24.1.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 19/14

1)

Μπορεί η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», η οποία θεσπίζεται με το άρθρο 174, παράγραφος 2, της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι υποχρεώσεις επείγουσας λήψεως μέτρων ασφαλείας, εξυγιάνσεως και περιβαλλοντικής αποκαταστάσεως μολυσμένης τοποθεσίας (ή/και το συναφές κόστος) μπορούν να επιβληθούν, έστω και μόνο κατ' εξαίρεση, σε πρόσωπο το οποίο δεν εμπλέκεται στην εκπομπή στο περιβάλλον των ουσιών που προκάλεσαν την οικολογική υποβάθμιση της τοποθεσίας; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, προσκρούει στην εν λόγω αρχή εθνική ρύθμιση ή/και εφαρμογή από τη διοίκηση η οποία επιβάλλει υποχρεώσεις επείγουσας λήψεως μέτρων ασφαλείας, εξυγιάνσεως και περιβαλλοντικής αποκαταστάσεως μολυσμένης τοποθεσίας (ή/και το συναφές κόστος) σε πρόσωπο το οποίο δεν εμπλέκεται στην εκπομπή στο περιβάλλον των ουσιών που προκάλεσαν την οικολογική υποβάθμιση της τοποθεσίας, χωρίς να χρειάζεται να διαπιστωθεί προηγουμένως η ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας για τη θεμελίωση της ευθύνης, αποκλειστικά και μόνο λόγω του ότι το πρόσωπο ασκεί δραστηριότητα ή έχει εμπράγματα ή/και επιχειρηματικά δικαιώματα στη μολυσμένη περιοχή, κατά παράβαση ή χωρίς εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας;

2)

Προσκρούει στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» εθνική ρύθμιση, και συγκεκριμένα το άρθρο 2050 του Αστικού Κώδικα, η οποία επιτρέπει στη διοίκηση, στην περίπτωση κατά την οποία στη μολυσμένη τοποθεσία δραστηριοποιείται πλειάδα βιομηχανικών επιχειρήσεων, να τους επιβάλει τις επιβαρύνσεις που συνεπάγεται η εξυγίανση της τοποθεσίας, χωρίς να διαπιστώσει προηγουμένως και να εξατομικεύσει τις αντίστοιχες ευθύνες τους όσον αφορά τη ρύπανση, απλώς και μόνο λόγω της ιδιότητάς τους ως κυρίων των μέσων παραγωγής και συνεπώς ως αντικειμενικώς υπευθύνων για τη βλάβη που προκαλούν τα μέσα παραγωγής στο περιβάλλον; Με άλλα λόγια, μπορούν τα πρόσωπα αυτά να υποχρεωθούν να αποκαταστήσουν την εκτεταμένη μόλυνση που διαπιστώνεται στον περιβάλλοντα χώρο, ακόμα και χωρίς ουσιαστική συμβολή τους στην επέλευση της μολύνσεως ή κατά ποσοστό δυσανάλογο με την τυχόν συμβολή τους;

3)

Προσκρούει στην κοινοτική οδηγία σχετικά με την αποκατάσταση περιβαλλοντικής ζημίας (οδηγία 2004/35/ΕΚ (1), της 21ης Απριλίου 2004, και ιδίως άρθρο 7 και παράρτημα ΙΙ) εθνική ρύθμιση που επιτρέπει στη διοίκηση να επιβάλλει ως «εύλογες επιλογές αποκατάστασης» της περιβαλλοντικής ζημίας παρεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο (εν προκειμένω, τη «φυσική απομόνωση» του υδροφορέα καθόλο το μήκος του αιγιαλού) διαφορετικές και μεταγενέστερες σε σχέση με τις επιλεγείσες μετά την ολοκλήρωση σχετικής έρευνας κατόπιν ακροάσεως των ενδιαφερομένων, οι οποίες έχουν ήδη εγκριθεί, υλοποιηθεί και βρίσκονται στο στάδιο της εκτελέσεως, χωρίς να αξιολογεί τις συνθήκες που επικρατούν στη συγκεκριμένη τοποθεσία, το κόστος υλοποιήσεως σε σχέση με τα οφέλη που μπορούν ευλόγως να αναμένονται, τις λιγότερο ή περισσότερο πιθανές έμμεσες ζημίες και ανεπιθύμητες επιπτώσεις επί της δημόσιας υγείας και ασφάλειας και τον χρόνο που απαιτείται για την υλοποίηση;

4)

Προσκρούει, ενόψει της ιδιομορφίας της τοποθεσίας εθνικού ενδιαφέροντος Priolo, στην κοινοτική οδηγία σχετικά με την αποκατάσταση περιβαλλοντικής ζημίας (οδηγία 2004/35/ΕΚ, της 21ης Απριλίου 2004, και ιδίως άρθρο 7 και παράρτημαΙΙ) εθνική ρύθμιση που επιτρέπει στη διοίκηση να επιβάλλει αυτεπαγγέλτως τις συναφείς απαιτήσεις ως προϋπόθεση για την έγκριση της σύννομης χρήσεως περιοχών τις οποίες δεν αφορά αμέσως η εξυγίανση, καθόσον έχουν εξυγιανθεί ή δεν έχουν καν μολυνθεί, οι οποίες βρίσκονται εντός των ορίων της τοποθεσίας εθνικού ενδιαφέροντος Priolo;