1.

Διαπιστώνει με ανησυχία ότι η παιδική φτώχεια αποτελεί μία από τις σοβαρότερες κοινωνικές προκλήσεις της εποχής μας. Περίπου το 20 % του πληθυσμού της ΕΕ απαρτίζεται από παιδιά, εκ των οποίων ένα στα τέσσερα διατρέχει κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Επομένως, τα παιδιά συνιστούν το πλέον ευάλωτο τμήμα του πληθυσμού στο οποίο κάνουν συχνότερα την εμφάνισή τους η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε λόγω των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας και της αύξησης του κόστους ζωής.

2.

Παρατηρεί ότι η φτώχεια στην Ευρώπη συνδέεται, ως εκ τούτου, στενά με την ηλικία και τη σύνθεση της οικογένειας, με προκλήσεις, με ευάλωτες ομάδες και με εξαιρετικά ευμετάβλητους δείκτες στα κράτη μέλη και στις περιφέρειες της ΕΕ. Ζητεί να δοθεί, σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερη προσοχή στις πολιτικές στήριξης των οικογενειών με ανήλικα παιδιά και στην ανάληψη συντονισμένης δράσης ώστε να μην παραβλεφθούν οι στόχοι μείωσης της φτώχειας που ορίζονται στον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων.

3.

Επιβεβαιώνει τη σημαντική διαφοροποίηση των ποσοστών παιδικής φτώχειας μεταξύ των κρατών μελών, επισημαίνει την πολυπλοκότητα των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν τα διάφορα περιφερειακά και αστικά περιβάλλοντα, και επικαλείται, συνεπώς, την ανάγκη ολιστικής και διαφοροποιημένης πολιτικής απόκρισης. Παρατηρεί επίσης, όπως επιβεβαιώνεται στην τελευταία έκθεση αριθ. 18 της UNICEF, ότι ο εθνικός πλούτος μιας χώρας δεν εγγυάται χαμηλά ποσοστά παιδικής φτώχειας και ότι, αντιθέτως, σε ορισμένες από τις πλουσιότερες χώρες έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση της παιδικής φτώχειας κατά την τελευταία δεκαετία.

4.

Εκφράζει την ικανοποίησή της για τις αυξημένες κοινωνικές επενδύσεις που πραγματοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, ιδίως, για τις προσπάθειες που αποσκοπούν στην κατασκευή βρεφονηπιακών σταθμών και στην πρόσβαση σε υπηρεσίες παιδικής μέριμνας σε ολόκληρη την ΕΕ. Οι επενδύσεις αυτές όχι μόνο βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των Ευρωπαίων πολιτών, αλλά έχουν επίσης θετικό αντίκτυπο στην οικονομία, συμβάλλοντας στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στη στήριξη της ιδιότητας του γονέα και στη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων.

5.

Επισημαίνει τον υπαρκτό κίνδυνο μη επίτευξης του στόχου που τίθεται στο σχέδιο δράσης για τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων όσον αφορά τη μείωση της παιδικής φτώχειας κατά 5 εκατομμύρια παιδιά στην Ευρώπη. Ζητεί, τέλος, να αναθεωρηθούν οι φορολογικοί κανόνες προκειμένου να τονωθούν οι επενδύσεις που απαιτούνται για τη στήριξη των οικογενειών και των παιδιών που βρίσκονται σε επισφαλή κατάσταση.

6.

Υπογραμμίζει τη στρατηγική σημασία των επενδύσεων κατά τα πρώτα έτη της ζωής, ιδίως κατά τις πρώτες 1 000 ημέρες της ζωής, ώστε να τεθούν τα θεμέλια για την ανάπτυξη υγιών ατόμων και ευημερουσών κοινωνιών, πράγμα που σηματοδοτεί την ανάγκη ανάληψης επαρκούς οικονομικής και ρυθμιστικής δέσμευσης εκ μέρους της ΕΕ και των κρατών μελών. Ως εκ τούτου, οι υπηρεσίες παιδικής μέριμνας δεν αποτελούν δαπάνη αλλά επένδυση, δηλαδή στρατηγική δράση που αποσκοπεί στη διασφάλιση καλύτερης ανάπτυξης για το σύνολο της κοινωνίας και στη δημιουργία ίσων ευκαιριών για όλους, με τη γεφύρωση του μορφωτικού χάσματος μεταξύ παιδιών από οικογένειες διαφορετικών επιπέδων εισοδήματος και την προώθηση της ισότητας των εκπαιδευτικών ευκαιριών από την παιδική ηλικία.

7.

