1

Η προσφεύγουσα, Birkenstock Sales GmbH, έχει υπεισέλθει στα δικαιώματα της Birkenstock Orthopädie GmbH & Co. KG, η οποία, στις 27 Ιουνίου 2012, εξασφάλισε από το διεθνές γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΠΟΠΙ) διεθνή καταχώριση, βασιζόμενη σε γερμανικό σήμα, με ισχύ, μεταξύ άλλων, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του ακόλουθου εικονιστικού σήματος:

2

Στις 25 Οκτωβρίου 2012, κοινοποιήθηκε στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) η διεθνής καταχώριση του εν λόγω σημείου.

3

Τα προϊόντα και οι υπηρεσίες για τα οποία ζητήθηκε η προστασία του εν λόγω σήματος υπάγονται στις κλάσεις 10, 18 και 25 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, της 15ης Ιουνίου 1957, για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση των σημάτων, όπως αναθεωρήθηκε και τροποποιήθηκε, και αντιστοιχούν, για κάθε κλάση, στην ακόλουθη περιγραφή:

4

Στις 21 Νοεμβρίου 2012, ο εξεταστής κοινοποίησε στην προσφεύγουσα πλήρη αυτεπάγγελτη προσωρινή απόρριψη της προστασίας του διεθνούς σήματος εντός της Ένωσης. Ο λόγος τον οποίο επικαλέστηκε προς στήριξη της εν λόγω απορρίψεως ήταν η έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα του επίμαχου σημείου για το σύνολο των οικείων προϊόντων, υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1).

5

Με απόφαση της 29ης Αυγούστου 2013, κατόπιν απαντήσεως της προσφεύγουσας στις αντιρρήσεις οι οποίες περιλαμβάνονταν στην κοινοποίηση της προσωρινής απορρίψεως, το τμήμα εξετάσεως επικύρωσε, για τον ίδιο λόγο με εκείνον που είχε προηγουμένως προβληθεί, την πλήρη απόρριψη της προστασίας του διεθνούς σήματος εντός της Ένωσης.

6

Στις 4 Οκτωβρίου 2013, η προσφεύγουσα άσκησε, δυνάμει των άρθρων 58 έως 60 του κανονισμού 207/2009, προσφυγή κατά της αποφάσεως αυτής ενώπιον του EUIPO.

7

Με απόφαση της 15ης Μαΐου 2014 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το πρώτο τμήμα προσφυγών του EUIPO απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το επίμαχο σημείο στερείτο διακριτικού χαρακτήρα για τα οικεία προϊόντα.

8

Μεταξύ άλλων, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το επίμαχο σημείο εμφάνιζε κυματοειδείς γραμμές οι οποίες τέμνονταν καθέτως και δη σε επαναλαμβανόμενη ακολουθία δυνάμενη να εκτείνεται και προς τις τέσσερις κατευθύνσεις και, επομένως, να αποτυπώνεται σε κάθε επιφάνεια, δισδιάστατη ή τρισδιάστατη. Κατά συνέπεια, το επίμαχο σημείο θα γινόταν άμεσα αντιληπτό ως αναπαράσταση σχεδίου επιφανείας.

9

Επιπροσθέτως, το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι ήταν πασίδηλο ότι οι επιφάνειες των προϊόντων ή η συσκευασία τους κοσμούνταν με σχέδια για διάφορους λόγους, ιδίως δε για να βελτιωθεί αισθητικώς η εμφάνισή τους και/ή για τεχνικούς λόγους.

10

Υπογράμμισε ότι, κατά τη νομολογία, δεδομένου ότι ο μέσος καταναλωτής δεν συνήθιζε να τεκμαίρει την εμπορική προέλευση των προϊόντων βάσει σημείων τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση καθεαυτών των προϊόντων, τα εν λόγω σημεία θα διέθεταν διακριτικό χαρακτήρα, υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009, μόνον εάν απέκλιναν ουσιωδώς από τα γενικώς ή συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα. Το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι η νομολογία αυτή τύγχανε εφαρμογής εν προκειμένω, διότι το επίμαχο σημείο θα συγχεόταν με την εμφάνιση των οικείων προϊόντων.

11

Το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι η γενική εντύπωση που προκαλούσε το επίμαχο σημείο ήταν συνηθισμένη και ότι το ως άνω σχέδιο επιφανείας ήταν δυνατόν να βρεθεί σε όλα τα επίμαχα προϊόντα, για τα οποία θα μπορούσε να επιτελεί αισθητική και/ή τεχνική λειτουργία. Κατά το εν λόγω τμήμα, η συνολική εντύπωση που προκαλούσε το σημείο δεν απέκλινε ουσιωδώς, ή δεν απέκλινε καθόλου, από τα συνήθως ισχύοντα στους οικείους τομείς.

12

Το τμήμα προσφυγών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο κοινό θα αντιλαμβανόταν, κατά πάσα πιθανότητα, το σημείο ως απλό σχέδιο επιφανείας και όχι ως ένδειξη συγκεκριμένης εμπορικής προελεύσεως.

13

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

14

Το EUIPO ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

15

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν και μοναδικό λόγο, αντλούμενο από παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009.

16

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε κριτήρια άσχετα προς το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009. Κατά την προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών δεν βασίστηκε στο διεθνές σήμα υπό την καταχωρισμένη του μορφή, ήτοι μια εικόνα της οποίας η επιφάνεια είναι σαφώς καθορισμένη και η οποία δεν συγχέεται με το σχήμα των προϊόντων, αλλά διεύρυνε αδικαιολόγητα το σήμα, καθόσον έκρινε ότι τούτο μπορούσε να αναπαραχθεί και να συνεχισθεί.

17

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι με τη διεθνή καταχώριση επιζητείται προστασία για εικονιστικό σήμα τετράγωνου σχήματος με αφηρημένο σχέδιο, του οποίου η εμφάνιση καθεαυτή είναι πλήρης, μοναδική και ασυνήθης.

18

Το EUIPO εκτιμά ότι το τμήμα προσφυγών ορθώς έκρινε ότι το επίμαχο σημείο αναπαριστούσε σχέδιο επιφανείας και εστερείτο διακριτικού χαρακτήρα για τα επίμαχα προϊόντα.

19

Κατά το άρθρο 154, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009, κάθε διεθνής καταχώριση με προστασία που εκτείνεται στην Ένωση υπόκειται σε εξέταση όσον αφορά τους απόλυτους λόγους απαράδεκτου, σύμφωνα με την ίδια διαδικασία που εφαρμόζεται στις αιτήσεις καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

20

Κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση τα σήματα που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα.

21

Διακριτικός χαρακτήρας σήματος, κατά την έννοια του άρθρου αυτού, σημαίνει ότι το εν λόγω σήμα καθιστά δυνατή την αναγνώριση ως προερχόμενου από μία συγκεκριμένη επιχείρηση του προϊόντος ως προς το οποίο ζητήθηκε η καταχώριση και, ως εκ τούτου, καθιστά δυνατή τη διάκριση του προϊόντος αυτού από τα αντίστοιχα άλλων επιχειρήσεων (βλ. απόφαση της 20ής Οκτωβρίου 2011, Freixenet κατά ΓΕΕΑ, C‑344/10 P και C-345/10 P, EU:C:2011:680, σκέψη 42 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

22

Εξάλλου, κατά πάγια νομολογία, ο διακριτικός χαρακτήρας πρέπει να εκτιμάται σε σχέση, αφενός, με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες ως προς τα οποία ζητείται η καταχώριση του σήματος και, αφετέρου, με την αντίληψη του ενδιαφερόμενου κοινού, το οποίο αποτελείται από τον μέσο καταναλωτή των προϊόντων ή των υπηρεσιών αυτών, (βλ. αποφάσεις της 29ης Απριλίου 2004, Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ, C‑473/01 Ρ και C-474/01 P, EU:C:2004:260, σκέψη 33, και της 22ας Ιουνίου 2006, Storck κατά ΓΕΕΑ, C‑25/05 P, EU:C:2006:422, σκέψη 25). Το επίπεδο της προσοχής του μέσου καταναλωτή, ο οποίος θεωρείται ότι έχει τη συνήθη πληροφόρηση, είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος, είναι δυνατόν να ποικίλλει αναλόγως της κατηγορίας των οικείων προϊόντων ή υπηρεσιών [αποφάσεις της 22ας Ιουνίου 1999, Lloyd Schuhfabrik Meyer, C-342/97, EU:C:1999:323, σκέψη 26, και της 10ης Οκτωβρίου 2007, Bang & Olufsen κατά ΓΕΕΑ (Σχήμα μεγαφώνου), T-460/05, EU:T:2007:304, σκέψη 32].

23

Επίσης κατά πάγια νομολογία, τα κριτήρια βάσει των οποίων εκτιμάται ο διακριτικός χαρακτήρας των τρισδιάστατων σημάτων που συνίστανται στην εμφάνιση του ίδιου του προϊόντος δεν διαφέρουν από τα κριτήρια που ισχύουν για τις λοιπές κατηγορίες σημάτων. Πάντως, στο πλαίσιο εφαρμογής των κριτηρίων αυτών, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η αντίληψη του μέσου καταναλωτή δεν είναι κατ’ ανάγκην η ίδια στην περίπτωση τρισδιάστατου σήματος, συνιστάμενου στην εμφάνιση του ίδιου του προϊόντος, και στην περίπτωση λεκτικού ή εικονιστικού σήματος, συνιστάμενου σε σημείο ανεξάρτητο της εμφανίσεως των προϊόντων που προσδιορίζει. Πράγματι, ο μέσος καταναλωτής δεν συνηθίζει να τεκμαίρει την προέλευση ενός προϊόντος βάσει του σχήματός του ή του σχήματος της συσκευασίας του, χωρίς την ύπαρξη κάποιου εικονιστικού ή λεκτικού στοιχείου, και, επομένως, η διαπίστωση του διακριτικού χαρακτήρα ενός τέτοιου τρισδιάστατου σήματος θα μπορούσε να αποδειχθεί δυσχερέστερη από τη διαπίστωση του διακριτικού χαρακτήρα κάποιου λεκτικού ή εικονιστικού σήματος (αποφάσεις της 7ης Οκτωβρίου 2004, Mag Instrument κατά ΓΕΕΑ, C‑136/02 P, EU:C:2004:592, σκέψη 30, και της 22ας Ιουνίου 2006, Storck κατά ΓΕΕΑC-25/05 P, EU:C:2006:422, σκέψεις 26 και 27).

24

Ως εκ τούτου, διακριτικό χαρακτήρα διαθέτει μόνον το τρισδιάστατο σήμα, το οποίο συνίσταται στην εμφάνιση του ίδιου του προϊόντος, το οποίο αποκλίνει σημαντικά από τα γενικώς ή συνήθως ισχύοντα στον κλάδο και, λόγω αυτού του γεγονότος, μπορεί να επιτελεί τη βασική του λειτουργία προσδιορισμού της προελεύσεως του προϊόντος, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009 (βλ. αποφάσεις της 12ης Ιανουαρίου 2006, Deutsche SiSi‑Werke κατά ΓΕΕΑ, C-173/04 P, EU:C:2006:20, σκέψη 31, και της 22ας Ιουνίου 2006, Storck κατά ΓΕΕΑ, C-25/05 P, EU:C:2006:422, σκέψη 28).

