61995J0245

1 Διαδικασία - Προθεσμίες - Παρέκταση προθεσμιών λόγω αποστάσεως - Εφαρμογή στα κοινοτικά όργανα - Τόπος διαμονής που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε περίπτωση ασκήσεως αναιρέσεως

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, παράρτημα ΙΙ, άρθρο 1)

2 Κοινή εμπορική πολιτική - ήΑμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ - Διαδικασία επανεξετάσεως - ςΕναρξη νέας έρευνας - Προϋποθέσεις - Επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη ντάμπινγκ και της εντεύθεν ζημίας

(Κανονισμός 2423/88 του Συμβουλίου, άρθρα 4, 7, 14 και 15)

1 Η Επιτροπή, της οποίας η έδρα κείται στις Βρυξέλλες, τυγχάνει, για την άσκηση αναιρέσεως, της παρεκτάσεως των προθεσμιών λόγω αποστάσεως κατά δύο ημέρες που προβλέπεται στο άρθρο 1 της αποφάσεως του Δικαστηρίου περί παρεκτάσεως των προθεσμιών λόγω αποστάσεως, που αποτελεί το παράρτημα ΙΙ του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, παρά το ότι έχει ήδη ορίσει το Λουξεμβούργο ως τόπο επιδόσεων, για τους σκοπούς της ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασίας.

Συγκεκριμένα, η διάταξη αυτή λαμβάνει υπόψη τον τόπο της συνήθους διαμονής του οικείου διαδίκου, αποκλειομένου του τόπου τον οποίο ο διάδικος αυτός έχει ορίσει ως τόπο επιδόσεων, σύμφωνα με τα άρθρα 44, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου ή 38, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου.

Περαιτέρω, η αναιρετική διαδικασία αποτελεί διαδικασία χωριστή από την ενώπιον του Πρωτοδικείου προηγηθείσα διαδικασία, οπότε ο ορισμός του τόπου επιδόσεων για τους σκοπούς της ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασίας δεν παράγει αποτελέσματα σε περίπτωση ασκήσεως αναιρέσεως.

2 Η έναρξη έρευνας, υπό την έννοια του άρθρου 7 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 2423/88, είτε πρόκειται για κίνηση διαδικασίας αντιντάμπινγκ είτε πρόκειται για επανεξέταση κανονισμού επιβάλλοντος δασμούς αντιντάμπινγκ, εξαρτάται πάντοτε από την ύπαρξη επαρκών αποδεικτικών στοιχείων ως προς την ύπαρξη ντάμπινγκ και της εντεύθεν ζημίας.

Συναφώς, όταν, στο πλαίσιο διαδικασίας επανεξετάσεως κινηθείσας βάσει των άρθρων 14 και 15 του βασικού κανονισμού, τα κοινοτικά όργανα πρέπει να εκτιμήσουν αν η λήξη της ισχύος ενός προηγουμένως επιβληθέντος μέτρου αντιντάμπινγκ μπορεί να οδηγήσει εκ νέου σε ζημία ή σε απειλή ζημίας, η εκτίμηση αυτή πρέπει να γίνεται τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 4 του βασικού κανονισμού.

Στην υπόθεση C-245/95 P,

Επιτροπή των Ευρωπαϋκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τους Eric White και Nicholas Khan, μέλη της Νομικής Υπηρεσίας, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Carlos Gσmez de la Cruz, μέλος της Νομικής Υπηρεσίας, Centre Wagner, Kirchberg,

αναιρεσείουσα,

που έχει ως αντικείμενο αίτηση αναιρέσεως που ασκήθηκε κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 2 Μαου 1995 το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϋκών Κοινοτήτων (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις υποθέσεις T-163/94 και T-165/94, NTN Corporation και Koyo Seiko κατά Συμβουλίου (Συλλογή 1995, σ. II-1381), και με την οποία ζητείται η αναίρεση της αποφάσεως αυτής,

όπου οι έτεροι διάδικοι είναι

η NTN Corporation, εταιρία ιαπωνικού δικαίου με έδρα την Οσάκα (Ιαπωνία), εκπροσωπούμενη από τους Jόrgen Schwarze και Malte Sprenger, δικηγόρους Ντύσελντορφ, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον δικηγόρο Claude Penning, 78, Grand-Rue,

η Koyo Seiko Co. Ltd, εταιρία ιαπωνικού δικαίου με έδρα την Οσάκα (Ιαπωνία), εκπροσωπούμενη από τους Jacques Buhart, δικηγόρο Παρισιού, και Charles Kaplan, barrister, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο το δικηγορικό γραφείο των Arendt και Medernach, 8-10, rue Mathias Hardt,

