61985J0044

++++

1 . Υπάλληλοι - Προσφυγή - Βλαπτική πράξη - Επιβεβαίωση αποφάσεως διορισμού κατόπιν επανεξετάσεως - Προσφυγή στρεφόμενη κατά της αρχικής αποφάσεως - Παραδεκτή

( Κανονισμός υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90, παράγραφος 2, και 91 )

2 . Υπάλληλοι - Προαγωγή - Συγκριτική εξέταση των προσόντων - Παράλειψη να ληφθούν υπόψη οι εκθέσεις κρίσεως ορισμένων υποψηφίων - Η πλημμέλεια μπορεί να θεραπευτεί με νέα εξέταση

( Κανονισμός υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45 )

3 . Υπάλληλοι - Προαγωγή - Συγκριτική εξέταση των προσόντων - Θέσεις Α 2 και Α 3 - Παρέμβαση συμβουλευτικού οργάνου μη προβλεπόμενου από τον κανονισμό - Υποχρεωτική η νέα αίτηση γνωμοδοτήσεως σε περίπτωση επανεξετάσεως του φακέλου - 'Ορια

( Κανονισμός υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45 )

1 . Το γεγονός ότι μια απόφαση προαγωγής επιβεβαιώνεται, κατόπιν επανεξετάσεως, δεν καθιστά απαράδεκτη την προσφυγή που στρέφει ο αποκλεισθείς υποψήφιος κατά της αρχικής αποφάσεως .

2 . 'Εστω και αν μια απόφαση προαγωγής πάσχει από διαδικαστικό ελάττωμα, οφειλόμενο στην παράλειψη να ληφθούν υπόψη οι εκθέσεις κρίσεως ορισμένων υποψηφίων κατά τη συγκριτική εξέταση των προσόντων, η πλημμέλεια αυτή μπορεί να θεραπευθεί με την επανάληψη της εξέτασης του φακέλου .

3 . 'Οταν η Επιτροπή συνιστά συμβουλευτική επιτροπή μη προβλεπόμενη από τον κανονισμό υπηρεσιακής καταστάσεως, η οποία έχει ως έργο να γνωμοδοτεί, ενόψει του διορισμού σε ορισμένες θέσεις, ως προς τις ικανότητες και την καταλληλότητα των υποψηφίων με γνώμονα τα απαιτούμενα προσόντα, το μέτρο αυτό αποβλέπει στο να εξασφαλίσει στην Επιτροπή, ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, μια καλύτερη βάση για τη συγκριτική εξέταση των προσόντων των υποψηφίων, την οποία επιβάλλει το άρθρο 45 του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων . Μολονότι η επιτροπή αυτή είναι αμιγώς συμβουλευτικού χαρακτήρα, η γνώμη της αποτελεί ένα από τα στοιχεία στα οποία η Επιτροπή στηρίζει τη δική της εκτίμηση για τους υποψηφίους . Επομένως, σε περίπτωση που η Επιτροπή προβαίνει στην επανεκτίμηση ενός διορισμού, επί του οποίου αποφασίζει κατόπιν γνωμοδοτήσεως της συμβουλευτικής αυτής επιτροπής, υποχρεούται να ζητήσει εκ νέου τη γνώμη της σε κάθε περίπτωση που η επανεξέταση του φακέλου από την Επιτροπή απαιτεί νέα σύγκριση των προσόντων των υποψηφίων . Η Επιτροπή, αντιθέτως, δεν έχει τέτοια υποχρέωση αν, εν όψει των ειδικών περιστάσεων της συγκεκριμένης περίπτωσης, το γεγονός ότι δεν ζητεί εκ νέου τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής δεν μπορεί να έχει ως συνέπεια την προσβολή των συμφερόντων των υποψηφίων . Αυτό όμως δεν συμβαίνει στην περίπτωση που δεν λείπει η έκθεση κρίσεως ενός μόνο υποψηφίου, αλλά απροσδιόριστος αριθμός εκθέσεων κρίσεως πολλών υποψηφίων για την επίμαχη θέση .

Στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις 44, 77, 294 και 295/85,

Ingfried Hochbaum, υπάλληλος της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενος από τον J . N . Louis, δικηγόρο Βρυξελλών, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο το δικηγόρο Nicolas Decker, 16, avenue Marie-Therese,

και

Edward Rawes, υπάλληλος της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενος από τον B . Liesenberg, δικηγόρο Βρυξελλών, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο το δικηγόρο A . Elvinger, 15, Cote d' Eich,

προσφεύγοντες,

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενης από τον Δ . Γκουλούση, νομικό σύμβουλο, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Γ . Κρεμλή, μέλος της νομικής της υπηρεσίας, κτίριο Jean Monnet, Kirchberg,

καθής,

που έχει ως κύριο αντικείμενο την ακύρωση των αποφάσεων της Επιτροπής της 30ής Μαΐου 1984 και της 30ής Ιανουαρίου 1985, περί διορισμού προϊσταμένου του τμήματος κρατικών μονοπωλίων και δημοσίων επιχειρήσεων κατόπιν της ανακοινώσεως κενής θέσεως CΟΜ/902/84,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( δεύτερο τμήμα )

συγκείμενο από τους T . F . O' Higgins, πρόεδρο τμήματος, O . Due και K . Bahlmann, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας : G . F . Mancini

γραμματέας : D . Louterman, υπάλληλος διοικήσεως

λαμβάνοντας υπόψη την έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση και κατόπιν της προφορικής διαδικασίας της 8ης Οκτωβρίου 1986,

αφού άκουσε το γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 22ας Ιανουαρίου 1987,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με δικόγραφο που κατέθεσαν στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 15 Φεβρουαρίου, 29 Μαρτίου και 3 Οκτωβρίου 1985, ο Ingfried Hochbaum και ο Edward Rawes, υπάλληλοι της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, άσκησαν προσφυγές, με τις οποίες ζητούν την ακύρωση των αποφάσεων της Επιτροπής της 30ής Μαΐου 1984, περί διορισμού του Paul Waterschoot στη θέση του προϊσταμένου του τμήματος κρατικών μονοπωλίων και δημοσίων επιχειρήσεων στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, και της 30ής Ιανουαρίου 1985, με την οποία επιβεβαιώθηκε ο διορισμός αυτός . Στην υπόθεση 44/85, με την προσφυγή ζητείται επίσης να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει στον Hochbaum συμβολική αποζημίωση ενός φράγκου, εις αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που φρονεί ότι υπέστη από τις πιο πάνω αποφάσεις .

2 Στις 13 Απριλίου 1984, η Επιτροπή δημοσίευσε την ανακοίνωση κενής θέσεως CΟΜ/902/84, που αφορούσε τη θέση προϊσταμένου του τμήματος κρατικών μονοπωλίων και δημοσίων επιχειρήσεων . Ο Hochbaum και ο Rawes, όπως και άλλοι δεκατέσσερις υπάλληλοι, υπέβαλαν υποψηφιότητα για τη θέση αυτή . Στις 30 Μαΐου 1984, η Επιτροπή αποφάσισε να πληρώσει την κενή θέση διά προαγωγής, διορίζοντας σ' αυτήν έναν από τους υποψηφίους, τον Waterschoot .

3 'Οπως προκύπτει από τη δικογραφία, όταν η Επιτροπή εξέδωσε την προαναφερθείσα απόφαση της 30ής Μαΐου 1984, διάφορες εκθέσεις κρίσεως, των οποίων δεν προσδιορίζεται ο αριθμός, δεν βρίσκονταν στον ατομικό φάκελο πολλών από τους υποψηφίους . 'Οταν η Επιτροπή διαπίστωσε το γεγονός αυτό, προέβη, στις 30 Ιανουαρίου 1985, σε νέα συγκριτική εξέταση των προσόντων του συνόλου των υποψηφίων, λαμβάνοντας υπόψη και τις εκθέσεις κρίσεως που έλειπαν κατά τη συγκριτική εξέταση που είχε γίνει πριν από την απόφαση της 30ής Μαΐου 1984 . Από την επανεξέταση αυτή ήχθη στο συμπέρασμα ότι έπρεπε πράγματι να πληρωθεί η κενή θέση διά προαγωγής του Waterschoot και ότι, κατά συνέπεια, "η Επιτροπή επιβεβαίωσε έτσι την από 30 Μαΐου 1984 απόφασή της και έκρινε ότι δεν συνέτρεχε λόγος ακυρώσεως του διορισμού" του επιλεγέντος υποψηφίου .

4 Στην έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση αναπτύσσονται διεξοδικώς τα πραγματικά περιστατικά και τα επιχειρήματα των διαδίκων . Τα στοιχεία αυτά της δικογραφίας δεν επαναλαμβάνονται πιο κάτω, παρά μόνο καθόσον απαιτείται για να σχηματίσει κρίση το Δικαστήριο .

