ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (τρίτο τμήμα)

της 31ης Ιανουαρίου 2008

Υπόθεση F-98/05

Vittorio Di Bucci

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Προαγωγή – Περίοδος προαγωγών 2004 – Χορήγηση μορίων προτεραιότητας – Διαχρονική εφαρμογή διατάξεων του νέου ΚΥΚ»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο V. Di Bucci ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί καθορισμού του συνολικού αριθμού των μορίων που του απονεμήθηκαν κατά το πέρας της περιόδου προαγωγών 2004 και της αποφάσεως περί μη εγγραφής του ονόματός του στον κατάλογο των υπαλλήλων που προήχθησαν στον βαθμό A 4 για την εν λόγω περίοδο προαγωγών.

Απόφαση: Ακυρώνεται η απόφαση περί καθορισμού του συνολικού αριθμού μορίων του προσφεύγοντος κατά το πέρας της περιόδου προαγωγών 2004 και η απόφαση περί μη προαγωγής του για την περίοδο αυτή. Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά. Η Επιτροπή φέρει το σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Εφαρμοστέοι κανόνες – Περίοδος προαγωγών 2004

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα XIII, άρθρο 6, εδ. 2)

2.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Εφαρμοστέοι κανόνες – Περίοδος προαγωγών 2004

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45· κανονισμός 723/2004 του Συμβουλίου, άρθρο 2)

3.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

4.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Έννομο συμφέρον

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

1.      Το αντικείμενο του άρθρου 6, δεύτερο εδάφιο, του παραρτήματος ΧΙΙΙ του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ) δεν είναι να προσδιοριστεί αν εφαρμοστέες για την περίοδο προαγωγών 2004 είναι οι διατάξεις του ΚΥΚ ως είχε πριν την τροποποίησή του ή όπως ισχύει μετά από αυτήν, αλλά ποιες διατάξεις [του παλαιού ή του νέου ΚΥΚ] ρυθμίζουν τα αποτελέσματα των αποφάσεων περί προαγωγής που ελήφθησαν μετά το πέρας της εν λόγω περιόδου. Το άρθρο αυτό έχει ως σκοπό να διασφαλίσει στους υπαλλήλους στις περιπτώσεις των οποίων η απόφαση περί προαγωγής ελήφθη μεν στο τέλος του 2004, αλλά ισχύει αναδρομικώς από ημερομηνία προγενέστερη της 1ης Μαΐου 2004, ότι τα πλεονεκτήματα που αντλούνται από την προαγωγή τους, όσον αφορά ιδίως την εξέλιξή τους ανά βαθμό, θα είναι τα ίδια, ως αν η απόφαση περί προαγωγής είχε εκδοθεί πριν τεθεί σε ισχύ ο τροποποιημένος με τον κανονισμό 723/2004 ΚΥΚ.

(βλ. σκέψη 52)

2.      Ελλείψει διατάξεων που να παρεκκλίνουν από την αρχή της άμεσης εφαρμογής των νέων κανόνων που περιέχει ο κανονισμός 723/2004, για την τροποποίηση, από 1ης Μαΐου 2004, του κανονισμού των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό, το άρθρο 45 του ΚΥΚ, όπως τροποποιήθηκε με τον ως άνω κανονισμό, εφαρμόζεται αμέσως, από τη θέση του εν λόγω κανονισμού σε ισχύ. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν μπορούσε νομίμως να εφαρμόσει, τον Νοέμβριο του 2004, τις διατάξεις του άρθρου 45 του παλαιού ΚΥΚ, οι οποίες καταργήθηκαν με τον ως άνω κανονισμό, για να εκδώσει την απόφαση περί καθορισμού της συνολικής βαθμολογίας υπαλλήλου κατά το πέρας της περιόδου προαγωγών 2004 και την απόφασή της να μην τον προαγάγει για την περίοδο αυτή.

(βλ. σκέψεις 57 και 58)

3.      Είναι παράνομη απόφαση της Επιτροπής περί καθορισμού, στο πλαίσιο της περιόδου προαγωγών 2004, της συνολικής βαθμολογίας υπαλλήλου χωρίς να έχουν ληφθεί ειδικώς υπόψη τα δύο συμπληρωματικά κριτήρια του άρθρου 45 του ΚΥΚ, όπως ίσχυε κατά την 1η Μαΐου 2004, ήτοι η χρήση εκ μέρους του υπαλλήλου, κατά την άσκηση των καθηκόντων του, και άλλων γλωσσών πλην εκείνης την οποία όφειλε να αποδείξει ότι κατέχει σε βάθος κατά τον διορισμό του και, ενδεχομένως, το επίπεδο των καθηκόντων που ασκεί.

4.      Ο παράνομος χαρακτήρας της αποφάσεως αυτής συνεπάγεται ότι είναι παράνομη και η απόφαση περί μη προαγωγής του εν λόγω υπαλλήλου, σε περίπτωση που μια συγκριτική εξέταση των υποψηφιοτήτων, κατά την οποία θα λαμβάνονταν υπόψη τα δύο αυτά κριτήρια, θα μπορούσε να καταλήξει σε εντελώς διαφορετική εκτίμηση της ιεραρχήσεως των προσόντων των υπαλλήλων και, ενδεχομένως, θα σήμαινε ότι ο υπάλληλος συμπλήρωσε το όριο προαγωγής για την περίοδο αυτή.

(βλ. σκέψεις 60, 62 και 64 έως 66)

5.      Μια προσφυγή είναι παραδεκτή μόνον αν ο προσφεύγων έχει προσωπικό συμφέρον για την ακύρωση της πράξεως την οποία προσβάλλει. Ένας υπάλληλος μπορεί να ισχυριστεί ότι θίγεται από τον κατάλογο των προαχθέντων υπαλλήλων και έχει, ως εκ τούτου, προσωπικό συμφέρον να ζητήσει την ακύρωσή του μόνο στο μέτρο που δεν περιλαμβάνει το όνομά του, εφόσον οι προαγωγές αυτές δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο, κατόπιν μιας εκ νέου συγκριτικής εξετάσεως των προσόντων σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 45 του ΚΥΚ, να προαχθεί και ο ίδιος για την επίμαχη περίοδο. Συνεπώς, το αίτημα ακυρώσεως του καταλόγου αυτού, στο σύνολό του, είναι απαράδεκτο.

(βλ. σκέψεις 70 έως 72)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 21 Νοεμβρίου 1996, T‑144/95, Μιχαήλ κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1996, σ. I‑A‑529 και II‑1429, σκέψη 31· 28 Σεπτεμβρίου 2004, T‑310/00, MCI κατά Επιτροπής, Συλλογή 2004, σ. II‑3253, σκέψη 44