προσφεύγουσες πρωτοδίκως,

υποστηριζόμενες από τις

NSK Ltd, εταιρία ιαπωνικού δικαίου με έδρα το Τόκιο, και οκτώ από τις θυγατρικές της εταιρίες στην Ευρώπη, NSK Bearings Europe Ltd, εταιρία αγγλικού δικαίου με έδρα το Λονδίνο, NSK-RHP France SA, εταιρία γαλλικού δικαίου με έδρα την Guyancourt (Γαλλία), NSK-RHP UK Ltd, εταιρία αγγλικού δικαίου με έδρα το Ruddington (Ηνωμένο Βασίλειο), NSK-RHP Deutschland GmbH, εταιρία γερμανικού δικαίου με έδρα το Ratingen (Γερμανία), NSK-RHP Italia SpA, εταιρία ιταλικού δικαίου με έδρα το Μιλάνο (Ιταλία), NSK-RHP Nederland BV, εταιρία ολλανδικού δικαίου με έδρα το Amstelveen (Κάτω Ξώρες), NSK-RHP European Distribution Center BV, εταιρία ολλανδικού δικαίου με έδρα το Amstelveen (Κάτω Ξώρες), και NSK-RHP Iberica SA, εταιρία ισπανικού δικαίου με έδρα τη Βαρκελώνη (Ισπανία), όλες εκπροσωπούμενες από τον David Vaughan, QC, ενεργούντα κατ' εντολή του Robin Griffith, solicitor, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο το δικηγορικό γραφείο του Marc Loesch, 8, rue Zithe,

παρεμβαίνουσες στην αναιρετική διαδικασία,

το Συμβούλιο της Ευρωπαϋκής Ενώσεως, εκπροσωπούμενο από τον Antσnio Tanca, νομικό σύμβουλο, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Alessandro Morbilli, διευθυντή της διευθύνσεως νομικών υποθέσεων της Ευρωπαϋκής Τράπεζας Επενδύσεων, 100, boulevard Konrad Adenauer,

καθού πρωτοδίκως,

και

η Federation of European Bearing Manufacturers' Associations, με έδρα τη Φρανκφούρτη επί του Μάιν (Γερμανία),

παρεμβαίνουσα πρωτοδίκως,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ,

συγκείμενο από τους G. C. Rodrνguez Iglesias, Πρόεδρο, C. Gulmann, H. Ragnemalm (εισηγητή) και M. Wathelet, προέδρους τμήματος, G. F. Mancini, J. C. Moitinho de Almeida, P. J. G. Kapteyn, J. L. Murray, D. A. O. Edward, J.-P. Puissochet, G. Hirsch, P. Jann και L. Sevσn, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: P. Lιger

γραμματέας: R. Grass

έχοντας υπόψη την έκθεση τoυ εισηγητή δικαστή,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 16ης Σεπτεμβρίου 1997,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 12 Ιουλίου 1995, η Επιτροπή των Ευρωπαϋκών Κοινοτήτων άσκησε, δυνάμει του άρθρου 49 του Οργανισμού ΕΚ του Δικαστηρίου, αναίρεση κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου της 2ας Μαου 1995, Τ-163/94 και Τ-165/94, NTN Corporation και Koyo Seiko κατά Συμβουλίου (Συλλογή 1995, σ. ΙΙ-1381, στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση), με την οποία το Πρωτοδικείο ακύρωσε το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2849/92 του Συμβουλίου, της 28ης Σεπτεμβρίου 1992, περί τροποποιήσεως του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ κατά τις εισαγωγές ενσφαίρων τριβέων (ρουλεμάν με σφαιρίδια), με μέγιστη εξωτερική διάμετρο υπερβαίνουσα τα 30 χιλιοστά, καταγωγής Ιαπωνίας, που έχει επιβληθεί με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 1739/85 (ΕΕ L 286, σ. 2, διορθωτικό ΕΕ 1993, L 72, σ. 36), καθόσον επέβαλε δασμό αντιντάμπινγκ στην ΝΤΝ Corporation (στο εξής: ΝΤΝ) και στην Koyo Seiko Co. Ltd (στο εξής: Koyo Seiko).

2 Ο κανονισμός (ΕΟΚ) 2423/88 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 1988, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ ή επιδοτήσεων εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϋκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΕ L 209, σ. 1, στο εξής: βασικός κανονισμός), θεσπίζει, στο άρθρο του 2, παράγραφος 1, την αρχή ότι σε κάθε προϋόν που αποτελεί αντικείμενο ντάμπινγκ μπορεί να επιβάλλεται δασμός αντιντάμπινγκ «όταν η θέση του σε ελεύθερη κυκλοφορία εντός της Κοινότητας προκαλεί ζημία».

