61982O0233

Διαδικασία — Αίτηση παροχής τού ευεργετήματος πενίας — Κατάδηλη έλλειψη αρμοδιότητος τού Δικαστηρίου νά επιληφθεί τής προσφυγής γιά τήν οποία πρόκειται — Απόρριψη ως απαραδέκτου τής αιτήσεως παροχής τού ευεργετήματος πενίας διά αιτιολογημένης διατάξεως .

( Κανονισμός διαδικασίας , άρθρο 92 , παράγραφος 1 )

Τό άρθρο 92 , παράγραφος 1 , τού κανονισμού διαδικασίας πρέπει επίσης νά εφαρμοσθεί στά πλαίσια τής προκαταρκτικής αιτήσεως περί παροχής τού ευεργετήματος πενίας γιά τήν άσκηση προσφυγής , γιά τήν οποία υφίσταται κατάδηλη έλλειψη αρμοδιότητος τού Δικαστηρίου . Στήν περίπτωση αυτή τό Δικαστήριο δύναται νά κρίνει τήν προσφυγή απαράδεκτη χωρίς προηγου μένως νά έχει λάβει γνώση τών παρατηρήσεων τού αντιδίκου .

Αυτό συμβαίνει οταν η προσφυγή γιά τήν οποία πρόκειται γιά τήν οποία ζητείται τό ευεργέτημα πενίας καταφανώς δέν υπάγεται σέ κανένα από τά ένδικα μέσα πού περιοριστικώς θεσπίζουν οι συνθήκες , ούτε συνδέεται καθόλου μέ τό κοινοτικό δίκαιο .

Στήν υπόθεση 233/82 ,

Κ .,

προσφεύγων ,

κατά

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

καθ’ων ,

πού έχει ως αντικείμενο , στό προκαταρκτικό στάδιο τής διαδικασίας , αίτηση παροχής τού ευεργετήματος πενίας .

Μέ δικόγραφο τής 4ης Αυγούστου 1982 πού επρωτοκολλήθη στήν γραμματεία τού Δικαστηρίου στίς 14 Σεπτεμβρίου 1982 , ο Κ . εζήτησε , δυνάμει τού άρθρου 76 τού κανονισμού διαδικασίας , τήν παροχή τού ευεργετήματος πενίας ωστε νά δυνηθεί νά ασκήσει προσφυγή κατά τής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας τής Γερμανίας καί τού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου .

Όπως προκύπτει από τήν δικογραφία , ο προσφεύγων , μηχανικός τό επάγγελμα , επιθυμεί νά ασκήσει τήν προσφυγή αυτή , εξ αφορμής ορισμένων αντιξοοτήτων τού επαγγελματικού του βίου , ιδίως δέ , λόγω παρατεταμένης ανεργίας του κατόπιν διαδοχικών απολύσεων από τούς εργοδότες του . Η αιτίαση πού προβάλλει κατά τής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας τής Γερμανίας συνίσταται , ουσιαστικώς , στή μή ορθή , ως ισχυρίζεται , μεταχείρισή του εκ μέρους ορισμένων πολιτικών καί δικαστικών γερμανικών αρχών . Αφ’ ετέρου , η αιτίαση πού προβάλλει κατά τού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αφορά τήν απόρριψη αναφοράς τού προσφεύγοντος , σχετικώς μέ τήν ανωτέρω κατάστασή του .

Σύμφωνα μέ τό άρθρο 76 , παράγραφος 3 , τού κανονισμού διαδικασίας , τό τμήμα αποφασίζει , αφού λάβει γνώση τών γραπτών παρατηρήσεων τού αντιδίκου , μέ διάταξη γιά τήν οποία δέν απαιτείται αιτιολογία περί τής ολικής ή μερικής παροχής τού ευεργετήματος πενίας ή περί τής αρνήσεως παροχής του . Εξετάζει επίσης άν η αίτηση ειναι προφανώς αβάσιμη .

Πάντως , δυνάμει τού άρθρου 92 τού κανονισμού διαδικασίας , τό Δικαστήριο , οταν ειναι προφανώς αναρμόδιο γιά νά επιληφθεί μιάς προσφυγής , δύναται νά τήν απορρίψει ως απαράδεκτη μέ αιτιολογημένη διάταξη , η οποία δύναται νά εκδοθεί ακόμα καί πρό τής γνωστοποιήσεως τής προσφυγής στόν αντίδικο .

Η τελευταία αυτή διάταξη εφαρμόζεται επίσης στά πλαίσια τής προκαταρκτικής αιτήσεως περί παροχής τού ευεργετήματος πενίας γιά τήν άσκηση προσφυγής , γιά τήν οποία υφίσταται κατάδηλη έλλειψη αρμοδιότητος τού Δικαστηρίου . Στήν περίπτωση αυτή τό Δικαστήριο δύναται νά κρίνει τήν προσφυγή απαράδεκτη χωρίς προηγουμένως νά έχει λάβει γνώση τών παρατηρήσεων τού αντιδίκου .

Αυτό συμβαίνει στήν παρούσα περίπτωση , δεδομένου οτι η προσφυγή γιά τήν οποία ζητείται τό ευεργέτημα πενίας καταφανώς δέν υπάγεται σέ κανένα από τά ένδικα μέσα πού περιοριστικώς θεσπίζουν οι συνθήκες , ούτε συνδέεται καθόλου μέ τό κοινοτικό δίκαιο .

Κατά συνέπεια , πρέπει νά κριθεί ως απαράδεκτη η αίτηση παροχής τού ευεργετήματος πενίας καί νά διαγραφεί η υπόθεση από τό πρωτόκολλο τού Δικαστηρίου .

Διά ταύτα

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( τρίτο τμήμα )

συγκείμενο από τούς U . Everling , πρόεδρο τμήματος , P . Pescatore καί Y . Galmot , δικαστές ,

γενικός εισαγγελεύς : Sir Gordon Slynn

γραμματεύς : P . Heim

αποφαίνεται :

1 ) Απορρίπτει ως απαράδεκτη τήν αίτηση παροχής τού ευεργετήματος πενίας .

2)Διαγράφει τήν υπόθεση από τό πρωτόκολλο τού Δικαστηρίου .