόνον τα προϊόντα που ρητώς αναφέρονται στις αιτήσεις αυτές να καλύπτονται από την προστασία που παρέχει το σήμα της Ένωσης.

27

Συναφώς πρέπει να υπομνησθεί ότι, ασφαλώς, στις σκέψεις 21 έως 24 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Γενικό Δικαστήριο εξέτασε το ζήτημα της σημασίας της αποφάσεως της 19ης Ιουνίου 2012, Chartered Institute of Patent Attorneys (C-307/10, EU:C:2012:361), και ειδικότερα της σκέψεως 61, για την ερμηνεία της αιτήσεως καταχωρίσεως του σήματος LAMBRETTA, διαπιστώνοντας επίσης ότι το Δικαστήριο δεν είχε περιορίσει τα διαχρονικά αποτελέσματα της αποφάσεως αυτής.

28

Στη σκέψη 61 της αποφάσεως της 19ης Ιουνίου 2012, Chartered Institute of Patent Attorneys (C-307/10, EU:C:2012:361), το Δικαστήριο έκρινε συγκεκριμένα ότι, για την τήρηση των απαιτήσεων περί σαφήνειας και ακρίβειας που επιβάλλει η οδηγία 2008/95/ΕΚ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ 2008, L 299, σ. 25), ο αιτών την καταχώριση εθνικού σήματος που χρησιμοποιεί όλες τις γενικές ενδείξεις του τίτλου συγκεκριμένης κλάσεως της ταξινομήσεως της Νίκαιας για να προσδιορίσει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία ζητείται η προστασία του σήματος πρέπει να διευκρινίζει κατά πόσον η αίτηση καταχωρίσεως αφορά το σύνολο των ταξινομημένων στον αλφαβητικό κατάλογο της συγκεκριμένης κλάσεως προϊόντων ή υπηρεσιών ή ορισμένα μόνον προϊόντα ή υπηρεσίες. Σε περίπτωση που η αίτηση αφορά αποκλειστικώς ορισμένα μόνον από τα εν λόγω προϊόντα ή τις εν λόγω υπηρεσίες, ο αιτών υποχρεούται να διευκρινίσει ποια προϊόντα ή ποιες υπηρεσίες που εμπίπτουν στην κλάση αυτή αφορά η αίτησή του.

29

Εντούτοις πρέπει να επισημανθεί, πρώτον, ότι η σκέψη 61 της αποφάσεως αυτής δεν αφορά τους δικαιούχους ήδη καταχωρισμένου σήματος, αλλά μόνον τους αιτούντες την καταχώριση σήματος.

30

Δεύτερον, στην εν λόγω σκέψη 61 της αποφάσεως της 19ης Ιουνίου 2012, Chartered Institute of Patent Attorneys (C-307/10, EU:C:2012:361), το Δικαστήριο απλώς διευκρινίζει τις απαιτήσεις στις οποίες εξακολουθούν να υπόκεινται οι νέοι αιτούντες την καταχώριση εθνικών σημάτων, που χρησιμοποιούν τις γενικές ενδείξεις του τίτλου ορισμένης κλάσεως για να προσδιορίσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες για τα οποία ζητείται η προστασία του σήματος. Οι απαιτήσεις αυτές, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 64 των προτάσεών του, συμβάλλουν στο να αποφεύγεται το ενδεχόμενο να μην είναι δυνατό να προσδιοριστεί με βεβαιότητα το εύρος της προστασίας που παρέχει ένα σήμα, όταν ο αιτών χρησιμοποιεί όλες τις ενδείξεις του τίτλου ορισμένης κλάσεως.

31

Δεν μπορεί, επομένως, να γίνει δεκτό ότι το Δικαστήριο, με την απόφαση της 19ης Ιουνίου 2012, Chartered Institute of Patent Attorneys (C-307/10, EU:C:2012:361), είχε την πρόθεση να ανατρέψει την προσέγγιση της ανακοινώσεως 4/03 όσον αφορά τα σήματα που είχαν καταχωριστεί πριν από την έκδοση της αποφάσεως αυτής. Κατά συνέπεια, ο κανόνας που διατυπώνει η σκέψη 61 της εν λόγω αποφάσεως δεν εφαρμόζεται σε σχέση με την καταχώριση του σήματος LAMBRETTA, η οποία προηγήθηκε της εκδόσεώς της.

32

Συνεπώς, το Γενικό Δικαστήριο, αποφαινόμενο στη σκέψη 35 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως ότι, σύμφωνα με την προβλεπόμενη στο σημείο V της ανακοινώσεως 2/12 προσέγγιση, θα έπρεπε να ερμηνεύσει την περιεχόμενη στην αίτηση καταχωρίσεως του σήματος LAMBRETTA αναφορά σε «οχήματα· μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό», η οποία αντιστοιχεί στα προϊόντα του τίτλου της κλάσεως 12 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, ως σκοπούσα στην προστασία του σήματος αυτού για το σύνολο των προϊόντων που περιλαμβάνονται στον αλφαβητικό κατάλογο αυτής της κλάσεως 12, δεν υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ικανή να δικαιολογήσει την αναίρεση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