3 Το άρθρο 4 του ίδιου κανονισμού απαριθμεί τους παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για να καθοριστεί η ύπαρξη σημαντικής ζημίας ή απειλής σημαντικής ζημίας σε υφιστάμενο κλάδο παραγωγής της Κοινότητας ή αισθητή καθυστέρηση στην έναρξη της παραγωγής αυτής.

4 Το άρθρο 7, παράγραφος 9, στοιχείο αα, του βασικού κανονισμού προβλέπει ότι η διεξαγόμενη από την Επιτροπή έρευνα «ολοκληρώνεται κανονικά εντός προθεσμίας ενός έτους μετά την έναρξη της διαδικασίας». Η έρευνα περατώνεται για διάφορους λόγους: είτε διότι, σύμφωνα με το άρθρο 9, δεν είναι αναγκαία η λήψη μέτρων άμυνας είτε όταν, σύμφωνα με το άρθρο 10, γίνονται αποδεκτές από τα μέρη αναλήψεις υποχρεώσεων είτε τέλος όταν, σύμφωνα με το άρθρο 12, επιβάλλονται οριστικοί δασμοί.

5 Το άρθρο 14 ορίζει ότι οι κανονισμοί που επιβάλλουν δασμούς αντιντάμπινγκ επανεξετάζονται, εν όλω ή εν μέρει, είτε κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους είτε με πρωτοβουλία της Επιτροπής είτε, τέλος, αν το ζητήσει ενδιαφερόμενο μέρος το οποίο υποβάλλει αποδεικτικά στοιχεία μεταβολής των συνθηκών, επαρκή για να δικαιολογήσουν την ανάγκη της επανεξετάσεως αυτής, υπό την προϋπόθεση ότι παρήλθε ένα τουλάχιστον έτος από την περάτωση της έρευνας. Στην περίπτωση αυτή, η έρευνα επαναλαμβάνεται, σύμφωνα με το άρθρο 7, αν οι περιστάσεις το απαιτούν.

6 Σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού, «όταν ένα ενδιαφερόμενο μέρος αποδεικνύει ότι η λήξη της ισχύος του μέτρου θα οδηγήσει ξανά σε ζημία ή σε απειλή ζημίας», η Επιτροπή προβαίνει σε επανεξέταση του μέτρου.

7 Ο κανονισμός (ΕΟΚ) 1739/85 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1985, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων τύπων ρουλεμάν με μπίλιες και ρουλεμάν με κωνικούς κυλίνδρους, καταγωγής Ιαπωνίας (ΕΕ L 167, σ. 3), ο οποίος τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 2849/92, επέβαλε οριστικούς δασμούς αντιντάμπινγκ, κυμαινομένους από 1,2 % έως 21,7 %, επί των εισαγωγών ενσφαίρων τριβέων καταγωγής Ιαπωνίας, με μέγιστη αξονική διάμετρο υπερβαίνουσα τα 30 χιλιοστά. Κατά συνέπεια, τα παραγόμενα από την ΝΤΝ και από την Koyo Seiko προϋόντα επλήγησαν με οριστικό δασμό αντιντάμπινγκ ανερχόμενο, αντιστοίχως, σε 3,2 % και σε 5,5 %.

8 Στις 27 Δεκεμβρίου 1988, η Federation of European Bearing Manufacturers' Associations (στο εξής: FEBMA) υπέβαλε αίτηση επανεξετάσεως των δασμών αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν με τον κανονισμό 1739/85.

9 Η Επιτροπή έκρινε ότι η αίτηση αυτή περιείχε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ώστε να δικαιολογείται η έναρξη διαδικασίας επανεξετάσεως, και κίνησε διαδικασία έρευνας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του βασικού κανονισμού.

10 Στις 28 Σεπτεμβρίου 1992, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό 2849/92, του οποίου το άρθρο 1 ορίζει μεταξύ άλλων:

«Οι οριστικοί δασμοί αντιντάμπινγκ, που έχουν επιβληθεί με το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1739/85 επί των προϋόντων που ορίζονται κατωτέρω, τροποποιούνται σύμφωνα με τις ακόλουθες διατάξεις:

1) Επιβάλλεται οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ενσφαίρων τριβέων (ρουλεμάν με σφαιρίδια), με μέγιστη εξωτερική διάμετρο υπερβαίνουσα τα 30 χιλιοστά, που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 8482 10 90, καταγωγής Ιαπωνίας.

