61995J0240

++++

Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων * Ποσοτικοί περιορισμοί * Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος * Ρύθμιση σχετικά με το έτος μοντέλου των αυτοκινήτων περιάγουσα σε μειονεκτική θέση τις παράλληλες εισαγωγές

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 30)

Το άρθρο 30 της Συνθήκης απαγορεύει ρύθμιση κράτους μέλους σχετική με το έτος μοντέλου των αυτοκινήτων, συνεπεία της οποίας η διοίκηση και οι επιχειρηματίες αυτού του κράτους μέλους θεωρούν ότι μεταξύ δύο οχημάτων του ιδίου μοντέλου ορισμένης μάρκας, που πωλούνται στο εν λόγω κράτος μέλος μετά την 30ή Ιουνίου, μόνον εκείνο που έτυχε παράλληλης εισαγωγής απαγορεύεται να παρουσιάζεται ως μοντέλο του επόμενου έτους. Πράγματι, μια τέτοια ρύθμιση είναι ικανή να περιαγάγει σε μειονεκτική θέση την πώληση των εν λόγω οχημάτων, στο μέτρο που, μολονότι είναι του ιδίου μοντέλου με τα άλλα, παρουσιάζονται ως οχήματα προγενέστερου έτους και υφίστανται, συνεπεία τούτου, μείωση της αξίας τους κατά τη μεταπώληση ή σε περίπτωση οφειλομένης αποζημιώσεως συνεπεία επελεύσεως ζημιογόνου γεγονότος.

Επιπλέον, η ρύθμιση αυτή δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από επιταγές αναγόμενες στην προστασία των καταναλωτών ή στην εντιμότητα των εμπορικών συναλλαγών. Πράγματι, η ρύθμιση αυτή δεν παρέχει στον καταναλωτή τη βεβαιότητα ούτε για τη διαφορά των χαρακτηριστικών δύο οχημάτων που έχουν χαρακτηριστεί ως μοντέλα διαφορετικών ετών ούτε για την πανομοιότυπη κατασκευή δύο οχημάτων του ιδίου μοντέλου που έχουν χαρακτηριστεί ως μοντέλα του ιδίου έτους.

Στην υπόθεση C-240/95,

που έχει ως αντικείμενο αίτηση του cour d' appel de Metz (Γαλλία) προς το Δικαστήριο, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΚ, με την οποία ζητείται, στο πλαίσιο της ποινικής δίκης που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Remy Schmit,

η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως προς το άρθρο 30 της Συνθήκης ΕΚ,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα),

συγκείμενο από τους D. Α. Ο. Εdward, πρόεδρο τμήματος, J.-P. Puissochet, C. Gulmann, P. Jann και M. Wathelet (εισηγητή), δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: Μ. Β. Elmer

γραμματέας: L. Hewlett, υπάλληλος διοικήσεως,

λαμβάνοντας υπόψη τις γραπτές παρατηρήσεις που κατέθεσαν:

* ο Schmit, εκροσωπούμενος από τον Jean-Claude Fourgoux, δικηγόρο Παρισιού,

* η Γαλλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον Claude Chavance, γραμματέα εξωτερικών υποθέσεων στη διεύθυνση νομικών υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών, και τον Romain Nadal, βοηθό γραμματέα εξωτερικών υποθέσεων στο ίδιο υπουργείο,

* η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τον Hendrick van Lier, νομικό σύμβουλο, και τον Jean-Francis Pasquier, δημόσιο υπάλληλο κράτους μέλους αποσπασμένο στη Νομική Υπηρεσία,

έχοντας υπόψη την έκθεση ακροατηρίου,

αφού άκουσε τις προφορικές παρατηρήσεις των Robert Vergobbio και Salvatore La Mancusa, πολιτικώς εναγόντων της κύριας δίκης, του Remy Schmit, εκπροσωπουμένου από τον Jean-Claude Fourgoux, της Γαλλικής Κυβερνήσεως, εκπροσωπουμένης από την Catherine de Salins, υποδιευθύντρια στη διεύθυνση νομικών υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών, και τον Frederic Pascal, charge de mission στη διεύθυνση νομικών υποθέσεων του ίδιου υπουργείου, και της Επιτροπής, εκπροσωπουμένης από τον Jean-Francis Pasquier, κατά τη συνεδρίαση της 15ης Φεβρουαρίου 1996,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 28ης Μαρτίου 1996,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με απόφαση της 31ης Μαΐου 1995, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 7 Ιουλίου 1995, το cour d' appel de Metz υπέβαλε, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΚ, ένα προδικαστικό ερώτημα σχετικά με το άρθρο 30 της συνθήκης αυτής.

