1)

Έχει το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης (1), την έννοια ότι διάταξη του εθνικού δικαίου, δυνάμει της οποίας η υποχρεωτική αρμοδιότητα των εθνικών οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως (Landkreise, περιφερειών) για τη μεταφορά των μαθητών αφορά μόνο τους κατοίκους του ομόσπονδου κράτους εντός του οποίου βρίσκονται οι εν λόγω οργανισμοί, συνεπάγεται έμμεση διάκριση, ακόμη και αν με βάση τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά διαπιστώνεται ότι, λόγω της προϋποθέσεως περί διαμονής, αποκλείονται από την οικεία παροχή κατά κύριο λόγο οι κάτοικοι της υπόλοιπης επικράτειας του κράτους μέλους;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

2)

Αποτελεί η αποτελεσματική οργάνωση της εκπαιδεύσεως επιτακτική ανάγκη γενικού συμφέροντος δυνάμενη να δικαιολογήσει έμμεση διάκριση;