2) Ο δασμός αντιντάμπινγκ, εκφρασμένος ως ποσοστό της καθαρής τιμής του προϋόντος "ελεύθερο στα σύνορα της Κοινότητας", πριν από την επιβολή του δασμού, καθορίζεται σε 13,7 % (συμπληρωματικός κωδικός Taric 8677) εκτός από την περίπτωση που το εν λόγω προϋόν κατασκευάζεται από τις ακόλουθες επιχειρήσεις, για τις οποίες το ποσό του δασμού αντιντάμπινγκ καθορίζεται ως εξής:

(...)

-- NTN Corporation, Osaka 11,6 %

(...).»

11 Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Πρωτοδικείο δέχθηκε τα αιτήματα της ΝΤΝ και της Koyo Seiko και ακύρωσε το άρθρο 1 του κανονισμού 2849/92, καθόσον τους επέβαλε δασμό αντιντάμπινγκ. Το Πρωτοδικείο έκρινε συγκεκριμένα ότι ορισμένες διαπιστώσεις του Συμβουλίου έπασχαν λόγω πλάνης περί τα πραγματικά περιστατικά και περί το δίκαιο ή οδηγούσαν, κατά την εκτίμηση της ζημίας ή απειλής ζημίας, σε πλάνη λόγω του ότι δεν ήσαν πλήρεις. Το Πρωτοδικείο θεώρησε επιπλέον ότι η διαδικασία επανεξετάσεως περατώθηκε μετά από χρονικό διάστημα το οποίο δεν ήταν εύλογο.

12 Λεπτομερέστερη έκθεση του ιστορικού της διαφοράς περιλαμβάνεται στις σκέψεις 1 έως 25 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

Η αίτηση αναιρέσεως

13 Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Πρωτοδικείου και να καταδικάσει την ΝΤΝ και την Koyo Seiko στα δικαστικά έξοδα. Το Συμβούλιο δεν κατέθεσε υπόμνημα, αλλά ενημέρωσε το Δικαστήριο ότι υιοθετεί τις παρατηρήσεις της Επιτροπής. Η FEBMA, λόγω του ότι άφησε να παρέλθουν άπρακτες οι προθεσμίες, δεν μπόρεσε να καταθέσει υπόμνημα (διάταξη της 14ης Φεβρουαρίου 1996, C-245/95 P, Επιτροπή κατά NΤΝ Corporation, Συλλογή 1996, σ. Ι-553).

14 Η ΝΤΝ και η Koyo Seiko ζητούν από το Δικαστήριο να απορρίψει την αίτηση αναιρέσεως και να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. Επικουρικώς, σε περίπτωση αναιρέσεως της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, η Koyo Seiko ζητεί από το Δικαστήριο να ακυρώσει τον κανονισμό 2849/92, καθόσον την αφορά.

15 Με διάταξη της 14ης Φεβρουαρίου 1996, C-245/95 P, Επιτροπή κατά ΝΤΝ Corporation (Συλλογή 1996, σ. Ι-559), το Δικαστήριο επέτρεψε στην NSK Ltd και σε οκτώ από τις θυγατρικές της εταιρίες στην Ευρώπη, στις NSK Bearings Europe Ltd, NSK-RHP France SA, NSK-RHP UK Ltd, NSK-RHP Deutschland GmbH, NSK-RHP Italia SpA, NSK-RHP Nederland BV, NSK-RHP European Distribution Centre BV και NSK-RHP Iberica SA (αποκαλούμενες συλλογικά στο εξής: NSK), να παρέμβουν προς υποστήριξη των αιτημάτων της ΝΤΝ και της Koyo Seiko.

16 Η NSK ζητεί από το Δικαστήριο να δεχθεί τα αιτήματα της ΝΤΝ και της Koyo Seiko, να επιβεβαιώσει ότι η ακύρωση του άρθρου 1 του κανονισμού 2849/92 αφορά και αυτήν, και, τέλος, να καταδικάσει την Επιτροπή στα σχετικά με την παρέμβασή της δικαστικά έξοδα.

17 αΟσον αφορά τα έξοδα της NSΚ, η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να επιφυλαχθεί μέχρι την έκδοση της οριστικής αποφάσεως του Πρωτοδικείου.

18 Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει δύο λόγους. Υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο πλανήθηκε περί το δίκαιο, αφενός, κατά την ερμηνεία της έννοιας της ζημίας όπως αυτή χρησιμοποιείται στον βασικό κανονισμό και, αφετέρου, κατά την ερμηνεία και την εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 9, στοιχείο αα, του ίδιου κανονισμού, καθόσον θεώρησε ότι η υπερβολική διάρκεια της έρευνας συνεπάγεται κατ' ανάγκην την ακύρωση του κανονισμού 2849/92.