2 Το ερώτημα αυτό ανέκυψε στο πλαίσιο ποινικής δίκης κατά του Schmit, διαχειριστή μιας εταιρίας εδρεύουσας στο Yutz (Γαλλία), η οποία ειδικεύεται στις εισαγωγές και τις εξαγωγές οχημάτων ιδιωτικής χρήσεως και στην πώληση μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Ο Schmit κατηγορείται ότι παρέβη τη γαλλική ρύθμιση σχετικά με το έτος μοντέλου των αυτοκινήτων, η οποία θεσπίστηκε με το διάταγμα 78-993, της 4ης Οκτωβρίου 1978, που εκδόθηκε για την εφαρμογή στα αυτοκίνητα οχήματα του νόμου της 1ης Αυγούστου 1905 περί απάτης και νοθείας στον τομέα των προϊόντων και των υπηρεσιών [JORF (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Γαλλικής Δημοκρατίας) της 6ης Οκτωβρίου 1978, σ. 3491, στο εξής: διάταγμα] και με την εκτελεστική απόφαση της 2ας Μαΐου 1979 (JORF της 16ης Μαΐου 1979, σ. 1144, στο εξής: απόφαση).

3 Κάθε κατασκευαστής ή εισαγωγέας αυτοκινήτων οχημάτων οφείλει να κοινοποιήσει στον Γάλλο Υπουργό Μεταφορών ένα υπόμνημα με τη λεπτομερή περιγραφή των μοντέλων που προτίθεται να θέσει σε κυκλοφορία στη γαλλική αγορά για συγκεκριμένο έτος, πριν από τη διάθεση των μοντέλων αυτών στο εμπόριο (άρθρο 1 της αποφάσεως), καθώς και τον αριθμό σειράς από τον οποίο αρχίζει η κατασκευή των οχημάτων σύμφωνα με το μοντέλο του νέου έτους (άρθρο 2 της αποφάσεως).

4 Κάθε αυτοκίνητο όχημα που είναι σύμφωνο με το πρότυπο, του οποίου ο κατασκευαστής καθόρισε τα χαρακτηριστικά για ένα συγκεκριμένο έτος, προσδιορίζεται με την ένδειξη του εν λόγω έτους, που ονομάζεται "έτος μοντέλου" (άρθρο 2 του διατάγματος), εφόσον πωλήθηκε στον χρήστη μετά την 30ή Ιουνίου του προηγούμενου ημερολογιακού έτους (άρθρο 5 της αποφάσεως).

5 Επομένως, τα οχήματα που πωλούνται μεταξύ της 1ης Ιουλίου και της 31ης Δεκεμβρίου του έτους "x" χαρακτηρίζονται εκ των προτέρων ως μοντέλα του έτους "x + 1". Η γαλλική ρύθμιση αποκλίνει εν προκειμένω από το σύστημα που ισχύει στα περισσότερα άλλα κράτη μέλη, τα οποία χρησιμοποιούν κατά κανόνα ως κριτήριο το ημερολογιακό έτος της πωλήσεως ή την ημερομηνία της πρώτης ταξινομήσεως.

6 Το έτος μοντέλου πρέπει να αναφέρεται στην πινακίδα με τα στοιχεία της ονομασίας πωλήσεως, στα δελτία παραγγελίας και παραδόσεως, στα τιμολόγια, στις αποδείξεις πωλήσεως και στα λοιπά εμπορικά έγγραφα που αφορούν οποιοδήποτε όχημα που διατίθεται προς πώληση στη Γαλλία (άρθρο 5 του διατάγματος). Η χρησιμοποίηση, με οποιαδήποτε μορφή, οποιασδήποτε ενδείξεως, σημείου, πρωτότυπης ονομασίας, τρόπου παρουσιάσεως ή επισημάνσεως ή οποιουδήποτε τρόπου εκθέσεως, πωλήσεως ή διαφημίσεως, που μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση στον αγοραστή ως προς το έτος μοντέλου απαγορεύεται (άρθρο 7 του διατάγματος).

