1.1.

Ο εύρυθμος κοινωνικός διάλογος και η ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων, με σεβασμό της αυτονομίας των κοινωνικών εταίρων και λαμβανομένων υπόψη των ειδικών συνθηκών των συστημάτων της αγοράς εργασίας των κρατών μελών και των ειδικών ανά εταιρεία αναγκών, είναι ο καλύτερος τρόπος για την πρόβλεψη και τη διαχείριση των αλλαγών σε επίπεδο χώρου εργασίας.

1.2.

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι η αναθεώρηση της οδηγίας, όπως προτείνεται από την Επιτροπή (1) και ιδίως όπως ζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα περιέπλεκε σοβαρά τη λειτουργία των ευρωπαϊκών συμβουλίων εργαζομένων (ΕΣΕ) και θα συνεπαγόταν τον κίνδυνο τα ΕΣΕ να μετατραπούν από διαύλους εποικοδομητικής ενημέρωσης και διαβούλευσης σε εταιρικό επίπεδο σε δυσλειτουργικά και επαχθή εργαλεία, καθώς και σε πηγές διαφορών και ανασφάλειας δικαίου, υπονομεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το απολύτως αναγκαίο πνεύμα συνεργασίας και εμπιστοσύνης σε επίπεδο χώρου εργασίας.

1.3.

Η ΕΟΚΕ προτείνει να επιτραπεί η ύπαρξη συμφωνιών που προϋπήρχαν της οδηγίας με σεβασμό του ειδικού νομικού καθεστώτος τους και χωρίς να επιβάλλονται υποχρεωτικές απαιτήσεις σε αυτές.

1.4.

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι ο ισχύων ορισμός της διακρατικότητας δεν θα πρέπει να αλλάξει, δεδομένου ότι το κείμενο του ορισμού ορθώς αναφέρει ότι τα ζητήματα μπορούν να χαρακτηριστούν ως διακρατικά μόνον εάν αφορούν τουλάχιστον δύο επιχειρήσεις ή εγκαταστάσεις της επιχείρησης ή του ομίλου που βρίσκονται σε δύο διαφορετικά κράτη μέλη.

1.5.

Η ΕΟΚΕ επικροτεί την άποψη της Επιτροπής ότι τα ΕΣΕ δεν αποτελούν όργανα συναπόφασης και δεν θα πρέπει να καθυστερούν τη λήψη αποφάσεων στις εταιρείες.

1.6.

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι η οδηγία δεν θα πρέπει να εμποδίζει τις επιχειρήσεις να λαμβάνουν αποφάσεις εντός εύλογου χρονικού διαστήματος με τον ταχύ τρόπο που απαιτείται σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον, με πλήρη σεβασμό των εθνικών διαδικασιών ενημέρωσης και διαβούλευσης. Η ΕΟΚΕ τονίζει ότι η διαβούλευση, οι συνεδριάσεις και η συμβολή των ΕΣΕ πρέπει επίσης να είναι δυνατές μέσω ψηφιακών διαύλων.

1.7.

Η ΕΟΚΕ τονίζει ότι, για λόγους προστασίας των εμπιστευτικών επιχειρηματικών πληροφοριών και διασφάλισης της ομαλής λήψης αποφάσεων, πρέπει να αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της διοίκησης να αποφασίζει για τον εμπιστευτικό χαρακτήρα των πληροφοριών.

1.8.

Η ΕΟΚΕ επισημαίνει ότι, δεδομένου ότι η ισχύουσα οδηγία επιτρέπει τη λήψη συνδρομής εμπειρογνώμονα και, ως εκ τούτου, η προσφυγή σε πρόσθετους εμπειρογνώμονες θα πρέπει να υπόκειται σε προηγούμενη έγκριση της διοίκησης.

1.9.

Η ΕΟΚΕ απορρίπτει την ιδέα της κεντρικής διαχείρισης που καλύπτει τα έξοδα νομικής εκπροσώπησης και συμμετοχής σε διοικητικές ή δικαστικές διαδικασίες. Τα έξοδα αυτά θα πρέπει να κατανέμονται, όπως συμβαίνει σήμερα, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

1.10.

Η ΕΟΚΕ εκφράζει τη λύπη της για την προσέγγιση της Επιτροπής να ενθαρρύνει τη δικαστική παρέμβαση αντί να προωθεί εναλλακτικούς μηχανισμούς επίλυσης διαφορών που μπορούν να στηρίξουν λύσεις κατόπιν διαπραγματεύσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.

1.11.

Η ΕΟΚΕ επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με τον καθορισμό αποτελεσματικών, αποτρεπτικών και αναλογικών κυρώσεων, οι οποίες θα παραμείνουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, σύμφωνα με τη νομοθετική πρακτική της ΕΕ δυνάμει του κεφαλαίου της κοινωνικής πολιτικής της Συνθήκης ΕΕ. Στο ίδιο πνεύμα, η ΕΟΚΕ συμφωνεί με την Επιτροπή να μην υποστηριχθούν η ιδέα της επιβολής προστίμων συγκρίσιμων με εκείνα που προβλέπονται στον γενικό κανονισμό προστασίας δεδομένων (ΓΚΠΔ) και το δικαίωμα των εργαζομένων να απαιτούν ασφαλιστικά μέτρα για την προσωρινή αναστολή εταιρικής απόφασης, δεδομένου ότι πρόκειται για δυσανάλογα μέτρα για το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, και θα μπορούσαν να βλάψουν σοβαρά την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών εταιρειών.

1.12.

Η ΕΟΚΕ επικροτεί την προσέγγιση της Επιτροπής να μην εγκρίνει την πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2) σχετικά με την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας ώστε να καλύπτει διαρθρωτικά ανεξάρτητες επιχειρήσεις, όπως αυτές που βασίζονται σε συμφωνίες δικαιόχρησης.

1.13.

Μολονότι η ΕΟΚΕ δεν επικροτεί την προτεινόμενη αναθεώρηση, παρουσιάζει τις απόψεις της σχετικά με ορισμένες πτυχές που περιλαμβάνονται στην πρόταση της Επιτροπής και στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

2.1.

Η ΕΟΚΕ ήταν ανέκαθεν ένθερμος υποστηρικτής του κοινωνικού διαλόγου σε όλα τα επίπεδα των επιχειρήσεων και άλλων οργανώσεων. Ο εύρυθμος κοινωνικός διάλογος και η ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων, με σεβασμό στην αυτονομία των κοινωνικών εταίρων και λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες των συστημάτων της αγοράς εργασίας των κρατών μελών και τις ειδικές ανάγκες των εταιρειών, είναι ο καλύτερος τρόπος για την πρόβλεψη και τη διαχείριση των αλλαγών σε επίπεδο χώρου εργασίας και, ως εκ τούτου, για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που δημιουργούνται με τους οικονομικούς, περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς στον κόσμο της εργασίας.

2.2.

Δεδομένου ότι, με την πάροδο των ετών, το επιχειρηματικό περιβάλλον των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων ανοίγει και διεθνοποιείται όλο και περισσότερο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της ενιαίας αγοράς και της παγκοσμιοποίησης, υπάρχει γενική ανάγκη ανάλογης προσαρμογής των συστημάτων συμμετοχής των εργαζομένων, ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα στις απαιτήσεις σε επίπεδο εταιρείας.

3.

Ορθώς δημιουργήθηκαν τα ευρωπαϊκά συμβούλια εργαζομένων με σκοπό την παροχή μιας στέρεης βάσης για την ενημέρωση και τη διαβούλευση των εργαζομένων σε πολυεθνικές επιχειρήσεις ή ομίλους. Ως απόδειξη αυτού, υπάρχουν περισσότερες από 350 εύρυθμα λειτουργούσες εθελοντικές συμφωνίες που έχουν συναφθεί και συμφωνηθεί από τους κοινωνικούς εταίρους σε εταιρικό επίπεδο (3). Οι συμφωνίες αυτές στηρίζονται σε βασικές έννοιες της ισχύουσας οδηγίας, καθώς και σε καθιερωμένες πρακτικές σε εταιρικό επίπεδο.

3.1.

Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για αναθεώρηση της οδηγίας για τα ευρωπαϊκά συμβούλια εργαζομένων (τα ευρωπαϊκά συμβούλια εργαζομένων αναφέρονται εν προκειμένω ως ΕΣΕ), η οποία ζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (4), μετά από εκκλήσεις των ευρωπαϊκών συνδικαλιστικών οργανώσεων για μια τέτοια αναθεώρηση, έρχεται σε έντονη αντίθεση με την τρέχουσα πραγματικότητα και την ανατροφοδότηση από τις εταιρείες που διαχειρίζονται ΕΣΕ. Επιπλέον, η παρούσα πρόταση δεν λαμβάνει υπόψη την επιχειρηματική πραγματικότητα και δεν συνάδει με την πολιτική προσέγγιση που έχει εκφράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την προστασία της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και τη μείωση των κανονιστικών φραγμών.

3.2.

Η ΕΟΚΕ επισημαίνει ότι η εκτίμηση επιπτώσεων της Επιτροπής δεν καταλήγει στο συμπέρασμα κατά πόσο και σε ποιο βαθμό οι εξαιρέσεις δυνάμει των εθελοντικών συμφωνιών ΕΣΕ, οι οποίες συνάφθηκαν δυνάμει του άρθρου 13 της αρχικής οδηγίας 94/45/ΕΚ για τα ΕΣΕ ή συνάφθηκαν ή αναθεωρήθηκαν κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου μετά την έγκριση της αναδιατυπωμένης οδηγίας 2009/38/ΕΚ, δημιουργούν νομικές αβεβαιότητες ή παρεμποδίζουν την αποτελεσματική ενημέρωση και διαβούλευση σε αυτές τις επιχειρήσεις.

3.3.

Η ΕΟΚΕ εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι η πρόταση της Επιτροπής βασίζεται σε εκτίμηση επιπτώσεων που αγνοεί τα πραγματικά στοιχεία των εταιρειών σχετικά με τη λειτουργία των ΕΣΕ και ιδίως τον σωρευτικό αντίκτυπο πιθανών νέων υποχρεώσεων για τις εταιρείες. Η ΕΟΚΕ παραπέμπει στο γεγονός ότι, ενώ οι εργοδότες έχουν εκφράσει σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με τον αρνητικό αντίκτυπο της προτεινόμενης αναθεώρησης στην ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών εταιρειών, η επιτροπή ρυθμιστικού ελέγχου (ΕΡΕ) εξέφρασε επίσης αμφιβολίες σχετικά με τα συμπεράσματα της εκτίμησης επιπτώσεων που διενήργησε η Επιτροπή (5). Επιπλέον, η ΕΡΕ έκρινε ότι η έκθεση της Επιτροπής δεν είναι επαρκώς σαφής όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής, τους στόχους και τη συνοχή της πρωτοβουλίας με την αρχή της επικουρικότητας, συμπεριλαμβανομένου του πλήρους σεβασμού των προνομίων των κοινωνικών εταίρων και των αρμοδιοτήτων των κρατών μελών.

3.4.

Η ΕΟΚΕ σημειώνει τις απόψεις που εκφράστηκαν στις τροπολογίες που υπέβαλαν ορισμένα μέλη της Ομάδας Ι επί της γνωμοδότησης της ΕΟΚΕ με θέμα «Η δημοκρατία στην εργασία» (6), όπου αναφέρεται σαφώς ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι πέραν της αναθεώρησης της οδηγίας για την προώθηση του διακρατικού κοινωνικού διαλόγου: «Εδώ και δεκαετίες, τα ευρωπαϊκά συμβούλια εργαζομένων (ΕΣΕ) συμβάλλουν θετικά στους μακροπρόθεσμους οικονομικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς στόχους των επιχειρήσεων. Για να αυξηθούν οι δυνατότητες και η αποτελεσματικότητά τους, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι πρέπει να προωθηθεί περαιτέρω η ορθή επιβολή και καθοδήγηση με βάση πρακτικά εργαλεία, όπως η συγκριτική αξιολόγηση βάσει βέλτιστων πρακτικών. Εν προκειμένω, η ΕΟΚΕ επισημαίνει το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την αναθεώρηση της οδηγίας για τα ΕΣΕ και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναλάβει κατάλληλα μέτρα εγκαίρως για την προώθηση της ορθής εφαρμογής της οδηγίας.»

3.5.

Η ΕΟΚΕ εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι, παρά τις συγκεκριμένες παρατηρήσεις των εταιρειών επιτόπου και τις ανησυχίες τους σχετικά με τον προφανή αρνητικό αντίκτυπο των προτεινόμενων τροποποιήσεων στην ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να δρομολογήσει την αναθεώρηση της οδηγίας στην τρέχουσα μορφή της αντί να εξετάσει εναλλακτικά μέτρα πολιτικής.