Επί του παραδεκτού

19 Η Koyo Seiko υποστηρίζει ότι η αίτηση αναιρέσεως είναι απαράδεκτη, για τον λόγο ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να τύχει της εφαρμογής της αποφάσεως του Δικαστηρίου περί παρεκτάσεως των προθεσμιών λόγω αποστάσεως (άρθρο 1 του παραρτήματος ΙΙ του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου), σύμφωνα με την οποία, «αν οι διάδικοι δεν έχουν τη συνήθη διαμονή τους στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, οι δικονομικές προθεσμίες παρεκτείνονται, λόγω αποστάσεως, ως εξής: - για το Βασίλειο του Βελγίου κατά δύο ημέρες (...)». Η Koyo Seiko διευκρινίζει ότι η αναίρεση ασκήθηκε δύο μήνες και δύο ημέρες μετά την κοινοποίηση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, δηλαδή μετά την εκπνοή της δίμηνης προθεσμίας του άρθρου 49, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού ΕΚ του Δικαστηρίου, εκτός κι αν η προθεσμία αυτή έπρεπε να παρεκταθεί λόγω αποστάσεως διότι η Επιτροπή έχει την έδρα της στις Βρυξέλλες. Η Koyo Seiko φρονεί ωστόσο ότι η παρέκταση της προθεσμίας λόγω αποστάσεως δεν ισχύει όταν έχει διεξαχθεί ήδη δίκη και οι διάδικοι έχουν ορίσει αντικλήτους στο Λουξεμβούργο.

20 Συναφώς, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η απόφαση περί παρεκτάσεως των προθεσμιών λόγω αποστάσεως, που αποτελεί το παράρτημα ΙΙ του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, προβλέπει στο άρθρο της 1 ότι, αν οι διάδικοι δεν έχουν τη συνήθη διαμονή τους στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, οι δικονομικές προθεσμίες παρεκτείνονται λόγω αποστάσεως κατά αριθμό ημερών ανάλογο με το πόσο μακριά κείται το κράτος στο οποίο διαμένει ο οικείος διάδικος.

21 Για την εφαρμογή της διατάξεως αυτής, μόνον ο τόπος της συνήθους διαμονής του οικείου διαδίκου λαμβάνεται υπόψη, αποκλειομένου του τόπου τον οποίο ο διάδικος αυτός έχει ορίσει ως τόπο επιδόσεων, σύμφωνα με τα άρθρα 44, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου ή 38, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου.

22 Περαιτέρω, πρέπει να υπομνηστεί ότι το άρθρο 112, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου παραπέμπει ρητώς στο άρθρο 38, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού, πράγμα το οποίο καταδεικνύει ότι η αναιρετική διαδικασία αποτελεί διαδικασία χωριστή από την ενώπιον του Πρωτοδικείου προηγηθείσα διαδικασία, οπότε ο ορισμός του τόπου επιδόσεων για τους σκοπούς της ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασίας δεν παράγει αποτελέσματα σε περίπτωση ασκήσεως αναιρέσεως.

23 Επομένως, πρέπει να συναχθεί ότι η Επιτροπή, της οποίας η έδρα κείται στις Βρυξέλλες, τυγχάνει της παρεκτάσεως των δικονομικών προθεσμιών λόγω αποστάσεως κατά δύο ημέρες. Επομένως, παραδεκτώς ασκήθηκε στις 12 Ιουλίου 1995 η αναίρεση κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου της 2ας Μαου 1995, η οποία κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή στις 10 Μαου 1995.

24 υΟσον αφορά το αίτημα της NSK, πρέπει να υπενθυμιστεί ότι, σύμφωνα με το άρθρο 37, τέταρτο εδάφιο, του Οργανισμού ΕΚ του Δικαστηρίου, η παρέμβαση έχει ως αντικείμενο την υποστήριξη των αιτημάτων του ενός των διαδίκων. Συνεπώς, είναι απαράδεκτο το αίτημα της ΝSK με το οποίο ζητεί να ισχύσει και έναντι αυτής η ακύρωση του άρθρου 1 του κανονισμού 2849/92.

Επί της ζημίας

25 Κατά την Επιτροπή, η εφαρμογή των κριτηρίων του άρθρου 4 του βασικού κανονισμού, προκειμένου να εκτιμηθεί η ύπαρξη ζημίας ή απειλής ζημίας στο πλαίσιο διαδικασίας επανεξετάσεως, συνιστά πλάνη περί το δίκαιο.

