61984J0021

Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Ποσοτικοί περιορισμοί — Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος — Τυπική συμφωνία κανονιστικού κειμένου με το άρθρο 30 της Συνθήκης — Δεν αρκεί — Λαμβάνεται υπόψη η προστατευτική ή δυσμενής διακριτική στάση της διοίκησης — Όροι

( Συνθήκη EOK , άρθρο 30 )

H τυπική συμφωνία κανονιστικού κειμένου με το άρθρο 30 της Συνθήκης EOK δεν αρκεί για να είναι ένα κράτος μέλος εντάξει με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την εν λόγω διά H απαγόρευση των μέτρων ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικούς περιορισμούς θα έχανε μέγα μέρος της πρακτικής αποτελεσματικότητάς της αν δεν επέτρεπε την απαγόρευση προστατευτικών πρακτικών ή πρακτικών που εισάγουν διακρίσεις αυτού του

Μια διοικητική πρακτική , για να αποτελέσει μέτρο απαγορευόμενο από το άρθρο 30 , πρέπει να εμφανίζει ορισμένο βαθμό επαναληπτικότητας και H γενικότητα πρέπει να εκτιμάται κατά διαφορετικό τρόπο , ανάλογα με το αν συντρέχει η περίπτωση αγοράς που αριθμεί πολλούς επιχειρηματίες ή αγοράς , όπως η αγορά των μηχανών γραμματοσημάνσεως , που χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ολίγων μόνο Στην τελευταία αυτή περίπτωση , η υιοθετούμενη από την εθνική διοίκηση στάση έναντι μιας μόνο επιχειρήσεως μπορεί ήδη να συνιστά μέτρο ασυμβίβαστο προς το άρθρο

Στην υπόθεση 21/84 ,

Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων , εκπροσωπούμενη από το νομικό της σύμβουλο Michel van Ackere , με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Manfred Beschel , μέλος της νομικής της υπηρεσίας , κτίριο Jean Monnet , Kirchberg ,

προσφεύγουσα ,

κατά

Γαλλικής Δημοκρατίας , εκπροσωπούμενης από τους Francois Renouard , και Gerard Boivineau , με τόπο επιδόσεων την έδρα της πρεσβείας της Γαλλίας στο Λουξεμβούργο ,

καθής ,

που έχει ως αντικείμενο να αναγνωριστεί ότι η Γαλλική Δημοκρατία , αρνούμενη , χωρίς κατάλληλη δικαιολογία , την έγκριση μηχανών γραμματοσημάνσεως προερχόμενων από άλλο κράτος μέλος , παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 30 της Συνθήκης EOK ,

1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 23 Ιανουαρίου 1984 , η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων άσκησε , δυνάμει του άρθρου 169 της Συνθήκης EOK , προσφυγή με την οποία ζητεί να αναγνωριστεί ότι η Γαλλική Δημοκρατία , αρνούμενη , χωρίς κατάλληλη δικαιολογία , την έγκριση μηχανών γραμματοσημάνσεως προερχόμενων από άλλο κράτος μέλος , παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 30 της Συνθήκης EOK .

2 Στη Γαλλία , όπως και στα άλλα κράτη μέλη , οι χρησιμοποιούντες την ταχυδρομική υπηρεσία γενικά έχουν την άδεια από τη διοίκηση των ταχυδρομείων να χρησιμοποιούν μηχανές γραμματοσημάνσεως της αλληλογραφίας που τους επιτρέπουν να κερδίζουν χρόνο και Δεδομένου ότι αυτές οι μηχανές χρησιμεύουν για την είσπραξη των ταχυδρομικών τελών , η διάθεσή τους στην αγορά εξαρτάται από την έγκριση των ταχυδρομικών υπηρεσιών ώστε να αποφεύγεται η δυνατότητα δολίας Για τη Γαλλία , το σύστημα αυτό θεσπίστηκε τελευταία με το άρθρο 2 της διυπουργικής αποφάσεως της 28ης Ιανουαρίου 1980 περί ρυθμίσεως της χρησιμοποιήσεως των μηχανών γραμματοσημάνσεως της αλληλογραφίας [ JORF ( Επίσημη Εφημερίδα Γαλλικής Δημοκρατίας ) 1980 , σ . 1190 N.C . ] . Από την εν λόγω διάταξη προκύπτει ότι « κάθε πρωτότυπο μηχανής γραμματοσημάνσεως πρέπει να εγκριθεί από τη διοίκηση των ταχυδρομείων και τηλεπικοινωνιών μετά σύμφωνη γνώμη του τεχνικού συμβουλίου » . Πριν από την τροποποίηση της 7ης Μαρτίου 1984 , το άρθρο 3 της ίδιας απόφασης όριζε ότι « οι μηχανές πρέπει να είναι γαλλικής κατασκευής , περιλαμβανομένων των εξαρτημάτων και ανταλλακτικών , υπό την επιφύλαξη , σε ενδεχόμενη περίπτωση , διατάξεων διεθνών συμβάσεων » .

3 H υπό κρίση προσφυγή λόγω παραβάσεως προκλήθηκε από καταγγελία που κατέθεσε στην Επιτροπή σημαντικός βρετανός κατασκευαστής του οποίου οι μηχανές γραμματοσημάνσεως έχουν εγκριθεί σε πολυάριθμες χώρες , αλλά ο οποίος μάταια επεχείρησε από την 1η Ιανουαρίου 1973 να επιτύχει την άδεια των γαλλικών ταχυδρομικών υπη

4 Προς στήριξη της προσφυγής της , η Επιτροπή εξέθεσε , στην ουσία , ότι η γενική αναφορά στις διεθνείς συμβάσεις που αναφέρεται στο άρθρο 3 της πιο πάνω διυπουργικής απόφασης δεν επέτρεπε σαφώς την πρόσβαση στη γαλλική αγορά των εισαγόμενων από άλλα κράτη μέλη μηχανών αυτού του είδους , ότι γι’ αυτό το λόγο δεν επέτρεπε να ικανοποιηθούν πλήρως οι επιβαλλόμενες στη Γαλλική Δημοκρατία υποχρεώσεις βάσει του άρθρου 3 της Συνθήκης EOK και ότι , εν πάση περιπτώσει , ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόστηκε το σύστημα εγκρίσεως από τις γαλλικές ταχυδρομικές υπηρεσίες ήταν ασυμβίβαστος προς την εν λόγω διάταξη , κατά το μέτρο που οι αιτήσεις εγκρίσεως που υπέβαλε η καταγγέλουσα εταιρία συνάντησαν επανειλημμένη και χωρίς κατάλληλη δικαιολογία άρνηση .

5 H γαλλική κυβέρνηση δεν επεχείρησε να αντικρούσει την επιχειρηματολογία της Επιτροπής παρά μόνο με το τηλετύπημα που απεύθυνε στην Επιτροπή , στις 5 Φεβρουαρίου 1982 , σε απάντηση της Στο εν λόγω τηλετύπημα ισχυρίστηκε ότι η επιφύλαξη που συνόδευε τον όρο της γαλλικής κατασκευής προβλέφθηκε για να ληφθούν υπόψη οι κοινοτικές διατάξεις στον τομέα της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων , ότι η εν λόγω επιφύλαξη δεν ήταν απλώς τυπική εφόσον επέτρεψε την έγκριση για τη διάθεση στο εμπόριο δύο τύπων μηχανών που κατασκευάζονται στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και ότι μόνο τεχνικοί λόγοι είχαν εμποδίσει τη χορήγηση στην καταγγέλουσα εταιρία της έγκρισης που η τελευταία Αντιστρόφως , στο υπόμνημα αντικρούσεώς της , η γαλλική κυβέρνηση περιορίστηκε στο να αναγγείλει την πρόθεσή της να τροποποιήσει το άρθρο 3 της προαναφερθείσας διυπουργικής απόφασης ώστε ρητώς να εξομοιώσει τις εισαγόμενες από άλλα κράτη μηχανές με τις μηχανές γαλλικής H εν λόγω πρόθεση υλοποιήθηκε με τη διυπουργικη απόφαση της 7ης Μαρτίου 1984 ( JORF 1984 , σ . 3092 N.C . ) το οποίο ορίζει ότι « οι μηχανές , περιλαμβανομένων των εξαρτημάτων και ανταλλακτικών , πρέπει να κατασκευάζονται στη Γαλλία ή να εισάγονται από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας υπό την επιφύλαξη , σε ενδεχόμενη περίπτωση , διατάξεων διεθνών συμβάσεων » .