25

Η προπαρατεθείσα στις σκέψεις 23 και 24 νομολογία, η οποία αναπτύχθηκε σε σχέση με τα τρισδιάστατα σήματα που συνίστανται στην εμφάνιση του ίδιου του προσδιοριζόμενου προϊόντος, ισχύει επίσης οσάκις το επίμαχο σήμα είναι εικονιστικό σήμα συνιστάμενο στο σχήμα του εν λόγω προϊόντος. Πράγματι, ούτε εν τοιαύτη περιπτώσει το σήμα συνίσταται σε σημείο ανεξάρτητο από την εμφάνιση των προϊόντων που προσδιορίζει (απόφαση της 22ας Ιουνίου 2006, Storck κατά ΓΕΕΑ, C-25/05 P, EU:C:2006:422, σκέψη 29).

26

Η εν λόγω νομολογία βρίσκει επίσης εφαρμογή στην περίπτωση σημείου συνιστάμενου σε σχέδιο που αποτυπώνεται επί της επιφανείας προϊόντος [βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 9ης Οκτωβρίου 2002, Glaverbel κατά ΓΕΕΑ (Επιφάνεια ενός υαλοπίνακα), T-36/01, EU:T:2002:245, σκέψη 23].

27

Το ίδιο ισχύει στην περίπτωση εικονιστικού σήματος συνιστάμενου σε τμήμα του σχήματος του προϊόντος που αυτό προσδιορίζει, στο μέτρο που το ενδιαφερόμενο κοινό το αναγνωρίζει αμέσως και χωρίς ιδιαίτερο προβληματισμό ως παράσταση μιας ιδιαζόντως ενδιαφέρουσας ή ελκυστικής λεπτομέρειας του επίμαχου προϊόντος, παρά ως ένδειξη της εμπορικής του προελεύσεως [απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2012, Fraas κατά ΓΕΕΑ (Καρό σχέδιο σε σκούρο και ανοικτό γκρι, μαύρο, μπεζ, σκούρο και ανοικτό κόκκινο χρώμα), Τ-50/11, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:442, σκέψη 43].

28

Όπως τόνισε και το τμήμα προσφυγών στο σημείο 27 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το καθοριστικό στοιχείο για το κατά πόσον εφαρμόζεται αυτή η νομολογία δεν είναι ο χαρακτηρισμός του οικείου σημείου ως εικονιστικού σημείου, τρισδιάστατου ή άλλου, αλλά το γεγονός ότι συγχέεται προς την εμφάνιση του προσδιοριζόμενου προϊόντος.

29

Το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι τα προϊόντα τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 10 αφορούσαν, ως επί το πλείστον, ορθοπεδικά υποδήματα, συμπεριλαμβανομένων των τμημάτων τους. Επιπροσθέτως, έκρινε ότι τα εν λόγω προϊόντα μπορούσαν να αγορασθούν εν γένει από το ευρύ καταναλωτικό κοινό ή από επαγγελματίες της υγείας, καθώς και ότι επιλέγονταν με προσοχή.

30

Εξάλλου, το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι τα προϊόντα «χειρουργικές, ιατρικές, οδοντιατρικές και κτηνιατρικές συσκευές και όργανα, τεχνητά μέλη, μάτια και δόντια, ορθοπεδικά είδη, υλικό χειρουργικών ραμμάτων, υλικό χειρουργικών ραμμάτων» απευθύνονταν κατά κύριο λόγο στους επαγγελματίες της υγείας, οι οποίοι επιδείκνυαν τουλάχιστον μέσο επίπεδο προσοχής κατά την αγορά των προϊόντων.

31

Τέλος, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι τα προϊόντα τα οποία περιλαμβάνονται στις κλάσεις 18 και 25 απευθύνονταν στο ευρύ κοινό, το οποίο επιδείκνυε τουλάχιστον μέσο επίπεδο προσοχής κατά την αγορά των προϊόντων.

32

Οι εν λόγω κρίσεις, οι οποίες κατά τα λοιπά δεν αμφισβητήθηκαν από την προσφεύγουσα, πρέπει να επικυρωθούν, πλην του μέρους κατά το οποίο αφορούν τα προϊόντα «δέρμα και απομιμήσεις δέρματος» και «δέρματα ζώων, γουνόδερμα», τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 18. Τα εν λόγω προϊόντα απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε επαγγελματικό κοινό, το οποίο τα χρησιμοποιεί για την κατασκευή άλλων προϊόντων.

33

Πρέπει να εξετασθεί το ζήτημα εάν, εν προκειμένω, ορθώς το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων.

34

Προς τον σκοπό αυτόν, πρέπει καταρχάς να εξετασθούν τα χαρακτηριστικά του επίμαχου σημείου.

35

Το επίμαχο σημείο συνίσταται σε γραφική παράσταση, τετράγωνου σχήματος, με κυματοειδείς γραμμές οι οποίες διασταυρώνονται κατά τρόπο ώστε να σχηματίζουν επανάληψη του ίδιου σχεδίου καθέτως και οριζοντίως. Η εν λόγω παράσταση είναι άνευ περιγράμματος.

36

Όπως επισήμανε και το τμήμα προσφυγών, η επαναλαμβανόμενη ακολουθία δύναται να εκτείνεται στο άπειρο και προς τις τέσσερις κατευθύνσεις του τετραγώνου και, συνεπώς, δύναται να αποτυπωθεί σε κάθε δισδιάστατη ή τρισδιάστατη επιφάνεια.

37

Επομένως, πρόκειται για σημείο το οποίο αποτελείται από σειρά στοιχείων περιοδικώς επαναλαμβανόμενων και το οποίο προσφέρεται κατεξοχήν για να χρησιμοποιηθεί ως σχέδιο επιφανείας.

38

Βεβαίως, όπως υπογράμμισε και η προσφεύγουσα, το EUIPO οφείλει, κατά την εξέταση του διακριτικού χαρακτήρα σημείου, να αναφέρεται στην απεικόνιση του επίμαχου σήματος η οποία επισυνάπτεται στην αίτηση καταχωρίσεως και, αναλόγως της περιπτώσεως, στην περιγραφή η οποία περιλαμβάνεται στην εν λόγω αίτηση [απόφαση της 30ής Νοεμβρίου 2005, Almdudler-Limonade κατά ΓΕΕΑ (Σχήμα φιάλης λεμονάδας), T-12/04, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2005:434, σκέψη 42].

39

Εντούτοις, επισημαίνεται ότι, καθόσον διαπίστωσε ότι η επαναλαμβανόμενη ακολουθία μπορούσε να προεκταθεί απεριόριστα προς τις τέσσερις κατευθύνσεις του τετραγώνου και, επομένως, να αποτυπωθεί σε κάθε δισδιάστατη ή τρισδιάστατη επιφάνεια, το EUIPO βασίστηκε στα εγγενή χαρακτηριστικά του επίμαχου σημείου, όπως προκύπτουν από την απεικόνιση του διεθνούς σήματος. Επομένως, δεν μπορεί να του προσαφθεί ότι βάσισε την εν λόγω εκτίμηση σε στοιχεία τα οποία δεν προκύπτουν από την απεικόνιση του επίμαχου σημείου.

40

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, εάν η επιχειρηματολογία η οποία αναπτύχθηκε στην προσβαλλόμενη απόφαση λαμβανόταν «κατά γράμμα», κανένα εικονιστικό σήμα δεν θα μπορούσε να καταχωριστεί, διότι κάθε εικονιστικό σήμα θα μπορούσε, καταρχήν, να επεκτείνεται ή να αναπαράγεται απεριόριστα και να χρησιμοποιείται ως σχέδιο το οποίο αποτυπώνεται στην επιφάνεια των προϊόντων.

41

Συναφώς, επισημαίνεται βεβαίως ότι, ακόμα και εικονιστικό σημείο το οποίο αναπαριστά «κλασικό» λογότυπο δύναται να αναπαράγεται απεριόριστα και να χρησιμοποιείται ως σχέδιο επιφανείας. Εάν το τμήμα προσφυγών βασιζόταν στην πιθανή απεριόριστη αναπαραγωγή τέτοιου σημείου προκειμένου να κρίνει ότι αυτό συγχέεται με την εμφάνιση των οικείων προϊόντων, η εν λόγω προσέγγιση θα αποτελούσε απλή εικασία.

42

Εντούτοις, οσάκις σημείο συνίσταται καθεαυτό σε επαναλαμβανόμενη ακολουθία στοιχείων, το EUIPO δικαιούται να λάβει υπόψη τα εγγενή χαρακτηριστικά αυτού του σημείου προκειμένου να εξετάσει τη φύση του και, ιδίως, το εάν πρόκειται για σημείο το οποίο συγχέεται με την εμφάνιση των οικείων προϊόντων. Εν προκειμένω, το τμήμα προσφυγών βάσισε το σκεπτικό του στην ανάλυση των εγγενών χαρακτηριστικών του επίμαχου σημείου. Η κριτική κατά της προσεγγίσεως αυτής δεν ευσταθεί.

43

Επιπροσθέτως, προκύπτει από τη νομολογία ότι το γεγονός ότι σημείο προσδιορίστηκε ως εικονιστικό σήμα ουδόλως αποκλείει τη δυνατότητα του τμήματος προσφυγών να διαπιστώνει, βάσει της πρακτικής πείρας από την εμπορία των προϊόντων τα οποία αφορά η αίτηση καταχωρίσεως, ότι πρόκειται για σχέδιο επιφάνειας (βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2012, Καρό σχέδιο σε σκούρο και ανοικτό γκρι, μαύρο, μπεζ, σκούρο και ανοικτό κόκκινο χρώμα, Τ‑50/11, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:442, σκέψη 51).

44

Στην απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2012, Καρό σχέδιο σε σκούρο και ανοικτό γκρι, μαύρο, μπεζ, σκούρο και ανοικτό κόκκινο χρώμα (Τ‑50/11, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:442, σκέψεις 46 και 47), το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα κατά το οποίο το EUIPO είχε παραμορφώσει το αντικείμενο της αιτήσεως καταχωρίσεως, καθόσον εξέλαβε ως σχέδιο υφάσματος σήμα του οποίου είχε ζητηθεί η καταχώριση ως εικονιστικού σήματος.

45

Το Γενικό Δικαστήριο επισήμανε ότι το αφηρημένο σχέδιο το οποίο εμφανιζόταν στην εικόνα στην οποία συνίστατο το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση μπορούσε να αποτελεί σχέδιο υφάσματος (απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2012, Καρό σχέδιο σε σκούρο και ανοικτό γκρι, μαύρο, μπεζ, σκούρο και ανοικτό κόκκινο χρώμα, T‑50/11, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:442, σκέψη 51). Το Γενικό Δικαστήριο επισήμανε ότι τα επίμαχα προϊόντα στην υπόθεση εκείνη ήταν υφάσματα ή προϊόντα αποτελούμενα από υφάσματα ή τα οποία «μπορούσαν» να έχουν υφασμάτινες επιφάνειες (απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2012, Καρό σχέδιο σε σκούρο και ανοικτό γκρι, μαύρο, μπεζ, σκούρο και ανοικτό κόκκινο χρώμα, T-50/11, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:442, σκέψη 47).

46

Επισημαίνεται ότι, στην υπόθεση εκείνη, σύμφωνα με τη νομολογία κατά την οποία ο διακριτικός χαρακτήρας σημείου πρέπει να εξετάζεται σε σχέση με τα προϊόντα που προσδιορίζονται στην αίτηση καταχωρίσεως (βλ. σκέψη 22 ανωτέρω), το Γενικό Δικαστήριο δεν περιορίστηκε στη διαπίστωση ότι η εικόνα στην οποία συνίστατο το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση μπορούσε να αποτελεί σχέδιο υφάσματος, αλλά εξέτασε επίσης, υπό το πρίσμα των προϊόντων που αναφέρονται στην αίτηση καταχωρίσεως σήματος, εάν τα τελευταία μπορούσαν να έχουν υφασμάτινες επιφάνειες.