33

Εξάλλου, η εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου ερμηνεία της επίδικης αιτήσεως καταχωρίσεως επιρρωννύεται από την τροποποίηση που επήλθε στο άρθρο 28, παράγραφος 8, του κανονισμού 207/2009 με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2424, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2015 (ΕΕ 2015, L 341, σ. 21). Πράγματι, ο τελευταίος αυτός κανονισμός εισήγαγε στο άρθρο αυτό μεταβατική διάταξη, η οποία παρείχε στους δικαιούχους σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τα οποία είχε υποβληθεί αίτηση καταχωρίσεως πριν από τις 22 Ιουνίου 2012 και τα οποία είχαν καταχωριστεί σε σχέση με τον πλήρη τίτλο ορισμένης κλάσεως της ταξινομήσεως της Νίκαιας, τη δυνατότητα να δηλώσουν, πριν από τις 24 Σεπτεμβρίου 2016, ότι πρόθεσή τους κατά την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως ήταν να επιδιώξουν την προστασία προϊόντων ή υπηρεσιών που δεν καλύπτονταν μεν από την κυριολεκτική έννοια του τίτλου, αλλά περιλαμβάνονταν στον αλφαβητικό κατάλογο της κλάσεως αυτής.

34

Υπό τις συνθήκες αυτές, ο πρώτος λόγος αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

35

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, η Brandconcern υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την επίδικη απόφαση, μολονότι διαπίστωσε ότι η Scooters India δεν είχε χρησιμοποιήσει το σήμα LAMBRETTA για τα προϊόντα για τα οποία αυτό είχε καταχωριστεί, δηλαδή για «οχήματα· μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό», τα οποία περιλαμβάνονται στον τίτλο της κλάσεως 12 του Διακανονισμού της Νίκαιας. Ειδικότερα, υπάρχει κατά την άποψή της αντίφαση μεταξύ, αφενός, του σκεπτικού της αποφάσεως αυτής, στο οποίο εξετάστηκε το ζήτημα της χρήσεως του σήματος αυτού μόνο σε σχέση με τα ανταλλακτικά για σκούτερ και, αφετέρου, του διατακτικού της εν λόγω αποφάσεως, με το οποίο ακυρώθηκε η επίδικη απόφαση και σε σχέση με τα προϊόντα του τίτλου της κλάσεως 12.

36

Το EUIPO υποστηρίζει ότι ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως είναι απαράδεκτος ή, εν πάση περιπτώσει, αβάσιμος. Κατά τη Scooters India, ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

37

Από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι η αίτηση αναιρέσεως πρέπει να παραθέτει επακριβώς τα επικρινόμενα σημεία της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, καθώς και τα νομικά επιχειρήματα που στηρίζουν κατά τρόπο συγκεκριμένο το αίτημα αυτό. Το Δικαστήριο έχει επίσης υπογραμμίσει ότι η αόριστη επίκληση λόγων αναιρέσεως στο δικόγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως δεν ανταποκρίνεται στις επιταγές του άρθρου 58 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 168, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου. Περαιτέρω, στο άρθρο 169, παράγραφος 2, του εν λόγω Κανονισμού διευκρινίζεται ότι οι προβαλλόμενοι λόγοι και τα προβαλλόμενα νομικά επιχειρήματα πρέπει να προσδιορίζουν με ακρίβεια τα σημεία του σκεπτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου που αμφισβητούνται. Συγκεκριμένα, αίτηση αναιρέσεως η οποία στερείται τέτοιων χαρακτηριστικών δεν είναι δυνατό να τύχει νομικής εκτιμήσεως ούτως ώστε να μπορέσει το Δικαστήριο να εκπληρώσει την αποστολή του και να ασκήσει τον προσήκοντα έλεγχο νομιμότητας (απόφαση της 7ης Νοεμβρίου 2013, Wam Industriale κατά Επιτροπής, C-560/12 P, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2013:726, σκέψεις 42 έως 44).

38

Εν προκειμένω, η Brandconcern δεν προσδιορίζει, στο δικόγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως, τις σκέψεις της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως με τις οποίες το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η Scooters India δεν είχε χρησιμοποιήσει το σήμα LAMBRETTA για τα προϊόντα για τα οποία είχε καταχωριστεί. Εξάλλου, μολονότι είναι αληθές ότι η Brandconcern, στο υπόμνημα απαντήσεως, παραπέμπει στις σκέψεις 14, 16 και 17 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, από τις σκέψεις αυτές δεν προκύπτει ότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η Scooters India δεν είχε χρησιμοποιήσει το σήμα LAMBRETTA για τα προϊόντα για τα οποία είχε καταχωριστεί.

39

Στην πραγματικότητα, αντιθέτως προς όσα υποστηρίζει η Brandconcern, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αφορά το ζήτημα της ερμηνείας αιτήσεως καταχωρίσεως σήματος και ουδόλως αποφαίνεται επί της ουσιαστικής χρήσεως του επίδικου σήματος για οποιοδήποτε από τα προϊόντα της κλάσεως 12 του Διακανονισμού της Νίκαιας.

40

Υπό τις συνθήκες αυτές, ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

41

Δεδομένου ότι κανένας από τους λόγους αναιρέσεως που προέβαλε η Brandconcern δεν έγινε δεκτός, η αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.

42

Κατά το άρθρο 184, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, όταν η αίτηση αναιρέσεως είναι αβάσιμη το Δικαστήριο αποφαίνεται επί των δικαστικών εξόδων, Κατά το άρθρο 138, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, που εφαρμόζεται στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου 184, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου.

43

Επειδή το EUIPO και η Scooters India ζήτησαν να καταδικαστεί η Brandconcern στα δικαστικά έξοδα, η δε τελευταία ηττήθηκε, η Brandconcern πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) αποφασίζει: