This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016TN0148
Case T-148/16 P: Appeal brought on 11 April 2016 by Adrian Barnett and Sven-Ole Mogensen against the judgment of the Civil Service Tribunal of 5 February 2016 in Case F-56/15, Barnett and Mogensen v Commission
Υπόθεση T-148/16 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 11 Απριλίου 2016 οι Adrian Barnett και Sven-Ole Mogensen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-56/15, Barnett και Mogensen κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-148/16 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 11 Απριλίου 2016 οι Adrian Barnett και Sven-Ole Mogensen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-56/15, Barnett και Mogensen κατά Επιτροπής
ΕΕ C 191 της 30.5.2016, p. 42–43
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
- Date of document:
- 11/04/2016
- Date lodged:
- 11/04/2016
- Author:
- Γενικό Δικαστήριο
- Form:
- Δικαστικές πληροφορίες
- Authentic language:
- γαλλικά
- Type of procedure:
- Προσφυγή υπαλλήλων Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Αίτηση αναιρέσεως
- Link
- Select all documents mentioning this document
- Case affecting:
-
- Request to review the judgment 62015FJ0056
- Instruments cited in case law:
- Link
|
30.5.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 191/42 |
Αναίρεση που άσκησαν στις 11 Απριλίου 2016 οι Adrian Barnett και Sven-Ole Mogensen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-56/15, Barnett και Mogensen κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-148/16 P)
(2016/C 191/56)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείοντες: Adrian Barnett (Roskilde, Δανία), Sven-Ole Mogensen (Hellerup, Δανία) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να αποφασίσει:
|
— |
αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-56/15, Barnett και Mogensen κατά Επιτροπής· |
να αποφασίσει, κρίνοντας το ίδιο επί της διαφοράς:
|
— |
ακυρώνει τις αποφάσεις που περιέχονται στα εκκαθαριστικά σημειώματα συντάξεως του Ιουνίου 2014, με τις οποίες ο διορθωτικός συντελεστής που έχει εφαρμογή στις συντάξεις των αναιρεσειόντων μειώνεται από 1ης Ιανουαρίου 2014, |
|
— |
καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείοντες προβάλλουν δύο λόγους.
|
1. |
Ο πρώτος λόγος αφορά πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε, κατά τους αναιρεσείοντες, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ), ερμηνεύοντας τις σαφείς και ακριβείς διατάξεις του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), υπό το πρίσμα της φερόμενης ως «πραγματικής βουλήσεως του νομοθέτη», ως προς το περιεχόμενο της αναστολής του μηχανισμού επικαιροποιήσεως των συντάξεων και αποδοχών το 2013 και 2014. Κατά τον τρόπο αυτόν, το ΔΔΔ ερμήνευσε contra legem το άρθρο 65, παράγραφος 4, του ΚΥΚ και τους κανόνες εφαρμογής του που προβλέπονται στο παράρτημα XI του εν λόγω ΚΥΚ. |
|
2. |
Ο δεύτερος λόγος αφορά πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε, κατά τους αναιρεσείοντες, το ΔΔΔ, καθόσον δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του ΚΥΚ για την επίδικη ενδιάμεση επικαιροποίηση οι οποίες προβλέπονται στο παράρτημα XI του ΚΥΚ και η Επιτροπή, προβαίνοντας στην επικαιροποίηση αυτή, υπέπεσε σε κατάχρηση εξουσίας. Συγκεκριμένα, αφού διαπίστωσε, στην αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, ότι ο προηγούμενος διορθωτικός συντελεστής είχε υπολογισθεί εσφαλμένως στον κανονισμό (ΕΕ) 1416/2013 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για την αναπροσαρμογή, από την 1η Ιουλίου 2013, των διορθωτικών συντελεστών που εφαρμόζονται στις αποδοχές και στις συντάξεις των υπαλλήλων και του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ΔΔΔ υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κρίνοντας ότι η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως επιτρέπει στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ) να προβεί στην επίδικη ενδιάμεση επικαιροποίηση, παραβλέποντας τη θεωρία της ανακλήσεως των παρανόμων διοικητικών πράξεων που δημιουργούν παρεμφερή δικαιώματα ή πλεονεκτήματα. |