47

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα επίμαχα σε εκείνη την υπόθεση προϊόντα ήταν υφάσματα ή είδη μόδας εν ευρεία εννοία, τα οποία είναι πρόδηλο ότι συχνά εμφανίζουν σχέδια επιφανείας.

48

Στην προκειμένη περίπτωση, πρέπει να επισημανθεί ότι τα προϊόντα τα οποία καλύπτονται από το διεθνές σήμα είναι, εν μέρει, προϊόντα τα οποία προφανώς εμφανίζουν συχνά σχέδια επιφανείας, όπως τα είδη μόδας εν ευρεία εννοία και, εν μέρει, προϊόντα για τα οποία είναι λιγότερο προφανές ότι εμφανίζουν συχνά σχέδια επιφανείας.

49

Επομένως, τίθεται το ερώτημα ποιο είναι το κριτήριο βάσει του οποίου κρίνεται εάν ένα εικονιστικό σημείο, το οποίο συνίσταται σε σειρά στοιχείων τα οποία επαναλαμβάνονται περιοδικώς και το οποίο, συνεπώς, προσφέρεται κατεξοχήν για να χρησιμοποιηθεί ως σχέδιο επιφανείας, μπορεί πράγματι να θεωρηθεί ως σχέδιο επιφανείας για ορισμένο προϊόν.

50

Στην προσβαλλόμενη απόφαση, το τμήμα προσφυγών επισήμανε, κατ’ ουσίαν, ότι όλα τα επίμαχα προϊόντα, ή η συσκευασία τους, μπορούσαν να εμφανίζουν σχέδιο επιφανείας, είτε για διακοσμητικούς λόγους, είτε για τεχνικούς, ώστε να βελτιωθεί ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζουν. Έκρινε, σιωπηρώς, ότι η δυνατότητα αποτυπώσεως σχεδίου επιφανείας στα επίμαχα προϊόντα ή στη συσκευασία τους αρκούσε ώστε να βρίσκει εφαρμογή η νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων.

51

Ερωτηθέν, σχετικώς, κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, το EUIPO επιβεβαίωσε ότι, κατ’ αυτό, για να τύχει εφαρμογής εν προκειμένω η νομολογία περί σημάτων τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων αρκούσε να είναι δυνατή η χρήση του επίμαχου σημείου ως σχεδίου επιφανείας στα επίμαχα προϊόντα ή στη συσκευασία τους και ότι δεν ήταν αναγκαίο να πρόκειται για την πλέον πιθανή χρήση του σημείου.

52

Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα τόνισε ότι το κριτήριο εκτιμήσεως έπρεπε να είναι πολύ πιο αυστηρό και ότι η απλή δυνατότητα το επίμαχο σημείο να χρησιμοποιηθεί ως σχέδιο επιφανείας στα επίμαχα προϊόντα ή στη συσκευασία τους δεν επαρκούσε.

53

Καταρχάς, πρέπει να προσδιοριστεί το κριτήριο βάσει του οποίου κρίνεται εάν η νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων εφαρμόζεται στην περίπτωση δυνητικής χρήσεως σημείου συνιστάμενου σε σειρά στοιχείων τα οποία επαναλαμβάνονται περιοδικώς και το οποίο έχει προσδιοριστεί ως εικονιστικό σήμα, ως σχεδίου επιφανείας των ίδιων των προϊόντων (βλ. σκέψεις 54 έως 57 κατωτέρω). Εν συνεχεία, πρέπει να εξετασθεί η ιδιαίτερη περίπτωση δυνητικής χρήσεως τέτοιου σημείου ως σχεδίου επιφανείας όχι στα ίδια τα προϊόντα, αλλά στη συσκευασία τους (βλ. σκέψεις 58 έως 68 κατωτέρω).

54

Προκειμένου να προσδιοριστεί το σχετικό κριτήριο, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι σημείο το οποίο συνίσταται σε σειρά στοιχείων τα οποία επαναλαμβάνονται περιοδικώς προσφέρεται κατεξοχήν για να χρησιμοποιηθεί ως σχέδιο επιφανείας. Επομένως, υφίσταται, καταρχήν, μια πιθανότητα, εγγενής στο εν λόγω σημείο, αυτό να χρησιμοποιηθεί ως σχέδιο επιφανείας, και τούτο ανεξαρτήτως του προσδιορισμού του από τον αιτούντα την καταχώριση σήματος ως εικονιστικού σήματος, τρισδιάστατου σήματος, σχεδίου επιφανείας ή άλλου προσδιορισμού.

55

Υπό τις περιστάσεις αυτές, μόνον όταν η χρήση σχεδίου επιφανείας είναι απίθανη λαμβανομένης υπόψη της φύσεως των επίμαχων προϊόντων είναι δυνατόν τέτοιο σημείο να μην θεωρηθεί ως σχέδιο επιφανείας, όσον αφορά τα επίμαχα προϊόντα. Στις λοιπές περιπτώσεις, δύναται να κριθεί ότι το επίμαχο σημείο, το οποίο έχει τα τυπικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα σχεδίου επιφανείας λόγω της επαναλαμβανόμενης ακολουθίας των στοιχείων του, πράγματι συνιστά σχέδιο επιφανείας.

56

Όσον αφορά την απόφαση της 13ης Απριλίου 2011, Deichmann κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση κυρτωμένης ταινίας με γραμμές εκ στιγμάτων) (T‑202/09, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2011:168), την οποία επικαλέστηκε το EUIPO, το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε, στη σκέψη 47 της αποφάσεως αυτής, ότι το τμήμα προσφυγών μπορούσε να βασίσει την εξέταση του εκεί επίμαχου σήματος στην «πιθανότερη» χρήση αυτού.

57

Πρέπει να επισημανθεί ότι η ως άνω απόφαση δεν αφορούσε την καταχώριση σημείου συνιστάμενου σε επαναλαμβανόμενη ακολουθία στοιχείων. Υπό τις περιστάσεις αυτές, το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η χρήση ως διακοσμητικού ή ενισχυτικού επιθέματος στα επίμαχα προϊόντα ήταν «η πιθανότερη». Οσάκις σημείο συνίσταται σε επαναλαμβανόμενη ακολουθία στοιχείων και, συνεπώς, προσφέρεται ιδιαιτέρως, λόγω των εγγενών του χαρακτηριστικών, για να χρησιμοποιηθεί ως σχέδιο επιφανείας, υφίσταται, καταρχήν, πιθανότητα, εγγενής στο σήμα αυτό, τούτο να χρησιμοποιηθεί ως σχέδιο επιφανείας. Για τον λόγο αυτόν, μπορεί ευλόγως να κριθεί ότι μόνον όταν η χρήση σχεδίου επιφανείας είναι απίθανη λαμβανομένης υπόψη της φύσεως των επίμαχων προϊόντων είναι δυνατόν τέτοιο σημείο να μην θεωρηθεί ως σχέδιο επιφανείας, όσον αφορά τα επίμαχα προϊόντα (βλ. σκέψεις 54 και 55 ανωτέρω). Συναφώς, πρέπει να διευκρινιστεί ότι πρόκειται για αντικειμενικό κριτήριο το οποίο δεν συναρτάται προς τις εμπορικές προθέσεις της οικείας επιχειρήσεως.

58

Εν συνεχεία, τίθεται το ζήτημα εάν το γεγονός ότι η χρήση σχεδίου επιφανείας στη συσκευασία των επίμαχων προϊόντων είναι δυνατή, και όχι απίθανη, αρκεί προκειμένου να τύχει εφαρμογής η νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων.

59

Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, το EUIPO υποστήριξε, κατ’ ουσίαν, ότι η δυνατότητα χρήσεως του σημείου στη συσκευασία των επίμαχων προϊόντων αρκούσε για να τύχει εφαρμογής η νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων.

60

Ομοίως κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα υποστήριξε, κατ’ ουσίαν, ότι, κατά τη νομολογία, το σχήμα της συσκευασίας προϊόντος μπορούσε να εξομοιωθεί προς το σχήμα του προϊόντος μόνον στην περίπτωση προϊόντων που χρήζουν συσκευασίας για λόγους αναγόμενους στην ίδια τη φύση του προϊόντος αυτού, διότι δεν έχουν καθεαυτά συγκεκριμένο σχήμα, όπως τα υγρά.

61

Υπενθυμίζεται ότι, κατά τη νομολογία η οποία παρατέθηκε στη σκέψη 23 ανωτέρω, οι μέσοι καταναλωτές δεν συνηθίζουν να τεκμαίρουν την προέλευση των προϊόντων βασιζόμενη στο σχήμα της συσκευασίας τους.

62

Πρέπει να εξετασθεί εάν αυτή η νομολογία εφαρμόζεται επίσης σε σημείο το οποίο έχει προσδιορισθεί ως εικονιστικό σήμα συνιστάμενο σε επαναλαμβανόμενη ακολουθία στοιχείων και το οποίο, συνεπώς, προσφέρεται ιδιαιτέρως για να αποτυπωθεί ως σχέδιο επιφανείας στη συσκευασία συγκεκριμένου προϊόντος.

63

Επισημαίνεται ότι η νομολογία σχετικά με τα σήματα τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων εφαρμόζεται στα τρισδιάστατα σήματα τα οποία συνίσταται στη συσκευασία προϊόντων, όπως τα υγρά, τα οποία συσκευάζονται στο εμπόριο για λόγους που ανάγονται στην ίδια τη φύση του προϊόντος (βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 12ης Ιανουαρίου 2006, Deutsche SiSi-Werke κατά ΓΕΕΑ, C‑173/04 P, EU:C:2006:20, σκέψεις 29 έως 31). Η νομολογία αυτή ισχύει επίσης οσάκις το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι σήμα συνιστάμενο στην ειδική εμφάνιση της επιφάνειας της συσκευασίας ενός υγρού προϊόντος (απόφαση της 20ής Οκτωβρίου 2011, Freixenet κατά ΓΕΕΑ, C‑344/10 P και C‑345/10 P, EU:C:2011:680, σκέψη 48).

64

Ως εκ τούτου, η νομολογία αυτή εφαρμόζεται και σε σχέδιο επιφανείας που αποτυπώνεται στη συσκευασία προϊόντων τα οποία συσκευάζονται στο εμπόριο για λόγους που ανάγονται στην ίδια τη φύση αυτών των προϊόντων.

65

Εντούτοις, δεν είναι δυνατόν να περιοριστεί η εφαρμογή αυτής της νομολογίας στις συσκευασίες προϊόντων τα οποία πρέπει οπωσδήποτε να συσκευαστούν για λόγους συνδεόμενους προς την ίδια τη φύση αυτών των προϊόντων. Επομένως, η νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων εφαρμόζεται στην περίπτωση σχήματος συσκευασίας με στριμμένα τα δύο άκρα, εν είδει ζαχαρωτού (απόφαση της 22ας Ιουνίου 2006, Storck κατά ΓΕΕΑ, C‑25/05 P, EU:C:2006:422, σκέψεις 26 έως 29), και τούτο παρά το γεγονός ότι ένα ζαχαρωτό δεν χρήζει απαραιτήτως ατομικής συσκευασίας. Επιπροσθέτως, η νομολογία αυτή εφαρμόζεται στην περίπτωση σχήματος πακέτου τσιγάρων [απόφαση της 12ης Σεπτεμβρίου 2007, Philip Morris Products κατά ΓΕΕΑ (Σχήμα πακέτου τσιγάρων), T-140/06, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2007:272, σκέψη 64], καίτοι τα τσιγάρα δεν χρήζουν απαραιτήτως συσκευασίας για λόγους συνδεόμενους προς καθεαυτήν τη φύση των οικείων προϊόντων. Το πακέτο των τσιγάρων δεν είναι αναγκαίο για να προσδώσει σχήμα στο συσκευασμένο προϊόν, διότι τα τσιγάρα έχουν δικό τους σχήμα και δεν είναι προϊόντα υγρά ή σε μορφή κόκκων.

66

Κατ’ αναλογίαν, η νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων εφαρμόζεται επίσης στα σχέδια επιφανείας τα οποία αποτυπώνονται στη συσκευασία προϊόντων όπως τα ζαχαρωτά ή τα τσιγάρα. Επισημαίνεται ότι πρόκειται για προϊόντα τα οποία συνήθως πωλούνται συσκευασμένα, και από τα οποία η συσκευασία αφαιρείται, κατά κανόνα, μόνον πριν την κατανάλωσή τους.

67

Εντούτοις, κρίνεται ότι η εφαρμογή αυτής της νομολογίας δεν δικαιολογείται στην περίπτωση σχεδίου επιφανείας το οποίο αποτυπώνεται σε απλή συσκευασία μεταφοράς. Πράγματι, σχέδιο επιφανείας το οποίο αποτυπώνεται σε απλή συσκευασία μεταφοράς δεν μπορεί να εξομοιωθεί προς την εμφάνιση προϊόντος.

68

Επομένως, το κριτήριο, όπως προσδιορίστηκε στη σκέψη 55 ανωτέρω, εφαρμόζεται επίσης, καταρχήν, οσάκις πρόκειται για αποτύπωση ως σχεδίου επιφανείας στη συσκευασία των επίμαχων προϊόντων, με εξαίρεση όμως τις απλές συσκευασίες μεταφοράς.

69

Πρέπει να εξετασθεί εάν, λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, το τμήμα προσφυγών ορθώς εφάρμοσε εν προκειμένω τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων.

70

Όσον αφορά τα προϊόντα «υποδήματα, τα οποία συμπεριλαμβάνονται τα ανατομικά υποδήματα και τα υποδήματα εργασίας, τα υποδήματα για δραστηριότητες αναψυχής, για την υγεία των ποδιών και για την άθληση, στα οποία συμπεριλαμβάνονται σανδάλια, σανδάλια για την τόνωση του κατωτέρου μυϊκού συστήματος, σαγιονάρες, παντόφλες, τσόκαρα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και εκείνα με ενσωματωμένους ειδικούς πάτους, ιδίως πάτους μεγάλου πάχους, ανατομικούς και προσαρμοζόμενους, συσκευές υποστηρίξεως του ποδιού καθώς και ένθετα προστασίας του πέλματος και ένθετα υποδημάτων, ένθετα προστασίας», τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 25, επισημαίνεται ότι δεν είναι ασύνηθες να εμφανίζουν σχέδιο επιφανείας. Τα υποδήματα είναι είδη μόδας, με αποτέλεσμα να δύνανται να εμφανίζουν σχέδιο επιφανείας για εξωραϊστικούς λόγους. Εξάλλου, σχέδιο επιφανείας δύναται να αποτυπώνεται και στις εξωτερικές τους σόλες για τεχνικούς λόγους. Πράγματι, οι σόλες αυτές συχνά ενισχύονται προκειμένου να βελτιωθεί η πρόσφυση μεταξύ υποδήματος και εδάφους, όπως επισήμανε και το τμήμα προσφυγών στο σημείο 33 της προσβαλλομένης αποφάσεως.

71

Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το επίμαχο σημείο δεν είναι ικανό να επιτελέσει τεχνική λειτουργία καθόσον, ως εκ της φύσεώς τους, τα εικονιστικά σήματα είναι δισδιάστατα.

72

Εντούτοις, διαπιστώνεται ότι οι κυματοειδείς γραμμές στις οποίες συνίσταται το επίμαχο σημείο δημιουργούν μια σκίαση, η οποία προσδίδει τρισδιάστατο αποτέλεσμα στο σημείο αυτό. Ειδικότερα, το άκρο των εν λόγω γραμμών είναι πιο σκούρο απ’ ό,τι το μεσαίο τμήμα τους. Αληθεύει, βεβαίως, όπως υποστηρίζει και η προσφεύγουσα, ότι είχε ζητηθεί η καταχώριση του διεθνούς σήματος ως δισδιάστατου εικονιστικού σήματος, και ότι η αίτηση καταχωρίσεως δεν περιλαμβάνει καμία περιγραφή από την οποία να συνάγεται ότι το σήμα περιέχει στοιχεία ανάγλυφα ή κοίλα. Εντούτοις, το τμήμα προσφυγών μπορούσε νομίμως να βασιστεί στα χαρακτηριστικά του επίμαχου σημείου, ιδίως στη σκίαση που δημιουργούν οι κυματοειδείς γραμμές, προκειμένου να διαπιστώσει ότι το σημείο αυτό μπορούσε επίσης να αποτυπωθεί ανάγλυφα.

73

Επιπροσθέτως, επισημαίνεται ότι, κατά τη νομολογία, τίποτα δεν αντιτίθεται στη δυνατότητα του τμήματος προσφυγών να λαμβάνει υπόψη, στο πλαίσιο αιτήσεως καταχωρίσεως σημείου το οποίο έχει προσδιοριστεί ως εικονιστικό σήμα, πιθανή χρήση αυτού ως τρισδιάστατου σχήματος [βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 10ης Σεπτεμβρίου 2015, ΕΕ κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση λευκών τελειών σε φόντο με χρώμα ελεφαντοστού), T-144/14, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2015:615, σκέψη 40].

74

Όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας κατά το οποίο η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντιφατική, διότι δεν είναι δυνατόν το ίδιο σήμα να είναι ταυτοχρόνως δισδιάστατο σχέδιο επιφανείας και τρισδιάστατη επικάλυψη, επιβάλλονται οι ακόλουθες επισημάνσεις.

75

Τίποτα δεν αντιτίθεται στο να λαμβάνεται υπόψη, αφενός, η δισδιάστατη χρήση και, αφετέρου, η τρισδιάστατη χρήση ενός σημείου. Λόγου χάρη, στην απόφαση της 10ης Σεπτεμβρίου 2015, Απεικόνιση λευκών τελειών σε φόντο με χρώμα ελεφαντοστού (T-144/14, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2015:615, σκέψεις 40 και 43), το Γενικό Δικαστήριο έλαβε υπόψη αφενός, τη δυνατή χρήση εικονιστικού σημείου το οποίο αναπαριστά λευκές τελείες σε φόντο με χρώμα ελεφαντοστού σε έντυπα και ιστοσελίδες (ήτοι δισδιάστατη χρήση) και, αφετέρου, χρήση υπό τη μορφή μικρών σφαιρικών εξογκωμάτων τα οποία χρησιμεύουν στο να καταστήσουν λιγότερο ολισθηρή την επιφάνεια προϊόντος (ήτοι τρισδιάστατη χρήση). Επομένως, αντιθέτως προς όσα διατείνεται η προσφεύγουσα, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι αντιφατική από αυτήν την άποψη.

76

Πρέπει, εξάλλου, να σημειωθεί ότι η προσφεύγουσα επισήμανε, στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας και στα υπομνήματα που υπέβαλε στο Γενικό Δικαστήριο, ότι χρησιμοποιούσε το επίμαχο σημείο για περισσότερο από 40 έτη. Ερωτηθείσα σχετικώς με τη χρήση αυτή στην επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα παραδέχθηκε ότι αυτή η χρήση συνίστατο σε αποτύπωση του επίμαχου σημείου στις εξωτερικές σόλες υποδημάτων και ότι το σχέδιο εκτεινόταν στο σύνολο της σόλας. Τέτοια χρήση αντιστοιχεί σε χρήση του επίμαχου σημείου ως ανάγλυφου σχεδίου επιφανείας.

77

Αληθεύει, βεβαίως, όπως υπογράμμισε και η προσφεύγουσα ότι, οσάκις πρόκειται για εξέταση του εγγενούς διακριτικού χαρακτήρα σημείου, η σχετική εκτίμηση πρέπει να βασίζεται στα χαρακτηριστικά του επίμαχου σημείου, χωρίς καμία αναφορά στη συγκεκριμένη χρήση που του έχει γίνει.

78

Εντούτοις, επισημαίνεται ότι η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας δεν παρουσιάζει συνοχή, καθόσον με αυτήν προβάλλεται, αφενός, ότι το διεθνές σήμα συνιστά «σύνηθες» δισδιάστατο εικονιστικό σήμα και όχι σχέδιο επιφανείας και, αφετέρου, ότι η χρήση του στις εξωτερικές σόλες των υποδημάτων, ήτοι ως ανάγλυφου σχεδίου επιφανείας, συνιστά χρήση του σήματος.

79

Επιπροσθέτως, πρέπει να επισημανθεί ότι το μόνο παράδειγμα χρήσεως του επίμαχου σημείου το οποίο παρατέθηκε από την προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας συνίσταται στη φωτογραφία ενός πίνακα επικαλυμμένου με το επίμαχο σχέδιο και ο οποίος χρησιμεύει ως φόντο ραφιών υποδημάτων, παρατίθεται δε στο σημείο 6 της προσβαλλομένης αποφάσεως. Τέτοια χρήση αντιστοιχεί σε χρήση του επίμαχου σημείου υπό δισδιάστατη μορφή. Πρέπει να επισημανθεί ότι, στο πλαίσιο της χρήσεώς του ως φόντου ραφιών υποδημάτων, το επίμαχο σημείο δεν χρησιμοποιήθηκε σε τετράγωνο σχήμα, αλλά προεκτάθηκε προς όλες τις πλευρές ώστε να καλύψει το σύνολο του φόντου των εν λόγω ραφιών. Επομένως, επρόκειτο για χρήση του ως δισδιάστατου σχεδίου επιφανείας.

80

Προβάλλοντας ότι τόσο η χρήση του ως φόντου ραφιών με υποδήματα, όσο και η χρήση του στις εξωτερικές σόλες υποδημάτων συνιστά χρήση του διεθνούς σήματος, η προσφεύγουσα παραδέχεται, εμμέσως πλην σαφώς, ότι το επίμαχο σημείο μπορεί να χρησιμοποιείται τόσο υπό δισδιάστατη, όσο και υπό τρισδιάστατη μορφή.

81

Όσον αφορά το προβληθέν κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση επιχείρημα της προσφεύγουσας, κατά το οποίο αυτή σκοπεύει να χρησιμοποιήσει στο μέλλον το διεθνές σήμα υπό τη μορφή τετραγωνιδίου το οποίο θα αποτυπώνεται σε σημεία των προϊόντων της όπου το ενδιαφερόμενο κοινό αναμένει να βρει σήματα, επιβάλλονται οι κατωτέρω διαπιστώσεις. Όπως υπογράμμισε και η ίδια η προσφεύγουσα, το EUIPO οφείλει, κατά την εξέταση του διακριτικού χαρακτήρα σημείου, να αναφέρεται στην απεικόνιση του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση η οποία επισυνάπτεται στην αίτηση καταχωρίσεως και, αναλόγως της περιπτώσεως, στην περιγραφή η οποία περιλαμβάνεται στην εν λόγω αίτηση (βλ. σκέψη 38 ανωτέρω). Οι εμπορικές προθέσεις του αιτούντος την καταχώριση σήματος, οι οποίες δύνανται να μεταβάλλονται κατά την πάροδο του χρόνου και αναλόγως της βουλήσεώς του, στερούνται, καθεαυτές, σημασίας.

82

Επιπροσθέτως, πρέπει να επισημανθεί ότι, οσάκις ο αιτών την καταχώριση σήματος αναπαριστώντος σχέδιο συνιστάμενο σε επαναλαμβανόμενη ακολουθία στοιχείων σκοπεύει να προβεί σε ιδιαίτερη χρήση αυτού του σημείου και θεωρεί ότι το επίμαχο σημείο διαθέτει εγγενή διακριτικό χαρακτήρα όταν χρησιμοποιείται κατ’ αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο (λόγου χάρη, αποτυπωμένο υπό τη μορφή τετραγωνιδίου σε ορισμένο σημείο των επίμαχων προϊόντων), του είναι δυνατόν να ζητήσει, λόγου χάρη, την καταχώριση σήματος θέσεως, ώστε να εξασφαλίσει ότι το EUIPO θα λάβει υπόψη, κατά την εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα, τη χρήση του σχεδίου στη σκοπούμενη ιδιαίτερη μορφή. Όπως όμως υπογράμμισε και το EUIPO κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, δεν μπορεί να βασίσει την απόφασή του σχετικά με την καταχώριση σήματος, ή σχετικά με την προστασία διεθνούς σήματος εντός της Ένωσης, σε απλές υποσχέσεις του αιτούντος την καταχώριση ότι θα χρησιμοποιήσει το σήμα κατά ορισμένο τρόπο.

83

Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι είναι μάλλον απίθανο τα υποδήματα να εμφανίζουν σχέδιο επιφανείας, είτε για εξωραϊστικούς λόγους, είτε για τεχνικούς. Επομένως, ορθώς το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων στα «υποδήματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα ανατομικά υποδήματα και τα υποδήματα εργασίας, τα υποδήματα για δραστηριότητες αναψυχής, για την υγεία των ποδιών και για την άθληση, στα οποία συμπεριλαμβάνονται σανδάλια, σανδάλια για την τόνωση του κατωτέρου μυϊκού συστήματος, σαγιονάρες, παντόφλες, τσόκαρα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και εκείνα με ενσωματωμένους ειδικούς πάτους, ιδίως πάτους μεγάλου πάχους, ανατομικούς και προσαρμοζόμενους, συσκευές υποστηρίξεως του ποδιού καθώς και ένθετα προστασίας του πέλματος και ένθετα υποδημάτων, ένθετα προστασίας», τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 25.

84

Εν συνεχεία, όσον αφορά τα «τμήματα και εξαρτήματα των προαναφερθέντων ειδών, ήτοι ψίδια υποδημάτων, ένθετα για τακούνια, εξωτερικές σόλες, εσωτερικές σόλες, τμήματα προστατευτικών βάσεων υποδημάτων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται πάτοι μεγάλου πάχους, συσκευές υποστηρίξεως του ποδιού», τα οποία συμπεριλαμβάνονται στην κλάση 25, πρέπει να γίνουν οι ακόλουθες επισημάνσεις.

85

Δεν είναι απίθανο τα τμήματα και τα εξαρτήματα των υποδημάτων να εμφανίζουν σχέδιο επιφανείας. Όσον αφορά τις «εξωτερικές σόλες», σχέδιο επιφανείας ανάγλυφα αποτυπούμενο μπορεί να χρησιμεύσει για τη βελτίωση της προσφύσεως μεταξύ υποδήματος και εδάφους. Όσον αφορά τα «ένθετα για τακούνια», ισχύει το ίδιο σκεπτικό. Εν συνεχεία, όσον αφορά τα «ψίδια υποδημάτων», μπορεί να αποτυπωθεί σχέδιο για διακοσμητικούς λόγους.

86

Όσον αφορά τα προϊόντα «εσωτερικές σόλες, τμήματα προστατευτικών βάσεων υποδημάτων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται πάτοι μεγάλου πάχους, συσκευές υποστηρίξεως του ποδιού», μπορούν να εμφανίζουν σχέδιο επιφανείας στο άνω τμήμα τους, για διακοσμητικούς λόγους. Είναι, βεβαίως, γεγονός ότι οι εσωτερικές σόλες δεν είναι ορατές όταν ένα υπόδημα είναι φορεμένο. Εντούτοις, πρόκειται για τμήματα τα οποία είναι ορατά στον χρήση των υποδημάτων όταν τα φορά ή όταν τα βγάζει. Εξάλλου, η προσφεύγουσα παραδέχθηκε, στο υπόμνημά της απαντήσεως, ότι οι εσωτερικές σόλες των υποδημάτων μπορούν να εμφανίζουν σχέδια όπως λουλούδια ή αποτυπώματα δέρματος ζώου. Επομένως, το γεγονός ότι η εσωτερική σόλα των υποδημάτων δεν είναι ορατή οσάκις ένα υπόδημα είναι φορεμένο δεν εμποδίζει την αποτύπωση διακοσμητικών σχεδίων σε αυτή. Τέτοια χρήση δεν είναι απίθανη.

87

Επίσης, οι εσωτερικές σόλες μπορούν να φέρουν ανάγλυφο σχέδιο επιφανείας στο κάτω τμήμα τους για τεχνικούς λόγους, ήτοι προκειμένου να εμποδίζουν τη σόλα να γλιστράει εντός του υποδήματος. Ούτε τέτοια χρήση είναι απίθανη.

88

Η συλλογιστική των σκέψεων 86 και 87 ανωτέρω ισχύει και για τα προϊόντα «ένθετα προστασίας του πέλματος και ένθετα υποδημάτων, ιδίως πάτοι μεγάλου πάχους, ανατομικοί και προσαρμοζόμενοι, ιδίως από φυσικό φελλό, θερμικό φελλό, πλαστικό, λάτεξ ή κυψελώδεις πλαστικές ύλες» και «εσωτερικές σόλες», τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 25.

89

Η συλλογιστική των σκέψεων 70, 83 και 85 έως 87 ανωτέρω ισχύει και για τα «είδη υποδήσεως, στα οποία συμπεριλαμβάνονται υποδήματα και σανδάλια, μπότες, καθώς και τμήματα και εξαρτήματα όλων των προαναφερθέντων προϊόντων τα οποία περιλαμβάνονται στην οικεία κλάση», τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 25.

90

Επομένως, ορθώς το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων στα ακόλουθα προϊόντα, τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 25: «τμήματα και εξαρτήματα των προαναφερθέντων ειδών, ήτοι ψίδια υποδημάτων, ένθετα για τακούνια, εξωτερικές σόλες, εσωτερικές σόλες, τμήματα προστατευτικών βάσεων υποδημάτων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται πάτοι, συσκευές υποστηρίξεως του ποδιού», «ένθετα προστασίας του πέλματος και ένθετα υποδημάτων, ιδίως πάτοι μεγάλου πάχους, ανατομικοί και προσαρμοζόμενοι, ιδίως από φυσικό φελλό, θερμικό φελλό, πλαστικό, λάτεξ ή κυψελώδεις πλαστικές ύλες», «εσωτερικές σόλες» και «είδη υποδήσεως, στα οποία συμπεριλαμβάνονται υποδήματα και σανδάλια, μπότες, καθώς και τμήματα και εξαρτήματα όλων των προαναφερθέντων προϊόντων τα οποία περιλαμβάνονται στην οικεία κλάση, ζώνες, σάλια και μαντίλια για το κεφάλι».

91

Η συλλογιστική σχετικά με τα υποδήματα και τα τμήματα, καθώς τα ένθετα, των σκέψεων 70, 83 και 85 έως 87 ανωτέρω, ισχύει επίσης για τα είδη υποδήσεως τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 10. Ειδικότερα, τα ορθοπεδικά υποδήματα, τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 10, μπορούν, όπως και τα υποδήματα τα οποία κλάση 25, να εμφανίζουν σχέδιο επιφανείας για διακοσμητικούς λόγους στα ψίδια ή στην εξωτερική σόλα για τεχνικούς λόγους. Όσον αφορά τα τμήματα και τα ένθετα των ορθοπεδικών υποδημάτων, ισχύει η συλλογιστική των σκέψεων 84 έως 87 ανωτέρω.

92

Επομένως, ορθώς το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων για τα ακόλουθα προϊόντα, τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 10: «ορθοπεδικά υποδήματα, συμπεριλαμβανομένων των ορθοπεδικών υποδημάτων αποκαταστάσεως, φυσιοθεραπείας των ποδιών, για θεραπευτική χρήση και εκείνων που έχουν σχεδιασθεί για άλλες ιατρικές εφαρμογές, καθώς και τα τμήματα αυτών, συμπεριλαμβανομένων των ορθοπεδικών υποδημάτων, και δη των ορθοπεδικών υποδημάτων με ενσωματωμένους ειδικούς πάτους ή με ορθοπεδικές συσκευές υποστηρίξεως του ποδιού, καθώς και ορθοπεδικά ένθετα για το πέλμα και ένθετα υποδημάτων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι ορθοπεδικές συσκευές για την υποστήριξη του ποδιού και ορθοπεδικά ένθετα για υποδήματα καθώς και τα τμήματα αυτών, συμπεριλαμβανομένων των άκαμπτων θερμοπλαστικών ενθέτων», «τμήματα υποδημάτων και ένθετα υποδημάτων για την προσαρμογή ορθοπεδικών υποδημάτων, ιδίως ένθετα, πλατφόρμες, μαξιλαράκια, εσωτερικές σόλες, υλικό πληρώσεως από αφρό, μαξιλαράκια αφρού και χυτές σόλες υποδημάτων, συμπεριλαμβανομένων τόσο εσωτερικών ενθέτων εξ ολοκλήρου από πλαστικό και ορθοπεδικών πάτων από φυσικό φελλό, θερμικό φελλό, πλαστικό, λάτεξ ή κυψελώδεις πλαστικές ύλες, συμπεριλαμβανομένων ως ελαστικών τμημάτων από φελλό και λάτεξ ή από πλαστικό και φελλό», «ορθοπεδικά ένθετα για το πέλμα και ένθετα υποδημάτων», τις «ορθοπεδικές συσκευές για την υποστήριξη του ποδιού και του υποδήματος», «ορθοπεδικά είδη υποδήσεως, ιδίως ορθοπεδικές κάλτσες και σανδάλια» και τις «ορθοπεδικές εσωτερικές σόλες, ορθοπεδικά ένθετα, συμπεριλαμβανομένων των ενθέτων από πλαστικό, λάτεξ ή κυψελώδεις πλαστικές ύλες, συμπεριλαμβανομένων ως ελαστικών τμημάτων από φελλό και λάτεξ ή από πλαστικό και φελλό».

93

Εν συνεχεία, πρέπει να εξετασθεί εάν ορθώς το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων ως προς τα λοιπά προϊόντα τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 10 και τα οποία καλύπτονται από το διεθνές σήμα.

94

Όσον αφορά τα προϊόντα «χειρουργικές, ιατρικές, οδοντιατρικές και κτηνιατρικές συσκευές και όργανα», το τμήμα προσφυγών ορθώς επισήμανε ότι αυτά μπορούν να εμφανίζουν ανάγλυφο σχέδιο επιφανείας αποτυπωμένο σε κάποια λαβή, επομένως σε τμήμα της επιφανείας τους, για τεχνικούς λόγους, ήτοι ώστε να καταστεί δυνατή πιο ασφαλής και ακριβής πρόσφυση. Διαπιστώνεται ότι τέτοια χρήση δεν είναι απίθανη.

95

Τα «ορθοπεδικά είδη», τα οποία εμπίπτουν στην κλάση 10, συνιστούν ευρύτατη κατηγορία προϊόντων. Ορισμένα εξ αυτών, δεν είναι απίθανο να εμφανίζουν ανάγλυφο σχέδιο επιφανείας για τεχνικούς λόγους, ήτοι για να βελτιωθεί η πρόσφυση.

