Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document C2007/082/39

Υπόθεση C-54/07: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Arbeidshof de Bruxelles (Βέλγιο) στις 6 Φεβρουαρίου 2007 — Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding κατά NV Firma Feryn

ΕΕ C 82 της 14.4.2007, p. 21–23 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Date of document:
14/04/2007; ημερομηνία δημοσίευσης
Author:
Δικαστήριο
Form:
Δικαστικές πληροφορίες

14.4.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 82/21

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Arbeidshof de Bruxelles (Βέλγιο) στις 6 Φεβρουαρίου 2007 — Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding κατά NV Firma Feryn

(Υπόθεση C-54/07)

(2007/C 82/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Arbeidshof de Bruxelles (Βέλγιο)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών: Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding

Καθής: NV Firma Feryn.

Προδικαστικά ερωτήματα

—

Υφίσταται άμεση δυσμενής διάκριση κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2000/43/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής, όταν ο εργοδότης, αφού έχει προβεί εμφανώς σε προσφορά θέσεων εργασίας, δηλώνει δημοσίως:

«Πρέπει να ικανοποιώ τις απαιτήσεις των πελατών μου. Όταν λέτε “θέλω αυτό το συγκεκριμένο προϊόν ή το θέλω έτσι και έτσι”, και εγώ λέω “δεν το κάνω, οι άνθρωποι αυτοί πάντως θα έλθουν”, τότε εσείς θα πείτε “είμαι αναγκασμένος να μην πάρω αυτή τη θύρα”. Τότε το έκλεισα το μαγαζί. Οφείλουμε να ικανοποιούμε τις απαιτήσεις των πελατών. Αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Δεν δημιούργησα εγώ το πρόβλημα των Βέλγων. Θέλω η επιχείρηση να δουλεύει και στο τέλος του χρόνου να έχω κύκλο εργασιών και πως θα τον έχω […] πρέπει να τον έχω όπως το θέλει ο πελάτης!»

—

Αρκεί για την εξακρίβωση άμεσης δυσμενούς διακρίσεως ως προς τις προϋποθέσεις προσβάσεως σε μισθωτή εργασία η διαπίστωση ότι ο εργοδότης εφαρμόζει ευθέως κριτήρια επιλογής που συνιστούν δυσμενή διάκριση;

—

Μπορεί για τη διαπίστωση άμεσης δυσμενούς διακρίσεως κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής, να λαμβάνονται υπόψη προσλήψεις αποκλειστικώς αυτοχθόνων μονταδόρων από συνδεδεμένη με τον εργοδότη εταιρία, όταν εξετάζεται ο ενέχων δυσμενή διάκριση χαρακτήρας της πολιτικής προσλήψεων αυτού του εργοδότη;

—

Τι πρέπει να νοείται με τις λέξεις «πραγματικά περιστατικά, από τα οποία τεκμαίρεται η ύπαρξη άμεσης ή έμμεσης διάκρισης», όπως προβλέπεται από το άρθρο 8, παράγραφος 1, της οδηγίας; Ποια αυστηρότητα πρέπει να επιδεικνύει το εθνικό δικαστήριο κατά την εκτίμηση των περιστατικών από τα οποία τεκμαίρεται δυσμενής διάκριση;

α)

Κατά πόσον προηγούμενα περιστατικά δυσμενούς διακρίσεως (δημόσια γνωστοποίηση κριτηρίων επιλογής που συνιστούν δυσμενή διάκριση τον Απρίλιο του 2005) συνιστούν πραγματικά περιστατικά από τα οποία τεκμαίρεται η ύπαρξη άμεσης ή έμμεσης διάκρισης, όπως προβλέπεται από το άρθρο 8, παράγραφος 1, της οδηγίας;

β)

Συνιστά αργότερα μια διαπιστωθείσα τον Απρίλιο του 2005 δυσμενής διάκριση (δημόσια γνωστοποίηση κριτηρίων επιλογής που συνιστούν δυσμενή διάκριση τον Απρίλιο του 2005) τεκμήριο για τη συνέχιση μιας πολιτικής προσλήψεων που συνεπάγεται δυσμενείς διακρίσεις; Αρκεί —λαμβανομένων υπόψη των περιστατικών της κύριας δίκης— για τη δημιουργία τεκμηρίου (ότι ο εργοδότης εφαρμόζει και συνεχίζει πολιτική προσλήψεων που συνεπάγεται δυσμενείς διακρίσεις) το ότι αυτός τον Απρίλιο του 2005, προς απάντηση στην ερώτηση αν ως εργοδότης μεταχειρίζεται όχι με τον ίδιο τρόπο αλλόχθονες και αυτόχθονες και, επομένως, είναι όντως λιγάκι ρατσιστής, απαντά: «Πρέπει να ικανοποιώ τις απαιτήσεις των πελατών μου. Όταν λέτε “θέλω αυτό το συγκεκριμένο προϊόν ή το θέλω έτσι και έτσι”, και εγώ λέω “δεν το κάνω, οι άνθρωποι αυτοί πάντως θα έλθουν”, τότε εσείς θα πείτε “είμαι αναγκασμένος να μη πάρω αυτή τη θύρα”. Τότε το έκλεισα το μαγαζί. Οφείλουμε να ικανοποιούμε τις απαιτήσεις των πελατών. Αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Δεν δημιούργησα εγώ το πρόβλημα των Βέλγων. Θέλω η επιχείρηση να δουλεύει και στο τέλος του χρόνου να έχω κύκλο εργασιών και πως θα τον έχω […] πρέπει να τον έχω όπως το θέλει ο πελάτης!»;

