ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(τρίτο τμήμα)

της 14ης Μαΐου 2008

Υπόθεση F-95/06

Adrien Taruffi

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Προαγωγή – Περίοδοι προαγωγών 2004 και 2005 – Εκπρόσωποι του προσωπικού – Μόρια προτεραιότητας»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο A. Taruffi ζητεί, κατ’ ουσίαν, την ακύρωση, αφενός, των αποφάσεων της Επιτροπής περί καθορισμού του συνολικού αριθμού μορίων του και περί μη εγγραφής του προσφεύγοντος στον κατάλογο προαχθέντων στο βαθμό Β*10 υπαλλήλων κατά την περίοδο των προαγωγών 2004 και αφετέρου της αποφάσεως περί καθορισμού του συνολικού αριθμού των μορίων του για την περίοδο προαγωγών 2005.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Βλαπτική πράξη – Σύστημα προαγωγών θεσπισθέν από την Επιτροπή – Περάτωση της διαδικασίας προαγωγών με πράξη συνιστάμενη σε απόφαση περί καταρτίσεως του πίνακα των προαγομένων υπαλλήλων και σε απόφαση καθορίζουσα τα μόρια προτεραιότητας των υπαλλήλων – Αυτοτελείς αποφάσεις δυνάμενες να αποτελέσουν αντικείμενο είτε χωριστής είτε ενιαίας προσφυγής

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 45, 90 και 91)

2.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 25, εδ. 2, 45 και 90 § 2)

3.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Εξουσία εκτιμήσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

1.      Στο πλαίσιο του συστήματος προαγωγών το οποίο θεσπίσθηκε με εσωτερική ρύθμιση της Επιτροπής, βασίζεται στη σώρευση, με την πάροδο των ετών, των εκφραζομένων με μόρια προσόντων και όπου η διαδικασία προαγωγών περατώνεται με πράξη σύνθετης φύσεως, υπό την έννοια ότι περιλαμβάνει δύο διαφορετικές αποφάσεις της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής, δηλαδή την απόφαση περί καταρτίσεως του πίνακα των προαγομένων και την απόφαση περί καθορισμού του συνολικού αριθμού μορίων των υπαλλήλων, επί της οποίας και βασίζεται η πρώτη εκ των προαναφερθεισών αποφάσεων, η απόφαση αυτή περί καθορισμού του συνολικού αριθμού μορίων συνιστά αυτοτελή πράξη, η οποία μπορεί να αποτελέσει, αυτή καθαυτή, αντικείμενο διοικητικής ενστάσεως και, ενδεχομένως, ενδίκου προσφυγής, στο πλαίσιο των ένδικων βοηθημάτων που προβλέπει ο Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ).

Συνεπώς, υπάλληλος το όνομα του οποίου περιλαμβάνεται στον πίνακα των προαγομένων μπορεί, εφόσον αμφισβητεί τον συνολικό αριθμό μορίων που του απένειμε η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή και, επομένως, το υπόλοιπο που διατηρεί για τα προσεχή έτη, να υποβάλει διοικητική ένσταση και, ενδεχομένως, να ασκήσει προσφυγή βάλλουσα μόνον κατά της πράξεως απονομής μορίων, η οποία παράγει, έναντι αυτού, έννομα αποτελέσματα δεσμευτικού και οριστικού χαρακτήρα.

Είναι, ομοίως, δυνατό μη προαγόμενος υπάλληλος που δεν επιθυμεί να προσβάλει την απόφαση περί μη προαγωγής του κατά την επίμαχη περίοδο αλλά αποκλειστικά την άρνηση να του απονεμηθεί ορισμένος αριθμός μορίων, με τα οποία δεν θα μπορούσε να συμπληρώσει το όριο προαγωγής, να κινήσει όμοια διαδικασία.

Εξάλλου, υπάλληλος που δεν προάγεται εξαιτίας της, κατ’ αυτόν άδικης, απονομής ανεπαρκούς για τη συμπλήρωση του ορίου προαγωγής αριθμού μορίων, μπορεί να ασκήσει προσφυγή βάλλουσα, ταυτόχρονα, τόσο κατά της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής περί καθορισμού του συνολικού αριθμού μορίων όσο και κατά της αποφάσεως περί καταρτίσεως του πίνακα των προαγομένων υπαλλήλων.

Οι ατομικές αποφάσεις περί απονομής ή μη απονομής μορίων προτεραιότητας συνιστούν πράξεις προπαρασκευαστικές, προκαταρκτικές και αναγκαίες για την τελική απόφαση της τελικής αποφάσεως περί προαγωγών και τη διακριτή και αυτοτελή πράξη την οποία αυτή περιέχει, δηλαδή του καθορισμού του συνολικού αριθμού μορίων. Οι πράξεις αυτές δεν μπορούν να αποτελέσουν το αντικείμενο αυτοτελούς προσφυγής ακυρώσεως, η νομιμότητά τους, όμως, μπορεί πάντα να αμφισβητηθεί στο πλαίσιο προσφυγής βάλλουσας κατά της τελικής αποφάσεως.

Αντιθέτως, ο υπάλληλος δε δύναται παραδεκτώς να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της αποφάσεως περί καθορισμού των μορίων προσόντων στο πλαίσιο προσφυγής βάλλουσας κατά της οριστικής αποφάσεως, εάν δεν έχει ασκήσει ένδικη προσφυγή κατά της εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας του, καθόσον τα μόρια προσόντων υπολογίζονται βάσει της βαθμολογίας που έλαβε στην εν λόγω έκθεση.

(βλ. σκέψεις 59 έως 64)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 19 Οκτωβρίου 2006, T‑311/04, Buendía Sierra κατά Επιτροπής, Συλλογή 2006, σ. II‑4137, σκέψεις 90 έως 93, 96 έως 98 και 106

2.      Στο πλαίσιο του συστήματος προαγωγών το οποίο θεσπίσθηκε από την Επιτροπή και προβλέπει τη διατύπωση εκ μέρους της επιτροπής προαγωγών αιτιολογημένης γνώμης σε πρότασή της προς την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή περί απονομής συμπληρωματικών μορίων προτεραιότητας, η μη αιτιολόγηση της προτάσεώς της περί μη απονομής των εν λόγω μορίων δεν αντίκειται στο άρθρο 25, δεύτερο εδάφιο, του ΚΥΚ των υπαλλήλων, διότι η πρόταση αυτή δεν συνιστά βλαπτική πράξη.

(βλ. σκέψεις 91 έως 93)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: Buendía Sierra κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψεις 143 και 144

3.      Η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, διαθέτοντας ευρεία εξουσία εκτιμήσεως όσον αφορά τις προαγωγές ουδεμία υποχρέωση είχε σε ό,τι αφορά την περίοδο προαγωγών 2004, να απονείμει στους ευρισκόμενους στο όριο υπαλλήλους τα μόρια που τους έλειπαν ούτως ώστε να προαχθούν προ της θέσεως σε ισχύ της νέας δομής σταδιοδρομιών που θεσπίστηκε με τον κανονισμό 723/2004, για την τροποποίηση του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων και του Καθεστώτος που εφαρμόζεται στο Λοιπό Προσωπικό.

(βλ. σκέψη 114)