Υπογραμμίζει επίσης ότι τα μέτρα για την άμβλυνση της παιδικής φτώχειας, ιδίως η πρόσβαση σε υπηρεσίες προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας, είναι επιπλέον αναγκαία για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων και συμβάλλουν στην αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας, η οποία συχνά παρεμποδίζεται λόγω ανεπαρκούς στήριξης για την ανατροφή των παιδιών.

8.

Υπενθυμίζει τις ιδιαίτερα ανησυχητικές καταστάσεις σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, και συγκεκριμένα σε συνθήκες πολέμου που επηρεάζουν άμεσα τις οικονομίες και τις κοινωνίες των κρατών μελών, όπως η ουκρανική και η μεσανατολική κρίση, και εκθέτουν περισσότερο τα παιδιά σε κινδύνους κακοποίησης, εκμετάλλευσης και στέρησης βασικής φροντίδας, καθιστώντας ακόμη επιτακτικότερες τις στοχευμένες και επαρκώς χρηματοδοτούμενες παρεμβάσεις.

9.

Μεταξύ των μέτρων που έλαβε η Ευρώπη στο πλαίσιο του πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, υπενθυμίζει ειδικότερα την ευρωπαϊκή εγγύηση για τα παιδιά και τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η οποία εγκρίθηκε στις 14 Ιουνίου 2021 με κύριο στόχο την επέκταση της πρόσβασης των παιδιών που έχουν ανάγκη σε βασικές υπηρεσίες, όπως η εκπαίδευση, η κατάλληλη στέγαση, η σωστή διατροφή και η προστασία της υγείας, για μια ολιστική προσέγγιση εστιασμένη στην άμβλυνση της παιδικής φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

10.

Επικροτεί τόσο το τρίτο δοκιμαστικό στάδιο της εγγύησης για τα παιδιά (που προωθήθηκε με την υποστήριξη και την τεχνική αρωγή της UNICEF) όσο και την υποβολή από όλα τα κράτη μέλη εθνικών σχεδίων δράσης της εγγύησης για τα παιδιά, τα οποία —παρά τη σαφή διαφορά μεταξύ τους— έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τον πρωταγωνιστικό ρόλο των τοπικών αρχών. Ο ρόλος της αυτοδιοίκησης είναι θεμελιώδης για τη διαχείριση πολλών βασικών υπηρεσιών, όπως η προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα ή η κοινωνική πρόνοια και η υγειονομική περίθαλψη, καθώς και για τη δυνατότητα μέτρησης των στόχων, την επεξεργασία και τη συλλογή δεδομένων, την ανταλλαγή ορθών πρακτικών, την παρακολούθηση, αλλά και τη συμμετοχή των παιδιών και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στη χάραξη των πολιτικών.

11.

Εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη υπέβαλαν το εθνικό τους σχέδιο σχεδόν δύο έτη μετά την αρχική προθεσμία παράδοσής του, καθώς και για το γεγονός ότι σε άλλα κράτη μέλη η υποβολή του σχεδίου δεν οδήγησε στην υλοποίησή του και στη λήψη συγκεκριμένων μέτρων εφαρμογής. Ευελπιστεί πάντως ότι οι τοπικές αρχές, από κοινού με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, θα είναι σε θέση να παρακινήσουν τα κράτη μέλη να προχωρήσουν στην υλοποίηση των σχεδίων και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μεριμνήσει για την αποτελεσματική και αποφασιστική παρακολούθηση της εφαρμογής των πολιτικών που σχετίζονται με την εγγύηση για τα παιδιά και, ειδικότερα, για την αποδοτική και συνεπή χρήση των κονδυλίων που προορίζονται για την αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου+ (ΕΚΤ+).

12.

Κατόπιν συνεκτίμησης των σοβαρών επιπτώσεων της πανδημίας COVID-19 και του πολέμου στην Ουκρανία στα παιδιά και τις οικογένειες, προτρέπει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αυξήσει το μερίδιο των κονδυλίων του ΕΚΤ + που προορίζονται για την εν λόγω πρωτοβουλία και να συνεχίσει να χρηματοδοτεί πακέτα βοήθειας για τα παιδιά σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, με ιδιαίτερη στήριξη των τοπικών αρχών στη διαχείριση κρίσεων.

13.

Θεωρεί ότι, ενόψει της διετούς παρακολούθησης που προβλέπει η Επιτροπή σχετικά με την υλοποίηση των εθνικών σχεδίων της εγγύησης για τα παιδιά (Μάρτιος 2024), τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα κράτη μέλη διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους ώστε να είναι σε θέση να εκπληρώσουν το βασικό καθήκον της επένδυσης στα παιδιά και μπορούν να επικεντρωθούν στο στάδιο της υλοποίησης των εθνικών σχεδίων της εγγύησης για τα παιδιά και τον κεντρικό ρόλο των τοπικών αρχών, ιδίως ενόψει των επικείμενων ευρωπαϊκών εκλογών.

14.

Αναγνωρίζει τον στρατηγικό ρόλο των τοπικών αρχών στην κατανόηση των εδαφικών ιδιαιτεροτήτων που προκαλούν την παιδική φτώχεια εντός των κοινοτήτων τους και παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα κράτη μέλη και τις τοπικές αρχές να στηρίξουν την υλοποίηση τοπικών και περιφερειακών σχεδίων δράσης της εγγύησης για τα παιδιά τα οποία θα λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περιφέρειας και κοινότητας, θα προωθούν την κοινωνική ένταξη των παιδιών και θα αποβλέπουν στην εξασφάλιση της παροχής μιας ελάχιστης δέσμης βασικών υπηρεσιών προς τα πλέον ευάλωτα αγόρια και κορίτσια, συμπεριλαμβανομένης της προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας, της σχολικής σίτισης, της κοινωνικής πρόνοιας και της υγείας.

15.

Εκτιμά ότι η καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας απαιτεί την κατανόηση των αιτίων της, τα οποία είναι περίπλοκα και πολύπλευρα: κατά συνέπεια, η παρέμβαση πρέπει να είναι διαρθρωμένη γύρω από διάφορα επίπεδα δράσης, τα οποία υπερβαίνουν το τοπικό πλαίσιο. Προς τούτο είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχουν λεπτομερή διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την εμφάνιση της φτώχειας στις διάφορες περιοχές, τόσο για την ορθή κατανομή των πόρων και της παρεχόμενης στήριξης όσο και για την υλοποίηση στρατηγικών κοινοτικής παρέμβασης.

16.

Στηρίζει ένα μοντέλο πολυεπίπεδης και αποκεντρωμένης διακυβέρνησης που θα λαμβάνει υπόψη την αρχή της επικουρικότητας και θα σέβεται τις αρμοδιότητες σε εθνικό επίπεδο και θα προβλέπει έναν ολοένα και πιο ενεργό ρόλο των τοπικών αρχών στη λήψη αποφάσεων όσον αφορά τη διαχείριση των πόρων και τον σχεδιασμό αποτελεσματικών κοινωνικών, υγειονομικών και εκπαιδευτικών πολιτικών, ιδίως δε με μέλημα την άμεση ανταπόκριση στις ανάγκες των παιδιών.

17.

Προσβλέπει στην προώθηση συμπράξεων και εταιρικών σχέσεων, συμπεριλαμβανομένων των συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα υπό την εποπτεία ενός δημόσια υπόλογου φορέα, σε τοπικό επίπεδο για την παροχή δημόσιων υπηρεσιών, με στόχο να καταστούν οι εν λόγω υπηρεσίες πιο προσβάσιμες και καλύτερα ευθυγραμμισμένες με τις ανάγκες του παιδικού πληθυσμού. Εμμένει στην ανάγκη παροχής συνεχούς επιμόρφωσης και στήριξης στο προσωπικό των τοπικών αρχών προκειμένου να βελτιωθούν οι δεξιότητες και η αποτελεσματικότητα κατά την εφαρμογή προγραμμάτων για τα παιδιά.

18.

Ζητεί να διευκολυνθεί η άμεση πρόσβαση των τοπικών αρχών στα ευρωπαϊκά κονδύλια που προορίζονται για τα παιδιά, μέσω απλουστευμένων διαδικασιών και μειωμένου διοικητικού φόρτου, και αναγνωρίζει τη σημασία της συμμετοχής του τοπικού επιπέδου στις επιλογές όσον αφορά τις δαπάνες και στην υλοποίηση των πρωτοβουλιών, με ιδιαίτερη αναφορά στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο+, αλλά και στο Μέσο Τεχνικής Υποστήριξης και στο μέσο ανάκαμψης Next Generation EU.

19.

Επικαλείται την ανάγκη παροχής μεγαλύτερης τεχνικής βοήθειας στις τοπικές αρχές σχετικά με τις πολιτικές για τα παιδιά, τόσο μέσω της ανταλλαγής τοπικών και περιφερειακών ορθών πρακτικών όσο και για δραστηριότητες ανάπτυξης ικανοτήτων και παρακολούθησης. Η τεχνική βοήθεια θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και θα πρέπει να έχει ως πρωταρχικό στόχο τη δικτύωση των ευρωπαϊκών βέλτιστων πρακτικών, τιθέμενη «στη διάθεση» των τοπικών αρχών και των περιφερειών με λιγότερες δεξιότητες και ικανότητες, αλλά και τη βούληση για την επένδυση πόρων σε πολιτικές για τα παιδιά, ιδίως δε στην προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα.

20.

Ζητεί συνεχή προσοχή και μεγαλύτερο συντονισμό από τα ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα για επενδύσεις στην ανάπτυξη και τη βελτίωση των υπηρεσιών για παιδιά στις εσωτερικές περιοχές των περιφερειών και ιδίως σε εκείνες με υψηλότερο κίνδυνο πληθυσμιακής συρρίκνωσης.

21.

Μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών που παρατίθενται στην ευρωπαϊκή εγγύηση για τα παιδιά, δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε εκείνες που τελούν υπό την άμεση διαχείριση των τοπικών αρχών, όπως η παιδική μέριμνα και φροντίδα και η φοίτηση στο νηπιαγωγείο (οι οποίες σε ορισμένα κράτη μέλη είναι απευθείας ενσωματωμένες στο εκπαιδευτικό σύστημα), η διατροφή και η υγεία. Πιστεύεται ότι ο καλύτερος τρόπος για την παροχή ίσων ευκαιριών στα παιδιά που ζουν στην Ευρώπη έγκειται στον στόχο της δημιουργίας μιας δέσμης —εγγυημένων, καθολικών και δωρεάν— ελάχιστων βασικών υπηρεσιών από τις τοπικές αρχές, συμπεριλαμβανομένων υπηρεσιών παιδικής μέριμνας, οικονομικά προσιτών και ποιοτικών σχολικών γευμάτων που θα παρέχονται δωρεάν στα παιδιά από μειονεκτούντα περιβάλλοντα και κατάλληλου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης· παράλληλα, επισημαίνονται οι σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις αυτών των υπηρεσιών.

22.

Θεωρεί στρατηγικής σημασίας τις επενδύσεις που αποσκοπούν ιδιαίτερα στην αύξηση της προσφοράς εκπαιδευτικών υπηρεσιών προκειμένου να καταστεί δωρεάν (ή, όπου αυτό δεν είναι δυνατόν, έστω οικονομικά προσιτή) για όλα τα παιδιά που ζουν στην Ευρώπη, με μέλημα την επίτευξη του στόχου της Βαρκελώνης (περί δημόσιας κάλυψης ανερχόμενης σε 50 % έως το 2030) και, κυρίως, τη μείωση των ανισοτήτων όσον αφορά την πρόσβαση, με επίδειξη ιδιαίτερης προσοχής στα πλέον ευάλωτα παιδιά, με στόχο την αντιμετώπιση της εκπαιδευτικής φτώχειας.

23.

Υποδεικνύει ως προτεραιότητα τη διασφάλιση υγιεινής, επαρκούς και ποιοτικής διατροφής μέσω της καθολικής πρόσβασης όλων των παιδιών που ζουν στην Ευρώπη στα σχολικά γεύματα, αναγνωρίζοντας τα οικονομικά προσιτά σχολικά γεύματα (δωρεάν για τα παιδιά από μειονεκτούντα περιβάλλοντα) ως θεμελιώδες και καθολικό δικαίωμα για όλες τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες που απευθύνονται στην ηλικιακή ομάδα 0-6 ετών και στα παιδιά που φοιτούν στο δημοτικό σχολείο (6-11 ετών).

24.

Κρίνει απαραίτητη την αύξηση στοχευμένων επενδύσεων για τη στήριξη της σωματικής και ψυχικής υγείας των παιδιών, με προγράμματα που εκτείνονται πέρα από τον τομέα της υγείας, συμπεριλαμβανομένων των αθλητικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων, ιδίως εκείνων που είναι προσβάσιμες σε παιδιά με αναπηρία.

25.

Στον τομέα της υγείας, θεωρεί προτεραιότητα την υιοθέτηση συμπεριληπτικών και στοχευμένων προσεγγίσεων για την αντιμετώπιση των ιδιαίτερων προκλήσεων που τίθενται για τα παιδιά με αναπηρία και τις οικογένειές τους. Οι υπηρεσίες, η οικογενειακή στήριξη, η συμμετοχή και η κατάρτιση πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσβάσιμες για τα κορίτσια και τα αγόρια με αναπηρία, καθώς και για τις τοπικές αρχές στις οποίες απευθύνονται όλο και περισσότερο και οι οποίες συχνά δεν διαθέτουν τα εργαλεία και τους πόρους που απαιτούνται για τη διασφάλιση βασικών δικαιωμάτων.

26.

Υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να συμπεριληφθούν και να υποστηριχθούν ορισμένες ειδικές κατηγορίες παιδιών, όπως τα παιδιά χωρίς νομικό καθεστώς, τα παιδιά που ανήκουν σε μειονότητες ή τα άστεγα παιδιά, τα παιδιά σε εναλλακτικές δομές φροντίδας, τα παιδιά με αναπηρία, τα παιδιά πρόσφυγες ή τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες μεταναστών, σε συνδυασμό με στοχευμένα μέτρα για τα ευάλωτα παιδιά σε διασυνοριακά πλαίσια και παράλληλη στήριξη των τοπικών αρχών για τον συντονισμό των υπηρεσιών υποδοχής παιδιών προσφύγων.

27.

Τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης των εργαλείων για τη συμμετοχή των παιδιών και του συνόλου των πολιτών, με στόχο τη βελτίωση της ενημέρωσης σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών και την αύξηση της συμπεριληπτικής συμμετοχής των παιδιών και των νέων στη ζωή των τοπικών κοινωνιών και στη διαμόρφωση των πολιτικών για τα παιδιά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειάζεται να ενισχυθεί ο διευρυμένος διάλογος μεταξύ των τοπικών αρχών, των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, της κοινωνίας των πολιτών και των εκπροσώπων των παιδιών και των νέων, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η φωνή των παιδιών γίνεται ακουστή σε όλα τα στάδια της διαδικασίας λήψης αποφάσεων που τα αφορούν.

28.

Υποστηρίζει την πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη θέσπιση Ευρωπαϊκής πρωτεύουσας για τα παιδιά, κατά το πρότυπο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, με ιδιαίτερη έμφαση στα παιδιά, τα δικαιώματά τους και τις ευκαιρίες δημοκρατικής συμμετοχής, αναγνωρίζοντας παράλληλα τη σημασία της προώθησης των δικαιωμάτων και της ευημερίας των παιδιών σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και αναγνωρίζοντας την επιτυχία πρωτοβουλιών όπως η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης στην προώθηση των πολιτιστικών ανταλλαγών και της ανάπτυξης.

29.

Επισημαίνει την ανάγκη διοργάνωσης εκστρατειών ενημέρωσης του κοινού και ανάληψης εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών, με οικονομική και υλικοτεχνική στήριξη παρεχόμενη από την ΕΕ, με εντατικοποίηση των προσπαθειών και των στρατηγικών στον τομέα της επικοινωνίας.

30.

Αναγνωρίζει την ύπαρξη συμπληρωματικότητας μεταξύ της ευρωπαϊκής εγγύησης για τα παιδιά και των εγγυήσεων για τη νεολαία και προτρέπει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν τη συνοχή και τις συνέργειες μεταξύ των πολιτικών για την καταπολέμηση της φτώχειας και των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής, από την παιδική ηλικία έως και την ενηλικίωση.

31.

Καλεί τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν για τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων φορέων στην υλοποίηση και την εφαρμογή των εθνικών σχεδίων δράσης. Τα τοπικά σχέδια της εγγύησης για τα παιδιά πρέπει να υποστηρίζονται από ισχυρές τοπικές συμπράξεις, με τη συμμετοχή όλων των δημόσιων φορέων που είναι υπεύθυνοι για την παροχή συναφών υπηρεσιών, από κοινού με άλλους φορείς της εκάστοτε τοπικής κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων των γονέων, των σχολικών φορέων και των φορέων του ιδιωτικού τομέα.

32.

Κρίνει θεμελιώδους σημασίας τη συμμετοχή των τοπικών φορέων επίσης κατά το στάδιο της ανάλυσης και της παρακολούθησης των αναγκών, δεδομένου ότι οι έρευνες σχετικά με την παιδική φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ποιότητα ζωής σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο ενδέχεται να μην παρέχουν πλήρη στοιχεία για το φαινόμενο αυτό σε τοπικό επίπεδο, μεταξύ άλλων λόγω δειγμάτων ενίοτε περιορισμένου μεγέθους.

33.

Τονίζει, με μέλημα την αποτελεσματικότερη παρακολούθηση, την ανάγκη να δημοσιεύεται συνεχής ενημέρωση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη σχετικά με τις εργασίες και τα αποτελέσματα της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας (ΕΚΠ) και της υποομάδας δεικτών της σε σχέση με τον καθορισμό δεικτών παρακολούθησης και αξιολόγησης, οι οποίοι σχετίζονται ιδίως με την εφαρμογή της εγγύησης για τα παιδιά.