Επί του παραδεκτού

5 Η Επιτροπή αμφισβητεί το παραδεκτό των προσφυγών στις υποθέσεις 44 και 77/85, διότι, αντίθετα από ό,τι οι προσφυγές στις υποθέσεις 294 και 295/85, που αφορούν την απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 1985, αυτές αφορούν την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Μαΐου 1984 . Επειδή δε η τελευταία αυτή απόφαση αντικαταστάθηκε από την απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 1985, που εκδόθηκε κατόπιν συγκριτικής επανεξετάσεως των προσόντων των υποψηφίων, το αίτημα ακυρώσεως της πρώτης απόφασης στερείται αντικειμένου .

6 Σχετικώς, αρκεί να σημειωθεί ότι οι προσφυγές στις υποθέσεις 44 και 77/85 αφορούν το γεγονός ότι η Επιτροπή διόρισε στην κενή θέση τον Waterschoot, απορρίπτοντας, ως εκ τούτου, σιωπηρώς την υποψηφιότητα των προσφευγόντων για την ίδια θέση . Δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν τροποποίησε την απόφαση της 30ής Μαΐου 1984, αλλ' αντιθέτως την επιβεβαίωσε, οι αιτιάσεις των προσφευγόντων κατά της πρώτης αποφάσεως εξακολουθούν να έχουν αντικείμενο .

7 Επομένως, οι προσφυγές είναι παραδεκτές .

Επί της ουσίας

8 Προς στήριξη των αιτημάτων τους, οι προσφεύγοντες επικαλούνται κατ' ουσία τους εξής λόγους : α ) παράβαση των άρθρων 45, 25 και 27, τρίτη παράγραφος, του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων β ) μη τήρηση των προϋποθέσεων που επιβάλλονταν από την ανακοίνωση κενής θέσεως και γ ) υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας . Από την ανάλυση αυτών των λόγων προκύπτουν κατ' ουσία δύο ομάδες αιτιάσεων, που ανάγονται δηλαδή, αφενός, σε πλημμέλειες κατά τη διαδικασία που οδήγησε στην έκδοση των προσβαλλομένων πράξεων και, αφετέρου, σε σφάλμα εκτιμήσεως, κατά το ότι η Επιτροπή δεν επέλεξε τον καταλληλότερο υπάλληλο για την προς πλήρωση θέση .

9 Πρέπει καταρχάς να εξεταστούν τα επιχειρήματα των προσφευγόντων που ανάγονται στις διαδικαστικές πλημμέλειες . Σχετικώς, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι, δεδομένου ότι έλειπαν οι εκθέσεις κρίσεως ορισμένων υποψηφίων όταν η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση της 30ής Μαΐου 1984, δεν είχε τη δυνατότητα να προβεί στη συγκριτική εξέταση των προσόντων των υποψηφίων . Κατά συνέπεια, ο διορισμός στην κενή θέση διά προαγωγής και η συνακόλουθη απόρριψη της υποψηφιότητας των υποψηφίων έγιναν κατά παράβαση του άρθρου 45 του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων, το οποίο εξαρτά την προαγωγή από την προϋπόθεση ότι πραγματοποιείται προηγουμένως "συγκριτική εξέταση των προσόντων των υπαλλήλων που έχουν σειρά προαγωγής, καθώς και των εκθέσεων για τους υπαλλήλους αυτούς ". Εφόσον, λοιπόν, η απόφαση της 30ής Μαΐου 1984 ήταν παράνομη, η Επιτροπή δεν μπορούσε να την επιβεβαιώσει μεταγενεστέρως .

10 Πρέπει να γίνει δεκτό ότι η απόφαση της 30ής Μαΐου 1984 έπασχε πράγματι από διαδικαστικό ελάττωμα, που προκύπτει από την παράλειψη της Επιτροπής να λάβει υπόψη τις εκθέσεις κρίσεως ορισμένων υποψηφίων κατά τη συγκριτική εξέταση των προσόντων τους . Η πλημμέλεια αυτή μπορούσε, ωστόσο, να θεραπευτεί με την εξ υπαρχής εξέταση του φακέλου . Πρέπει επομένως να εξεταστεί η διαδικασία που προηγήθηκε της αποφάσεως της 30ής Ιανουαρίου 1985 οίκοθεν νοείται ότι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η νομιμότητα της αποφάσεως αυτής για το μόνο λόγο ότι έχει ταυτόσημο περιεχόμενο με την προηγούμενη απόφαση, που είχε εκδοθεί κατόπιν πλημμελούς διαδικασίας .