4.1.

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι η αναθεώρηση της οδηγίας, όπως προτείνεται από την Επιτροπή και ιδίως όπως ζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα περιέπλεκε σοβαρά τη λειτουργία των ΕΣΕ και θα συνεπαγόταν τον κίνδυνο τα ΕΣΕ να μετατραπούν από διαύλους εποικοδομητικής ενημέρωσης και διαβούλευσης σε εταιρικό επίπεδο σε δυσλειτουργικά και επαχθή εργαλεία, καθώς και σε πηγές διαφορών και ανασφάλειας δικαίου, υπονομεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το απολύτως αναγκαίο πνεύμα συνεργασίας και εμπιστοσύνης σε επίπεδο χώρου εργασίας.

4.2.

Ενώ αναγνωρίζει την αξία των απόψεων των εργαζομένων ως σημαντικού στοιχείου για τη βελτίωση της ποιότητας της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, η ΕΟΚΕ τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η ταχεία λήψη αποφάσεων στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, η οποία θα πρέπει να υποστηρίζεται από εύρυθμα λειτουργούσες δομές ενημέρωσης και διαβούλευσης με τους εργαζομένους. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΟΚΕ επικροτεί την άποψη της Επιτροπής ότι τα ΕΣΕ δεν αποτελούν όργανα συναπόφασης και δεν θα πρέπει να καθυστερούν τη λήψη αποφάσεων στις επιχειρήσεις.

4.3.

Σήμερα υπάρχουν ΕΣΕ σε περίπου 1 000 επιχειρήσεις και άλλες 2 600 επιχειρήσεις ενδέχεται να επηρεαστούν. Το νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία των ΕΣΕ ασχολείται με ζητήματα ζωτικής σημασίας για τους κοινωνικούς εταίρους και δεν θα πρέπει να μετατραπεί σε ένα υπερβολικά ρυθμιζόμενο πλαίσιο που θα βασίζεται σε μια πολύ νομικιστική προσέγγιση που θα αποθάρρυνε τις επιχειρήσεις από τη δημιουργία νέων ΕΣΕ για την αποφυγή δικαστικών κινδύνων.

4.4.

Ως εκ τούτου, η ΕΟΚΕ εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι η πρόταση της Επιτροπής εισάγει μια σειρά τροποποιήσεων οι οποίες, θεωρητικά, θα περιπλέξουν σημαντικά τη λειτουργία των ΕΣΕ, υπονομεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Αυτές οι αρνητικές επιπτώσεις ενδέχεται να λειτουργήσουν ως αντικίνητρο για τη βελτίωση της υιοθέτησης των ΕΣΕ. Η έγκριση της οδηγίας για τα ΕΣΕ, όπως προτείνεται στην παρούσα μορφή, θα μπορούσε επίσης να επιδεινώσει περαιτέρω την προσέλκυση επενδύσεων από πολυεθνικές εταιρείες εντός της ΕΕ προς όφελος άλλων περιοχών παγκοσμίως.

4.5.

Η παροχή πόρων για την ανάληψη δράσης κατά μιας επιχείρησης, όπως τα δικαστικά έξοδα και οι δαπάνες για τους νομικούς εμπειρογνώμονες, προωθεί μια προσέγγιση για ένδικες διαδικασίες και ενέχει τον κίνδυνο τα ΕΣΕ να μετατραπούν από πολύτιμα φόρουμ κοινωνικού διαλόγου μεταξύ των εργαζομένων και της διοίκησης σε εξαιρετικά συγκρουσιακά όργανα. Επιπλέον, οι νέες διατάξεις για τις διαβουλεύσεις, την εμπιστευτικότητα και τη διακρατικότητα ενέχουν τον κίνδυνο στρέβλωσης του σκοπού της διαβούλευσης και της ενημέρωσης των εργαζομένων και, στην πραγματικότητα, μειώνουν τη συνεργασία που βασίζεται στην εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο μερών, η οποία είναι απαραίτητη για τη λειτουργία των ΕΣΕ.

5.1.1.