γ)

Μπορεί —λαμβανομένων υπόψη των περιστατικών της κύριας δίκης— μια από κοινού ανακοίνωση στον Τύπο του εργοδότη και της εθνικής αρχής που καταπολεμεί τις διακρίσεις, στην οποία περιστατικά που συνιστούν διάκριση επιβεβαιώνονται τουλάχιστον εμμέσως από τον εργοδότη, να δημιουργήσει ένα τέτοιο τεκμήριο;

δ)

Δημιουργεί τεκμήριο έμμεσης διακρίσεως το γεγονός ότι ο εργοδότης δεν χρησιμοποιεί αλλόχθονες μονταδόρους, όταν ο ίδιος εργοδότης πριν λίγο χρόνο αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες στην πρόσληψη μονταδόρων και δηλώνει συναφώς ότι η πελατεία του δεν έχει ευχαρίστως δοσοληψίες με αλλοδαπούς μονταδόρους;

ε)

Αρκεί ένα και μόνο γεγονός για την ύπαρξη τεκμηρίου διακρίσεως;

στ)

Μπορεί —λαμβανομένων υπόψη των περιστατικών της κύριας δίκης— να συναχθεί τεκμήριο διαπράξεως διακρίσεως εκ μέρους του εργοδότη από την αποκλειστική πρόσληψη αυτοχθόνων μονταδόρων σε συνδεδεμένη με αυτόν τον εργοδότη εταιρία;

—

Ποια αυστηρότητα πρέπει να επιδεικνύει το εθνικό δικαστήριο κατά την εκτίμηση της ανταποδείξεως που πρέπει να προσκομισθεί, όταν δημιουργείται τεκμήριο διακρίσεως κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, της οδηγίας; Μπορεί υπαρκτό τεκμήριο διακρίσεως κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας να ανατραπεί με απλή και μονομερή δήλωση του εργοδότη στον Τύπο ότι αυτός δεν προβαίνει ή δεν προβαίνει πλέον σε πράξεις που συνιστούν δυσμενή διάκριση και ότι αλλόχθονες μονταδόροι είναι ευπρόσδεκτοι και/ή με την απλή δήλωση του εργοδότη ότι σ' αυτόν, με εξαίρεση τη θυγατρική επιχείρηση, έχουν πληρωθεί όλες οι κενές θέσεις μονταδόρων και/ή με την ανακοίνωση ότι ανέλαβε υπηρεσία μια τυνήσια καθαρίστρια και/ή μπορεί το τεκμήριο, λαμβανομένων υπόψη των περιστατικών της κύριας δίκης, να ανατραπεί αποκλειστικώς ως εκ της πραγματικής προσλήψεως αλλοχθόνων μονταδόρων ή/και της τηρήσεως των δεσμεύσεων που αναλήφθηκαν με την κοινή δήλωση προς τον Τύπο;

—

Τι πρέπει να νοείται ως «κυρώσεις (…) αποτελεσματικές, ανάλογες με την παράβαση και αποτρεπτικές», όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 της οδηγίας 2000/43/ΕΚ;

Επιτρέπει ο όρος του προπαρατεθέντος άρθρου 15 στο εθνικό δικαστήριο —λαμβανομένων υπόψη των περιστατικών της κύριας δίκης— να διαπιστώσει απλώς ότι υπήρξε άμεση δυσμενής διάκριση;

Ή αυτό μπορεί να σημαίνει αντιθέτως ότι το εθνικό δικαστήριο οφείλει να εκδώσει τη διάταξη περί παύσεως, όπως προβλέπεται στο εθνικό δίκαιο; Κατά πόσον απαιτείται περαιτέρω, λαμβανομένων υπόψη των περιστατικών της κύριας δίκης, να διατάξει το εθνικό δικαστήριο τη δημοσίευση της αποφάσεως που θα εκδοθεί ως αποτελεσματική, ανάλογη με την παράβαση και αποτρεπτική κύρωση;

(1)  EE L 180, σ. 86.

Top