Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2005/243/20

Υπόθεση C-312/05 P: Αίτηση αναιρέσεως της TeleTech Holdings, Inc. που ασκήθηκε στις 8 Αυγούστου 2005 κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (δεύτερο τμήμα), της 25ης Μαΐου 2005, στην υπόθεση Τ-288/03, TeleTech Holdings, Inc. κατά Γραφείου Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ) (παρεμβαίνουσα: TeleTech International, S.A.)

ΕΕ C 243 της 1.10.2005, p. 12–12 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

1.10.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 243/12


Αίτηση αναιρέσεως της TeleTech Holdings, Inc. που ασκήθηκε στις 8 Αυγούστου 2005 κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (δεύτερο τμήμα), της 25ης Μαΐου 2005, στην υπόθεση Τ-288/03, TeleTech Holdings, Inc. κατά Γραφείου Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ) (παρεμβαίνουσα: TeleTech International, S.A.)

(Υπόθεση C-312/05 P)

(2005/C 243/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Η TeleTech Holdings, Inc., εκπροσωπούμενη από τους E. Armijo Chavarri και A. Castán Pérez-Gómez, δικηγόρους, άσκησε στις 8 Αυγούστου 2005, ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, αίτηση αναιρέσεως της αποφάσεως που εξέδωσε στις 25 Μαΐου 2005 το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (δεύτερο τμήμα) στην υπόθεση Τ-288/03, TeleTech Holdings, Inc. κατά Γραφείου Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (παρεμβαίνουσα: TeleTech International, S.A.).

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο να αναιρέσει την προσβαλλομένη απόφαση και να δεχθεί τα αιτήματά της.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αίτηση αναιρέσεως βασίζεται σε δύο λόγους:

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο παρέβη το άρθρο 52 του κανονισμού 40/94 (1) (σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του ίδιου κανονισμού), διότι προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία της εν λόγω διατάξεως και παραβίασε, ως εκ τούτου, την αρχή της συγκρίσεως και της συνυπάρξεως των εθνικών και των κοινοτικών σημάτων. Με τον ίδιο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται η παράβαση, επίσης λόγω εσφαλμένης ερμηνείας, του άρθρου 74 του ως άνω κανονισμού και η προσβολή των δικαιωμάτων της αναιρεσείουσας ως αμυνομένης.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα κατά την ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94, διότι εφάρμοσε εσφαλμένως το κριτήριο της αντιλήψεως του οικείου κοινού κατά την εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως μεταξύ των δύο επίμαχων σημάτων.


(1)  του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα ΕΕ L 11 της 14.1.1994, σ. 1


Top