26 Ο λόγος αυτός αφορά τις σκέψεις 58 έως 60 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, που έχουν ως εξής:

«58 Πρέπει να τονισθεί ότι, όσον αφορά την επανεξέταση κανονισμού περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ, ο βασικός κανονισμός παρέχει ενδείξεις μόνον σε σχέση με τα στοιχεία που πρέπει να έχουν αποδειχθεί, προκειμένου να μπορεί να αρχίσει η διαδικασία επανεξετάσεως. Πρώτον, το άρθρο 14, παράγραφος 2, ορίζει ότι, "όταν (...) κρίνεται ότι δικαιολογείται επανεξέταση, η έρευνα επαναλαμβάνεται σύμφωνα με το άρθρο 7, αν οι περιστάσεις το απαιτούν". Με την απόφαση της 7ης Δεκεμβρίου 1993, C-216/91, Rima Eletrometalurgia κατά Συμβουλίου (Συλλογή 1993, σ. Ι-6303, σκέψη 16), το Δικαστήριο δέχθηκε πράγματι, αναφερόμενο στο άρθρο 7, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού, ότι "η έναρξη έρευνας, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για την έναρξη διαδικασίας αντιντάμπινγκ ή την επανεξέταση κανονισμού περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ, προϋποθέτει πάντοτε την ύπαρξη επαρκών αποδεικτικών στοιχείων για την ύπαρξη ντάμπινγκ και της συνακόλουθης ζημίας". Δεύτερον, το άρθρο 15, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού ορίζει ότι, "όταν ένα ενδιαφερόμενο μέρος αποδεικνύει ότι η λήξη της ισχύος του μέτρου θα οδηγήσει ξανά σε ζημία ή σε απειλή ζημίας", η Επιτροπή επανεξετάζει το μέτρο. Κατά συνέπεια, μολονότι ο βασικός κανονισμός περιέχει διατάξεις σχετικά με τα στοιχεία που πρέπει να είναι αποδεδειγμένα προκειμένου να αρχίσει η διαδικασία επανεξετάσεως, εντούτοις δεν περιέχει ειδικές διατάξεις ως προς τη ζημία, της οποίας η ύπαρξη πρέπει να αποδεικνύεται με τον κανονισμό περί τροποποιήσεως των υφισταμένων δασμών.

59 Κατά συνέπεια, εφόσον δεν υπάρχουν ειδικές διατάξεις σχετικά με τον καθορισμό της ζημίας στο πλαίσιο της διαδικασίας επανεξετάσεως που κινείται βάσει των άρθρων 14 και 15 του βασικού κανονισμού, ο κανονισμός που τροποποιεί, κατά το πέρας της διαδικασίας αυτής, τους υφισταμένους δασμούς αντιντάμπινγκ πρέπει να αποδεικνύει την ύπαρξη ζημίας, υπό την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού.

60 Συνεπώς πρέπει να εξετασθεί αν τα σημεία του επίδικου κανονισμού αποδεικνύουν την ύπαρξη ζημίας, υπό την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού.»

27 Κατά την Επιτροπή, το Πρωτοδικείο ερμήνευσε εσφαλμένα τον βασικό κανονισμό και δεν εφάρμοσε το κατάλληλο κριτήριο όσον αφορά τη ζημία. Η χρησιμοποίηση εσφαλμένου κριτηρίου επηρέασε τις διαπιστώσεις περί των πραγματικών και νομικών περιστατικών, καθώς και το συμπέρασμά του, στη σκέψη 115 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

28 Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η επανεξέταση, δεδομένου ότι διενεργείται για να εξακριβωθεί ότι τα ισχύοντα μέτρα εξακολουθούν να είναι αναγκαία και κατάλληλα για την εξάλειψη της ζημίας που προκάλεσε το ντάμπινγκ, πρέπει να λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι ισχύουν μέτρα αντιντάμπινγκ. Επομένως, το εφαρμοστέο κριτήριο δεν είναι αν εξακολουθεί να υφίσταται ζημία ή απειλή ζημίας, αλλά αν θα εξακολουθούσαν ή θα επανεμφανίζονταν το ντάμπινγκ και η ζημία σε περίπτωση καταργήσεως των μέτρων.

29 Η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι το άρθρο 14, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού προβλέπει την τροποποίηση των υφισταμένων μέτρων αντιντάμπινγκ «όταν δικαιολογείται από την επανεξέταση». Από αυτή την πολύ γενική διατύπωση προκύπτει ότι η διαπίστωση ζημίας επιβάλλεται στο πλαίσιο μιας αρχικής έρευνας, αλλά όχι κατά την τροποποίηση μέτρου αντιντάμπινγκ. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει επίσης ότι οι δασμοί αντιντάμπινγκ μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο προσαρμογής, ακόμη κι αν δεν έχει διαπιστωθεί καμία πρόσθετη ζημία, όπως συμβαίνει εν προκειμένω.

30 Κατά την Επιτροπή, το Πρωτοδικείο, μη εφαρμόζοντας το κατάλληλο κριτήριο όσον αφορά τη ζημία, διαπίστωσε επίσης εσφαλμένα, στη σκέψη 99 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι το Συμβούλιο πλανήθηκε περί το δίκαιο λαμβάνοντας υπόψη την ύφεση που επικρατούσε στη σχετική βιομηχανία.

31 Η ΝΤΝ, η Koyo Seiko και η NSK φρονούν, αντιθέτως, ότι το Πρωτοδικείο εφάρμοσε ορθώς το κατάλληλο κριτήριο, ήτοι την ύπαρξη ζημίας ή απειλής ζημίας, υπό την έννοια του άρθρου 4 του βασικού κανονισμού. Υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, ότι η Επιτροπή επινόησε το «κριτήριο του κινδύνου επανεμφανίσεως της ζημίας», το οποίο δεν διαλαμβάνεται στην ισχύουσα ρύθμιση και το οποίο επιπλέον είναι αλυσιτελές. Εν πάση περιπτώσει, στα σημεία 111 έως 115 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Πρωτοδικείο εξέτασε ρητώς το ζήτημα της επανεμφανίσεως της ζημίας, στο πλαίσιο μιας ευρείας ερμηνείας της εννοίας «απειλής ζημίας», και κατέληξε στην απόρριψη του επιχειρήματος αυτού, με το αιτιολογικό κυρίως ότι το Συμβούλιο είχε υποπέσει σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά.

32 Συναφώς, πρέπει να υπενθυμιστεί ότι οι κανονισμοί περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ μπορούν, σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 15 του βασικού κανονισμού, να επανεξετάζονται.

33 Το άρθρο 14 του βασικού κανονισμού διευκρινίζει ότι επανεξέταση, με ή χωρίς επανάληψη της έρευνας, διενεργείται εάν ένα ενδιαφερόμενο μέρος προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία μεταβολής των συνθηκών, επαρκή για να δικαιολογήσουν την ανάγκη της επανεξετάσεως αυτής. Κατά το άρθρο 14, παράγραφος 3, η επανεξέταση μπορεί να καταλήξει στην τροποποίηση, στην κατάργηση ή στην ακύρωση των επιβληθέντων δασμών.

34 Επομένως, το ότι στο άρθρο 14 του βασικού κανονισμού δεν αναφέρεται η έννοια της ζημίας εξηγείται από το γεγονός ότι το καθοριστικό κριτήριο για τη διεξαγωγή επανεξετάσεως δεν είναι, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, αναγκαστικά η ύπαρξη ζημίας ή απειλής ζημίας, αλλά, γενικότερα, η μεταβολή των συνθηκών, συμπεριλαμβανομένης της επιστροφής σε υγιείς εμπορικές πρακτικές.

35 ςΟταν όμως ένα ενδιαφερόμενο μέρος αποδεικνύει εμπεριστατωμένα ότι η λήξη ισχύος των δασμών αντιντάμπινγκ θα οδηγούσε εκ νέου σε ζημία ή απειλή ζημίας, η Επιτροπή προβαίνει, σύμφωνα με το άρθρο 15 του βασικού κανονισμού, σε επανεξέταση του μέτρου.

36 Πρέπει να τονιστεί ότι καμία ειδική διάταξη δεν διέπει την έρευνα στο πλαίσιο διαδικασίας επανεξετάσεως κινηθείσας βάσει των άρθρων 14 και 15 του βασικού κανονισμού. ύΟπως τόνισε το Πρωτοδικείο στη σκέψη 59 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ειδικές διατάξεις δεν υφίστανται ούτε σχετικά με τον καθορισμό της ζημίας.

37 Ωστόσο, το άρθρο 14 του βασικού κανονισμού παραπέμπει ρητώς στο άρθρο 7 του ίδιου κανονισμού, όσον αφορά το καθεστώς της έρευνας. Από αυτό προκύπτει ότι το άρθρο 7 έχει εφαρμογή τόσο επί της αρχικής έρευνας όσο και επί της επαναλήψεως της έρευνας.

38 Κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γγ, του βασικού κανονισμού, η έρευνα αφορά και το ντάμπινγκ και την εντεύθεν προκύπτουσα ζημία. Συγκεκριμένα, η έναρξη έρευνας, υπό την έννοια του άρθρου 7, είτε πρόκειται για κίνηση διαδικασίας αντιντάμπινγκ είτε πρόκειται για επανεξέταση κανονισμού επιβάλλοντος δασμούς αντιντάμπινγκ, εξαρτάται πάντοτε από την ύπαρξη επαρκών αποδεικτικών στοιχείων ως προς την ύπαρξη ντάμπινγκ και της εντεύθεν ζημίας (βλ. προπαρατεθείσα απόφαση Rima Eletrometalurgia κατά Συμβουλίου, σκέψη 16).

39 Το άρθρο 4, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού ορίζει τα κριτήρια που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την εκτίμηση της υπάρξεως ζημίας κατά τη διάρκεια της έρευνας. Το άρθρο 4, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού διευκρινίζει ότι οι ζημίες που προκαλούνται από άλλους παράγοντες δεν πρέπει να αποδίδονται στις εισαγωγές που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ.

40 Συναφώς, πρέπει να τονιστεί ότι το Πρωτοδικείο, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, απλώς εφαρμόζει, χωρίς βεβαίως να την παραθέτει, τη νομολογία όπου το Δικαστήριο εξέτασε, υπό παρόμοιες περιστάσεις, τις συνθήκες υπό τις οποίες το Συμβούλιο, στο πλαίσιο επανεξετάσεως, αντικατέστησε δασμούς αντιντάμπινγκ με αναλήψεις δεσμεύσεων ως προς τις τιμές, προκειμένου να ελέγξει αν η αντικατάσταση αυτή στηριζόταν σε ορθό καθορισμό της ζημίας σύμφωνα με τα κριτήρια του άρθρου 4, παράγραφος 2, του ισχύοντος τότε βασικού κανονισμού (βλ. αποφάσεις της 11ης Ιουλίου 1990, C-305/86 και C-160/87, Neotype Techmashexport κατά Επιτροπής και Συμβουλίου, Συλλογή 1990, σ. Ι-2945, σκέψη 50, και C-323/88, Sermes, Συλλογή 1990, σ. Ι-3027, σκέψη 27).

41 Μολονότι στον βασικό κανονισμό δεν περιλαμβάνεται κριτήριο σχετικό με τον κίνδυνο επανεμφανίσεως της ζημίας, πρέπει να αναλύεται, στο πλαίσιο επανεξετάσεως, αν η λήξη της ισχύος ενός προηγουμένως επιβληθέντος μέτρου αντιντάμπινγκ μπορεί να οδηγήσει εκ νέου σε ζημία ή σε απειλή ζημίας. Ωστόσο, η ανάλυση αυτή πρέπει να γίνεται τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 4 του βασικού κανονισμού.

42 Συνεπώς, το Πρωτοδικείο, εφαρμόζοντας τα κριτήρια του άρθρου 4 του βασικού κανονισμού, για να εξετάσει αν η λήξη της ισχύος των δασμών αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν με τον κανονισμό 1739/85 μπορούσε να οδηγήσει εκ νέου σε ζημία ή σε απειλή ζημίας, δεν πλανήθηκε περί το δίκαιο.

43 Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι καλώς, επίσης, το Πρωτοδικείο έκρινε, στις σκέψεις 98 και 99 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι το Συμβούλιο πλανήθηκε περί το δίκαιο λαμβάνοντας υπόψη την ύφεση που επικρατούσε στη βιομηχανία, ενώ το άρθρο 4, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού δεν το επιτρέπει αυτό. Η διάταξη αυτή ορίζει συγκεκριμένα ότι «οι ζημίες που προκαλούνται από άλλους παράγοντες, όπως είναι (...) η μείωση της ζήτησης, οι οποίες (...) ασκούν ομοίως δυσμενή επίδραση επί του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, δεν πρέπει να αποδίδονται στις εισαγωγές που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ ή επιδοτήσεων».

44 Επομένως, ο πρώτος λόγος αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

45 Δεδομένου ότι η διαπιστωθείσα από το Πρωτοδικείο παράλειψη του Συμβουλίου να αποδείξει την ύπαρξη ζημίας ή απειλής ζημίας υπό την έννοια του άρθρου 4 του βασικού κανονισμού αρκεί για να επιφέρει την ακύρωση του άρθρου 1 του κανονισμού 2849/92, παρέλκει η εξέταση του δευτέρου λόγου αναιρέσεως που αφορά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 9, στοιχείο αα, του βασικού κανονισμού.

Επί των δικαστικών εξόδων

46 Κατά το άρθρο 69, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, που έχει εφαρμογή στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου 118, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα έξοδα, εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η Επιτροπή ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα έξοδα της παρούσας δίκης.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

αποφασίζει:

1) Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2) Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϋκών Κοινοτήτων στα έξοδα της παρούσας δίκης.