7 Ο Schmit κατηγορείται ότι εσκεμμένως παρέλειψε να μνημονεύσει το έτος μοντέλου σε ορισμένα τιμολόγια και ότι δήλωσε εσφαλμένο έτος μοντέλου για ορισμένα οχήματα. Έτσι, πώλησε ως μοντέλο 1992 ένα αυτοκίνητο Renault 25 GTD Beverly, το οποίο τέθηκε σε κυκλοφορία στο Λουξεμβούργο στις 13 Αυγούστου 1991, μολονότι, όπως προκύπτει από τα δικαιολογητικά του κατασκευαστή, επρόκειτο για μοντέλο 1991. Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας καταστολής της απάτης διαπίστωσαν επίσης ότι, στον χώρο εκθέσεως του καταστήματός του, ο Schmit παρουσίαζε ως μοντέλο 1992 ένα όχημα Volkswagen "Corrado", το οποίο είχε ταξινομηθεί για πρώτη φορά στο εξωτερικό στις 5 Ιουλίου 1991. Από τη διάταξη περί παραπομπής προκύπτει ότι η περιφερειακή διεύθυνση της υπηρεσίας καταστολής της απάτης, στα πρακτικά που συνέταξε, προέβη στην εκτίμηση ότι ο Schmit γνώριζε επακριβώς ότι το όχημα ήταν μοντέλο 1991. Επιπλέον, η εν λόγω αρχή υπογράμμισε ότι, ως επαγγελματίας στον χώρο του αυτοκινήτου, ο Schmit δεν μπορούσε να αγνοεί ότι το έτος μοντέλου αλλάζει στη Γαλλία την 1η Ιουλίου κάθε έτους, στο δε εξωτερικό την 1η Ιανουαρίου.

8 Ο Schmit, μολονότι δεν αμφισβήτησε το υποστατό των πράξεων για τις οποίες κατηγορείται, υποστήριξε ότι, καθόσον η γαλλική διοίκηση ερμηνεύει το διάταγμα και την απόφαση που προαναφέρθηκαν υπό την έννοια ότι προβλέπουν το ευεργέτημα του εκ των προτέρων χαρακτηρισμού ως μοντέλων του επόμενου έτους μόνο για τα οχήματα που διατίθενται στο εμπόριο στη Γαλλία από εξουσιοδοτημένους διανομείς, η εθνική ρύθμιση είναι αντίθετη προς τα άρθρα 30 και 36 της Συνθήκης ΕΚ. Συγκεκριμένα, η εν λόγω ρύθμιση περιάγει σε μειονεκτική θέση τις παράλληλες εισαγωγές και συμβάλλει έτσι στη στεγανοποίηση των αγορών.

9 Ενόψει αυτών των πραγματικών και νομικών στοιχείων, το cour d' appel de Metz ανέστειλε τη διαδικασία και υπέβαλε στο Δικαστήριο το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

"Αντίκειται το άρθρο 30 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σε εθνική ρύθμιση σχετική με το έτος μοντέλου των αυτοκινήτων, συνεπεία της οποίας η διοίκηση κράτους μέλους και οι επιχειρηματίες του κράτους αυτού θεωρούν ότι μεταξύ δύο αυτοκινήτων του ιδίου μοντέλου ορισμένης μάρκας, τα οποία διατίθενται στην αγορά το ίδιο χρονικό σημείο μετά την 1η Ιουλίου, το ένα μπορεί νομίμως να παρουσιάζεται ως μοντέλο του επομένου έτους, ενώ για το άλλο, το οποίο κατασκευάστηκε σε άλλο κράτος μέλος και εισήχθη με παράλληλη εισαγωγή, αυτό απαγορεύεται;"

10 Εκ προοιμίου πρέπει να υπογραμμιστεί, πρώτον, ότι ο τόπος κατασκευής των οικείων οχημάτων είναι άνευ σημασίας. Υπό το πρίσμα του άρθρου 30, ένα όχημα που έχει κατασκευαστεί εντός του εθνικού εδάφους και έχει αποτελέσει αντικείμενο παράλληλης εξαγωγής και επανεισαγωγής, αποτελεί εισαχθέν προϊόν, ακριβώς όπως ένα όχημα που έχει κατασκευαστεί σε άλλο κράτος μέλος και στη συνέχεια έχει εισαχθεί απευθείας στο εθνικό έδαφος.

11 Δεύτερον, πρέπει να επισημανθεί ότι το ευεργέτημα του εκ των προτέρων χαρακτηρισμού ως μοντέλων του επομένου έτους προβλέπεται μόνο για τα οχήματα που πωλούνται από την 1η Ιουλίου και μετέπειτα.