6 H Επιτροπή επεσήμανε κατά την προφορική διαδικασία ότι , λαμβάνοντας υπόψη την εν λόγω τροποποίηση της κανονιστικής ρύθμισης , η υπό κρίση προσφυγή δεν αφορούσε πλέον παρά μόνο το αν η στάση που υιοθέτησε η διοίκηση των γαλλικών ταχυδρομείων έναντι της καταγγέλουσας εταιρίας συμβιβάζεται με το άρθρο

7 Στην προσφυγή της , η Επιτροπή συνόψισε με τον ακόλουθο τρόπο τα διαβήματα στα οποία μάταια προέβη η καταγγέλουσα εταιρία από το 1973 έως το 1980 :

— από τις 12 Δεκεμβρίου 1972 μέχρι τον Ιούλιο 1975 , καθυστερήσεις στην απάντηση των επιστολών και άκαρπες επαφές·

—από τον Ιούλιο 1975 μέχρι το Δεκέμβριο 1976 , ανταλλαγή αλληλογραφίας που κατέληξε στη διατύπωση από το Centre national d’etudes techniques ( CNET ), πολλών αιτημάτων περί τεχνικών τροποποιήσεων των μηχανών που προσκομίστηκαν για την ενέργεια πειραμάτων·

—στις 12 Φεβρουαρίου 1977 ( επιβεβαίωση στις 12 Απριλίου 1977 ), οριστική απόρριψη της αίτησης εγκρίσεως λόγω « ανατρεπτικών ελαττωμάτων περί τη σύλληψη » ενώ η εν λόγω εταιρία προέβαινε στις τροποποιήσεις των μηχανών της που είχε ζητήσει το CNET·

—τον Οκτώβριο 1977 , απόρριψη νέας αιτήσεως , που υποβλήθηκε τον Αύγουστο , με την αιτιολογία ότι η γαλλική αγορά ήταν επαρκώς εφοδιασμένη με ταχυδρομικούς μετρητές·

—απόρριψη , τον Οκτώβριο 1980 , νέας αιτήσεως με την επισήμανση ότι η στάση της γαλλικής κυβέρνησης δεν είχε μεταβληθεί , αλλά ότι μπορούσε να επανεξεταστεί κατά τη θέση σε λειτουργία ηλεκτρονικών εξοπλισμών .

8 Όπως προκύπτει , εξάλλου , από τις επεξηγήσεις που δόθηκαν στη συνεδρίαση της 6ης Δεκεμβρίου 1984 , νέα αίτηση εγκρίσεως που υποβλήθηκε στις 25 Μα ΐου 1984 δεν είχε καν καταλήξει έξι μήνες αργότερα στην απλή κίνηση της διαδικασίας ελέγχου , ενώ η αίτηση αφορούσε εν μέρει τύπο που είχε ήδη υποβληθεί προηγουμένως σε ορισμένο αριθμό δοκιμών από τις αρμόδιες υπηρεσίες .

9 Κατά τη διάρκεια της προ της προσφυγής διαδικασίας , η γαλλική κυβέρνηση ασφαλώς επεχείρησε να εξηγήσει την άρνηση του Φεβρουαρίου 1977 . Προς το σκοπό αυτό εξέθεσε στο τηλετύπημά της της 5ης Φεβρουαρίου 1982 ότι « επρόκειτο περί μηχανής της οποίας το σύστημα ασφαλείας από την ίδια τη σύλληψή του δεν μπορούσε να προσαρμοστεί ικανοποιητικά προς το γαλλικό σύστημα λογιστικής εγγραφής των τελών· πράγματι , αυτό το σύστημα στηρίζεται στην αρχή της τιμολόγησης και της είσπραξης των τελών γραμματοσημάνσεως μετά την παροχή της υπηρεσίας , πράγμα που είναι αντίθετο προς τη λύση που ισχύει σε άλλες χώρες ( μεταξύ των οποίων το Ηνωμένο Βασίλειο ) που επέλεξαν την καταβολή των τελών με αφαίρεση από ποσό που προηγουμένως έχει καταγραφεί σε μετρητή της μηχανής και καταβάλλεται εκ των προτέρων από αυτούς που τη χρησιμοποιούν » . Σ’ αυτό η Επιτροπή απήντησε με την προσφυγή της ότι « οι εν λόγω τεχνικές αντιλήψεις είναι στην πραγματικότητα άνευ αντικειμένου εφόσον η καταγγέλουσα εταιρία , έχουσα επίγνωση της εν λόγω διαφοράς συλλήψεως μεταξύ του γαλλικού και του βρετανικού συστήματος , την έλαβε υπόψη της , υποβάλλοντας , τον Απρίλιο 1976 , μηχανές που είχαν επινοηθεί κατά το γαλλικό Οι τροποποιήσεις που είχε ζητήσει το CNET το Δεκέμβριο 1976 και οι οποίες εκτελέστηκαν από την καταγγέλουσα εταιρία δεν αφορούσαν παρά ορισμένες πλευρές της λειτουργίας των συστημάτων ασφαλείας . Είναι , εν πάση περιπτώσει , πρόδηλο ότι μία τόσο προφανής διαφορά , που αφορά την ίδια τη σύλληψη της μηχανής , δεν μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο τροποποιήσεων ως προς ένα σημείο την τελευταία στιγμή πριν από τη διενέργεια των δοκιμών· επίσης , η εν λόγω ασυμφωνία μπορούσε να αποκαλυφθεί κατά την εμφάνιση των μηχανών ... » . H γαλλική κυβέρνηση δεν αντέκρουσε πλέον την