11 Σχετικώς, οι προσφεύγοντες προσάπτουν στην Επιτροπή ότι, κατά την προπαρασκευή της απόφασης της 30ής Ιανουαρίου 1985, δεν ζήτησε τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής προαγωγών στους βαθμούς Α 2 και Α 3 ( στο εξής : της συμβουλευτικής επιτροπής ).

12 Η Επιτροπή παρατηρεί ότι δεν υπήρχε λόγος να ζητηθεί για δεύτερη φορά η γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής, δεδομένου ότι αυτή είχε ήδη εκφραστεί κατά την προπαρασκευή της απόφασης της 30ής Μαΐου 1984 .

13 Πρέπει να εξεταστεί ο ρόλος της συμβουλευτικής επιτροπής και τα αποτελέσματα της γνώμης που εξέφερε στις 25 Μαΐου 1984 επί της προπαρασκευής της αποφάσεως της 30ής Ιανουαρίου 1985 .

14 'Οπως προκύπτει από τη δικογραφία και ιδίως από τις πληροφορίες που παρέσχε η Επιτροπή κατ' αίτηση του Δικαστηρίου, η συμβουλευτική επιτροπή συνεστήθη με μια καταρχήν απόφαση του 1980 . Αποστολή της επιτροπής αυτής είναι να εξετάζει τις υποψηφιότητες για προαγωγή, μετάθεση και μετάταξη από άλλο όργανο, στις θέσεις βαθμών Α 2 και Α 3, από την άποψη των ικανοτήτων και της καταλληλότητας των διαφόρων υποψηφίων ενόψει των προσόντων που απαιτούνται για την προς πλήρωση θέση . Στο πλαίσιο αυτό, διατυπώνει γνώμη γι' αυτούς προς το μέλος της Επιτροπής που είναι επιφορτισμένο με τον οικείο τομέα δραστηριότητας, καθώς και προς το μέλος της Επιτροπής που είναι επιφορτισμένο με τα θέματα προσωπικού και διοικήσεως .

15 Στην υπό κρίση περίπτωση, η συμβουλευτική επιτροπή ξεχώρισε, στις 25 Μαΐου 1984, κατ' αλφαβητική σειρά, μεταξύ των δεκαέξι υπαλλήλων που υπέβαλαν αίτηση για τη θέση, τέσσερις υποψηφίους που "θα πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής ". Μεταξύ των τεσσάρων αυτών υποψηφίων συγκαταλεγόταν ο Hochbaum και ο Waterschoot . Η συμβουλευτική επιτροπή δεν κατέταξε κατά σειρά τους υποψηφίους που έκρινε κατάλληλους για την εν λόγω θέση, ούτε εξεδήλωσε κατά οποιονδήποτε άλλο τρόπο προτίμηση για κάποιον απ' αυτούς .

16 Πρέπει να γίνει δεκτό ότι, όταν η Επιτροπή συνιστά συμβουλευτική επιτροπή μη προβλεπόμενη από τον κανονισμό υπηρεσιακής καταστάσεως, η οποία έχει ως έργο να γνωμοδοτεί, ενόψει του διορισμού σε ορισμένες θέσεις, ως προς τις ικανότητες και την καταλληλότητα των υποψηφίων με γνώμονα τα απαιτούμενα προσόντα, το μέτρο αυτό αποβλέπει στο να εξασφαλίσει στην Επιτροπή, ως ΑΔΑ, μια καλύτερη βάση για τη συγκριτική εξέταση των προσόντων των υποψηφίων, την οποία επιβάλλει το άρθρο 45 του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων . Επομένως, μολονότι η επιτροπή αυτή είναι αμιγώς συμβουλευτικού χαρακτήρα, η γνώμη της αποτελεί ένα από τα στοιχεία στα οποία η Επιτροπή στηρίζει τη δική της εκτίμηση για τους υποψηφίους .

17 Επομένως, σε περίπτωση που η Επιτροπή προβαίνει στην επανεκτίμηση ενός διορισμού, επί του οποίου αποφασίζει αφού διατυπώσει τη γνώμη της η συμβουλευτική αυτή επιτροπή, υποχρεούται να ζητήσει εκ νέου τη γνώμη της σε κάθε περίπτωση που η επανεξέταση του φακέλου από την Επιτροπή απαιτεί νέα σύγκριση των προσόντων των υποψηφίων . Η Επιτροπή, αντιθέτως, δεν έχει τέτοια υποχρέωση αν, ενόψει των ειδικών περιστάσεων της συγκεκριμένης περίπτωσης, το γεγονός ότι δεν ζητεί εκ νέου τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής δεν μπορεί να έχει ως συνέπεια την προσβολή των συμφερόντων των υποψηφίων .