96

Επομένως, ορθώς το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων στα προϊόντα «χειρουργικές, ιατρικές, οδοντιατρικές και κτηνιατρικές συσκευές και όργανα», τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 10.

97

Αντιθέτως, όσον αφορά τα «τεχνητά μέλη, μάτια και δόντια», τα οποία εμπίπτουν στην κλάση 10, διαπιστώνεται ότι είναι απίθανο να εμφανίζουν σχέδιο επιφανείας. Πράγματι, τα προϊόντα αυτά είναι συνήθως σχεδιασμένα ώστε να έχουν όσο το δυνατόν φυσικότερη εμφάνιση και η αποτύπωση σε αυτά σχεδίου επιφανείας θα ήταν αντιπαραγωγική.

98

Στην προσβαλλόμενη απόφαση, το τμήμα προσφυγών βασίστηκε στο γεγονός ότι η πώληση των προϊόντων αυτών ευνοείται όταν πωλούνται σε συσκευασία η οποία εμφανίζει ανάγλυφο σχέδιο επιφανείας ώστε να καθίσταται δυνατή μια πιο ασφαλής και ακριβής πρόσφυση.

99

Τίθεται το ζήτημα εάν η ενδεχόμενη χρήση σχεδίου επιφανείας στη συσκευασία των προϊόντων «τεχνητά μέλη, μάτια και δόντια» επαρκεί προκειμένου να τύχει εφαρμογής η νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων. Πρέπει καταρχάς να επισημανθεί ότι πρόκειται για προϊόντα τα οποία κατασκευάζονται κατά περίπτωση και τα οποία, κατά συνέπεια, πρέπει να παραγγελθούν. Κατά κανόνα παραγγέλλονται από τους επαγγελματίες της υγείας. Εξάλλου, το τμήμα προσφυγών επισήμανε, στο σημείο 19 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι τα προϊόντα αυτά απευθύνονταν στους επαγγελματίες της υγείας.

100

Επιπροσθέτως, πρέπει να επισημανθεί ότι είναι, βεβαίως, πιθανόν τα προϊόντα αυτά να παραδίδονται συσκευασμένα προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο προκλήσεως ζημίας κατά τη μεταφορά και προκειμένου αυτά να προστατευθούν μέχρι την τοποθέτησή τους. Εντούτοις, διαπιστώνεται ότι πρόκειται για προϊόντα τα οποία τοποθετούνται το συντομότερο δυνατόν μετά την παράδοσή τους. Δεδομένου ότι κατασκευάζονται κατά παραγγελία, δεν προορίζονται για αποθήκευση.

101

Όσον αφορά την απόφανση του τμήματος προσφυγών στο σημείο 34 της προσβαλλομένης αποφάσεως, κατά την οποία η «πώληση»«τεχνητών μελών, ματιών και δοντιών» ευνοείται όταν αυτά τοποθετούνται σε συσκευασία η οποία φέρει ανάγλυφο σχέδιο επιφανείας, επισημαίνεται ότι τα εν λόγω προϊόντα, τα οποία αναπόφευκτα κατασκευάζονται κατά παραγγελία, «παραδίδονται» σε συσκευασία και δεν «πωλούνται» σε συσκευασία.

102

Κρίνεται ότι η δυνητική χρήση σχεδίου επιφανείας στη συσκευασία των προϊόντων αυτών δεν επαρκεί για να συναχθεί το συμπέρασμα ότι το εν λόγω σχέδιο επιφανείας συγχέεται με την εμφάνισή τους, διότι η συσκευασία πρέπει να θεωρηθεί ως απλή συσκευασία μεταφοράς.

103

Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, το EUIPO υποστήριξε ότι ο χρήστης πρέπει να αποθηκεύει αυτά τα προϊόντα όταν δεν χρησιμοποιούνται και ότι θα μπορούσε να το κάνει στην αρχική τους συσκευασία. Ως εκ τούτου, το EUIPO δήλωσε, κατ’ ουσίαν ότι δεν πρόκειται για απλή συσκευασία μεταφοράς, αλλά για συσκευασία που ο επαγγελματίας της υγείας ο οποίος τοποθετεί τα μέλη, τα μάτια και τα δόντια δίνει στον χρήστη και την οποία ο τελευταίος φυλάει.

104

Εντούτοις, όσον αφορά τα τεχνητά μάτια, επισημαίνεται ότι χρησιμοποιούνται επί μονίμου βάσεως μετά την τοποθέτησή τους.

105

Όσον αφορά τις τεχνητές οδοντοστοιχίες, επισημαίνεται ότι, όταν αυτές δεν είναι μόνιμες αλλά μπορούν να αφαιρεθούν, συντηρούνται κατά κανόνα μέσα σε ένα ποτήρι νερό ή εντός ειδικού δοχείου το οποίο γεμίζει με νερό. Δεν είναι πρακτικό να συντηρούνται εντός της αρχικής συσκευασίας τους, διότι τέτοια συσκευασία δεν μπορεί κατά κανόνα να γεμίσει με νερό.

106

Όσον αφορά τα τεχνητά μέλη, το EUIPO δεν ανέπτυξε κανένα επιχείρημα βάσει του οποίου να μπορεί να συναχθεί ότι ο χρήστης λαμβάνει την αρχική συσκευασία από τον επαγγελματία της υγείας ο οποίος τοποθετεί τα μέλη και ότι τα φυλάει στην αρχική τους συσκευασία όταν δεν χρησιμοποιούνται.

107

Το σχετικό επιχείρημα του EUIPO κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση δεν μπορεί, επομένως, να ευδοκιμήσει.

108

Επομένως, για τα προϊόντα «τεχνητά μέλη, μάτια και δόντια», εσφαλμένως το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων. Πράγματι, για τα προϊόντα αυτά, η εμφάνιση της συσκευασίας δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συγχέεται με την εμφάνιση των προϊόντων, με αποτέλεσμα η δυνατότητα χρήσεως σχεδίου επιφανείας στη συσκευασία να μην δύναται να εκληφθεί ως επαρκές στοιχείο για την εφαρμογή της προαναφερθείσας νομολογίας.

109

Εν συνεχεία, όσον αφορά τα προϊόντα «υλικό ραμμάτων, υλικό χειρουργικών ραμμάτων», επισημαίνεται ότι είναι απίθανο τα εν λόγω προϊόντα να εμφανίζουν καθεαυτά σχέδιο επιφανείας, και ότι το τμήμα προσφυγών δεν βάσισε το σκεπτικό του στη δυνατότητα χρήσεως σχεδίου επιφανείας στα προϊόντα καθεαυτά.

110

Το τμήμα προσφυγών έκρινε, στο σημείο 34 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι τα εν λόγω προϊόντα ήταν ιατρικά προϊόντα τα οποία έπρεπε να χρησιμοποιούνται με ιδιαίτερη προσοχή και ότι η πώλησή τους θα ευνοείτο εάν τοποθετούνταν σε συσκευασία φέρουσα σχέδιο επιφανείας ώστε να επιτευχθεί μια πιο ασφαλής και ακριβής πρόσφυση.

111

Εντούτοις, το σκεπτικό αυτό δεν ευσταθεί. Συγκεκριμένα, το υλικό ραμμάτων δεν είναι εύθραυστο, με αποτέλεσμα να μην παρέχει πλεονέκτημα στις πωλήσεις του η τοποθέτησή του σε συσκευασία με ανάγλυφο σχέδιο επιφανείας ώστε να επιτευχθεί μια πιο ασφαλής πρόσφυση. Λαμβανομένης υπόψη της φύσεως των εν λόγω ιατρικών προϊόντων, φαίνεται, εξάλλου, απίθανο η συσκευασία τους να εμφανίζει σχέδιο επιφανείας για διακοσμητικούς λόγους, και, επιπλέον, το τμήμα προσφυγών δεν βάσισε το σκεπτικό του σε ενδεχόμενη χρήση σχεδίου επιφανείας για διακοσμητικούς λόγους στη συσκευασία του υλικού ραμμάτων.

112

Επομένως, είναι απίθανο τα προϊόντα «υλικό ραμμάτων, υλικό χειρουργικών ραμμάτων» να εμφανίζουν σχέδιο επιφανείας είτε στα προϊόντα καθεαυτά, είτε στη συσκευασία τους. Για τον λόγο αυτόν, εσφαλμένα το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων στα προϊόντα «υλικό ραμμάτων, υλικό χειρουργικών ραμμάτων».

113

Εν συνεχεία, όσον αφορά τα προϊόντα «ενδύματα, είδη πιλοποιίας», «ζώνες», «σάλια» και «μαντίλια για το κεφάλι», τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 25, διαπιστώνεται ότι πρόκειται για είδη μόδας. Τα εν λόγω προϊόντα παρουσιάζουν συχνά σχέδια επιφανείας για διακοσμητικούς λόγους. Το επιχείρημα της προσφεύγουσας κατά το οποίο κανένα σχέδιο δεν επιτίθεται, κατά κανόνα, στις ζώνες, παρά μόνο στον βρόχο, δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Είναι παγκοίνως γνωστό ότι οι ζώνες φέρουν συχνά σχέδια επιφανείας για διακοσμητικούς λόγους. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι απίθανο να φέρουν σχέδιο επιφανείας.

114

Επομένως, ορθώς το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων στα ακόλουθα προϊόντα, τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 25: «ενδύματα, είδη πιλοποιίας», «ζώνες», «σάλια» και «μαντίλια για το κεφάλι».

115

Εν συνεχεία, όσον αφορά τα περιλαμβανόμενα στην κλάση 18 προϊόντα τα οποία αφορά το διεθνές σήμα, πρέπει να γίνουν οι ακόλουθες επισημάνσεις.

116

Όσον αφορά τα προϊόντα «κιβώτια και τσάντες ταξιδίου» και «πορτοφόλια για κέρματα, τσάντες, τσάντες χειρός, θήκες μεταφοράς εγγράφων, τσαντάκια που προσαρμόζονται στη ζώνη, ιματιοθήκες ταξιδίου, θήκες με τη μορφή πορτοφολιών για κλειδιά, βαλιτσάκια για είδη καλλωπισμού, τσαντάκια για είδη προσωπικής περιποίησης, βαλιτσάκια για είδη καλλωπισμού, καλούμενα “vanity cases”, ταξιδιωτικοί σάκοι, σακίδια πλάτης», επισημαίνεται ότι πρόκειται για ήδη τα οποία δύνανται να επιτελέσουν, πέραν της πρωταρχικής τους λειτουργίας, και μια λειτουργία αισθητικής φύσεως καθόσον συμβάλλουν στη διαμόρφωση της εξωτερικής εικόνας του οικείου καταναλωτή [βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 6ης Νοεμβρίου 2014, Vans κατά ΓΕΕΑ (Αναπαράσταση κυματοειδούς γραμμής), T‑53/13, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:932, σκέψη 54].

