62001C0173

1. Με την παρούσα προσφυγή, που ασκήθηκε βάσει του άρθρου 226 ΕΚ, η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να αναγνωρίσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας εντός της ταχθείσας προθεσμίας τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 1999/20/ΕΚ , παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη Συνθήκη και την εν λόγω οδηγία.

2. Βάσει του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας, τα κράτη μέλη έπρεπε να θεσπίσουν και να δημοσιεύσουν, το αργότερο μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 1999, τις διατάξεις που είναι απαραίτητες για τη συμμόρφωσή τους προς την οδηγία και να ενημερώσουν αμέσως την Επιτροπή. Τα κράτη μέλη όφειλαν εν συνεχεία να εφαρμόσουν τις διατάξεις αυτές από 1ης Οκτωβρίου 1999.

3. Δεδομένου ότι η Ελληνική Δημοκρατία καθυστέρησε να παράσχει τις σχετικές πληροφορίες, η Επιτροπή τής απηύθυνε, στις 18 Φεβρουαρίου 2000, έγγραφο οχλήσεως, το οποίο όμως παρέμεινε αναπάντητο. Κατόπιν αυτού, η Επιτροπή απηύθυνε στις 18 Σεπτεμβρίου 2000 αιτιολογημένη γνώμη, με την οποία κάλεσε την Ελληνική Δημοκρατία να συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις που της επιβάλλει η εν λόγω οδηγία εντός προθεσμίας δύο μηνών. Αφού ούτε μετά την αιτιολογημένη γνώμη η Ελληνική Δημοκρατία πληροφόρησε την Επιτροπή ότι θέσπισε τα αναγκαία μέτρα για τη μεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο, η τελευταία αυτή άσκησε την παρούσα προσφυγή.

4. Η Ελληνική Κυβέρνηση, χωρίς να αμφισβητεί τις αιτιάσεις που της προσάπτει η Επιτροπή, περιορίζεται στο να γνωστοποιήσει ότι οι αναγκαίες διατάξεις για τη μεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο έχουν ήδη καταρτιστεί με σχέδιο προεδρικού διατάγματος, το οποίο, μόλις εγκριθεί και δημοσιευθεί, θα διαβιβαστεί στο Δικαστήριο και στην Επιτροπή.

5. Εν πάση περιπτώσει, ακόμα και αν έτσι έχουν τα πράγματα, υπενθυμίζω ότι οι ενδεχόμενες μεταβολές στην κατάσταση του κράτους μέλους μετά τη λήξη της προθεσμίας που ορίστηκε με την αιτιολογημένη γνώμη δεν μπορούν να έχουν επίπτωση στην εκτίμηση σχετικά με την ύπαρξη της παραβάσεως . Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι, κατά τη λήξη της προθεσμίας αυτής, η Ελληνική Δημοκρατία δεν είχε ακόμα θεσπίσει τα μέτρα που είναι απαραίτητα για τη μεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο. Τούτο δεν αμφισβητήθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση.

6. Επομένως, φρονώ ότι η προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή και η Ελληνική Δημοκρατία να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, αφού η Επιτροπή έχει υποβάλει σχετικό αίτημα.

ρόταση

7. ροτείνω, επομένως, στο Δικαστήριο να αποφανθεί ως εξής:

«1) Η Ελληνική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 1999/20/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τροποποίηση των οδηγιών 70/524/ΕΟΚ περί των προσθέτων υλών στη διατροφή των ζώων, 82/471/ΕΟΚ σχετικά με ορισμένα προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούνται στη διατροφή των ζώων, 95/53/ΕΚ για τον καθορισμό των αρχών οργάνωσης των επισήμων ελέγχων στον τομέα της διατροφής των ζώων και 95/69/ΕΚ για τη θέσπιση των όρων και των κανόνων που εφαρμόζονται κατά την έγκριση και την εγγραφή ορισμένων εγκαταστάσεων και ενδιαμέσων του τομέα της διατροφής των ζώων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την εν λόγω οδηγία και τη Συνθήκη ΕΚ.

2) Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.»