18 Αυτό όμως δεν συμβαίνει στην υπό κρίση περίπτωση . Πράγματι, όταν η συμβουλευτική επιτροπή διατύπωσε τη γνώμη της στις 25 Μαΐου 1984, δεν έλειπε η έκθεση κρίσεως ενός μόνο υποψηφίου, αλλά απροσδιόριστος αριθμός εκθέσεων κρίσεως πολλών υποψηφίων για την επίμαχη θέση . Δεν μπορεί επομένως να αμφισβητηθεί ότι μια νέα εκτίμηση των ικανοτήτων και της καταλληλότητας των υποψηφίων, στηριζόμενη στο σύνολο των εκθέσεων κρίσεως, θα μπορούσε να αγάγει τη συμβουλευτική επιτροπή στο να μεταβάλει τον πίνακα των υποψηφίων που "θα έπρεπε να τύχουν ιδιαιτέρας εξετάσεως", είτε αφαιρώντας ονόματα από τον πίνακα αυτό είτε προσθέτοντας νέα . Ούτε μπορεί άλλωστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μια τέτοια μεταβολή να αποβεί ευνοϊκή για τον έναν ή τον άλλο από τους δύο προσφεύγοντες .

19 Επομένως, προβαίνοντας στην επανεξέταση του διορισμού στην επίμαχη θέση, χωρίς να ζητήσει εκ νέου τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής, η Επιτροπή δεν είχε την αναγκαία βάση για να προβεί στη συγκριτική εξέταση που επιβάλλει το άρθρο 45 του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως, αυτό δε το διαδικαστικό ελάττωμα ενδέχεται να άσκησε επίδραση στο αποτέλεσμα αυτής της επανεξέτασης .

20 Πρέπει, συνεπώς, να συναχθεί ότι η μεν πρώτη απόφαση διορισμού της 30ής Μαΐου 1984 είναι ανίσχυρη λόγω ελλείψεως πολλών εκθέσεων κρίσεως, η δε δεύτερη απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 1985 είναι ανίσχυρη ελλείψει νέας αιτήσεως γνωμοδοτήσεως της συμβουλευτικής επιτροπής .

21 Επομένως, οι αποφάσεις της Επιτροπής της 30ής Μαΐου 1984 περί διορισμού του Waterschoot στη θέση του προϊσταμένου του τμήματος κρατικών μονοπωλίων και δημοσίων επιχειρήσεων στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, και της 30ής Ιανουαρίου 1985, με την οποία επιβεβαιώθηκε ο διορισμός αυτός, πρέπει να ακυρωθούν . Πρέπει, κατά συνέπεια, να ακυρωθούν και οι αποφάσεις της Επιτροπής περί απορρίψεως της υποψηφιότητας των προσφευγόντων, χωρίς να είναι αναγκαία η εξέταση των λοιπών λόγων ακυρώσεως που προβλήθηκαν απ' αυτούς .

22 Ως προς το αίτημα περί αποζημιώσεως στην υπόθεση 44/85, οι ακυρώσεις συνιστούν αυτές καθαυτές πρόσφορη αποκατάσταση κάθε ηθικής βλάβης που ενδεχομένως υπέστη ο Hochbaum στην υπό κρίση περίπτωση . Το αίτημα περί αποζημιώσεως παραμένει επομένως χωρίς αντικείμενο και δεν χρειάζεται να αποφανθεί το Δικαστήριο επ' αυτού .

Επί των δικαστικών εξόδων

23 Κατά το άρθρο 69, παράγραφος 2, του κανονισμού διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα . Επειδή η Επιτροπή ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα .

Για τους λόγους αυτούς

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( δεύτερο τμήμα )

αποφασίζει :

1 ) Ακυρώνει τις αποφάσεις της Επιτροπής της 30ής Μαΐου 1984, περί διορισμού του Waterschoot στη θέση του προϊσταμένου του τμήματος κρατικών μονοπωλίων και δημοσίων επιχειρήσεων στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, και της 30ής Ιανουαρίου 1985, με την οποία επιβεβαιώθηκε ο διορισμός αυτός .

2 ) Ακυρώνει επίσης τις αποφάσεις της Επιτροπής περί απορρίψεως της υποψηφιότητας των προσφευγόντων για τη θέση αυτή .

3 ) Καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα .