25.6.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 160/1

(1)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, η διάρθρωση και το ύψος των τελών πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις απαιτούμενες δυνάμει του παρόντος κανονισμού εργασίες τις οποίες πρόκειται να διεξαγάγουν ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων («ο Οργανισμός») και οι αρμόδιες αρχές, το δε ύψος τους καθορίζεται σε επίπεδο που εξασφαλίζει ότι τα έσοδα από τα τέλη αυτά, σε συνδυασμό με τις άλλες πηγές εσόδων του Οργανισμού, επαρκούν για να καλύψουν το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών.

(2)

Από την πείρα που έχει αποκτηθεί μέχρι σήμερα από τον Οργανισμό και τις επιτροπές του για την αξιολόγηση κινδύνων και για την κοινωνικοοικονομική ανάλυση, κατά την αξιολόγηση των αιτήσεων αδειοδότησης, προκύπτει ότι ο όγκος των εργασιών που απαιτούνται για την εν λόγω αξιολόγηση εξαρτάται από τον αριθμό των αιτούμενων χρήσεων στο πλαίσιο μίας αίτησης και όχι από τον αριθμό των αιτούντων που υπέβαλαν από κοινού την αίτηση. Ως εκ τούτου, το τέλος που επιβάλλεται σε μια δεδομένη αίτηση θα πρέπει να είναι ίδιο, ανεξάρτητα από τον αριθμό των αιτούντων δεν θα πρέπει να επιβάλλεται πρόσθετο τέλος για κάθε επιπλέον αιτούντα. Το ίδιο σκεπτικό ισχύει και για τα τέλη υποβολής κάθε έκθεσης αναθεώρησης. Η ανάλογη τροποποίηση των τελών και επιβαρύνσεων θα μπορούσε να επιφέρει μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης για τους μικρότερους φορείς, όπως οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

(3)

Σε περίπτωση υποβολής κοινής αίτησης αδειοδότησης, τα τέλη και οι επιβαρύνσεις θα πρέπει να κατανέμονται μεταξύ των αιτούντων κατά τρόπο δίκαιο, διαφανή και αμερόληπτο, ιδίως όσον αφορά τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Οι ισχύουσες μειώσεις των τελών και επιβαρύνσεων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την κατανομή των συνολικών εφαρμοστέων τελών και επιβαρύνσεων.

(4)

Σε περίπτωση υποβολής κοινής αίτησης αδειοδότησης από επιχειρήσεις που ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες μεγέθους για τις οποίες ισχύουν διαφορετικά βασικά τέλη, θα πρέπει να εισπράττεται το υψηλότερο τέλος.

(5)

Επιπλέον, μετά την αναθεώρηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 340/2008 της Επιτροπής (2), που πραγματοποιήθηκε το 2015, και βάσει της πείρας που αποκτήθηκε κατά την επεξεργασία των αιτήσεων αδειοδότησης, είναι σκόπιμο να προσαρμοστούν τα τέλη αδειοδότησης και οι επιβαρύνσεις ώστε να αντικατοπτρίζεται ο φόρτος εργασίας του Οργανισμού. Για τον σκοπό αυτόν, τα πρόσθετα τέλη και οι επιβαρύνσεις που εφαρμόζονται ανά πρόσθετη χρήση θα πρέπει να είναι ελαφρώς μόνο κατώτερα από το ύψος του βασικού τέλους ή της επιβάρυνσης. Συνεπώς, αυτά τα πρόσθετα τέλη ή οι επιβαρύνσεις για κάθε επιπλέον χρήση θα πρέπει να αυξηθούν.

(6)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 340/2008 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(7)

Για λόγους ασφάλειας δικαίου, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στις αιτήσεις που υποβάλλονται πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

(8)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής που έχει συσταθεί δυνάμει του άρθρου 133 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006,

1)

Στο άρθρο 8, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Ο Οργανισμός εισπράττει βασικό τέλος για κάθε αίτηση αδειοδότησης ουσίας, όπως αυτό προσδιορίζεται στο παράρτημα VI. Το βασικό τέλος καλύπτει την αίτηση αδειοδότησης για μία ουσία και μία χρήση.

Ο Οργανισμός εισπράττει πρόσθετο τέλος, όπως αυτό προσδιορίζεται στο παράρτημα VI του παρόντος κανονισμού, για κάθε επιπλέον χρήση και για κάθε επιπλέον ουσία που εμπίπτει στον ορισμό της ομάδας ουσιών, όπως αναφέρεται στο σημείο 1.5 του παραρτήματος XI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 και που καλύπτεται από την αίτηση. Κανένα πρόσθετο τέλος δεν επιβάλλεται όταν στην αίτηση αδειοδότησης συμμετέχουν περισσότεροι του ενός αιτούντες.

Σε περίπτωση κατά την οποία οι αιτούντες που συμμετέχουν σε κοινή αίτηση αδειοδότησης είναι διαφορετικού μεγέθους, για την αίτηση αυτή εισπράττεται το υψηλότερο τέλος που εφαρμόζεται σε οποιονδήποτε από τους εν λόγω αιτούντες.

Σε περίπτωση υποβολής κοινής αίτησης αδειοδότησης, οι αιτούντες καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να κατανεμηθεί το τέλος κατά τρόπο δίκαιο, διαφανή και αμερόληπτο, ιδίως όσον αφορά τις ΜΜΕ.

O Οργανισμός εκδίδει ένα τιμολόγιο που καλύπτει το βασικό τέλος και κάθε εφαρμοστέο πρόσθετο τέλος.»

2)

Στο άρθρο 9, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Ο Οργανισμός εισπράττει βασική επιβάρυνση για την υποβολή έκθεσης αναθεώρησης, όπως προσδιορίζεται στο παράρτημα VII. Η βασική επιβάρυνση καλύπτει την υποβολή έκθεσης αναθεώρησης για μία ουσία και μία χρήση.

Ο Οργανισμός εισπράττει πρόσθετη επιβάρυνση, όπως αυτή προσδιορίζεται στο παράρτημα VII του παρόντος κανονισμού, για κάθε επιπλέον χρήση και για κάθε επιπλέον ουσία που εμπίπτει στον ορισμό της ομάδας ουσιών, όπως αναφέρεται στο σημείο 1.5 του παραρτήματος XI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 και που καλύπτεται από την έκθεση αναθεώρησης. Δεν επιβάλλεται επιπλέον επιβάρυνση όταν στην έκθεση αναθεώρησης συμμετέχουν περισσότερα του ενός μέρη.

Σε περίπτωση κατά την οποία οι οντότητες που συμμετέχουν στην υποβολή κοινής έκθεσης αναθεώρησης είναι διαφορετικού μεγέθους, για την υποβολή της εν λόγω έκθεσης εισπράττεται η υψηλότερη επιβάρυνση που εφαρμόζεται σε οποιονδήποτε από τους εν λόγω αιτούντες.

Σε περίπτωση υποβολής κοινής έκθεσης αναθεώρησης, οι κάτοχοι της άδειας καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να κατανεμηθεί η επιβάρυνση κατά τρόπο δίκαιο, διαφανή και αμερόληπτο, ιδίως όσον αφορά τις ΜΜΕ.

O Οργανισμός εκδίδει ένα τιμολόγιο που καλύπτει τη βασική επιβάρυνση και κάθε εφαρμοστέα πρόσθετη επιβάρυνση.»

3)

Τα παραρτήματα VI και VII αντικαθίστανται από το κείμενο του παραρτήματος του παρόντος κανονισμού.