117

Όπως έχει ήδη κρίνει το Γενικό Δικαστήριο, τα διάφορα είδη αποσκευών και τα δερμάτινα είδη, τα οποία εμπίπτουν στην κλάση 18, δύναται να θεωρηθεί ότι υπάγονται στον τομέα της μόδας υπό την ευρεία έννοια του όρου (βλ. απόφαση της 6ης Νοεμβρίου 2014, Αναπαράσταση κυματοειδούς γραμμής, T-53/13, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:932, σκέψη 55 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

118

Τα προϊόντα «ομπρέλες, αλεξήλια και ράβδοι περιπάτου» δύναται επίσης να θεωρηθεί ότι εμπίπτουν στον τομέα της μόδας υπό την ευρεία έννοια του όρου, καθόσον μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον καταναλωτή για να διαμορφώσουν ορισμένη εξωτερική εικόνα (βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 6ης Νοεμβρίου 2014, Αναπαράσταση κυματοειδούς γραμμής, T-53/13, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:932, σκέψη 61 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

119

Το διεθνές σήμα αφορά επίσης τα προϊόντα «δέρμα και απομιμήσεις δέρματος, είδη από αυτά τα υλικά μη περιλαμβανόμενα σε άλλες κλάσεις», τα οποία εμπίπτουν στην κλάση 18. Όσον αφορά τα τελευταία ως άνω προϊόντα, ήτοι τα δερμάτινα προϊόντα και τις απομιμήσεις δέρματος που περιλαμβάνονται στην κλάση 18, διαπιστώνεται ότι επίσης είναι, κατά κανόνα, είδη μόδας.

120

Επιπροσθέτως, επισημαίνεται ότι τόσο τα είδη μόδας υπό την ευρεία έννοια του όρου όσο και τα προϊόντα «μαστίγια, ζώνες ασφαλείας για ανάρτηση και είδη σελοποιίας» δύνανται να φέρουν διάκοσμο διάφορων μορφών (βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 6ης Νοεμβρίου 2014, Αναπαράσταση κυματοειδούς γραμμής, T-53/13, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:932, σκέψη 62).

121

Επομένως, δεν είναι απίθανο τα προϊόντα αυτά να φέρουν σχέδια επιφανείας για διακοσμητικούς λόγους.

122

Επιπροσθέτως, ορθώς επισήμανε το τμήμα προσφυγών ότι τα προϊόντα τα οποία αναφέρονται στις σκέψεις 116 και 118 έως 120 ανωτέρω είναι συνήθως σχεδιασμένα για να φέρονται από τον καταναλωτή δια της χρήσεως λαβής ή άλλου τμήματος του προϊόντος. Επομένως, δεν είναι απίθανο τα προϊόντα αυτά να φέρουν ανάγλυφο σχέδιο επιφανείας στα αντίστοιχα τμήματα ώστε να βελτιωθεί η πρόσφυσή τους.

123

Όσον αφορά τα προϊόντα «δέρμα και απομιμήσεις δέρματος», διαπιστώνεται επίσης ότι δύνανται να φέρουν σχέδια επιφανείας για διακοσμητικούς λόγους. Όπως επισήμανε και το EUIPO κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, χωρίς η προσφεύγουσα να φέρει αντίρρηση επ’ αυτού, τα προϊόντα «δέρμα και απομιμήσεις δέρματος» περιλαμβάνουν κατεργασμένα προϊόντα. Επομένως, δεν είναι απίθανο τα προϊόντα αυτά να φέρουν σχέδια επιφανείας για διακοσμητικούς λόγους.

124

Αντιθέτως, οι όροι «δέρματα ζώων, γουνόδερμα» (στην αγγλική απόδοση, «animal skins, hides» και στη γερμανική «Häute und Felle») προσδιορίζουν προϊόντα σε ακατέργαστη μορφή τα οποία δεν φέρουν σχέδιο επιφανείας, όπως ορθώς επισήμανε η προσφεύγουσα. Όσον αφορά το «γουνόδερμα», πρέπει, περαιτέρω, να επισημανθεί ότι πρόκειται για τριχωτό δέρμα ζώου. Είναι μάλλον αδιανόητη η αποτύπωση σχεδίου επιφανείας σε τριχωτό δέρμα ζώου.

125

Επιπροσθέτως, πρέπει να επισημανθεί ότι, στην περίπτωση που τα προϊόντα «δέρματα ζώων, γουνόδερμα» παραδίδονται συσκευασμένα, πρόκειται κατά κανόνα για απλή συσκευασία μεταφοράς. Η δυνατή χρήση σχεδίου επιφανείας σε τέτοια συσκευασία δεν επάγεται ότι το επίμαχο σημείο συγχέεται με την εμφάνιση των προϊόντων «δέρματα ζώων, γουνόδερμα».

126

Επομένως, για τα προϊόντα «δέρματα ζώων, γουνόδερμα», εσφαλμένως το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των προϊόντων.

127

Αντιθέτως, όσον αφορά τα λοιπά προϊόντα τα οποία εμπίπτουν στην κλάση 18, ορθώς το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε την εν λόγω νομολογία.

128

Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τα ακόλουθα προϊόντα: «τεχνητά μέλη, μάτια και δόντια», «υλικό ραμμάτων, υλικό χειρουργικών ραμμάτων» και «δέρματα ζώων, γουνόδερμα». Πράγματι, όσον αφορά τα εν λόγω προϊόντα, εσφαλμένα το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τη νομολογία σχετικά με τα σημεία τα οποία συγχέονται με την εμφάνιση των επίμαχων προϊόντων, με αποτέλεσμα να βασίσει την κρίση του σε εσφαλμένα κριτήρια.

129

Ως προς τα λοιπά προϊόντα τα οποία αφορά το διεθνές σήμα, πρέπει να εξεταστεί εάν ορθώς το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το επίμαχο σημείο δεν απέκλινε ουσιωδώς από τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στους οικείους τομείς.

130

Όπως επισήμανε και το τμήμα προσφυγών, το επίμαχο σημείο συνίσταται σε οριζόντιες και κάθετες κυματοειδείς γραμμές οι οποίες διασταυρώνονται και οι οποίες έχουν πανομοιότυπο σχήμα.

131

Πρόκειται για απλό σχέδιο, συνιστάμενο στον απλό συνδυασμό κυματοειδών γραμμών, οι οποίες διασταυρώνονται επανειλημμένως. Όπως επισήμανε και το τμήμα προσφυγών, η συνολική εντύπωση που δημιουργεί το σημείο αυτό παραμένει συνήθης και δεν αποτελεί κάτι περισσότερο από το άθροισμα των στοιχείων που απαρτίζουν το σημείο.

132

Το επιχείρημα της προσφεύγουσας κατά το οποίο τα σχήματα στα οποία συνίσταται το σημείο είναι ασυνήθη καθεαυτά, εάν εξετασθούν μεμονωμένα, και κατά το οποίο, όσον αφορά τη συνολική εντύπωση που αυτό δημιουργεί, το σχέδιο είναι πρωτότυπο και ασύνηθες, δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Διαπιστώνεται ότι η προσφεύγουσα περιορίζεται, συναφώς, σε μια γενική τοποθέτηση, χωρίς να προσκομίζει στοιχεία ικανά να αποδείξουν τί θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «πρωτότυπο» και «ασύνηθες» στον απλό συνδυασμό κυματοειδών γραμμών.

133

Επιπροσθέτως, όπως επισήμανε και το τμήμα προσφυγών, η γενική πείρα δείχνει ότι τα σχέδια τα οποία αποτυπώνονται σε επιφάνεια είναι αναρίθμητα. Επίσης ορθώς το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι τα στοιχεία των σχεδίων τα οποία αποτυπώνονται σε επιφάνεια είναι συχνά απλά γεωμετρικά σχήματα όπως τελείες, κύκλοι, ορθογώνια ή γραμμές, οι δε γραμμές μπορεί να είναι ευθείες ή τεθλασμένες ή κυματοειδείς.

134

Το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι η συνολική εντύπωση που δημιουργούσε το εξεταζόμενο σημείο δεν απέκλινε ουσιωδώς, ίσως δε και καθόλου, από τα συνήθως ισχύοντα στους οικείους τομείς και ότι, κατά συνέπεια, το ενδιαφερόμενο κοινό θα αντιλαμβανόταν το επίμαχο σημείο ως απλό σχέδιο επιφανείας και όχι ως ιδιαίτερη ένδειξη εμπορικής προελεύσεως.

135

Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών δεν παραθέτει κανένα αποδεικτικό στοιχείο προς στήριξη της διαπιστώσεώς του ότι το επίμαχο σημείο δεν αποκλίνει ουσιωδώς από άλλα σχέδια επιφανείας που χρησιμοποιούνται στο εμπόριο για τα επίμαχα προϊόντα. Κατ’ αυτήν, το επίμαχο σημείο ή παρόμοια σημεία δεν χρησιμοποιούνται για τα επίμαχα προϊόντα. Υποστηρίζει ότι, αντιθέτως προς όσα έκρινε το τμήμα προσφυγών, δεν μπορεί να συναχθεί ότι το επίμαχο σημείο ή παρόμοιο σημείο χρησιμοποιείται συνήθως, για διακοσμητικούς ή τεχνικούς λόγους, στα επίμαχα προϊόντα.

136

Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι, καθόσον ο προσφεύγων επικαλείται τον διακριτικό χαρακτήρα σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, παρά την ανάλυση του EUIPO, σε αυτόν απόκειται να προσκομίσει συγκεκριμένα και τεκμηριωμένα στοιχεία τα οποία να αποδεικνύουν ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση διαθέτει είτε εγγενή διακριτικό χαρακτήρα, είτε διακριτικό χαρακτήρα λόγω χρήσεως (απόφαση της 25ης Οκτωβρίου 2007, Develey κατά ΓΕΕΑ, C-238/06 P, EU:C:2007:635, σκέψη 50). Τούτο δικαιολογείται εκ του γεγονότος ότι είναι σε καλύτερη θέση να το πράξει, δεδομένου ότι έχει εμπεριστατωμένη γνώση της αγοράς [απόφαση της 29ης Ιουνίου 2015, Grupo Bimbo κατά ΓΕΕΑ (Σχήμα μεξικάνικης τορτίγια), T-618/14, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2015:440, σκέψη 32].

137

Όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας, κατά το οποίο το τμήμα προσφυγών δεν θα έπρεπε να είχε περιοριστεί σε γενικές διαπιστώσεις σχετικά με το σύνολο των προϊόντων ή των υπηρεσιών, αλλά θα έπρεπε να είχε αναφερθεί συγκεκριμένα στα διάφορα επίμαχα προϊόντα, επιβάλλονται οι ακόλουθες επισημάνσεις.

138

Εν προκειμένω, το τμήμα προσφυγών προέβη, στα σημεία 33 έως 36 της προσβαλλομένης αποφάσεως, σε εξέταση του διακριτικού χαρακτήρα του επίμαχου σημείου για τα διάφορα επίμαχα προϊόντα. Επίσης, πρέπει να επισημανθεί, αφενός, ότι ορθώς το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ότι τα σχέδια τα οποία αποτυπώνονται σε επιφάνεια είναι άπειρα και, αφετέρου, ότι η διαπίστωση αυτή δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένο τομέα.

139

Αληθεύει, βεβαίως, όπως υπογραμμίζει και η προσφεύγουσα, ότι το τμήμα προσφυγών δεν παρέθεσε συγκεκριμένα παραδείγματα άλλων σχεδίων επιφανείας τα οποία χρησιμοποιούνται στο εμπόριο για τα οικεία προϊόντα και τα οποία προσομοιάζουν στο επίμαχο σημείο. Εντούτοις, πρέπει να επισημανθεί ότι το τμήμα προσφυγών δεν υποχρεούται να παραθέτει τέτοια παραδείγματα. Ειδικότερα, αφενός, οσάκις το τμήμα προσφυγών βασίζεται σε στοιχεία τα οποία προκύπτουν από την πρακτική πείρα της εμπορίας των επίμαχων προϊόντων και είναι, ενδεχομένως, παγκοίνως γνωστά, δεν υποχρεούται να παραθέσει συγκεκριμένα παραδείγματα (βλ., υπ’ αυτήν την έννοια, απόφαση της 22ας Ιουνίου 2006, Storck κατά ΓΕΕΑ, C-25/05 P, EU:C:2006:422, σκέψη 54). Αφετέρου, καίτοι το γεγονός ότι ένα σήμα ενδέχεται να χρησιμοποιείται ευρέως στο εμπόδιο για την παρουσίαση των οικείων προϊόντων ή υπηρεσιών αποτελεί όντως θεμιτό κριτήριο στο πλαίσιο του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 207/2009, δεν μπορεί να αποτελέσει λυδία λίθο για την εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του ίδιου κανονισμού [βλ. απόφαση της 28ης Σεπτεμβρίου 2010, Rosenruist κατά ΓΕΕΑ (Αναπαράσταση δύο καμπυλών πάνω σε τσέπη), T-388/09, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2010:410, σκέψη 37 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία].

