1.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 373/10

—

να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο δ', σε συνδυασμό με το άρθρο 2 της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 25ης Ιουλίου 2012 στην υπόθεση κρατικών ενισχύσεων SA.28.487 (C 16/2009, πρώην N 254/2009), κατά την οποία η χρηματοδοτική εγγύηση της Δημοκρατίας της Αυστρίας προς την Bayerische Landesbank συνιστά κρατική ενίσχυση της Δημοκρατίας της Αυστρίας προς την Bayerische Landesbank υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, η οποία, λαμβανομένων υπόψη όσων εκτίθενται στα παραρτήματα I και III όπως και των όρων που παρατίθενται στο παράρτημα II, είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά, καθώς και

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1)

Πρώτος λόγος: Προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως

Στο πλαίσιο του λόγου αυτού, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η καθής δεν την κάλεσε σε ακρόαση σχετικά με το ζήτημα του χαρακτηρισμού του ληφθέντος από την προσφεύγουσα μέτρου ως κρατικής ενισχύσεως. Ως εκ τούτου δεν της παρασχέθηκε καμία δυνατότητα να παρουσιάσει το πραγματικό νομικό περιεχόμενο της συμφωνίας και να εκφραστεί επί των εκ των υστέρων μεταβολών των πραγματικών δεδομένων.

2)

Δεύτερος λόγος: Μη τήρηση της κατ’ άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, υποχρεώσεως αιτιολογήσεως

Η προσφεύγουσα εξηγεί συναφώς ότι, στην απόφασή της η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε γιατί το επίδικο μέτρο πρέπει να χαρακτηριστεί ως κρατική ενίσχυση και γατί η εν λόγω ενίσχυση είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά. Ως εκ τούτου, οι μεν ενδιαφερόμενοι δεν είχαν τη δυνατότητα να λάβουν γνώση των λόγων για τους οποίους εκδόθηκε η επίμαχη νομική πράξη, τα δε δικαιοδοτικά όργανα της Ένωσης δεν μπορούν να ασκήσουν τον έλεγχό τους.

3)

Τρίτος λόγος: Παράβαση των άρθρων 107 και 108 ΣΛΕΕ

Κατά την προσφεύγουσα, ο χαρακτηρισμός του επίδικου μέτρου ως κρατικής ενισχύσεως συμβατής με την εσωτερική αγορά δεν συνάδει με τα άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ. Συναφώς εκθέτει ότι δεν καταβλήθηκε η συνήθως προβλεπόμενη στις συναλλαγές αντιπαροχή για το επίδικο μέτρο, ότι το μέτρο αυτό δεν είχε επιπτώσεις στη χρηματοοικονομική σταθερότητα και στη διατήρηση του πιστωτικού συστήματος στο κράτος μέλος που έλαβε το εν λόγω μέτρο, δηλαδή στην Αυστρία, και ότι η Δημοκρατία της Αυστρίας δεν μπορούσε να ασκεί επαρκή εποπτεία όσον αφορά την υλοποίηση του επιδιωκόμενου σκοπού σε ένα άλλο κράτος μέλος.

4)

Τέταρτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 125 ΣΛΕΕ

Στο πλαίσιο αυτό, η προσφεύγουσα εκθέτει ότι, δυνάμει του άρθρου 125, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, ένα κράτος μέλος δεν ευθύνεται για τις υποχρεώσεις των κεντρικών κυβερνήσεων και των οργανισμών περιφερειακής ή τοπικής αυτοδιοίκησης ενός άλλου κράτους μέλους και ότι τέτοιες υποχρεώσεις δεν μπορούν να προβληθούν έναντί του. Επειδή όμως η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής θα είχε αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα, η προσφεύγουσα στηρίζεται στην παράβαση του 125 ΣΛΕΕ.

5)

Πέμπτος λόγος: Αναρμοδιότητα της καθής

Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή έλαβε εν προκειμένω απόφαση επί περιπτώσεως η οποία ουδόλως της ανατέθηκε με αυτή τη μορφή. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ενήργησε εκτός των ορίων της καθ’ ύλην αρμοδιότητάς της.