Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CN0165

    Υπόθεση C-165/12: Προσφυγή της 3ης Απριλίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    ΕΕ C 157 της 2.6.2012, p. 6–6 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    2.6.2012   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 157/6


    Προσφυγή της 3ης Απριλίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    (Υπόθεση C-165/12)

    2012/C 157/10

    Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

    Διάδικοι

    Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouquet και E. Paasivirta)

    Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    Αιτήματα της προσφεύγουσας

    Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

    Να ακυρώσει την απόφαση 19/2012/ΕΕ (1) του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2011, για την έγκριση, από μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δήλωσης σχετικά με τη χορήγηση αλιευτικών δυνατοτήτων εντός των υδάτων της ΕΕ σε αλιευτικά σκάφη που φέρουν σημαία της Βολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης στα ανοικτά των ακτών της Γαλλικής Γουιάνας, καθόσον βασίζεται στο άρθρο 218, παράγραφος 6, σημείο β', ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 43, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ·

    να διατηρήσει σε ισχύ τα αποτελέσματα της προς ακύρωση αποφάσεως μέχρι να τεθεί σε ισχύ νέα απόφαση η οποία θα εκδοθεί, εντός ευλόγου προθεσμίας, δυνάμει της κατάλληλης νομικής βάσεως και συγκεκριμένα του άρθρου 218, παράγραφος 6, σημείο α', ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 43, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, ή, σε περίπτωση που το Κοινοβούλιο αρνηθεί να δώσει την έγκρισή του, μετά την παρέλευση ευλόγου βραχείας προθεσμίας μετά την έκδοση της αρνητικής αποφάσεως του Κοινοβουλίου, και

    να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

    Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

    Η Επιτροπή ζητεί την ακύρωση, με παράλληλη διατήρηση σε ισχύ των αποτελεσμάτων μέχρι να εκδοθεί νέα πράξη, της αποφάσεως 19/2012/ΕΕ του Συμβουλίου, καθόσον η επιλεγείσα νομική βάση αφίσταται θεμελιωδώς αυτής που πρότεινε η Επιτροπή, δηλαδή του άρθρου 218, παράγραφος 6, σημείο α' (σε συνδυασμό με το άρθρο 43) ΣΛΕΕ, το οποίο προϋποθέτει την έγκριση του Κοινοβουλίου.

    Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, ενεργώντας κατ' αυτόν τον τρόπο, το Συμβούλιο υπέπεσε σε πλάνη, ενώ όφειλε, σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής, να ζητήσει την έγκριση του Κοινοβουλίου πριν εκδώσει την επίμαχη πράξη.

    Προς στήριξη της προσφυγής της, η Επιτροπή προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως: ο πρώτος λόγος ακυρώσεως, ο οποίος περιλαμβάνει τρία σκέλη, αντλείται, αφενός, από παράβαση των άρθρων 218, παράγραφος 6, σημείο α', και 43, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον το Συμβούλιο προέκρινε ως νομική βάση της προσβαλλομένης αποφάσεως τα άρθρα 218, παράγραφος 6, σημείο β', και 43, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, και, αφετέρου, από παράβαση του άρθρου 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, καθόσον το Συμβούλιο αιτιολόγησε αντιφατικώς την εκ μέρους του επιλογή νομικής βάσεως.

    Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως, ο οποίος απορρέει από τον πρώτο, αντλείται επίσης από παράβαση του άρθρου 218, παράγραφος 6, σημείο α', ΣΛΕΕ, καθόσον το Συμβούλιο δεν έλαβε υπόψη τις θεσμικές αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, παραλείποντας να λάβει την έγκρισή του, μολονότι την απαιτούσε η οικεία διάταξη.

    Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση των άρθρων 17 ΣΕΕ και 218, παράγραφος 6, ΣΛΕΕ, καθόσον το Συμβούλιο παραμόρφωσε την πρόταση της Επιτροπής.


    (1)  ΕΕ 2012, L 6, σ. 8.


    Top