140

Το επιχείρημα της προσφεύγουσας κατά το οποίο η ίδια είναι η μόνη επιχείρηση η οποία χρησιμοποιεί το επίμαχο σημείο δεν δύναται να αποδείξει την ύπαρξη ουσιώδους αποκλίσεως του επίμαχου σημείου από τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στους οικείους τομείς.

141

Εν προκειμένω, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία ικανά να ανατρέψουν τη διαπίστωση του τμήματος προσφυγών κατά την οποία, κατ’ ουσίαν, λαμβανομένου υπόψη του συνήθους χαρακτήρα του επίμαχου σημείου και του απεριόριστου αριθμού παραστάσεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σχέδια επιφανείας, δεν υφίσταται ουσιώδης απόκλιση μεταξύ της συνολικής εντυπώσεως που δημιουργεί το επίμαχο σημείο και των γενικώς και συνήθως ισχυόντων στους οικείους τομείς.

142

Η προσφεύγουσα τονίζει ότι προσκόμισε, στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας, εκατοντάδες φωτογραφίες προϊόντων, στις οποίες δεν διακρίνεται κανένα σχέδιο, είτε πανομοιότυπο, είτε παρόμοιο προς εκείνο του επίμαχου σημείου.

143

Συναφώς, προκύπτει από τον φάκελο του EUIPO ότι η προσφεύγουσα προσκόμισε, στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας, αποτελέσματα ερευνών (φωτογραφίες) οι οποίες διενεργήθηκαν με τη μηχανή αναζητήσεως Google για τις ακόλουθες λέξεις-κλειδιά: «shoes» (υποδήματα) και «shoes logos» (λογότυπα υποδημάτων). Για τα προϊόντα πέραν των υποδημάτων, η προσφεύγουσα δεν παρέθεσε παραδείγματα στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας.

144

Επισημαίνεται ότι, μεταξύ των φωτογραφιών υποδημάτων που προσκομίστηκαν από την προσφεύγουσα, σχεδόν δεν υπάρχουν φωτογραφίες που να απεικονίζουν εξωτερικές σόλες υποδημάτων. Επομένως, οι φωτογραφίες αυτές δεν είναι ικανές να παράσχουν ενδείξεις σχετικά με τα χρησιμοποιούμενα στο εμπόριο σχέδια επιφανείας στις εξωτερικές σόλες των υποδημάτων. Δεδομένου ότι ένα σχέδιο επιφανείας μπορεί, μεταξύ άλλων, να αποτυπωθεί ανάγλυφα στην εξωτερική σόλα υποδήματος προκειμένου να βελτιώσει την πρόσφυσή του (βλ. σκέψη 70 ανωτέρω), οι φωτογραφίες που προσκόμισε η προσφεύγουσα δεν είναι ικανές να αποδείξουν την ύπαρξη ουσιώδους αποκλίσεως μεταξύ του επίμαχου σημείου και των γενικώς και συνήθως ισχυόντων στον τομέα των υποδημάτων.

145

Στο δικόγραφο της προσφυγής, η προσφεύγουσα παρέθεσε επίσης ορισμένες φωτογραφίες εσωτερικών σολών υποδημάτων. Χωρίς το Γενικό Δικαστήριο να υπεισέλθει στο ζήτημα του παραδεκτού των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων, τα οποία για πρώτη φορά προσκομίστηκαν ενώπιόν του, πρέπει να επισημανθεί ότι, εν πάση περιπτώσει, οι φωτογραφίες αυτές δεν είναι ικανές να αποδείξουν ότι υφίσταται ουσιώδης απόκλιση μεταξύ του επίμαχου σημείου και των γενικώς και συνήθως ισχυόντων στον οικείο τομέα. Συγκεκριμένα, στο σύνολο των φωτογραφιών φαίνεται το ανώτερο τμήμα των εσωτερικών σολών. Εντούτοις, το τμήμα προσφυγών ορθώς επισήμανε ότι οι εσωτερικές σόλες μπορούσαν να φέρουν σχέδιο επιφανείας προκειμένου να βελτιωθεί η πρόσφυσή τους, ιδίως μεταξύ της εσωτερικής σόλας κα του υποδήματος. Κατά συνέπεια, φωτογραφίες στις οποίες δεν φαίνεται το κατώτερο μέρος των εσωτερικών σολών δεν είναι ικανές να αποδείξουν την ύπαρξη ουσιώδους αποκλίσεως μεταξύ του επίμαχου σημείου και των γενικών και συνήθως ισχυόντων στον οικείο τομέα.

146

Για τα λοιπά επίμαχα προϊόντα, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε φωτογραφίες προκειμένου να αποδείξει τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στους οικείους τομείς. Αντιθέτως, περιορίζεται σε γενικές τοποθετήσεις κατά τις οποίες τα σχέδια επιφανείας δεν είναι συνήθη όσον αφορά αυτά τα προϊόντα, ή κατά τις οποίες τα σχέδια επιφανείας που υπάρχουν στην αγορά δεν προσομοιάζουν στο επίμαχο σημείο.

147

Η εν λόγω επιχειρηματολογία δεν είναι ικανή να αποδείξει την ύπαρξη ουσιώδους αποκλίσεως μεταξύ του επίμαχου σημείου και των γενικώς και συνήθως ισχυόντων στους οικείους τομείς.

148

Όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας κατά το οποίο, στο πεδίο της κλάσεως 25, λογότυπα και σχέδια λειτουργούν συχνά ως ένδειξη προελεύσεως, επισημαίνεται, καταρχάς, ότι κανένα από τα παραδείγματα που παρατέθηκαν από την προσφεύγουσα στα σημεία 14 και 15 του υπομνήματος απαντήσεως δεν αφορά επαναλαμβανόμενη ακολουθία στοιχείων που να εμφανίζει τα χαρακτηριστικά σχεδίου επιφανείας.

149

Εξάλλου, από τη νομολογία προκύπτει ότι, εάν η εμφάνιση των προϊόντων ενός τομέα, ή η εμφάνιση στοιχείου αυτών των προϊόντων, χρησιμεύει για να προσδιορίσει τον κατασκευαστή τους, τούτο συμβαίνει μόνον διότι η εμφάνιση επαρκούς αριθμού των προϊόντων αυτών ή των στοιχείων των προϊόντων αυτών αποκλίνει ουσιωδώς από τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα. Τούτο ουδόλως επάγεται ότι η εμφάνιση ενός προϊόντος ή στοιχείου προϊόντος του ίδιου τομέα το οποίο, σε ό,τι το αφορά, δεν αποκλίνει ουσιωδώς από τα γενικώς ισχύοντα, είναι ικανό να δηλώσει την προέλευση αυτού του προϊόντος στο ενδιαφερόμενο κοινό (διάταξη της 13ης Σεπτεμβρίου 2011, Wilfer κατά ΓΕΕΑ, C-546/10 P, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2011:574, σκέψη 56).

150

Επιπροσθέτως, το γεγονός ότι ορισμένα σημεία αναγνωρίζονται ως σήμα από τους καταναλωτές δεν επάγεται κατ’ ανάγκην ότι αυτά έχουν εγγενή διακριτικό χαρακτήρα. Πράγματι, είναι δυνατόν ένα σήμα να αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα λόγω της διαχρονικής χρήσεώς του (βλ. απόφαση της 28ης Σεπτεμβρίου 2010, Αναπαράσταση δύο καμπυλών πάνω σε τσέπη, T-388/09, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2010:410, σκέψη 33).

151

Η συλλογιστική των σκέψεων 149 και 150 ανωτέρω ισχύει επίσης όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας κατά το οποίο, όσον αφορά τα υποδήματα, οι καταναλωτές έχουν συνηθίσει ο κατασκευαστής να προσδιορίζει πάντα τα προϊόντα του με το ίδιο σήμα, το οποίο αποτυπώνεται σε ορισμένα σημεία.

152

Τέλος, όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας, το οποίο προβλήθηκε κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, κατά το οποίο αυτή δικαιούται να καταχωρίσει το σήμα εφόσον αυτό διαθέτει διακριτικό χαρακτήρα, διαπιστώνεται ότι το γεγονός αυτό δεν εμποδίζει την αυστηρότητα και την πληρότητα της εξετάσεως της αιτήσεως καταχωρίσεως σήματος ή της εξετάσεως αιτήσεως επεκτάσεως της προστασίας διεθνούς σήματος εντός της Ένωσης, προκειμένου να αποφευχθεί η αντικανονική καταχώριση ή προστασία σημάτων εντός της Ένωσης. Δεν υφίσταται τεκμήριο υπέρ της δυνατότητας καταχωρίσεως σήματος [απόφαση της 11ης Ιουνίου 2009, Baldesberger κατά ΓΕΕΑ (Σχήμα λαβίδας), T-78/08, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2009:199, σκέψη 36].

153

Εν προκειμένω, κρίνεται ότι, λαμβανομένου υπόψη του συνήθους χαρακτήρα του επίμαχου σημείου και του απεριόριστου αριθμού διαφορετικών παραστάσεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σχέδια επιφανείας, το τμήμα προσφυγών ορθώς διαπίστωσε ότι δεν υφίστατο ουσιώδης απόκλιση μεταξύ του επίμαχου σημείου και των γενικώς και συνήθως ισχυόντων στους οικείους τομείς. Επομένως, ορθώς το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ότι το ενδιαφερόμενο κοινό θα αντιλαμβανόταν το σημείο ως απλό σχέδιο επιφανείας, το οποίο αποτυπώνεται για διακοσμητικούς ή τεχνικούς λόγους, και όχι ως ένδειξη συγκεκριμένης εμπορικής προελεύσεως.

154

Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τα ακόλουθα προϊόντα: «τεχνητά μέλη, μάτια και δόντια», «υλικό ραμμάτων, υλικό χειρουργικών ραμμάτων (κλάση 10) και «δέρματα ζώων, γουνόδερμα» (κλάση 18) (βλ. σκέψη 128 ανωτέρω).

155

Αντιθέτως, όσον αφορά τα λοιπά προϊόντα τα οποία αφορά το διεθνές σήμα, απορρίπτεται ο μοναδικός λόγος που προβλήθηκε από την προσφεύγουσα και, συνεπώς, η προσφυγή στο σύνολό της.

156

Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, σε περίπτωση μερικής ήττας των διαδίκων, κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του. Εντούτοις, αν τούτο δικαιολογείται από τις περιστάσεις της συγκεκριμένης υποθέσεως, το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει ότι ένας διάδικος, πέραν των δικαστικών εξόδων του, φέρει και μέρος των εξόδων του αντιδίκου.

157

Εν προκειμένω, δεδομένου ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται όσον αφορά περιορισμένο αριθμό προϊόντων, κρίνεται δικαιολογημένο να καταδικαστεί η προσφεύγουσα να καταδικαστεί και στο ήμισυ των εξόδων του EUIPO, πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων. Το EUIPO φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα),

αποφασίζει: