This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CN0387
Case C-387/11: Action brought on 19 July 2011 — European Commission v Kingdom of Belgium
Υπόθεση C-387/11: Προσφυγή της 19ης Ιουλίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου
Υπόθεση C-387/11: Προσφυγή της 19ης Ιουλίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου
ΕΕ C 305 της 15.10.2011, p. 4–4
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
- Date of document:
- 19/07/2011
- Date lodged:
- 19/07/2011
- Author:
- Δικαστήριο
- Form:
- Δικαστικές πληροφορίες
- Authentic language:
- γαλλικά
- Link
- Select all documents mentioning this document
- Case affecting:
-
- request to establish failure to fulfil an obligation 12010E049
- request to establish failure to fulfil an obligation 12010E063
- request to establish failure to fulfil an obligation 21994A0103(01) άρθρο 31
- request to establish failure to fulfil an obligation 21994A0103(01) άρθρο 40
- Link
|
15.10.2011 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 305/4 |
Προσφυγή της 19ης Ιουλίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου
(Υπόθεση C-387/11)
2011/C 305/04
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: W. Mölls και C. Soulay)
Καθού: Βασίλειο του Βελγίου
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να διαπιστώσει ότι το Βασίλειο του Βελγίου, διατηρώντας σε ισχύ διαφορετικούς κανόνες όσον αφορά τη φορολογία των εισοδημάτων από κεφάλαια και κινητές αξίες που εισπράττουν βελγικές επενδυτικές εταιρίες και τη φορολογία των εισοδημάτων από κεφάλαια και κινητές αξίες που εισπράττουν αλλοδαπές επενδυτικές εταιρίες, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 49 και 63 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τα άρθρα 31 και 40 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, |
|
— |
να καταδικάσει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με την υπό κρίση προσφυγή, η Επιτροπή επικρίνει τη διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των εγκατεστημένων στην ημεδαπή και των εγκατεστημένων στην αλλοδαπή επενδυτικών εταιριών, όσον αφορά τη φορολογία των εισοδημάτων από κεφάλαια και κινητές αξίες. Σε αντίθεση με τις εγκατεστημένες στην ημεδαπή επενδυτικές εταιρίες, οι εγκατεστημένες στην αλλοδαπή εταιρίες, καθόσον δεν διαθέτουν μόνιμη εγκατάσταση εντός της εθνικής επικράτειας, δεν έχουν στην πράξη τη δυνατότητα ανακτήσεως του ποσού που κατέβαλαν ως φόρο κινητών αξιών επί των εισοδημάτων από κεφάλαια και κινητές αξίες. Η διάκριση αυτή είναι ασύμβατη προς τις διατάξεις της Συνθήκης για την ελευθερία εγκαταστάσεως, διότι έχει ως συνέπεια να καθιστά λιγότερο ελκυστική την ίδρυση επενδυτικών εταιριών εγκατεστημένων στην αλλοδαπή, καθώς και προς τις διατάξεις της Συνθήκης για την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων, διότι η χρηματοδότηση βελγικής εταιρίας μέσω αλλοδαπής επενδυτικής εταιρίας είναι περισσότερο δαπανηρή απ’ ότι η χρηματοδότηση μέσω βελγικής επενδυτικής εταιρίας.
Εξάλλου, η Επιτροπή απορρίπτει τους δικαιολογητικούς λόγους που προβάλλουν οι βελγικές αρχές. Πρώτον, οι εν λόγω αρχές δεν προβάλλουν αντικειμενικά στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι υφίσταται διαφορά μεταξύ της καταστάσεως των εγκατεστημένων στην ημεδαπή επενδυτικών εταιριών και εκείνης των εγκατεστημένων στην αλλοδαπή επενδυτικών εταιριών, η οποία να είναι κρίσιμη από την άποψη του φορολογικού καθεστώτος. Εν συνεχεία, το επίμαχο φορολογικό σύστημα ουδόλως σχετίζεται με την ισόρροπη κατανομή της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των οικείων κρατών. Εν πάση περιπτώσει, ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να επικαλεσθεί διμερή συμφωνία για να απαλλαγεί από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που υπέχει από τη Συνθήκη. Τέλος, όσον αφορά τον προβαλλόμενο κίνδυνο φοροδιαφυγής εκ μέρους των εγκατεστημένων στην αλλοδαπή εταιριών, οι βελγικές αρχές δεν μπορούν να επικαλεστούν εμπόδια που δυσχεραίνουν τους φορολογικούς ελέγχους, τα οποία απορρέουν από τις διατάξεις που θέσπισε το Βέλγιο, για να δικαιολογήσουν τη μη εφαρμογή των ελευθεριών που εγγυάται η Συνθήκη.