10 Υπ’ αυτές τις συνθήκες , πρέπει να θεωρηθούν αποδεδειγμένα τα πραγματικά περιστατικά όπως τα εξέθεσε η Τα περιστατικά αυτά πρέπει να εκτιμηθούν υπό το φως των ακόλουθων

11 H τυπική συμφωνία κανονιστικού κειμένου , όπως αυτό που προβλέπει την ανάγκη προηγούμενης έγκρισης για τη διάθεση στο εμπόριο μηχανών γραμματοσημάνσεως , με το άρθρο 30 της Συνθήκης EOK δεν αρκεί για να είναι ένα κράτος μέλος εντάξει με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την εν λόγω διάταξη . Πράγματι , υπό την κάλυψη κειμένου γενικού περιεχομένου , επιτρέποντος την έγκριση εισαγόμενων από άλλα κράτη μέλη μηχανών , η διοίκηση μπορούσε κάλλιστα να υιοθετήσει συστηματικώς δυσμενή στάση έναντι των εισαγομένων μηχανών , είτε με σημαντική καθυστέρηση κατά την απάντηση των αιτήσεων εγκρίσεως ή κατά τη διαδικασία ελέγχου , για την οποία καθυστέρηση θα ήταν υπεύθυνη , είτε με άρνηση εγκρίσεως επικαλούμενη διάφορα τεχνικά ελαττώματα που δεν θα αποτελούσαν το αντικείμενο λεπτομερών επεξηγήσεων ή τα οποία θα αποδεικνύονταν

12 H απαγόρευση των μέτρων ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικούς περιορισμούς θα έχανε μέγα μέρος της πρακτικής αποτελεσματικότητάς της αν δεν επέτρεπε την απαγόρευση προστατευτικών πρακτικών ή πρακτικών που εισάγουν διακρίσεις αυτού του είδους .

13 Πρέπει ωστόσο να τονιστεί ότι μια διοικητική πρακτική , για να αποτελέσει μέτρο απαγορευόμενο από το άρθρο 30 , πρέπει να εμφανίζει ορισμένο βαθμό επαναληπτικότητας και H γενικότητα πρέπει να εκτιμάται κατά διαφορετικό τρόπο , ανάλογα με το αν συντρέχει η περίπτωση αγοράς που αριθμεί πολλούς επιχειρηματίες ή αγοράς , όπως η αγορά των μηχανών γραμματοσημάνσεως , που χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ολίγων μόνο επιχειρήσεων . Στην τελευταία αυτή περίπτωση , η υιοθετούμενη από την εθνική διοίκηση στάση έναντι μιας μόνο επιχειρήσεως μπορεί ήδη να συνιστά μέτρο ασυμβίβαστο προς το άρθρο

14 Υπό το φως των εν λόγω αρχών , προκύπτει από τα πραγματικά περιστατικά της προκείμενης περίπτωσης ότι η συμπεριφορά της γαλλικής διοίκησης ταχυδρομείων συνιστά εμπόδιο στις εισαγωγές αντίθετο προς το άρθρο 30 της Συνθήκης EOK .

15 Επιβάλλεται συνεπώς το συμπέρασμα ότι η Γαλλική Δημοκρατία αρνούμενη , χωρίς κατάλληλη δικαιολογία , την έγκριση μηχανών γραμματοσημάνσεως προερχόμενων από άλλο κράτος μέλος , παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 30 της Συνθήκης EOK .

Επί των δικαστικών εξόδων

16 Κατά το άρθρο 69 , παράγραφος 2 , του κανονισμού διαδικασίας ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα . Δεδομένου ότι η Γαλλική Δημοκρατία ηττήθη , πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα .

Για τους λόγους αυτούς

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

αποφασίζει :

1 ) H Γαλλική Δημοκρατία , αρνούμενη , χωρίς κατάλληλη δικαιολογία , την έγκριση μηχανών γραμματοσημάνσεως προερχόμενων από άλλο κράτος μέλος , παρέβη τις υποχρέωσεις που υπέχει από το άρθρο 30 της Συνθήκης EOK .

2 ) Καταδικάζει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα .