Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2005/193/31

    Υπόθεση C-243/05 P: Αίτηση αναιρέσεως των εταιριών Agraz, SA κ.λπ. κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (τρίτο τμήμα), της 17ης Μαρτίου 2005, στην υπόθεση T-285/03, Agraz, SA κ.λπ. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που υποβλήθηκε στις 6 Ιουνίου 2005

    ΕΕ C 193 της 6.8.2005, p. 20–20 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    6.8.2005   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 193/20


    Αίτηση αναιρέσεως των εταιριών Agraz, SA κ.λπ. κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (τρίτο τμήμα), της 17ης Μαρτίου 2005, στην υπόθεση T-285/03, Agraz, SA κ.λπ. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που υποβλήθηκε στις 6 Ιουνίου 2005

    (Υπόθεση C-243/05 P)

    (2005/C 193/31)

    Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

    Οι εταιρίες Agraz, SA κ.λπ., εκπροσωπούμενες από τους José Luís da Cruz Vilaça και Dorothée Choussy, δικηγόρους, άσκησαν ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 6 Ιουνίου 2005 αναίρεση κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (τρίτο τμήμα), της 17ης Μαρτίου 2005, στην υπόθεση T-285/03, Agraz, SA κ.λπ. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

    Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

    1.

    να αναιρέσει εν μέρει την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 17ης Μαρτίου 2005, καθόσον το Πρωτοδικείο έκρινε ότι η ζημία δεν ήταν βεβαία και απέρριψε την αγωγή· και, αποφαινόμενο εκ νέου,

    2.

    κυρίως, να διαπιστώσει ότι οι προϋποθέσεις για τη στοιχειοθέτηση της εξωσυμβατικής ευθύνης της Επιτροπής πληρούνται εν προκειμένω· να υποχρεώσει την αναιρεσίβλητη να καταβάλει σε κάθε αναιρεσείουσα εταιρία το υπόλοιπο της ενισχύσεως στην παραγωγή (όπως αναφέρεται λεπτομερώς στο παράρτημα Α.27), πλέον τόκων, με επιτόκιο που θα προσδιορίσει το Πρωτοδικείο, από τις 12 Ιουλίου 2000 (ή, επικουρικώς, από τις 13 Ιουλίου 2000 ή, επικουρικότερα, από τις 16 Ιουλίου 2000) και μέχρι την ημερομηνία πραγματικής καταβολής· και να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων τόσο κατά την αναιρετική διαδικασία όσο και κατά τη διαδικασία ενώπιον του Πρωτοδικείου, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των αναιρεσειουσών·

    3.

    επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Πρωτοδικείου, προκειμένου το τελευταίο να αποφανθεί επί των ποσών των αποζημιώσεων που πρέπει να καταβληθούν στις αναιρεσείουσες, αφού αυτές αγορεύσουν εκ νέου, και να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα (συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των αναιρεσειουσών) τόσο κατά την αναιρετική διαδικασία όσο και κατά τη διαδικασία ενώπιον του Πρωτοδικείου.

    Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα:

    Προς στήριξη της αιτήσεώς τους αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες εταιρίες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους αναιρέσεως:

    Πρώτος λόγος αναιρέσεως: Νομικό σφάλμα, καθόσον το Πρωτοδικείο έκρινε ότι η ζημία που υπέστησαν οι αναιρεσείουσες δεν ήταν βεβαία και ότι, ως εκ τούτου, δεν ήταν δυνατόν να θεμελιωθεί, επί της ζημίας αυτής, το δικαίωμα αποζημιώσεως των αναιρεσειουσών.

    Ο ως άνω λόγος αναιρέσεως διαρθρώνεται σε δύο σκέλη:

    Στο πρώτο σκέλος, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Πρωτοδικείο, ερμηνεύοντας εσφαλμένως την έννοια της «βέβαιης ζημίας» και συγχέοντας τον προσδιορισμό του χαρακτήρα της ζημίας με τον υπολογισμό του ποσού της εν λόγω ζημίας, παραγνώρισε τη νομολογία των κοινοτικών δικαστηρίων και παραβίασε τις αρχές που αναγνωρίζονται από τις εθνικές έννομες τάξεις των κρατών μελών στον τομέα της εξωσυμβατικής αστικής ευθύνης.

    Στο δεύτερο σκέλος, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν επιχειρήματα που αποσκοπούν στο να αποδειχθεί ότι το Πρωτοδικείο δεν συνήγαγε, στο επίπεδο της αναγνωρίσεως του δικαιώματος αποζημιώσεως των αναιρεσειουσών, τις συνέπειες που επιβάλλονταν από τις διαπιστώσεις του όσον αφορά την έλλειψη νομιμότητας της συμπεριφοράς της Επιτροπής, λόγω παραβάσεως του κανονισμού (ΕΚ) 2201/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά (1), καθώς και λόγω παραβιάσεως των αρχών της αρωγής και της χρηστής διοικήσεως.

    Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: Παραβίαση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως και προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως των αναιρεσειουσών·

    Τρίτος λόγος αναιρέσεως: Παραμόρφωση των αιτημάτων των αναιρεσειουσών·

    Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: Παραγνώριση, εκ μέρους του Πρωτοδικείου, των εξουσιών πλήρους δικαιοδοσίας που διαθέτει και της υποχρεώσεώς του να αποφανθεί· αρνησιδικία, καθόσον το Πρωτοδικείο παρέλειψε να συναγάγει τις συνέπειες που επιβάλλονταν από τις διαπιστώσεις του, στο επίπεδο του καθορισμού του ποσού της ζημίας.


    (1)  EE L 297, σ. 29.


    Top