Η ΕΟΚΕ εκφράζει τη βαθιά λύπη της για την προσέγγιση της Επιτροπής όσον αφορά τις εθελοντικές συμφωνίες ενημέρωσης και διαβούλευσης που συνήφθησαν πριν από την αρχική οδηγία 94/45/ΕΚ για τα ΕΣΕ ή ολοκληρώθηκαν ή αναθεωρήθηκαν κατά τη μεταβατική περίοδο μετά την έγκριση της αναδιατυπωμένης οδηγίας 2009/38/ΕΚ από τον Ιούνιο του 2009 έως τον Ιούνιο του 2011. Αυτές οι συμφωνίες που λειτουργούν εύρυθμα θα πρέπει να τηρούνται και να μην αμφισβητούνται μονομερώς. Οι συμφωνίες που προηγούνται της οδηγίας είναι αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων μεταξύ της διοίκησης και των εκπροσώπων των εργαζομένων και είναι ειδικά προσαρμοσμένες στις ανάγκες και των δύο μερών σε επίπεδο επιχείρησης.

5.1.2.

Η ΕΟΚΕ παραπέμπει στην εκτίμηση επιπτώσεων της Επιτροπής, η οποία δεν κατέληξε σε συμπέρασμα σχετικά με το κατά πόσον οι συμφωνίες πριν από την οδηγία θα δημιουργούσαν ανασφάλεια δικαίου ή θα έβλαπταν ουσιαστικές διαδικασίες ενημέρωσης και διαβούλευσης στις εταιρείες.

5.1.3.

Ως εκ τούτου, θα ήταν αντίθετο προς το πνεύμα του εποικοδομητικού κοινωνικού διαλόγου και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων εντός των εταιρειών να επιτρέπεται στους εκπροσώπους των εργαζομένων να αμφισβητούν μονομερώς την ύπαρξη εθελοντικών συμφωνιών που λειτουργούν αποτελεσματικά.

5.1.4.

Η ΕΟΚΕ προτείνει να επιτραπεί η ύπαρξη συμφωνιών που προϋπήρχαν της οδηγίας με σεβασμό του ειδικού νομικού καθεστώτος τους και χωρίς να επιβάλλονται υποχρεωτικές απαιτήσεις σε αυτές.

5.2.1.

Ένα άλλο ζήτημα που προκαλεί μεγάλη ανησυχία στην ΕΟΚΕ είναι η προτεινόμενη έννοια της διακρατικότητας, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρή ανασφάλεια δικαίου, προκαλώντας αλληλεπικαλυπτόμενες καταστάσεις μεταξύ εθνικών και διακρατικών διαδικασιών ενημέρωσης και διαβούλευσης.

5.2.2.

Η προτεινόμενη διατύπωση υποδηλώνει ότι το τεκμήριο της διακρατικότητας δεν καλύπτει μόνο τις περιπτώσεις στις οποίες τα μέτρα που λαμβάνονται υπόψη από τη διοίκηση μπορεί εύλογα να αναμένεται ότι θα επηρεάσουν εργαζομένους σε περισσότερα του ενός κράτη μέλη, αλλά καλύπτει επίσης περιπτώσεις στις οποίες τα ίδια τα μέτρα επηρεάζουν μόνο τους εργαζομένους σε ένα κράτος μέλος, αλλά οι συνέπειες των μέτρων αυτών αναμένεται εύλογα να επηρεάσουν τους εργαζομένους σε άλλο κράτος μέλος. Μια τέτοια δομή δημιουργεί μια σφαίρα αβεβαιότητας και συνιστά πηγή διαφορών, καθώς θα πυροδοτούσε μια διαδικασία ανάλυσης αυξημένου αριθμού αμιγώς εθνικών αποφάσεων διαχείρισης στο πλαίσιο των εταιρειών αντί να επικεντρώνεται σε πραγματικές διακρατικές υποθέσεις.

5.2.3.

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι ο ισχύων ορισμός της διακρατικότητας δεν θα πρέπει να αλλάξει, δεδομένου ότι το κείμενο του ορισμού ορθώς αναφέρει ότι τα ζητήματα μπορούν να χαρακτηριστούν ως διακρατικά μόνον εάν αφορούν τουλάχιστον δύο επιχειρήσεις ή εγκαταστάσεις της επιχείρησης ή του ομίλου που βρίσκονται σε δύο διαφορετικά κράτη μέλη.

5.3.1.

Η ΕΟΚΕ διατηρεί σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με ορισμένες από τις τροποποιήσεις που προτείνονται στην αναθεώρηση, καθώς είναι πιθανό να προκαλέσουν περιττές καθυστερήσεις και αβεβαιότητες στη διαδικασία λήψης αποφάσεων των εταιρειών. Το προτεινόμενο άρθρο 9 ορίζει ότι η διαβούλευση επιτρέπει στους εκπροσώπους των εργαζομένων να εκφράζουν γνώμη πριν από την έκδοση της απόφασης και ότι στην εν λόγω γνώμη πρέπει να δίνεται αιτιολογημένη απάντηση από την κεντρική διεύθυνση πριν από την έκδοση της απόφασής της σχετικά με το προτεινόμενο μέτρο. Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι η προτεινόμενη διαδικασία είναι τυπολατρική, επαχθής και ασύμβατη με τις ευρέως συμφωνηθείσες μεθόδους επικοινωνίας στα ΕΣΕ.

5.3.2.

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι η οδηγία δεν θα πρέπει να εμποδίζει τις επιχειρήσεις να λαμβάνουν αποφάσεις εντός εύλογου χρονικού διαστήματος με τον ταχύ τρόπο που απαιτείται σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον, με πλήρη σεβασμό των εθνικών διαδικασιών ενημέρωσης και διαβούλευσης. Επιπλέον, η ΕΟΚΕ προτιμά τον καθορισμό του χρονοδιαγράμματος της διαβούλευσης σε κάθε συμφωνία ΕΣΕ και όχι με κανόνες αναγκαστικού δικαίου.

5.3.3.

Η ΕΟΚΕ τονίζει ότι η διαβούλευση, οι συνεδριάσεις και η συμβολή των ΕΣΕ πρέπει επίσης να είναι δυνατές μέσω ψηφιακών διαύλων. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό εάν ο ελάχιστος αριθμός ετήσιων συνεδριάσεων είναι δύο, όπως προτείνεται στην πρόταση της Επιτροπής.

5.3.4.

Όσον αφορά τα ζητήματα που πρέπει να καλύπτονται από τα ΕΣΕ, η ΕΟΚΕ ζητεί τη μέγιστη δυνατή ευελιξία για τη διοίκηση και τα ΕΣΕ ώστε να συμφωνούν σχετικά με τα ζητήματα που αφορούν τις εταιρείες.

5.4.1.

Επιπλέον, η ΕΟΚΕ επισημαίνει προβλήματα που συνδέονται με την προστασία των εμπιστευτικών πληροφοριών, στο πλαίσιο των οποίων η πρόταση της Επιτροπής θα έβλαπτε την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, θα ερχόταν ενδεχομένως σε σύγκρουση με άλλες νομικές απαιτήσεις (π.χ. κανονισμός για την κατάχρηση της αγοράς) και θα καθυστερούσε τη λήψη αποφάσεων από τις εταιρείες.

5.4.2.

Η ΕΟΚΕ τονίζει ότι, για λόγους προστασίας των εμπιστευτικών επιχειρηματικών πληροφοριών και διασφάλισης της ομαλής λήψης αποφάσεων, η διοίκηση πρέπει να έχει αποκλειστική αρμοδιότητα να αποφασίζει για τον εμπιστευτικό χαρακτήρα των πληροφοριών. Για να τονίσει και να αποσαφηνίσει αυτό το προνόμιο, η ΕΟΚΕ επιθυμεί να διαγραφεί από το άρθρο 8 η δυνατότητα των κρατών μελών να επιβάλλουν την έκδοση προηγούμενης διοικητικής ή δικαστικής άδειας.

5.5.1.

Η προτεινόμενη διατύπωση σχετικά με τους εμπειρογνώμονες και τα νομικά έξοδα χωρίς προηγούμενη έγκριση της διοίκησης είναι ασαφής και θα μπορούσε να οδηγήσει σε περιττές διαφορές. Η ΕΟΚΕ επισημαίνει ότι, δεδομένου ότι η ισχύουσα οδηγία επιτρέπει τη λήψη συνδρομής εμπειρογνώμονα, δεν υπάρχει ανάγκη τροποποίησης του κειμένου. Εάν χρειαστούν πρόσθετοι εμπειρογνώμονες, όπως η λήψη νομικής συνδρομής, θα πρέπει να εναπόκειται στη διοίκηση να εγκρίνει τον ρόλο και το πεδίο εφαρμογής του εμπειρογνώμονα και το συνεπαγόμενο κόστος.

5.5.2.

Όσον αφορά τα δικαστικά έξοδα, η ΕΟΚΕ απορρίπτει την ιδέα της κεντρικής διαχείρισης που καλύπτει τα έξοδα νομικής εκπροσώπησης και συμμετοχής σε διοικητικές ή δικαστικές διαδικασίες. Μια τέτοια ευθύνη θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταστάσεις κατά τις οποίες η εταιρεία πρέπει να καταβάλει εκ των προτέρων τα δικαστικά έξοδα της διαπραγματευτικής ομάδας του ΕΣΕ στο πλαίσιο ενδεχόμενης ένδικης διαφοράς κατά της εταιρείας. Τα έξοδα αυτά θα πρέπει να κατανέμονται, όπως συμβαίνει σήμερα, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

5.5.3.

Επιπλέον, δεδομένου ότι τα ΕΣΕ εκπροσωπούν όλους τους εργαζομένους της επιχείρησης, η συμμετοχή των συνδικαλιστικών οργανώσεων στα ΕΣΕ με συμβουλευτική ιδιότητα θα πρέπει να σέβεται τις διαφορετικές βιομηχανικές πρακτικές σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το δικαίωμα των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων να παρίστανται σε κάθε ΕΣΕ ανεξάρτητα από τον αριθμό των μελών συνδικαλιστικών οργανώσεων στην εταιρεία μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι ασυμβίβαστο με τις εθνικές πρακτικές.

5.6.1.

Όσον αφορά την επίλυση διαφορών, η ΕΟΚΕ εκφράζει τη λύπη της για την προσέγγιση της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία δίνεται προτεραιότητα στη δικαστική παρέμβαση εις βάρος των μηχανισμών εναλλακτικής επίλυσης διαφορών. Η προσέγγιση αυτή υπονομεύει τις υφιστάμενες και εύρυθμα λειτουργούσες εθνικές δομές διαμεσολάβησης και συνδιαλλαγής των κοινωνικών εταίρων. Αντ’ αυτού, η χρήση εναλλακτικών μηχανισμών επίλυσης διαφορών, με εύκολη πρόσβαση και συμφωνία εκ μέρους των κοινωνικών εταίρων ως γνήσιο στοιχείο εύρυθμης λειτουργίας των συστημάτων κοινωνικού διαλόγου, θα πρέπει να ενθαρρυνθεί στα κράτη μέλη, από τα κράτη μέλη και με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

5.7.1.

Η ΕΟΚΕ επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με τον καθορισμό αποτελεσματικών, αποτρεπτικών και αναλογικών κυρώσεων, οι οποίες θα παραμείνουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, σύμφωνα με τη νομοθετική πρακτική της ΕΕ δυνάμει του κεφαλαίου της κοινωνικής πολιτικής της Συνθήκης ΕΕ. Η ΕΟΚΕ προτείνει ο καθορισμός οικονομικών κυρώσεων να περιορίζεται στις περιπτώσεις σαφούς και εσκεμμένης κατάχρησης των κανόνων. Στο ίδιο πνεύμα, η ΕΟΚΕ συμφωνεί με την Επιτροπή να μην υποστηριχθούν η ιδέα της επιβολής προστίμων συγκρίσιμων με εκείνα που προβλέπονται στον γενικό κανονισμό προστασίας δεδομένων (ΓΚΠΔ) και το δικαίωμα των εργαζομένων να απαιτούν ασφαλιστικά μέτρα για την προσωρινή αναστολή εταιρικής απόφασης, δεδομένου ότι πρόκειται για δυσανάλογα μέτρα για το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας και θα μπορούσαν να βλάψουν σοβαρά την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών εταιρειών.

5.7.2.

Τέλος, η ΕΟΚΕ επικροτεί την προσέγγιση της Επιτροπής να μην εγκρίνει την πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας ώστε να καλύπτει διαρθρωτικά ανεξάρτητες επιχειρήσεις, όπως αυτές που βασίζονται σε συμφωνίες δικαιόχρησης, δεδομένου ότι αυτό το είδος ρυθμίσεων δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον ορισμό της «κυρίαρχης επιρροής».