Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008TN0189

Υπόθεση T-189/08: Προσφυγή που ασκήθηκε στις 22 Μαΐου 2008 — Forum 187 κατά Επιτροπής

ΕΕ C 183 της 19.7.2008, p. 26–27 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

19.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 183/26


Προσφυγή που ασκήθηκε στις 22 Μαΐου 2008 — Forum 187 κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-189/08)

(2008/C 183/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Forum 187 ASBL (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: A. Sutton και G. Forwood, barristers)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που δεν προβλέπει εύλογες μεταβατικές περιόδους για τα κέντρα συντονισμού που καλύπτονται από την απόφαση του Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2006·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα·

να διατάξει όποιο άλλο μέτρο κρίνει δίκαιο.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Στην παρούσα υπόθεση, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως 2008/283/ΕΚ (1) της Επιτροπής, της 13ης Νοεμβρίου 2007, η οποία αφορά το καθεστώς ενισχύσεων που έθεσε σε εφαρμογή το Βέλγιο υπέρ των κέντρων συντονισμού που είναι εγκατεστημένα στο Βέλγιο και τροποποιεί την απόφαση 2003/757/ΕΚ μετά τη μερική ακύρωση της αρχικής αυτής αποφάσεως από το Δικαστήριο (2). Στην απόφασή του, το Δικαστήριο έκρινε ότι η απόφαση του 2003 δεν προέβλεπε μεταβατικά μέτρα για τα κέντρα συντονισμού των οποίων η αίτηση ανανεώσεως της άδειάς τους ήταν εκκρεμής όταν κοινοποιήθηκε η απόφαση του 2003 ή είχαν άδεια που έληξε συγχρόνως με την κοινοποίηση της αποφάσεως του 2003 ή λίγο μετά την κοινοποίηση αυτή.

Η προσβαλλόμενη απόφαση προβλέπει μεταβατικές περιόδους για την κατηγορία κέντρων που καλύπτεται από την απόφαση του Δικαστηρίου.

Με τους λόγους ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση:

είναι ασύμβατη με το κοινοτικό δίκαιο για τις υφιστάμενες ενισχύσεις όπως ερμηνεύεται από πάγια νομολογία των κοινοτικών δικαστηρίων·

διαψεύδει τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των κέντρων ότι θα τους χορηγούνταν εύλογη προθεσμία μετά την τελική απόφαση της Επιτροπής να περατώσει τη διαδικασία υφιστάμενης ενισχύσεως (κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα στις 17 Μαρτίου 2008), προκειμένου να αναδιοργανώσουν τις εργασίες τους και τις οικονομικές τους υποθέσεις·

συνιστά παράβαση του άρθρου 254, παράγραφος 3, ΕΚ·

προβλέποντας σε μια υπόθεση υφιστάμενης ενισχύσεως την αναδρομική είσπραξη και καταβολή φόρων, στην ουσία διατάσσει την ανάκτηση της ενισχύσεως ως εάν ήταν παράνομη, πράγμα που δεν συνάδει με την αρχή ότι τα καθεστώτα υφιστάμενων ενισχύσεων μπορούν να μεταβληθούν μόνο για το μέλλον, μετά την τελική απόφαση της Επιτροπής να περατώσει τη διαδικασία υφιστάμενης ενισχύσεως·

διαψεύδει τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των κέντρων συντονισμού, τα οποία στηρίχθηκαν στη διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 26ης Ιουνίου 2003 (3) ως νομική βάση που θα μπορούσαν να επικαλεστούν για να πετύχουν την ανανέωση των αδειών τους·

επιφυλάσσοντας διαφορετική μεταχείριση χωρίς αντικειμενική δικαιολογία για διάφορες ομάδες κέντρων, παραβιάζει τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων.


(1)  ΕΕ 2008, L 90, σ. 7.

(2)  Απόφαση της 22ας Ιουνίου 2006 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-182/03 και C-217/03, Βέλγιο και Forum 187 κατά Επιτροπής (Συλλογή 2006, σ. I-5479).

(3)  Διάταξη στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-182/03 R και C-217/03 R, Βέλγιο και Forum 187 κατά Επιτροπής (Συλλογή 2003, σ. I-6887).


Top