This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2006/261/69
Case F-80/06: Action brought on 21 July 2006 — Duyster v Commission
Υπόθεση F-80/06: Προσφυγή της 21ης Ιουλίου 2006 — Duyster κατά Επιτροπής
Υπόθεση F-80/06: Προσφυγή της 21ης Ιουλίου 2006 — Duyster κατά Επιτροπής
ΕΕ C 261 της 28.10.2006, p. 33–34
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
- Date of document:
- 28/10/2006; ημερομηνία δημοσίευσης
- Author:
- Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης
- Form:
- Δικαστικές πληροφορίες
- Link
- Link
- Link
- Select all documents mentioning this document
- Link
|
28.10.2006 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 261/33 |
Προσφυγή της 21ης Ιουλίου 2006 — Duyster κατά Επιτροπής
(Υπόθεση F-80/06)
(2006/C 261/69)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Tineke Duyster (Oetrange, Λουξεμβούργο) [εκπρόσωποι: W.H.A.M. van den Muijsenbergh, δικηγόρος]
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή ή, επικουρικώς, εν μέρει παραδεκτή· |
|
— |
να ακυρώσει τις αποφάσεις της Αρμόδιας για τους Διορισμούς Αρχής (ΑΔΑ) της 22ας Δεκεμβρίου 2005 και της 11ης Μαΐου 2006 ή, επικουρικώς, να τις ακυρώσει εν μέρει· |
|
— |
να κρίνει ότι καμία νομική διάταξη δεν εμποδίζει την προσφεύγουσα να ζητήσει την ανάκληση της γονικής άδειας επικαλούμενη το άρθρο 2 των Γενικών Εκτελεστικών Διατάξεων του άρθρου 42α του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως σχετικά με τη γονική άδεια (ΓΕΕ)· |
|
— |
να αναγνωρίσει ότι η καθής δεν προέβαλε κανένα έγκυρο επιχείρημα και κανένα έγκυρο νομικό ισχυρισμό που να απαγορεύει το συμπέρασμα ότι η προσφεύγουσα βρίσκεται σε ενεργό υπηρεσία· |
|
— |
να αναγνωρίσει ότι η καθής δεν προέβαλε κανένα επιχείρημα που να στερεί την προσφεύγουσα από τα πλεονεκτήματα που συνδέονται με τη διοικητική κατάσταση ενεργού υπηρεσίας· |
|
— |
επικουρικώς, να κρίνει ότι καμιά νομική διάταξη δεν εμποδίζει την καθής να προβεί στη στάθμιση των συμφερόντων, να εφαρμόσει το άρθρο 2, παράγραφος 4, των ΓΕΕ και να λάβει απόφαση επί της βάσεως αυτής σχετικά με την ανάκληση της γονικής άδειας· |
|
— |
επικουρικώς, να δεχθεί εν μέρει ένα ή περισσότερα από τα προαναφερόμενα αιτήματα· |
|
— |
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων της νομικής συνδρομής σχετικά με τη ληφθείσα απόφαση κατόπιν της αιτήσεως της προσφεύγουσας της 6ης Δεκεμβρίου 2005. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Στο πλαίσιο των υποθέσεων F-51/05 (1) και F-18/06 (2), η προσφεύγουσα είχε ήδη αμφισβητήσει το γεγονός ότι η Επιτροπή της χορήγησε γονική άδεια για την περίοδο από 1ης Νοεμβρίου 2004 έως 30 Απριλίου 2005 και στη συνέχεια, με έγγραφο της 17ης Νοεμβρίου 2005, καθόρισε στις 8 Νοεμβρίου 2004 την ημερομηνία ενάρξεως της γονικής άδειας.
Στις 6 Δεκεμβρίου 2005, η προσφεύγουσα υπέβαλε αίτηση στηριζόμενη ειδικότερα στο άρθρο 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ και των ΓΕΕ περί γονικής άδειας. Ζητούσε να ακυρωθεί η γονική άδεια που ορίζει το έγγραφο της ΑΔΑ. Στις 22 Δεκεμβρίου 2005, η ΑΔΑ έκρινε την αίτηση αυτή απαράδεκτη. Η προσφεύγουσα υπέβαλε, στις 14 Φεβρουαρίου 2006, διοικητική ένσταση στρεφόμενη κατά της αποφάσεως της 22ας Δεκεμβρίου 2005 και στηριζόμενη στο άρθρο 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ. Στις 16 Μαΐου 2006, η ΑΔΑ έκρινε επίσης τη διοικητική αυτή ένσταση απαράδεκτη με απόφαση μερικών μόνο σειρών.
Προς στήριξη της προσφυγής της κατά των αποφάσεων απαραδέκτου, η προσφεύγουσα επικαλείται ειδικότερα: i) την ύπαρξη εσφαλμένων περιστατικών, στα οποία βασίζονται οι αποφάσεις· ii) την παράβαση του περιεχομένου και του λόγου υπάρξεως του άρθρου 90, παράγραφοι 1 και 2, του ΚΥΚ· iii) την ύπαρξη αντιφάσεων· iv) την έλλειψη σαφήνειας των αποφάσεων· v) την παράβαση του περιεχομένου και του λόγου υπάρξεως του άρθρου 42α του ΚΥΚ· vi) παράβαση του περιεχομένου και του λόγου υπάρξεως του άρθρου 2 των ΓΕΕ· vii) παράβαση της νομολογίας· viii) παράβαση του περιεχομένου και του λόγου υπάρξεως του άρθρου 25 του ΚΥΚ· ix) παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ίσης μεταχειρίσεως και της ασφαλείας δικαίου, καθώς και παραβίαση της αρχής της σταθμίσεως των συμφερόντων, της μη τηρήσεως του καθήκοντος πληροφορήσεως που υπέχει ο εργοδότης και την παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως· x) έλλειψη αποδείξεως του ισχυρισμού της ΑΔΑ ότι το περιεχόμενο της αιτήσεως που υπέβαλε η προσφεύγουσα περιλαμβάνεται ήδη στην υπόθεση F-51/05.
Η προσφεύγουσα προβάλλει επίσης τα επιχειρήματα βάσει των οποίων φρονεί ότι το αίτημά της μπορεί να κριθεί επί της ουσίας. Επικαλείται ειδικότερα την ύπαρξη νέας καταστάσεως που να δικαιολογεί την υποβολή νέου αιτήματος (ακόμη και με αναδρομικό αποτέλεσμα), το περιεχόμενο και τον λόγο υπάρξεως του άρθρου 42α του ΚΥΚ, το περιεχόμενο των ΓΕΕ και, ειδικότερα, του άρθρου 2, παράγραφος 4, αυτών, τα άρθρα 35, 36, 59 και 62 του ΚΥΚ, καθώς και τις γενικές αρχές του δικαίου που παρατίθεται ανωτέρω, στοιχείο x).
(1) ΕΕ C 217 της 3.9.2005 (Υπόθεση η οποία είχε αρχικά εγγραφεί στο Πρωτόκολλο του Πρωτοδικείου με αριθμό T-249/05 και διαβιβάστηκε στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με διάταξη της 15.12.2005).