12 Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι, δεδομένου ότι δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο εναρμονίσεως σχετικά με το έτος μοντέλου των αυτοκινήτων, το υποβληθέν ερώτημα πρέπει να εξεταστεί αποκλειστικά σε σχέση με τα άρθρα 30 επ. της Συνθήκης.

13 Η Γαλλική Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η επίμαχη ρύθμιση εφαρμόζεται αδιακρίτως στα οχήματα που κατασκευάζονται στη Γαλλία και στα οχήματα που κατασκευάζονται στα άλλα κράτη μέλη. Η Γαλλική Κυβέρνηση επικαλείται ιδίως μια απόφαση του tribunal de grande instance de Paris, της 15ης Μαρτίου 1995, από την οποία προκύπτει ότι η επίμαχη ρύθμιση δεν μπορεί "σε καμία περίπτωση να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι σκοπεί να επιφυλάξει μόνο στα οχήματα που κατασκευάζονται και πωλούνται στη Γαλλία από Γάλλους αντιπροσώπους το ευεργέτημα του εκ των προτέρων χαρακτηρισμού ως μοντέλων του επόμενου έτους, αποκλείοντάς το για τα οχήματα με τα ίδια χαρακτηριστικά που πωλούνται στο εξωτερικό. (...) όλα τα οχήματα που συγκεντρώνουν τα χαρακτηριστικά των οχημάτων εκείνων, τα οποία μπορούν σύμφωνα με τη γαλλική ρύθμιση να χαρακτηρίζονται ήδη από την 1η Ιουλίου ενός ημερολογιακού έτους ως μοντέλα του επόμενου ημερολογιακού έτους, πρέπει να τυγχάνουν, όταν μεταπωλούνται εντός του γαλλικού εδάφους, των ιδίων προϋποθέσεων όσον αφορά τον προσδιορισμό του έτους μοντέλου, ανεξαρτήτως του τόπου κτήσεώς τους".

14 Κατά τη Γαλλική Κυβέρνηση, δεδομένου ότι η ισχύς των εθνικών νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων πρέπει να εκτιμάται λαμβανομένης υπόψη της σχετικής ερμηνείας εκ μέρους των εθνικών δικαστηρίων (αποφάσεις της 16ης Σεπτεμβρίου 1992 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-132/91, C-138/91 και C-139/91, Κατσικάς κ.λπ., Συλλογή 1992, σ. Ι-6577, σκέψη 39, και της 8ης Ιουνίου 1994 στην υπόθεση C-382/92, Επιτροπή κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Συλλογή 1994, σ. Ι-2435, σκέψη 36), η επίμαχη ρύθμιση δεν περιορίζει άμεσα ή έμμεσα, πραγματικά ή δυνητικά, το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

15 Η επιχειρηματολογία αυτή δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

16 Πρέπει να παρατηρηθεί ότι η παραπομπή σε μία μόνον απόφαση δεν αρκεί για να θεωρηθεί η ερμηνεία αυτή ως πάγια. Επιπλέον, ακόμη κι αν, όπως δέχεται το tribunal de grande instance de Paris, η επίμαχη ρύθμιση δεν μπορεί "σε καμία περίπτωση να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι σκοπεί να επιφυλάξει μόνο στα οχήματα που κατασκευάζονται και πωλούνται στη Γαλλία από Γάλλους αντιπροσώπους το ευεργέτημα του εκ των προτέρων χαρακτηρισμού ως μοντέλων του επόμενου έτους, αποκλείοντάς το για τα οχήματα με τα ίδια χαρακτηριστικά που πωλούνται στο εξωτερικό", διαπιστώνεται κατ' ανάγκην ότι η εν λόγω ρύθμιση έχει ως αποτέλεσμα τα οχήματα που αποτελούν αντικείμενο παραλλήλων εισαγωγών να μην μπορούν στην πράξη να πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει για να τύχουν του ευεργετήματος του εκ των προτέρων χαρακτηρισμού ως μοντέλων του επόμενου έτους.

17 Πράγματι, η ρύθμιση αυτή δεν θίγει κατά τον ίδιο τρόπο τη διάθεση στο εμπόριο, αφενός, των αυτοκινήτων οχημάτων που κατασκευάζονται στη Γαλλία και προορίζονται για την εθνική αγορά ή εκείνων που εισάγονται από εξουσιοδοτημένους διανομείς και, αφετέρου, των οχημάτων που αποτελούν αντικείμενο παραλλήλων εισαγωγών ή επανεισαγωγών.

18 Όπως τονίστηκε στις σκέψεις 3 έως 5 της παρούσας αποφάσεως, μόνο τα οχήματα που ανταποκρίνονται στα χαρακτηριστικά που έχουν δηλωθεί στη διοίκηση από τον κατασκευαστή ή τον εισαγωγέα και τα οποία φέρουν αριθμό που ανήκει σε σειρά δηλωθείσα υπό τις ίδιες προϋποθέσεις μπορούν να τύχουν του ευεργετήματος του εκ των προτέρων χαρακτηρισμού ως μοντέλων του επόμενου έτους. Δεδομένου ότι η απονομή του χαρακτηρισμού αυτού εξαρτάται από δηλώσεις που μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο από τον κατασκευαστή ή από έναν επίσημο εισαγωγέα, η εν λόγω απονομή αποκλείεται επομένως κατ' ουσίαν στην περίπτωση των οχημάτων που αποτελούν το αντικείμενο παράλληλης εισαγωγής ή επανεισαγωγής. Τα οχήματα αυτά πρέπει, στην πράξη, να διατεθούν στο εμπόριο με τον σχετικό με το έτος μοντέλου χαρακτηρισμό που ισχύει στο κράτος μέλος από το οποίο εισάγονται και αντιστοιχεί κατά κανόνα είτε στο ημερολογιακό έτος της πωλήσεως είτε στην ημερομηνία της πρώτης ταξινομήσεως.

19 Επομένως, η επίμαχη ρύθμιση είναι ικανή να περιαγάγει σε μειονεκτική θέση την πώληση των εν λόγω οχημάτων, στο μέτρο που, μολονότι είναι του ιδίου μοντέλου με τα άλλα, παρουσιάζονται ως οχήματα προγενέστερου έτους και υφίστανται, συνεπεία τούτου, μείωση της αξίας τους κατά τη μεταπώληση ή σε περίπτωση οφειλομένης αποζημιώσεως συνεπεία επελεύσεως ζημιογόνου γεγονότος.

20 Εξάλλου, από τη δικογραφία προκύπτει ότι ορισμένοι Γάλλοι κατασκευαστές και αντιπρόσωποι άντλησαν μάλιστα ένα διαφημιστικό επιχείρημα απ' αυτή τη διαφορετική μεταχείριση, προκειμένου να παρακινήσουν τους καταναλωτές να αγοράσουν τα οχήματα που διατίθενται στο εμπόριο εντός του δικτύου πωλήσεών τους.

21 Έτσι, μια επαγγελματική οργάνωση των αντιπροσώπων εγκαινίασε το 1994 μια ενημερωτική εκστρατεία στη Γαλλία, υποστηρίζοντας ότι ένα όχημα που αγοράζεται στη Γαλλία εντός του δικτύου μετά την 1η Ιουλίου θα υπαγόταν στο "έτος μοντέλου" 1995, ενώ το ίδιο όχημα, αν αγοραζόταν εκτός Γαλλίας, θα θεωρούνταν ακόμη μοντέλο 1994. Ομοίως, ένας κατασκευαστής αυτοκινήτων πραγματοποίησε διαφημιστική εκστρατεία με αφίσες, οι οποίες απεικόνιζαν δύο πανομοιότυπα καινούρια οχήματα, τα οποία χώριζε μια πινακίδα τελωνείου, και οι οποίες έφεραν την επιγραφή: "(...) τα χωρίζει ήδη ένας χρόνος."

22 Απ' όλες αυτές τις σκέψεις προκύπτει ότι μια ρύθμιση όπως η επίμαχη έχει ως αποτέλεσμα να εμποδίζει τις εισαγωγές (βλ. την απόφαση της 11ης Ιουλίου 1974 στην υπόθεση 8/74, Dassonville, Συλλογή τόμος 1974, σ. 413).

23 Ωστόσο, η Γαλλική Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η επίμαχη ρύθμιση σκοπεί να διασφαλίσει την εντιμότητα των συναλλαγών μεταξύ του αγοραστή ενός οχήματος και του πωλητή του. Συγκεκριμένα, κατά την άποψη της Γαλλικής Κυβερνήσεως, η εν λόγω ρύθμιση σκοπεί να παράσχει στον πελάτη τη δυνατότητα να αναγνωρίσει το όχημα βάσει των χαρακτηριστικών που αναφέρονται στο υπόμνημα που κατατίθεται στο Υπουργείο Μεταφορών.

24 Συναφώς, αρκεί η διαπίστωση ότι μια ρύθμιση όπως η επίμαχη εν προκειμένω δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει την τήρηση των επιταγών των οποίων γίνεται επίκληση και οι οποίες αφορούν την προστασία των καταναλωτών ή την εντιμότητα των εμπορικών συναλλαγών.

25 Πράγματι, εκτός του ότι η επίμαχη ρύθμιση προβλέπει απλώς την κοινοποίηση στο Υπουργείο Μεταφορών του κατατοπιστικού υπομνήματος με την περιγραφή του μοντέλου, χωρίς να ρυθμίζει επιπλέον την πρόσβαση των καταναλωτών στις πληροφορίες που περιέχονται στα εν λόγω υπομνήματα, το σχετικό με το έτος μοντέλου σύστημα που προβλέπει η ρύθμιση αυτή δεν μπορεί να παράσχει στους καταναλωτές παρά μια πολύ περιορισμένη ενημέρωση. Αφενός, δεν παρέχει στον καταναλωτή τη δυνατότητα να προσδιορίσει τις διαφορές των χαρακτηριστικών των οχημάτων σε συνάρτηση προς το έτος μοντέλου με το οποίο χαρακτηρίζονται, αφού δύο οχήματα του ιδίου μοντέλου που έχουν διατεθεί προς πώληση κατά τη διάρκεια του δευτέρου εξαμήνου ενός ημερολογιακού έτους είναι δυνατό να χαρακτηριστούν ως μοντέλα διαφορετικού έτους, ενώ, αντιστρόφως, δύο οχήματα διαφορετικού μοντέλου που έχουν διατεθεί προς πώληση κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου είναι δυνατό να χαρακτηριστούν ως μοντέλα του ιδίου έτους. Αφετέρου, το σύστημα αυτό δεν παρέχει εγγυήσεις στον καταναλωτή, όσον αφορά τη χρονολογία κατασκευής του οχήματος, αφού δεν εμποδίζει τον κατασκευαστή να διαθέσει στο εμπόριο ως νέο μοντέλο ένα όχημα που κατ' ουσίαν δεν έχει υποστεί μετατροπές από το ένα έτος στο άλλο ή, αντιστρόφως, να επιφέρει μετατροπές σ' ένα όχημα κατά τη διάρκεια του έτους. Έτσι, ο καταναλωτής δεν μπορεί να είναι τελικά βέβαιος ούτε για τη διαφορά των χαρακτηριστικών δύο οχημάτων που έχουν χαρακτηριστεί ως μοντέλα διαφορετικών ετών ούτε για την πανομοιότυπη κατασκευή δύο οχημάτων του ιδίου μοντέλου που έχουν χαρακτηριστεί ως μοντέλα του ιδίου έτους.

26 Ενόψει των προηγουμένων σκέψεων, πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 30 της Συνθήκης αντίκειται σε ρύθμιση κράτους μέλους σχετική με το έτος μοντέλου των αυτοκινήτων, συνεπεία της οποίας η διοίκηση και οι επιχειρηματίες αυτού του κράτους μέλους θεωρούν ότι μεταξύ δύο οχημάτων του ιδίου μοντέλου ορισμένης μάρκας, που πωλούνται στο εν λόγω κράτος μέλος μετά την 30ή Ιουνίου, μόνον εκείνο που εισήχθη με παράλληλη εισαγωγή απαγορεύεται να παρουσιάζεται ως μοντέλο του επόμενου έτους.

Επί των δικαστικών εξόδων

27 Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Γαλλική Κυβέρνηση και η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, οι οποίες κατέθεσαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, δεν αποδίδονται. Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος, το οποίο ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ' αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα),

κρίνοντας επί του ερωτήματος που του υπέβαλε με απόφαση της 31ης Μαΐου 1995 το cour d' appel de Metz, αποφαίνεται:

Το άρθρο 30 της Συνθήκης ΕΚ αντίκειται σε ρύθμιση κράτους μέλους σχετική με το έτος μοντέλου των αυτοκινήτων, συνεπεία της οποίας η διοίκηση και οι επιχειρηματίες αυτού του κράτους μέλους θεωρούν ότι μεταξύ δύο οχημάτων του ιδίου μοντέλου ορισμένης μάρκας, που πωλούνται στο εν λόγω κράτος μέλος μετά την 30ή Ιουνίου, μόνον εκείνο που εισήχθη με παράλληλη εισαγωγή απαγορεύεται να παρουσιάζεται ως μοντέλο του επόμενου έτους.