Υπόθεση T-359/02

Chum Ltd

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα — Λεκτικό σήμα STAR TV — Ανακοπή ασκηθείσα από τον δικαιούχο του διεθνούς εικονιστικού σήματος STAR TV — Άρνηση καταχωρίσεως»

Απόφαση του Πρωτοδικείου (τέταρτο τμήμα) της 4ης Μαΐου 2005 

Περίληψη της αποφάσεως

1.     Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωρισθεί για πανομοιότυπες ή παρόμοιες υπηρεσίες ή προϊόντα — Ομοιότητα μεταξύ των οικείων σημάτων — Δυνατότητα υπάρξεως ομοιότητας μεταξύ εικονιστικού και λεκτικού σήματος

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο β΄)

2.     Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωρισθεί για πανομοιότυπες ή παρόμοιες υπηρεσίες ή προϊόντα — Ομοιότητα μεταξύ των οικείων σημάτων — Κριτήρια εκτιμήσεως — Σύνθετο σήμα

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο β΄)

3.     Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωρισθεί για πανομοιότυπες ή παρόμοιες υπηρεσίες ή προϊόντα — Κίνδυνος συγχύσεως με το προγενέστερο σήμα — Λεκτικό σήμα STAR TV και εικονιστικό σήμα που περιέχει τη μνεία «star TV»

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο β΄)

1.     Στο πλαίσιο της εξετάσεως ανακοπής ασκηθείσας από τον δικαιούχο του προγενεστέρου σήματος, δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα, τίποτε δεν εμποδίζει την εξακρίβωση της υπάρξεως οπτικής ομοιότητας μεταξύ ενός λεκτικού και ενός εικονιστικού σήματος, δεδομένου ότι τα δύο αυτά είδη σημάτων έχουν την παρουσίαση γραφήματος που μπορεί να δημιουργήσει μιαν οπτική εντύπωση.

(βλ. σκέψη 43)

2.     Στο πλαίσιο της εξετάσεως ανακοπής ασκηθείσας από τον δικαιούχο του προγενεστέρου σήματος, δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα, ένα σύνθετο, λεκτικό και εικονιστικό, σήμα μπορεί να θεωρηθεί παρεμφερές με άλλο σήμα, το οποίο είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο προς ένα από τα στοιχεία που αποτελούν το σύνθετο σήμα, μόνον αν το στοιχείο αυτό είναι το κυρίαρχο στοιχείο στη συνολική εντύπωση που προκαλεί το σύνθετο σήμα. Τούτο συμβαίνει οσάκις το συνθετικό στοιχείο και μόνον αυτό μπορεί να κυριαρχεί στην εικόνα του σήματος αυτού την οποία διατηρεί στη μνήμη του το ενδιαφερόμενο κοινό και, επομένως, όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που αποτελούν το σήμα είναι αμελητέα στο πλαίσιο της συνολικής εντυπώσεως που προκαλεί το εν λόγω σήμα.

(βλ. σκέψη 44)

3.     Για τους μέσους καταναλωτές της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Benelux, της Γαλλίας και της Ιταλίας, υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ του λεκτικού σήματος STAR TV, του οποίου ζητείται η καταχώριση ως κοινοτικού σήματος για «Υπηρεσίες τηλεοπτικής μετάδοσης, διαδραστικές υπηρεσίες ηλεκτρονικής τηλεοπτικής μετάδοσης, ιδίως μέσω της τηλεόρασης, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, του Διαδικτύου (Internet) και άλλων ηλεκτρονικών μέσων» και για την «Παραγωγή, διανομή, εγγραφή και ανάπτυξη τηλεοπτικών προγραμμάτων, ταινιών μαγνητοσκοπημένης εικόνας (βίντεο), ταινιών, σύμπυκνων δίσκων (CD), σύμπυκνων δίσκων απλής ανάγνωσης (CD-ROM) και δίσκων ηλεκτρονικών υπολογιστών», που εμπίπτουν στις κλάσεις 38 και 41 υπό την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, και του σήματος που συνίσταται σε ένα εικονιστικό και λεκτικό σημείο που αποτελείται από την κεντρική εικόνα ενός άστρου με πέντε βραχίονες, το οποίο παρουσιάζει κλίση προς τα αριστερά και το οποίο φέρει κατά πλάτος τη μνεία «star TV», επί δύο στίχων, σε κόκκινο χρώμα και με κεφαλαίους χαρακτήρες, την οποία συμπληρώνει η παράσταση ενός φεγγαριού το οποίο περιστοιχίζεται από τρία μικρά άστρα, τα περιγράμματα των οποίων διαγράφονται άνω αριστερά, μεταξύ δύο βραχιόνων του κεντρικού άστρου, καταχωρισθέντος προηγουμένως ως διεθνές σήμα ισχύον στη Γερμανία, στην Αυστρία, στις χώρες της Benelux, στη Γαλλία και στην Ιταλία για υπηρεσίες «τηλεοπτικής μεταδόσεως, δηλαδή μεταδόσεως εξειδικευμένων προγραμμάτων που περιέχουν πληροφορίες και ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο και τις ταινίες» και «παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων, ιδίως προγραμμάτων που περιέχουν πληροφορίες και ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο και τις ταινίες», τα οποία εμπίπτουν στις ίδιες κλάσεις, κατά το μέτρο που, αφενός, παρά τις διαφορές στην περιγραφή τους, οι υπηρεσίες τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος ταυτίζονται εν μέρει προς τις υπηρεσίες τις οποίες καλύπτει το προγενέστερο σήμα και εν μέρει είναι παρόμοιες προς αυτές και, αφετέρου, από οπτικής, ηχητικής και εννοιολογικής απόψεως, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση και το προγενέστερο σήμα είναι σε μεγάλο βαθμό όμοια και, ως προς ορισμένες πλευρές, πανομοιότυπα, οπότε υπάρχει συγκεκριμένος κίνδυνος συγχύσεως του οικείου κοινού ως προς την εμπορική καταγωγή των εν λόγω υπηρεσιών.

Το συμπέρασμα αυτό ισχύει και όσον αφορά τις υπηρεσίες που συνδέονται με τη δραστηριότητα διανομής τηλεοπτικών προγραμμάτων τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος, οι οποίες απευθύνονται σε κοινό αποτελούμενο από επαγγελματίες του τομέα των οπτικοακουστικών μέσων, δεδομένου ότι η οπτική, η ηχητική και η εννοιολογική ομοιότητα μεταξύ των συγκρουομένων σημάτων είναι τέτοιες ώστε ακόμη και σε ένα προσεκτικότερο κοινό μπορεί να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι οικείες υπηρεσίες προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή από οικονομικώς συνδεδεμένες επιχειρήσεις.

(βλ. σκέψεις 40, 53-56)

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (τέταρτο τμήμα)

της 4ης Μαΐου 2005 (*)

«Κοινοτικό σήμα – Λεκτικό σήμα STAR TV – Ανακοπή ασκηθείσα από τον δικαιούχο του διεθνούς εικονιστικού σήματος STAR TV – Άρνηση καταχωρίσεως»

Στην υπόθεση T-359/02,

Chum Ltd, με έδρα το Τορόντο (Καναδάς), εκπροσωπούμενη από τον M. J. Gilbert, δικηγόρο,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από τον P. Bullock και την S. Laitinen,

καθού,

αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ:

Star TV AG, με έδρα το Schlieren (Ελβετία),

με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Σεπτεμβρίου 2002 (υπόθεση R 1146/2000-2), αφορώσας διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Chum Ltd και της Star TV AG,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (τέταρτο τμήμα),

συγκείμενο από τον H. Legal, πρόεδρο, και τους P. Mengozzi και I. Wiszniewska-Białecka, δικαστές,

γραμματέας: H. Jung

έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 3 Δεκεμβρίου 2002,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 9 Απριλίου 2003,

κατόπιν της συνεδριάσεως της 17ης Νοεμβρίου 2004,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

 Ιστορικό της διαφοράς

1       Στις 28 Ιουλίου 1998, η προσφεύγουσα υπέβαλε αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί.

2       Το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι το λεκτικό σήμα STAR TV.

3       Τα προϊόντα για τα οποία ζητείται η καταχώριση εμπίπτουν στις κλάσεις 38 και 41, υπό την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας της 15ης Ιουνίου 1957, σχετικά με τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών όσον αφορά την καταχώριση σημάτων, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν, για καθεμία από τις κλάσεις αυτές, στην ακόλουθη περιγραφή:

–       κλάση 38: «Υπηρεσίες τηλεοπτικής μετάδοσης, διαδραστικές υπηρεσίες ηλεκτρονικής τηλεοπτικής μετάδοσης, ιδίως μέσω της τηλεόρασης, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, του Διαδικτύου (Internet) και άλλων ηλεκτρονικών μέσων»·

–       κλάση 41: «Παραγωγή, διανομή, εγγραφή και ανάπτυξη τηλεοπτικών προγραμμάτων, ταινιών μαγνητοσκοπημένης εικόνας (βίντεο), ταινιών, σύμπυκνων δίσκων (CD), σύμπυκνων δίσκων απλής ανάγνωσης (CD-ROM) και δίσκων ηλεκτρονικών υπολογιστών».

4       Η αίτηση δημοσιεύθηκε στις 31 Μαΐου 1999 στο Δελτίο κοινοτικών σημάτων αριθ. 43/99.

5       Στις 30 Αυγούστου 1999, η Star TV AG άσκησε, δυνάμει του άρθρου 42 του κανονισμού 40/94, ανακοπή κατά της αιτήσεως της προσφεύγουσας, επικαλούμενη την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως υπό την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχεία α΄ και β΄, του ίδιου αυτού κανονισμού. Η ανακοπή βασιζόταν στο κατωτέρω διεθνές εικονιστικό σήμα:

6       Η καταχώριση του σήματος αυτού κάλυπτε τη Γερμανία, την Αυστρία, τις χώρες της Μπενελούξ, τη Γαλλία και την Ιταλία για υπηρεσίες «τηλεοπτικής μεταδόσεως, δηλαδή μεταδόσεως εξειδικευμένων προγραμμάτων που περιέχουν πληροφορίες και ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο και τις ταινίες», τα οποία εμπίπτουν στην κλάση 38, και «παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων, ιδίως προγραμμάτων που περιέχουν πληροφορίες και ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο και τις ταινίες», τα οποία εμπίπτουν στην κλάση 41.

7       Με απόφαση της 28ης Σεπτεμβρίου 2000, το τμήμα ανακοπών, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως μεταξύ των συγκρουομένων σημείων, δέχθηκε την ανακοπή και απέρριψε την αίτηση καταχωρίσεως που υπέβαλε η προσφεύγουσα.

8       Στις 28 Νοεμβρίου 2000, η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών.

9       Με απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 2002 (στο εξής: προσβαλλομένη απόφαση), το δεύτερο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ απέρριψε την προσφυγή και επιβεβαίωσε την απόφαση του τμήματος ανακοπών. Όσον αφορά, ιδίως, την εκτίμηση του βαθμού ομοιότητας των υπηρεσιών, το τμήμα προσφυγών κατέληξε, αφενός, ότι οι υπηρεσίες τηλεοπτικής μεταδόσεως και οι διαδραστικές υπηρεσίες ηλεκτρονικής τηλεοπτικής μεταδόσεως, ιδίως μέσω της τηλεοράσεως, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, του Διαδικτύου (Internet) και άλλων ηλεκτρονικών μέσων, τις οποίες αφορά η αίτηση και οι οποίες εμπίπτουν στην κλάση 38, καθώς και η δραστηριότητα παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων, η οποία εμπίπτει στην κλάση 41, περιλαμβάνουν τις περιεχόμενες στις κλάσεις αυτές υπηρεσίες της ανακόπτουσας και τις επικαλύπτουν εν μέρει και, αφετέρου, ότι οι υπηρεσίες «διανομής, εγγραφής και ανάπτυξης τηλεοπτικών προγραμμάτων, ταινιών μαγνητοσκοπημένης εικόνας (βίντεο), ταινιών, σύμπυκνων δίσκων (CD), σύμπυκνων δίσκων απλής ανάγνωσης (CD-ROM) και δίσκων ηλεκτρονικών υπολογιστών» τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος είναι συμπληρωματικές των υπηρεσιών που καλύπτονται από το σήμα της ανακόπτουσας ή τους χρησιμεύουν ως ηλεκτρονικό υπόθεμα. Όσον αφορά τη σύγκριση των συγκρουομένων σημείων, το τμήμα προσφυγών έκρινε, πρώτον, ότι υπάρχει έντονη οπτική ομοιότητα μεταξύ των δύο σημείων, δεδομένου ότι το λεκτικό στοιχείο του προγενέστερου σήματος συμπίπτει με το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση· δεύτερον, ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση ταυτίζεται από ηχητικής απόψεως προς το λεκτικό στοιχείο του προγενέστερου σήματος· τέλος, από εννοιολογικής απόψεως, και τα δύο σήματα φέρνουν στον νου την ίδια ιδέα, δηλαδή ένα άστρο.

 Αιτήματα των διαδίκων

10     Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

–       να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση·

–       να υποχρεώσει το ΓΕΕΑ να δεχθεί την αίτηση καταχωρίσεως την οποία αυτή υπέβαλε·

–       να διατάξει την απόδοση των εξόδων στα οποία αυτή υποβλήθηκε κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών και του τμήματος ανακοπών του ΓΕΕΑ·

–       να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

11     Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Πρωτοδικείο:

–       να απορρίψει την προσφυγή·

–       να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

 Νομική εκτίμηση

12     Κατ’ αρχάς, πρέπει να υπομνησθεί ότι, κατά παγία νομολογία, το Πρωτοδικείο δεν μπορεί να απευθύνει διαταγές στο ΓΕΕΑ [αποφάσεις του Πρωτοδικείου της 31ης Ιανουαρίου 2001, T-331/99, Mitsubishi HiTec Paper Bielefeld κατά ΓΕΕΑ (Giroform), Συλλογή 2001, σ. II‑433, σκέψη 33, και της 27ης Φεβρουαρίου 2002, T-106/00, Streamserve κατά ΓΕΕΑ (STREAMSERVE), Συλλογή 2002, σ. II-723, σκέψη 18]. Επομένως, το αίτημα που περιέχεται στο δικόγραφο της προσφυγής με το οποίο ζητείται να υποχρεωθεί το ΓΕΕΑ να δεχθεί την αίτηση καταχωρίσεως που υπέβαλε η προσφεύγουσα πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτο.

13     Προς στήριξη του ακυρωτικού της αιτήματος, η προσφεύγουσα προβάλλει ένα μόνο λόγο ακυρώσεως, αντλούμενο από την παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94.

 Επιχειρήματα των διαδίκων

14     Η προσφεύγουσα βάλλει κατά της εκτιμήσεως του τμήματος προσφυγών όσον αφορά, αφενός, την ύπαρξη έντονης ομοιότητας ή την ταύτιση μεταξύ των επιμάχων υπηρεσιών και, αφετέρου, τη δήθεν ομοιότητα των συγκρουομένων σημείων από οπτικής και εννοιολογικής απόψεως, καθώς και την ταύτισή τους από ηχητικής απόψεως.

15     Όσον αφορά, πρώτον, την ομοιότητα μεταξύ των επιμάχων υπηρεσιών, η προσφεύγουσα επισημαίνει, κατ’ αρχάς, ότι το φάσμα των υπηρεσιών που εμπίπτουν στις κλάσεις 38 και 41 και καλύπτονται από την αίτηση καταχωρίσεως σήματος είναι ευρύτερο από το φάσμα των υπηρεσιών των ιδίων κλάσεων που καλύπτονται από το προγενέστερο σήμα. Συγκεκριμένα, όσον αφορά την κλάση 38, το προγενέστερο σήμα καλύπτει αποκλειστικά τις υπηρεσίες τηλεοπτικής μεταδόσεως εξειδικευμένων προγραμμάτων που περιέχουν πληροφορίες και ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο και τις ταινίες, ενώ οι υπηρεσίες τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος περιλαμβάνουν υπηρεσίες τηλεοπτικής μεταδόσεως και διαδραστικές υπηρεσίες ηλεκτρονικής τηλεοπτικής μεταδόσεως, ιδίως μέσω της τηλεοράσεως, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, του Διαδικτύου (Internet) και άλλων ηλεκτρονικών μέσων. Το ίδιο ισχύει για τις υπηρεσίες που εμπίπτουν στην κλάση 41, δεδομένου ότι το προγενέστερο σήμα καλύπτει μόνον την παραγωγή εξειδικευμένων προγραμμάτων που περιέχουν πληροφορίες και ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο και τις ταινίες, ενώ οι υπηρεσίες που απαριθμούνται στην αίτηση καταχωρίσεως σήματος περιλαμβάνουν τόσο την παραγωγή, όσο και τη διανομή, την εγγραφή και την ανάπτυξη τηλεοπτικών προγραμμάτων, ταινιών μαγνητοσκοπημένης εικόνας (βίντεο), ταινιών, σύμπυκνων δίσκων (CD), σύμπυκνων δίσκων απλής ανάγνωσης (CD-ROM) και δίσκων ηλεκτρονικών υπολογιστών.

16     Η προσφεύγουσα παρατηρεί στη συνέχεια ότι οι υπηρεσίες τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος απευθύνονται στο ευρύ κοινό, ενώ οι καλυπτόμενες από το προγενέστερο σήμα αφορούν ένα πιο περιορισμένο και ειδικευμένο κοινό, που απαρτίζεται από τους φίλους του κινηματογράφου.

17     Τέλος, η προσφεύγουσα υπογραμμίζει ότι οι υπηρεσίες της κλάσεως 41 τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος δεν περιορίζονται στην παραγωγή και στη μετάδοση τηλεοπτικών προγραμμάτων, αλλά περιλαμβάνουν και τη διανομή των προγραμμάτων αυτών σε τρίτους. Πρόκειται περί σημαντικής διαφοράς μεταξύ των τομέων δραστηριοτήτων της προσφεύγουσας και της ανακόπτουσας όσον αφορά τις υπηρεσίες που εμπίπτουν στην κλάση 41, διαφορά η οποία δεν επιτρέπει να θεωρηθεί ότι οι υπηρεσίες που καλύπτονται από την αίτηση καταχωρίσεως σήματος είναι απλώς συμπληρωματικές αυτών της ανακόπτουσας.

18     Όσον αφορά, δεύτερον, την εκτίμηση της ομοιότητας των συγκρουομένων σημείων, η προσφεύγουσα παρατηρεί, κατ’ αρχάς, ότι το προγενέστερο σήμα αποτελεί κυρίως εικονιστικό σήμα, συγκείμενο από διάφορα στοιχεία, ενώ το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι αποκλειστικώς λεκτικό. Αυτή η ουσιώδης διαφορά δεν επιτρέπει οποιαδήποτε σύγκριση από οπτικής απόψεως μεταξύ των δύο σημάτων.

19     Επιπλέον, δεν μπορεί να εντοπισθεί καμία ομοιότητα από ηχητικής απόψεως μεταξύ των επιμάχων σημείων. Συγκεκριμένα, δεδομένου ότι το προγενέστερο σήμα είναι εικονιστικό, μπορεί να γίνει αντιληπτό μόνο διά της γραφικής του παραστάσεως. Αντιθέτως, όσον αφορά το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, προέχει το ηχητικό στοιχείο.

20     Τέλος, κατά την προσφεύγουσα, τα δύο συγκρουόμενα σήματα διαφέρουν και από εννοιολογικής απόψεως. Υπό αυτή την οπτική γωνία, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση μπορεί να φέρνει στον νου «τους αστέρες του κινηματογράφου, τις διασημότητες και την ψυχαγωγία εν γένει, καθώς και τα συναφή τηλεοπτικά προγράμματα», ενώ το προγενέστερο σήμα φέρνει μάλλον στον νου «την αστρονομία […] και τα τηλεοπτικά προγράμματα επί του θέματος αυτού».

21     Εξάλλου, η προσφεύγουσα παρατηρεί ότι η λέξη «star», η οποία περιλαμβάνεται και στα δύο συγκρουόμενα σημεία, χρησιμοποιείται συνήθως σε σχέση με τις υπηρεσίες των κλάσεων 38 και 41. Επομένως, κατ’ αυτήν, η έκταση της προστασίας που παρέχεται στο προγενέστερο σήμα δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα να διασφαλίζει στον δικαιούχο του σήματος αυτού το μονοπώλιο της χρήσεως εν λόγω λέξεως.

22     Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι είναι ήδη δικαιούχος του κοινοτικού σήματος STAR TELEVISION, καταχωρισθέντος για υπηρεσίες των κλάσεων 38 και 41, καθώς και διαφόρων διεθνών λεκτικών και εικονιστικών σημάτων που περιέχουν τη λέξη «star» και/ή την εικόνα ενός άστρου. Συναφώς, η προσφεύγουσα επισημαίνει κατ’ αρχάς ότι η ανακόπτουσα δεν παρενέβη προκειμένου να εμποδίσει την καταχώριση του σήματος STAR TELEVISION. Περαιτέρω, υποστηρίζει ότι είναι προδήλως αντιφατικό να εμποδίζεται η καταχώριση του σήματος STAR TV, ενώ της επετράπη η καταχώριση του σήματος STAR TELEVISION, το οποίο είναι κατ’ ουσίαν πανομοιότυπο. Τέλος, παρατηρεί ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση επιτρέπει τη σαφή διάκριση των υπηρεσιών της από τις παρεχόμενες εκ μέρους άλλων επιχειρήσεων, δεδομένου ότι το σήμα αυτό εντάσσεται σε μια σειρά σημάτων των οποίων αυτή είναι δικαιούχος και τα οποία περιέχουν τη λέξη «star» και/ή την παράσταση ενός άστρου.

23     Το ΓΕΕΑ συμμερίζεται την ανάλυση του τμήματος προσφυγών.

 Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

24     Το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 προβλέπει ότι «κατόπιν ανακοπής του δικαιούχου προγενέστερου σήματος, το αιτούμενο σήμα δεν γίνεται δεκτό για καταχώριση […] εάν, λόγω του ταυτοσήμου του ή της ομοιότητας με το προγενέστερο σήμα και του ταυτοσήμου ή της ομοιότητας των προϊόντων ή υπηρεσιών που προσδιορίζουν τα δύο σήματα, υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης του κοινού της εδαφικής περιοχής στην οποία απολαύει προστασίας το προγενέστερο σήμα. Ο κίνδυνος σύγχυσης περιλαμβάνει και τον κίνδυνο συσχέτισης με το προγενέστερο σήμα».

25     Κατά παγία νομολογία, συνιστά κίνδυνο συγχύσεως το να είναι δυνατό να πιστέψει το κοινό ότι τα σχετικά προϊόντα ή υπηρεσίες προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή, ενδεχομένως, από οικονομικώς συνδεόμενες μεταξύ τους επιχειρήσεις.

26     Κατά την ίδια αυτή νομολογία, ο κίνδυνος συγχύσεως πρέπει να εκτιμάται σφαιρικά, σύμφωνα με την αντίληψη που έχει το ενδιαφερόμενο κοινό για τα επίμαχα σημεία και τα επίμαχα προϊόντα ή τις επίμαχες υπηρεσίες, λαμβανομένων υπόψη όλων των σχετικών παραγόντων της συγκεκριμένης περιπτώσεως, ιδίως της αλληλεξαρτήσεως μεταξύ της ομοιότητας των σημείων και της ομοιότητας των προσδιοριζομένων προϊόντων ή υπηρεσιών [βλ. την απόφαση του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2003, T-162/01, Laboratorios RTB κατά ΓΕΕΑ ? Giorgio Beverly Hills (GIORGIO BEVERLY HILLS), Συλλογή 2003, σ. II‑2821, σκέψεις 31 έως 33, και την παρατιθέμενη νομολογία].

27     Εν προκειμένω, δεδομένης της φύσεως των οικείων υπηρεσιών, των οποίων η περιγραφή παρατίθεται στις σκέψεις 3 και 6 ανωτέρω, το κοινό προς το οποίο οι υπηρεσίες αυτές απευθύνονται, σε σχέση με το οποίο πρέπει να γίνει η ανάλυση του κινδύνου συγχύσεως, αποτελείται για όλες τις επίμαχες υπηρεσίες, εξαιρουμένης της διανομής τηλεοπτικών προγραμμάτων, την οποία αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος, από τους μέσους καταναλωτές των κρατών μελών εντός των οποίων προστατεύεται το διεθνές σήμα της ανακόπτουσας, δηλαδή της Γερμανίας, της Αυστρίας, των χωρών της Μπενελούξ, της Γαλλίας και της Ιταλίας.

28     Συγκεκριμένα, αφενός, μολονότι αληθεύει ότι ορισμένες υπηρεσίες παρεχόμενες από την προσφεύγουσα, εμπίπτουσες τόσο στην κλάση 38 όσο και στην κλάση 41, απευθύνονται σε κοινό το οποίο έχει γνώσεις πληροφορικής και είναι εξοικειωμένο με τη χρήση ηλεκτρονικού υλικού, γεγονός παραμένει ότι, επί του παρόντος, η προσφορά και η κατανάλωση οπτικοακουστικών προϊόντων και υπηρεσιών και η διανομή τους σε ένα ευρύ κοινό, το οποίο αποτελείται κυρίως από νέους, είναι τέτοιες ώστε αυτά τα προϊόντα και αυτές οι υπηρεσίες δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι προορίζονται μόνο για έναν περιορισμένο και ειδικευμένο κύκλο καταναλωτών. Αφετέρου, αντιθέτως προς όσα υποστηρίζει η προσφεύγουσα, οι υπηρεσίες των κλάσεων 38 και 41 που προστατεύονται από το προγενέστερο σήμα, μολονότι αφορούν τον ειδικό τομέα του κινηματογράφου, δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι απευθύνονται σε κοινό διαφορετικό από το ευρύ κοινό, το οποίο ενδιαφέρεται κατά γενικό τρόπο για την τηλεοπτική ψυχαγωγία.

29     Αντιθέτως, πρέπει να θεωρηθεί ότι οι υπηρεσίες που είναι συναφείς προς τη δραστηριότητα διανομής τηλεοπτικών προγραμμάτων, την οποία αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος και η οποία εμπίπτει στην κλάση 41, δεν απευθύνονται στον μέσο καταναλωτή, αλλά σε ένα κοινό που αποτελείται από επαγγελματίες οι οποίοι αναπτύσσουν δραστηριότητα στους τομείς των οπτικοακουστικών μέσων και της τηλεοπτικής μεταδόσεως, κοινό το οποίο μπορεί να επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή κατά την επιλογή του προμηθευτή.

30     Συνεπώς, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 και υπό το πρίσμα των ανωτέρω σκέψεων, πρέπει να συγκριθούν, αφενός, οι οικείες υπηρεσίες και, αφετέρου, τα συγκρουόμενα σημεία.

 Επί των οικείων υπηρεσιών

31     Κατά παγία νομολογία, για την εκτίμηση της ομοιότητας μεταξύ των οικείων προϊόντων ή υπηρεσιών, επιβάλλεται να λαμβάνονται υπόψη όλοι οι ασκούντες επιρροή παράγοντες που χαρακτηρίζουν τη σχέση μεταξύ των προϊόντων ή υπηρεσιών. Στους παράγοντες αυτούς περιλαμβάνονται, ειδικότερα, η φύση τους, ο προορισμός τους, η χρήση τους, καθώς και ο ανταγωνιστικός ή συμπληρωματικός χαρακτήρας τους [απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Οκτωβρίου 2002, T-388/00 Institut für Lernsysteme κατά ΓΕΕΑ ? Educational Services (ELS), Συλλογή 2002, σ. ΙΙ-4301, σκέψη 23].

32     Εν προκειμένω, η ανακοπή βασίζεται σε προγενέστερο σήμα καταχωρισθέν για υπηρεσίες των κλάσεων 38 και 41 και στρέφεται κατά της καταχωρίσεως του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση για υπηρεσίες των ίδιων κλάσεων.

33     Το τμήμα προσφυγών κατέληξε ότι οι υπηρεσίες τηλεοπτικής μεταδόσεως και οι διαδραστικές υπηρεσίες ηλεκτρονικής τηλεοπτικής μεταδόσεως, ιδίως μέσω της τηλεοράσεως, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, του Διαδικτύου (Internet) και άλλων ηλεκτρονικών μέσων, αφενός, και η παραγωγή τηλεοπτικών προγραμμάτων, αφετέρου, τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος και οι οποίες εμπίπτουν στις κλάσεις 38 και 41 αντιστοίχως, περιλαμβάνουν τις υπηρεσίες των ίδιων κλάσεων τις οποίες διακρίνει το προγενέστερο σήμα και τις επικαλύπτουν εν μέρει. Όσον αφορά τις λοιπές υπηρεσίες τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος και οι οποίες εμπίπτουν στην κλάση 41 [διανομή, εγγραφή και ανάπτυξη τηλεοπτικών προγραμμάτων, ταινιών μαγνητοσκοπημένης εικόνας (βίντεο), ταινιών, σύμπυκνων δίσκων (CD), σύμπυκνων δίσκων απλής αναγνώσεως (CD-ROM) και δίσκων ηλεκτρονικών υπολογιστών], το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι αυτές είτε είναι συμπληρωματικές των υπηρεσιών που προστατεύονται από το προγενέστερο σήμα και περιλαμβάνονται στην ίδια κλάση είτε τους χρησιμεύουν ως υπόθεμα.

34     Από τη σύγκριση μεταξύ των περιγραφών των οικείων υπηρεσιών της κλάσεως 38, οι οποίες παρατίθενται στη σκέψη 3, πρώτη περίπτωση, και στη σκέψη 6 ανωτέρω, αντιστοίχως, προκύπτει, αφενός, ότι οι υπηρεσίες τηλεοπτικής μεταδόσεως τις οποίες καλύπτει το προγενέστερο σήμα εντάσσονται σε συγκεκριμένο τομέα, δηλαδή στην τηλεοπτική μετάδοση προγραμμάτων που αφορούν τον κινηματογραφικό τομέα, ενώ μια ευρύτερη διατύπωση χρησιμοποιείται για την περιγραφή των υπηρεσιών τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος, και, αφετέρου, ότι οι τελευταίες αυτές υπηρεσίες περιλαμβάνουν ρητώς τις «διαδραστικές υπηρεσίες ηλεκτρονικής τηλεοπτικής μετάδοσης», ενώ μια τέτοια διευκρίνιση δεν περιέχεται στην περιγραφή των υπηρεσιών που προστατεύονται από το σήμα της ανακόπτουσας.

35     Συναφώς, διαπιστώνεται ότι, παρά τις διαφορές στην περιγραφή τους, οι υπηρεσίες τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος για την κλάση 38 ταυτίζονται εν μέρει προς τις υπηρεσίες της ίδιας κλάσεως τις οποίες καλύπτει το προγενέστερο σήμα και εν μέρει είναι παρόμοιες προς αυτές.

36     Συγκεκριμένα, αφενός, όπως ορθώς εξέθεσαν τόσο το τμήμα προσφυγών με την προσβαλλομένη απόφαση όσο και το ΓΕΕΑ με το υπόμνημα αντικρούσεως, η προσφεύγουσα και η ανακόπτουσα παρέχουν υπηρεσίες ίδιας φύσεως, δηλαδή υπηρεσίες τηλεοπτικής μεταδόσεως, τούτο δε ανεξαρτήτως του εξειδικευμένου χαρακτήρα των προγραμμάτων που μεταδίδει η ανακόπτουσα. Επομένως, οι υπηρεσίες τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος περιλαμβάνουν και τις προστατευόμενες από το προγενέστερο σήμα.

37     Αφετέρου, η διαδραστική τηλεοπτική μετάδοση, για την οποία χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικά υποθέματα όπως η ψηφιακή τηλεόραση ή το Διαδίκτυο που παρέχουν στους αποδέκτες τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν την υπηρεσία κατά τρόπο που υπερβαίνει την απλή παθητική λήψη του οπτικού περιεχομένου, πρέπει να θεωρηθεί ως ιδιαίτερος τρόπος τηλεοπτικής μεταδόσεως. Υπό την έννοια αυτή, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν περιλαμβάνεται στην περιγραφή των υπηρεσιών που καλύπτονται από το προγενέστερο σήμα, μολονότι δεν γίνεται ρητή μνεία της. Έτσι, οι «διαδραστικές υπηρεσίες ηλεκτρονικής τηλεοπτικής μετάδοσης» τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος και οι υπηρεσίες τηλεοπτικής μεταδόσεως που καλύπτονται από το προγενέστερο σήμα πρέπει να θεωρούνται τουλάχιστον παρόμοιες.

38     Ανάλογο συμπέρασμα επιβάλλεται όσον αφορά τις δραστηριότητες «παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων» που εμπίπτουν στην κλάση 41 και περιλαμβάνονται στην περιγραφή τόσο των υπηρεσιών τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος, όσο και των υπηρεσιών που καλύπτονται από το προγενέστερο σήμα. Συγκεκριμένα, και στην περίπτωση αυτή, η ευρύτερη διατύπωση την οποία επέλεξε η προσφεύγουσα καλύπτει και τα τηλεοπτικά προγράμματα τα οποία διακρίνει το προγενέστερο σήμα, τα οποία αφορούν τον ειδικό τομέα του κινηματογράφου.

39     Όσον αφορά, τέλος, τις άλλες υπηρεσίες της κλάσεως 41 τις οποίες παρέχει η προσφεύγουσα στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων «παραγωγής, διανομής, εγγραφής και ανάπτυξης τηλεοπτικών προγραμμάτων, ταινιών μαγνητοσκοπημένης εικόνας (βίντεο), ταινιών, σύμπυκνων δίσκων (CD), σύμπυκνων δίσκων απλής ανάγνωσης (CD-ROM) και δίσκων ηλεκτρονικών υπολογιστών», υπενθυμίζεται ότι, κατά παγία νομολογία, μεταξύ των παραγόντων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εκτίμηση της ομοιότητας μεταξύ των προϊόντων ή των υπηρεσιών περιλαμβάνονται ο προορισμός τους καθώς και ο ανταγωνιστικός ή συμπληρωματικός χαρακτήρας τους (βλ. προπαρατεθείσα στη σκέψη 31 νομολογία). Εν προκειμένω, όπως ορθώς εξέθεσε το τμήμα προσφυγών, οι δραστηριότητες παραγωγής, διανομής, εγγραφής και αναπτύξεως τηλεοπτικών προγραμμάτων, ταινιών μαγνητοσκοπημένης εικόνας (βίντεο), ταινιών, σύμπυκνων δίσκων (CD), σύμπυκνων δίσκων απλής αναγνώσεως (CD-ROM) και δίσκων ηλεκτρονικών υπολογιστών, τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος, πρέπει να θεωρούνται παρεμφερείς προς τη δραστηριότητα παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων την οποία καλύπτει το προγενέστερο σήμα, κατά το μέτρο που είτε έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα προς τη δραστηριότητα αυτή, δεδομένου ότι περιλαμβάνουν την κατασκευή οπτικοακουστικών προϊόντων ή πολυμέσων τα οποία μπορεί να αποτελούν ιδιαίτερο τρόπο μεταδόσεως των προϊόντων της ανακόπτουσας, είτε παρέχουν τα ηλεκτρονικά υποθέματα ενόψει μιας τέτοιας μεταδόσεως.

40     Συνεπώς, πρέπει να διαπιστωθεί ότι, παρά τις διαφορές στην περιγραφή τους, οι υπηρεσίες τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος ταυτίζονται εν μέρει προς τις υπηρεσίες τις οποίες καλύπτει το προγενέστερο σήμα και εν μέρει είναι παρόμοιες προς αυτές.

 Επί των οικείων σημείων

41     Κατά παγία νομολογία, η συνολική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως, η οποία πρέπει να πραγματοποιείται λαμβανομένων υπόψη όλων των σχετικών παραγόντων, πρέπει, όσον αφορά την οπτική, ακουστική ή εννοιολογική ομοιότητα των εξεταζομένων σημάτων, να στηρίζεται στη συνολική εντύπωση που προκαλούν τα σήματα, λαμβανομένων υπόψη, μεταξύ άλλων, των διακριτικών και κυρίαρχων στοιχείων τους (απόφαση του Δικαστηρίου της 11ης Νοεμβρίου 1997, C-251/95, SABEL, Συλλογή 1997, σ. I-6191, σκέψη 23, και προπαρατεθείσα απόφαση ELS, σκέψη 62). Συγκεκριμένα, ο τρόπος με τον οποίο ο μέσος καταναλωτής του οικείου είδους προϊόντος ή υπηρεσίας προσλαμβάνει τα σήματα έχει καθοριστική σημασία για τη συνολική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως και ο καταναλωτής αυτός προσλαμβάνει συνήθως ένα σήμα ως μια ολότητα χωρίς να επιδίδεται σε εξέταση των διαφόρων λεπτομερειών του (προπαρατεθείσα απόφαση SABEL, σκέψη 23).

42     Εν προκειμένω, το προγενέστερο σήμα συνίσταται σε ένα εικονιστικό και λεκτικό σημείο, που αποτελείται από την κεντρική εικόνα ενός άστρου με πέντε βραχίονες, το οποίο παρουσιάζει κλίση προς τα αριστερά και το οποίο φέρει κατά πλάτος τη μνεία «star TV», επί δύο στίχων, σε κόκκινο χρώμα και με κεφαλαίους χαρακτήρες, την οποία συμπληρώνει η παράσταση ενός φεγγαριού το οποίο περιστοιχίζεται από τρία μικρά άστρα, τα περιγράμματα των οποίων διαγράφονται άνω αριστερά, μεταξύ δύο βραχιόνων του κεντρικού άστρου. Το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση αποτελείται από τους όρους «star TV».

43     Όσον αφορά, κατ’ αρχάς, τη σύγκριση των δύο επιμάχων σημάτων από οπτικής απόψεως, υπενθυμίζεται, εκ προοιμίου, ότι το Πρωτοδικείο έχει διευκρινίσει ότι τίποτε δεν εμποδίζει την εξακρίβωση της υπάρξεως οπτικής ομοιότητας μεταξύ ενός λεκτικού και ενός εικονιστικού σήματος, «δεδομένου ότι τα δύο αυτά είδη σημάτων έχουν την παρουσίαση γραφήματος που μπορεί να δημιουργήσει μιαν οπτική εντύπωση» [απόφαση του Πρωτοδικείου της 12ης Δεκεμβρίου 2002, T-110/01, Vedial κατά ΓΕΕΑ ? France Distribution (HUBERT), Συλλογή 2002, σ. ΙΙ-5275, σκέψη 51].

44     Συναφώς, επισημαίνεται κατ’ αρχάς ότι οι λέξεις «star TV» αποτελούν, συγχρόνως, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση και το λεκτικό στοιχείο του προγενέστερου σήματος. Υπό παρεμφερείς συνθήκες, το Πρωτοδικείο έκρινε ότι ένα σύνθετο, λεκτικό και εικονιστικό, σήμα μπορεί να θεωρηθεί παρεμφερές με άλλο σήμα, το οποίο είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο προς ένα από τα στοιχεία που αποτελούν το σύνθετο σήμα, μόνον αν το στοιχείο αυτό είναι το κυρίαρχο στοιχείο στη συνολική εντύπωση που προκαλεί το σύνθετο σήμα. Τούτο συμβαίνει οσάκις το συνθετικό στοιχείο και μόνον αυτό μπορεί να κυριαρχεί στην εικόνα του σήματος αυτού την οποία διατηρεί στη μνήμη του το ενδιαφερόμενο κοινό και, επομένως, όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που αποτελούν το σήμα είναι αμελητέα στο πλαίσιο της συνολικής εντυπώσεως που προκαλεί το εν λόγω σήμα [απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Οκτωβρίου 2002, T-6/01, Matratzen Concord κατά ΓΕΕΑ ? Hukla Germany (MATRATZEN), Συλλογή 2002, σ. ΙΙ‑4335, σκέψη 33].

45     Εν προκειμένω, όσον αφορά την από οπτικής απόψεως σύγκριση των δύο επιμάχων σημείων, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι οι λέξεις «star TV» αποτελούν το κυρίαρχο στοιχείο του προγενέστερου σήματος.

46     Η εκτίμηση αυτή ουδόλως είναι εσφαλμένη. Συγκεκριμένα, λαμβανομένης υπόψη της οπτικής εντυπώσεως που δημιουργεί το προγενέστερο σήμα, το λεκτικό στοιχείο «star TV» είναι αναμφιβόλως ικανό να προσελκύσει περισσότερο την προσοχή απ’ ό,τι τα άλλα εικονιστικά στοιχεία του σήματος, τόσο λόγω των διαστάσεών του, δεδομένου ότι οι λέξεις «star» και «TV» βρίσκονται επάνω στην εικόνα του κεντρικού άστρου και ξεπερνούν το περίγραμμά του, όσο και λόγω της εντυπώσεως που δημιουργεί το χρώμα του, δεδομένου ότι οι εν λόγω λέξεις είναι γραμμένες με κόκκινο σε ασπρόμαυρο φόντο.

47     Υπό τις συνθήκες αυτές, δεδομένης της ταυτίσεως του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση με το κυρίαρχο λεκτικό στοιχείο του προγενέστερου σήματος, το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε σφάλμα κρίνοντας ότι υπάρχει έντονη ομοιότητα μεταξύ των δύο σημάτων.

48     Ομοίως, ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών ότι, από ηχητικής απόψεως, τα δύο σήματα ταυτίζονται.

49     Συγκεκριμένα, αντιθέτως προς όσα προφανώς υποστηρίζει η προσφεύγουσα, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, ακριβώς όπως το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, το προγενέστερο σήμα, καθόσον περιέχει λεκτικό στοιχείο, μπορεί να αναπαραχθεί και ηχητικώς. Έτσι, εν προκειμένω, δεδομένου ότι η ηχητική έκφραση του προγενέστερου σήματος συμπίπτει με αυτή του λεκτικού στοιχείου του μόνον, δηλαδή με τους όρους «star TV», το οποίο αντιστοιχεί στο σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, από ηχητικής απόψεως, τα δύο συγκρουόμενα σημεία ταυτίζονται.

50     Τέλος, από εννοιολογικής απόψεως, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι τα δύο συγκρουόμενα σημεία φέρνουν αμφότερα στον νου την εικόνα ενός άστρου.

51     Συναφώς, πρέπει να διευκρινισθεί ότι, μολονότι η οπτική εντύπωση του προγενέστερου σήματος φέρνει αναμφιβόλως και αμέσως στον νου την ιδέα ενός άστρου, δεδομένου ότι το ένα από τα στοιχεία από τα οποία αποτελείται συνίσταται στη γραφική παράσταση ενός άστρου, δεν ισχύει το ίδιο για το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, παρά μόνον αν μπορεί να υποτεθεί ευλόγως ότι το κοινό προς το οποίο απευθύνεται γνωρίζει την έννοια της αγγλικής λέξεως «star».

52     Ακόμη και αν ο μέσος καταναλωτής, ο οποίος αποτελεί το ενδιαφερόμενο κοινό για την πλειονότητα των οικείων υπηρεσιών, δεν γνωρίζει οπωσδήποτε την έννοια της αγγλικής λέξεως «star», η λέξη αυτή χρησιμοποιείται συνήθως στα γερμανικά, στα γαλλικά, στα ιταλικά και στα ολλανδικά για να υποδηλώσει μια διασημότητα του κινηματογράφου. Έτσι, τόσο το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, στο οποίο περιλαμβάνεται η λέξη «star», όσο και το προγενέστερο σήμα, του οποίου το κυρίαρχο λεκτικό στοιχείο αναπαράγει τη λέξη «star», μπορούν να φέρουν στον νου την ιδέα ενός «κινηματογραφικού αστέρα». Εξάλλου, η ικανότητα των δύο σημάτων να φέρουν στον νου μια τέτοια ιδέα είναι μεγάλη κατά μείζονα λόγο διότι και στις δύο περιπτώσεις η λέξη «star» συνδυάζεται με τα αρχικά «ΤV», τα οποία, ως συντομογραφία της λέξεως «television» (τηλεόραση), μπορούν να ενισχύσουν την αναφορά στην ιδέα της διασημότητας, του διάσημου ή της διάσημης ηθοποιού. Επομένως, από εννοιολογικής απόψεως, τα δύο συγκρουόμενα σήματα μπορούν να φέρουν στον νου την ίδια έννοια.

53     Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι από οπτικής, ηχητικής και εννοιολογικής απόψεως, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση και το προγενέστερο σήμα είναι σε μεγάλο βαθμό όμοια και, ως προς ορισμένες πλευρές, πανομοιότυπα.

 Επί της υπάρξεως κινδύνου συγχύσεως

54     Υπό τις προεκτεθείσες συνθήκες, λαμβανομένης υπόψη της ταυτίσεως ή της ομοιότητας μεταξύ των συγκρουομένων σημείων και των υπηρεσιών που διακρίνουν, πρέπει να συναχθεί ότι υπάρχει συγκεκριμένος κίνδυνος συγχύσεως του οικείου κοινού ως προς την εμπορική καταγωγή των υπηρεσιών αυτών.

55     Το συμπέρασμα αυτό ισχύει και όσον αφορά τις υπηρεσίες που συνδέονται με τη δραστηριότητα διανομής τηλεοπτικών προγραμμάτων τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος, οι οποίες απευθύνονται σε κοινό αποτελούμενο, όπως διαπιστώθηκε στη σκέψη 29 ανωτέρω, από επαγγελματίες του τομέα των οπτικοακουστικών μέσων. Πράγματι, πρέπει να θεωρηθεί ότι η οπτική, η ηχητική και η εννοιολογική ομοιότητα μεταξύ των συγκρουομένων σημάτων είναι τέτοιες ώστε ακόμη και σε ένα προσεκτικότερο κοινό μπορεί να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι οικείες υπηρεσίες προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή από οικονομικώς συνδεδεμένες επιχειρήσεις. Το γεγονός ότι η ανακόπτουσα δεν αναπτύσσει ευθέως δραστηριότητα στον τομέα της διανομής δεν μπορεί να αποδυναμώσει το συμπέρασμα αυτό, δεδομένου ότι, κατά γενικό κανόνα, οι δραστηριότητες της παραγωγής και της διανομής τηλεοπτικών προγραμμάτων μπορούν να αναπτύσσονται και συχνά αναπτύσσονται από τις ίδιες επιχειρήσεις.

56     Συνεπώς, συνάγεται ότι το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε σφάλμα εκτιμήσεως κρίνοντας ότι υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ του σήματος STAR TV του οποίου ζητείται η καταχώριση και του προγενέστερου σήματος.

57     Όσον αφορά τα επιχειρήματα τα οποία αντλεί η προσφεύγουσα από τις διάφορες εθνικές, διεθνείς και κοινοτικές καταχωρίσεις της οι οποίες έχουν ως αντικείμενο σήματα περιέχοντα τη λέξη «star» ή την εικόνα ενός άστρου, καθώς και από την κατ’ αυτήν συνήθη χρήση της λέξεως «star» για να δηλωθούν οι επίμαχες εν προκειμένω υπηρεσίες, αρκεί η διαπίστωση ότι τα επιχειρήματα αυτά δεν προβλήθηκαν ενώπιον του τμήματος ανακοπών ούτε ενώπιον του τμήματος προσφυγών. Κατά τη νομολογία, πραγματικά περιστατικά των οποίων έγινε επίκληση ενώπιον του Πρωτοδικείου χωρίς προηγουμένως να έχει γίνει επίκλησή τους ενώπιον των οργάνων του ΓΕΕΑ δύνανται να θίξουν τη νομιμότητα μιας τέτοιας αποφάσεως μόνον αν το ΓΕΕΑ όφειλε να τα λάβει αυτεπαγγέλτως υπόψη [απόφαση του Πρωτοδικείου της 13ης Ιουλίου 2004, T-115/03, Samar κατά ΓΕΕΑ – Grotto (GAS STATION), μη δημοσιευθείσα ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 13]. Εν προκειμένω, από το άρθρο 74, παράγραφος 1 προς το τέλος, του κανονισμού 40/94, κατά το οποίο, στη διαδικασία που αφορά τους σχετικούς λόγους απαραδέκτου της καταχωρίσεως, η εξέταση από το ΓΕΕΑ περιορίζεται στα επιχειρήματα και στα αιτήματα των μερών, προκύπτει ότι το ΓΕΕΑ δεν οφείλει να λάβει αυτεπαγγέλτως υπόψη πραγματικά περιστατικά που δεν προβλήθηκαν από τα μέρη. Κατά συνέπεια, τέτοια πραγματικά περιστατικά δεν μπορούν να θέσουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα αποφάσεως του τμήματος προσφυγών (προπαρατεθείσα απόφαση GAS STATION, σκέψη 13).

58     Λαμβανομένων υπόψη όλων των ανωτέρω, το ακυρωτικό αίτημα της προσφεύγουσας πρέπει να απορριφθεί.

 Επί των δικαστικών εξόδων

59     Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το αίτημα του ΓΕΕΑ.

60     Δυνάμει του άρθρου 136, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, τα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβάλλονται οι διάδικοι στο πλαίσιο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας θεωρούνται ως αποδοτέα έξοδα. Δεν ισχύει το ίδιο για τα έξοδα στα οποία αυτοί υποβάλλονται στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος ανακοπών, το δε αίτημα της προσφεύγουσας να της αποδοθούν τα έξοδα αυτά πρέπει να απορριφθεί, εν πάση περιπτώσει, για τον λόγο αυτόν. Πρέπει επίσης να απορριφθεί το αίτημα της προσφεύγουσας να της αποδοθούν τα έξοδα στα οποία αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών, δεδομένου ότι το ακυρωτικό αίτημά της απορρίφθηκε.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (τέταρτο τμήμα)

αποφασίζει :

1)      Απορρίπτει την προσφυγή.

2)      Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

Legal

Mengozzi

Wiszniewska-Białecka

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 4 Μαΐου 2005.

Ο Γραμματέας

Ο Πρόεδρος

H. Jung

H. Legal

---

* Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική.