52023IP0132

EUR-Lex

Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - 52023IP0132 - EN

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document 52023IP0132

Help

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Μαΐου 2023 σχετικά με τη συνδιαχείριση της αλιείας στην ΕΕ και τη συμβολή του τομέα της αλιείας στην εφαρμογή μέτρων διαχείρισης (2022/2003(INI))

ΕΕ C, C/2023/1060, 15.12.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2023/1060/oj (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2023/1060/oj

Date of document:: 09/05/2023; ημερομηνία ψήφισης
Date of vote:: 09/05/2023
Date of debate:: 08/05/2023

Author:: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Επιτροπή Αλιείας
Form:: Ψήφισμα κατά ιδία πρωτοβουλία
Parliamentary term:: Ένατη κοινοβουλευτική περίοδος
Internal reference:: 2022/2003(INI)
Session:: 2023-2024

Treaty:

Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση , Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Legal basis:

Link

Select all documents mentioning this document

Instruments cited:

EUROVOC descriptor:

Subject matter:

Αλιευτική πολιτική

Directory code:

04.10.00.00 Αλιεία / Κοινή αλιευτική πολιτική

HTML

PDF - authentic OJ

e-signature

How to verify the authenticity of the Official Journal

Επίσημη Εφημερίδα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Σειρά C

C/2023/1060

15.12.2023

P9_TA(2023)0132

Συνδιαχείριση της αλιείας στην ΕΕ

(C/2023/1060)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 11 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—	έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 25ης Ιουλίου 2001 με τίτλο «Ευρωπαϊκή διακυβέρνηση — Μία Λευκή Βίβλος» (COM(2001)0428),

—	έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2019, με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία» (COM(2019)0640),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου (1),

—

υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1022 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου σχετικά με τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης βενθοπελαγικών αποθεμάτων στη δυτική Μεσόγειο Θάλασσα και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 (2),

—	έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, που υποβλήθηκε από την Επιτροπή, για την αποκατάσταση της φύσης (COM(2022)0304),

—	έχοντας υπόψη τον «Οδηγό για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της συνδιαχείρισης της αλιείας» του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των ΟΗΕ (FAO),

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 54 του Κανονισμού του,

—	έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας (A9-0119/2023),

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑΠ) θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι αλιευτικές δραστηριότητες συμβάλλουν στη μακροπρόθεσμη περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα, καθώς και στην αύξηση της παραγωγικότητας και στην ύπαρξη ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για όσους εργάζονται στον τομέα της αλιείας·

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόχος 14 των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών αποσκοπεί στη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση των ωκεανών, των θαλασσών και των θαλάσσιων πόρων για τη βιώσιμη ανάπτυξη· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό περιλαμβάνει την πρόσβαση σε θαλάσσιους πόρους και αγορές για τους μικρής κλίμακας βιοτεχνικούς αλιείς·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στην αιτιολογική σκέψη 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική αναφέρεται ότι «η ΚΑΠ θα πρέπει να διέπεται από τις αρχές χρηστής διακυβέρνησης»· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αρχές αυτές αναλύονται περαιτέρω στον κανονισμό, ιδίως στο άρθρο 3, το οποίο τονίζει τη λήψη αποφάσεων με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές συμβουλές, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον ρόλο του γνωμοδοτικού συμβουλίου, στην ευρεία συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών και σε μια μακροπρόθεσμη προοπτική·

Δ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνδιαχείριση μπορεί να λειτουργήσει μόνον εφόσον τηρείται η αρχή της επικουρικότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο όσον αφορά τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών προκειμένου να καταστεί δυνατή η συνδιαχείριση·

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 περιλαμβάνουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις και δράσεις, μεταξύ των οποίων είναι η δημιουργία ενός ευρύτερου δικτύου προστατευόμενων περιοχών στην ξηρά και στη θάλασσα σε ολόκληρη την ΕΕ, με την επέκταση του δικτύου των περιοχών Natura 2000· λαμβάνοντας υπόψη ότι η προτεινόμενη νομοθεσία της ΕΕ για την αποκατάσταση της φύσης προτείνει την εφαρμογή νομικά δεσμευτικών στόχων για την αποκατάσταση της φύσης σε όλα τα κράτη μέλη για τουλάχιστον το 20 % των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της ΕΕ έως το 2030, καλύπτοντας τελικά όλα τα οικοσυστήματα που χρήζουν αποκατάστασης έως το 2050·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις επιτυχούς εφαρμογής της συνδιαχείρισης της αλιείας στα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων της Ισπανίας (Γαλικία, Καταλονία και Ανδαλουσία), της Πορτογαλίας (Algarve και Peniche-Nazaré), της Σουηδίας (Kosterhavets), των Κάτω Χωρών, της Ιταλίας (Torre Guaceto), της Γαλλίας (Île de Sein και το έργο CoGeCo) και της Κροατίας (Telašćica και Lastovo)·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν επίσης πολυάριθμα επιτυχημένα παραδείγματα σε υποψήφιες προς ένταξη χώρες, όπως η Τουρκία (το σχέδιο SMAP III της ΕΕ, που ολοκληρώθηκε το 2009 στον Κεραμεικό Κόλπο, καθώς και το επόμενο, το SAD-Rubicon), καθώς και σε τρίτες χώρες όπως η Σενεγάλη, όπου υπήρξε συνδιαχείριση για την αλιεία του χταποδιού και του πράσινου αστακού, ή χώρες στην Ασία όπως το Μπανγκλαντές, η Καμπότζη, οι Φιλιππίνες, η Σρι Λάνκα·

H.	λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εξόχως απόκεντρες περιοχές συμβάλλουν σημαντικά στη θαλάσσια διάσταση της ΕΕ, με τις τεράστιες αποκλειστικές οικονομικές ζώνες τους να αντιπροσωπεύουν πάνω από το ήμισυ της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της ΕΕ (3)·

Θ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι περίπου το 80 % της βιοποικιλότητας της ΕΕ ζει αυτή τη στιγμή στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και υπερπόντιες χώρες και εδάφη (4)·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας σε ορισμένες ευρωπαϊκές περιφέρειες, ιδίως στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, δεδομένου ότι χρησιμοποιούνται επιλεκτικά αλιευτικά εργαλεία με μικρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο τομέας είναι σημαντικός για τη διασφάλιση της απασχόλησης στις παράκτιες περιοχές και εξασφαλίζει δίκαιο βιοτικό επίπεδο για τις τοπικές κοινότητες (5)·

ΙΑ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι η γενική αρχή συνδιαχείρισης της αλιείας μπορεί να διευκολυνθεί μέσω της στήριξης και της θέσπισης κατευθυντήριων γραμμών τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα κράτη μέλη και περιφέρειες διαθέτουν νομικό πλαίσιο για τη συνδιαχείριση· λαμβάνοντας υπόψη, ωστόσο, ότι μέχρι σήμερα δεν υπάρχει νομοθεσία σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά λίγα μόνο εργαλεία που διευκολύνουν την εφαρμογή μηχανισμών συνδιαχείρισης, ακόμη και αν χρησιμοποιείται σε ορισμένους μόνο τύπους αλιείας σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ, εφαρμόζοντας κανόνες που συνάδουν απόλυτα με την ισχύουσα ΚΑΠ·

ΙΓ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, η παραδοσιακή διαχείριση παρουσιάζει αποκλίνοντα ποσοστά επιτυχίας όσον αφορά τη βελτίωση των αποθεμάτων και τη διατήρηση της απασχόλησης·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαχείριση της αλιείας δεν μπορεί να διαχωριστεί από άλλες πτυχές που σχετίζονται με το θαλάσσιο περιβάλλον και τους παράκτιους πληθυσμούς, όπως οι οικονομικές, πολιτιστικές και κοινωνικές πτυχές, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, το οποίο καθορίζει τους στόχους της ΚΑΠ, και όπως αναφέρεται και σε άλλα σημεία του κανονισμού·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι δύσκολο να συλλεχθούν και να συγκεντρωθούν δεδομένα και πληροφορίες σχετικά με το θαλάσσιο περιβάλλον και την αλιεία· λαμβάνοντας υπόψη ότι η συμμετοχή του ίδιου του τομέα της αλιείας σε αυτές τις διαδικασίες, μέσω της άμεσης συμμετοχής όσων συμμετέχουν σε αυτή τη δραστηριότητα, είναι σημαντική για όλους τους δημόσιους και ιδιωτικούς ερευνητικούς φορείς σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως ορίζεται στο άρθρο 25 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλλαγή του ρόλου του αλιέα από την παθητική συμμόρφωση με τους κανόνες σε βασικό παράγοντα διαχείρισης της αλιείας που συμμορφώνεται με τους συμφωνηθέντες κανόνες σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις κοινής διαχείρισης είναι απαραίτητη για την επιτυχία των πρωτοβουλιών που έχουν αναληφθεί, καθώς οι αλιείς θα συμβάλουν στην καλύτερη κατανόηση των κανόνων, στην υπεράσπισή τους και στην παρακολούθηση της συμμόρφωσης με αυτούς, ενώ μαθαίνουν να διεξάγουν τις αλιευτικές τους δραστηριότητες χρησιμοποιώντας μια οικοσυστημική προσέγγιση που βασίζεται στην κατανόηση των υψηλών επιπτώσεων της αλιείας στα οικοσυστήματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ρόλος του αλιέα ως «φύλακα της θάλασσας» τονίζεται με τη συνεργασία του στη χάραξη στοχευμένων πολιτικών καθώς και με τη συμβολή του στη μείωση των θαλάσσιων απορριμμάτων και στη συλλογή πλαστικών στη θάλασσα·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλιεία, και συγκεκριμένα η παραδοσιακή αλιεία μικρής κλίμακας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παρακολούθηση της κατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των ιχθυαποθεμάτων και, ως εκ τούτου, είναι σε θέση να παρέχει δεδομένα μεγάλης σημασίας και χρησιμότητας για τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι απαιτείται επιστημονική έρευνα, που θα παρέχει τακτικά και επικαιροποιημένα δεδομένα, για την παροχή συμβουλών σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη διασφάλιση της υπεύθυνης χρήσης των κοινών πόρων, όπως ορίζεται στα άρθρα 26 και 27 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 σχετικά με την κοινή αλιευτική πολιτική·

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα παραγωγικό και βιώσιμο σύστημα με την πάροδο του χρόνου πρέπει να είναι βιολογικά υγιές και ισορροπημένο προκειμένου να εξασφαλιστεί ισορροπία μεταξύ των ειδών, επιτρέποντας τη διατήρηση των αποθεμάτων σήμερα αλλά και μελλοντικά· λαμβάνοντας υπόψη ότι για τον σκοπό αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται το καλύτερο υφιστάμενο σύστημα διαχείρισης των πόρων — προσαρμοσμένο κατά περίπτωση — και ότι η επιτυχία των συστημάτων συνδιαχείρισης έχει αποδειχθεί στις προαναφερθείσες περιπτώσεις

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 2017 τουλάχιστον 9 εκατομμύρια άτομα συμμετείχαν σε δραστηριότητες θαλάσσιας ερασιτεχνικής αλιείας στην Ευρώπη και ότι ο τομέας της θαλάσσιας ερασιτεχνικής αλιείας στήριξε σχεδόν 100 000 θέσεις εργασίας ΙΠΑ (ισοδύναμο πλήρους απασχόλησης), με συνολικό ετήσιο οικονομικό αντίκτυπο ύψους 10,5 δισεκατομμυρίων EUR· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ερασιτέχνες αλιείς είναι χρήστες της θάλασσας και των πόρων της· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο τομέας της ερασιτεχνικής αλιείας παρέχει οικονομικές ευκαιρίες για τις παράκτιες κοινότητες·

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Λευκή Βίβλος για τη διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρει ότι οι πολιτικές δεν πρέπει να αποφασίζονται στο ανώτατο επίπεδο. Η νομιμότητα της ΕΕ συνδέεται με τη συμμετοχή των πολιτών και ο τρόπος λειτουργίας της Ένωσης πρέπει να γίνει διαφανέστερος καθώς η συμμετοχή εξαρτάται από τη δυνατότητα των πολιτών να παίρνουν μέρος στο δημόσιο διάλογο, και ότι, για να συμβεί αυτό, το ευρύ κοινό πρέπει να ενημερώνεται πιο ενεργά για τα ευρωπαϊκά ζητήματα· Η Λευκή Βίβλος προτείνει επίσης τη συμμετοχή των ενώσεων τοπικών φορέων στη χάραξη πολιτικής, καθώς και μεγαλύτερη ευελιξία στην εφαρμογή των πολιτικών της ΕΕ που έχουν μεγάλο αντίκτυπο σε τοπικό επίπεδο· λαμβάνοντας υπόψη ότι η μεταρρυθμισμένη ΚΑΠ εισήγαγε την έννοια της περιφερειοποίησης και διεύρυνε το φάσμα των γνωμοδοτικών συμβουλίων για τη διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη·

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1022 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου σχετικά με τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης βενθοπελαγικών αποθεμάτων στη δυτική Μεσόγειο Θάλασσα προβλέπει ήδη στο άρθρο 9 παράγραφος 10 ότι «σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης που καθορίζονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, τα κράτη μέλη μπορούν να προωθούν συστήματα συμμετοχικής διαχείρισης σε τοπικό επίπεδο, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του σχεδίου», με τη συνδιαχείριση να αποτελεί μορφή συμμετοχικής διαχείρισης·

ΚΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνδιαχείριση, ως συμμετοχικό μοντέλο κοινής ευθύνης, είναι πιο διαφανής, προορατική και εξίσου δημοκρατική, ενώ συμβάλλει και στη δημιουργία εκπαιδευτικών συνεργιών για τη διαχείριση των κοινών πόρων και καλλιεργεί μια νοοτροπίας ευθύνης, δημιουργώντας δίκτυα εμπιστοσύνης και συμβάλλοντας στη μείωση των συγκρούσεων και στην αντιμετώπιση της αντίστασης στην εισαγωγή καινοτομιών στη διαχείριση της αλιείας·

ΚΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ενώσεις αλιέων, όπως οι «cofradias», οι «comités des pêches» ή οι «prud’homies de pêcheurs», μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την εφαρμογή συστημάτων συνδιαχείρισης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι «cofradías» είναι οργανώσεις με μακρόχρονη παρουσία που εκπροσωπούν τους παραγωγούς σε ορισμένα κράτη μέλη και ότι ο κοινωνικός τους ρόλος στη διατήρηση των παράκτιων κοινοτήτων είναι θεμελιώδης· λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά το γεγονός αυτό, δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί ως οντότητες επιλέξιμες για στήριξη από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας, Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας (ΕΤΘΑΥ)·

ΚΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλιείς, ως βασικοί ενδιαφερόμενοι, και οι οργανώσεις παραγωγών διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην επίτευξη των βασικών στόχων της ΚΑΠ όσον αφορά την επισιτιστική ασφάλεια, τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, τη διαχείριση των ποσοστώσεων, την εμπορία και τα τεχνικά μέτρα διατήρησης· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι αποτελούν καλό παράδειγμα διαχείρισης της αλιείας στην ΕΕ, θεσπίζοντας μέτρα διαχείρισης μέσω κοινών στόχων των αλιέων, οργανώνοντας αλιευτικές δραστηριότητες σύμφωνα με τις απαιτήσεις της αγοράς και συνεργαζόμενοι με πολλούς ενδιαφερόμενους φορείς για την εφαρμογή μέτρων διαχείρισης σε τοπικό επίπεδο·

ΚΣΤ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι η έλλειψη εκπροσώπησης και ένταξης των γυναικών στη διαχείριση της αλιείας εμποδίζει τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη·

Συμβολή της συνδιαχείρισης στους στόχους της κοινής αλιευτικής πολιτικής

εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι τα συστήματα συνδιαχείρισης της αλιείας περιλαμβάνουν τόσο τα κριτήρια κατανομής της ΚΑΠ, ενσωματώνοντας και επεκτείνοντας τη συλλογική γνώση σε όλους τους φορείς που επωφελούνται από συλλογικούς πόρους, όσο και τις αρχές διαχείρισης της ΚΑΠ, συμβάλλοντας στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 2 και στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013·

θεωρεί ότι σε όλες τις περιπτώσεις συνδιαχείρισης που εξετάστηκαν υπάρχει σαφής δυνατότητα βελτίωσης της βιωσιμότητας των πόρων σε περιβαλλοντικό επίπεδο, και ταυτόχρονα διατήρησης των οικονομικών και κοινωνικών οφελών της δραστηριότητας, δεδομένου ότι οι κοινωνικοί και οικονομικοί φορείς συμμετέχουν άμεσα στη λήψη αποφάσεων στο πλαίσιο της συνδιαχείρισης· σημειώνει ότι τα εν λόγω συστήματα συνδιαχείρισης είναι πλέον πιο ανθεκτικά σε πιθανούς κλυδωνισμούς, όπως η πανδημία της COVID-19, καθώς και στη μείωση των συγκρούσεων και στη μεγαλύτερη ρευστότητα στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη διαχείριση της αλιείας, χάρη στην προώθηση του εκδημοκρατισμού, της διαφάνειας, της εμπιστοσύνης και της συμμόρφωσης με τους κανόνες·

επισημαίνει ότι η συνδιαχείριση έχει αποδειχθεί ότι ευνοεί τη συναινετική λήψη αποφάσεων μεταξύ διοικητικών φορέων, σχετικών ενδιαφερόμενων μερών και ερευνητικών φορέων που οφείλουν να ενεργούν πάντα σύμφωνα με τις αρχές της ΚΑΠ και άλλων σχετικών κανονισμών, εφαρμόζοντας μια προληπτική προσέγγιση σε όλες τις περιπτώσεις προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρως βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων με βάση τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση των στοχευόμενων ειδών· υπογραμμίζει ότι αυτό το είδος διαχείρισης και λήψης αποφάσεων αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη επιτυχών μέτρων διατήρησης, όπως, μεταξύ άλλων, οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές και άλλα αποτελεσματικά μέτρα διατήρησης βάσει περιοχής (OECM)·

υπογραμμίζει ότι ο τομέας της ερασιτεχνικής αλιείας θα πρέπει επίσης να συμπεριληφθεί στα συστήματα συνδιαχείρισης, συμπεριλαμβανομένων των χρηστών, καθώς και των οικονομικών παραγόντων που συμβάλλουν στη δημιουργία κοινωνικοοικονομικών οφελών για τις κοινότητες· σημειώνει ότι η εφαρμογή της συνδιαχείρισης στην ΚΑΠ αποτελεί επίσης ευκαιρία για καλύτερη αναγνώριση και διαχείριση της ερασιτεχνικής αλιείας στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής·

υπογραμμίζει το γεγονός ότι τα συστήματα συνδιαχείρισης βασίζονται στην τοπική αλιεία αλλά μπορούν να λειτουργήσουν και σε διασυνοριακές περιπτώσεις και να καλύψουν διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές, λαμβάνοντας υπόψη το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσονται, και ότι, ως εκ τούτου, εφαρμόζεται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της συνδιαχείρισης· σημειώνει, στο πλαίσιο αυτό, ότι οι ρυθμίσεις συνδιαχείρισης θα μπορούσαν επίσης να παρέχουν μηχανισμούς για ρυθμίσεις ανταλλαγής ποσοστώσεων·

σημειώνει ότι υπάρχει μια συνέχεια πιθανών ρυθμίσεων συνδιαχείρισης που καλύπτουν διάφορες ρυθμίσεις εταιρικής σχέσης και βαθμούς επιμερισμού της εξουσίας·

τονίζει ότι, δεδομένου ότι οι ερευνητικοί φορείς συμμετέχουν άμεσα στα συστήματα συνδιαχείρισης, διασφαλίζεται η βελτίωση της συλλογής επιστημονικών δεδομένων. υπογραμμίζει ότι το σύστημα αυτό επιτρέπει την παραγωγή δεδομένων και γνώσεων που είναι δύσκολο να αποκτηθούν με άλλο τρόπο, δεδομένης της στενής τριμερούς συνεργασίας μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων μερών (διοίκηση, κλάδος της αλιείας και επιστήμη), αναπτύσσοντας έτσι την ικανότητα όλων των ενδιαφερόμενων μερών να χρησιμοποιούν αυτές τις πληροφορίες για την ταχεία και αποτελεσματική αντιμετώπιση τυχόν ζητημάτων που ενδέχεται να επηρεάσουν την αλιεία· σημειώνει, στο πλαίσιο αυτό, τον σημαντικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν τα κονδύλια της ΕΕ στη χρηματοδότηση της έρευνας και της συλλογής δεδομένων και παροτρύνει τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη συμπερίληψη δυνατοτήτων χρηματοδότησης στην εκτέλεση κονδυλίων της ΕΕ σε εθνικό επίπεδο·

υπογραμμίζει ότι η συνδιαχείριση συμβάλλει επίσης στη δημιουργία συνθηκών ώστε ο τομέας της αλιείας να είναι οικονομικά βιώσιμος και ανταγωνιστικός, να εξασφαλίζει αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο σε όσους εξαρτώνται από τις αλιευτικές δραστηριότητες και να διασφαλίζει ότι λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα τόσο των καταναλωτών όσο και των παραγωγών·

τονίζει ότι οι οργανώσεις παραγωγών, όπως οι «cofradías», οι «comités des pêches» και άλλες, μπορούν και πρέπει να χρησιμοποιούνται ως βασικοί παράγοντες συνδιαχείρισης· υπογραμμίζει ότι ο θεμελιώδης ρόλος τέτοιου είδους οργανώσεων στη διαχείριση της αλιείας θα πρέπει να αναγνωριστεί και να ενισχυθεί, μεταξύ άλλων μέσω στήριξης από το ΕΤΘΑΥ·

10.

τονίζει το γεγονός ότι η συνδιαχείριση συμβάλλει στην εξάλειψη των πρακτικών παράνομης, αδήλωτης και ανεξέλεγκτης αλιείας, καθώς η συμμετοχή φορέων του τομέα και διοικητικών αρχών διευκολύνει τον εντοπισμό, την κατανόηση και την καταπολέμηση αθέμιτων πρακτικών θεσπίζοντας, μεταξύ άλλων, κατάλληλα και αποτελεσματικά μέτρα ελέγχου και πρακτικές·

11.

επισημαίνει τον ζωτικής σημασίας ρόλο των εξόχως απόκεντρων περιοχών στην καταπολέμηση της παράνομης, αδήλωτης και ανεξέλεγκτης αλιείας και της ρύπανσης των ωκεανών δεδομένης της γεωγραφικής κατανομής τους και της προνομιακής γεωγραφικής τους θέσης στον Ατλαντικό και τον Ινδικό ωκεανό· σημειώνει ότι πρέπει να τους δοθούν περισσότερες ευκαιρίες όσον αφορά τα προγράμματα επιβολής και παρακολούθησης·

12.

τονίζει πόσο σημαντική είναι η πλήρη εφαρμογή του άρθρου 17 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής για τη στήριξη των μοντέλων συνδιαχείρισης, σύμφωνα με το οποίο τα κράτη μέλη πρέπει να χρησιμοποιούν διαφανή και αντικειμενικά κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι περιβαλλοντικού, κοινωνικού και οικονομικού χαρακτήρα, κατά την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων που έχουν στη διάθεσή τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα εν λόγω κριτήρια μπορούν να περιλαμβάνουν τις επιπτώσεις της αλιείας στο περιβάλλον, το ιστορικό συμμόρφωσης, τη συμβολή στην τοπική οικονομία και τα ιστορικά επίπεδα αλιευμάτων·

13.

αναγνωρίζει ότι η συνδιαχείριση μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για τη βελτίωση της συλλογής περιβαλλοντικών δεδομένων και τη διασφάλιση της προσαρμογής των μέτρων διαχείρισης στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επιμέρους τύπων αλιείας, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη αποδοχή και συμμόρφωση από τους αλιείς· τονίζει την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί η εν λόγω πρακτική για να βελτιωθεί η διαθεσιμότητα δεδομένων και μέτρων με στόχο την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων σε ευαίσθητα είδη·

14.

τονίζει ότι οι προσεγγίσεις συνδιαχείρισης θα πρέπει να περιλαμβάνουν τις απόψεις όλων των ενδιαφερόμενων μερών, συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων υπηκόων τρίτων χωρών που απασχολούνται στον τομέα της αλιείας στην ΕΕ, καθώς αυτό θα επηρεάζει σημαντικά τις συνθήκες εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα·

15.

εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι δεν υπάρχει ενιαία αξιολόγηση των περιπτώσεων συνδιαχείρισης στην ΕΕ και παγκοσμίως όπου να προσδιορίζονται οι βασικοί παράγοντες του εν λόγω συστήματος· καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τα παραδείγματα συνδιαχείρισης της αλιείας στην Ένωση προκειμένου να προσδιοριστούν βέλτιστες πρακτικές, ιδίως σχετικά με την αποτελεσματική συμμετοχή των σχετικών ενδιαφερόμενων μερών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, και να στηρίξει τη σταδιακή εφαρμογή της συνδιαχείρισης και σε άλλους τύπους αλιείας αλλά και στους περιφερειακούς φορείς αλιείας στους οποίους συμμετέχει·

Κύρια εμπόδια στη συνδιαχείριση στην Ένωση και πιθανές λύσεις

16.

υπογραμμίζει ότι η έλλειψη ειδικών νομοθετικών πράξεων, εργαλείων και μέσων της ΕΕ για τη διευκόλυνση της εφαρμογής συστημάτων συνδιαχείρισης της αλιείας έχει επισημανθεί ως τροχοπέδη που εμποδίζει ορισμένα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν αυτόν τον τρόπο διαχείρισης της αλιείας, καθώς η ύπαρξη των προαναφερθέντων παραγόντων εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τις επιμέρους δεσμεύσεις των αρμόδιων αρχών· τονίζει πόσο σημαντικό είναι κάθε νέα νομοθετική πράξη της ΕΕ να έχει ευέλικτο χαρακτήρα ώστε να μπορούν να διατηρηθούν οι τρέχουσες πρακτικές και παραδόσεις και ταυτόχρονα να χρησιμοποιηθούν νέα εργαλεία και μέσα, όπως η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών και των εμπλεκόμενων ενδιαφερόμενων μερών, γεγονός που αποτελεί σημαντικό βήμα για την επέκταση της χρήσης συστημάτων συνδιαχείρισης·

17.

τονίζει την έλλειψη κατάλληλων εργαλείων, όπως τα φόρουμ, για την ανταλλαγή και την ανάπτυξη μοντέλων συνδιαχείρισης και ρυθμιστικών μέτρων που διευκολύνουν την εφαρμογή τους· σημειώνει ότι αυτό καθιστά δυσκολότερη την εφαρμογή των κατάλληλων προτύπων στα διάφορα κράτη μέλη παρά το ενδιαφέρον που μπορεί να εκδηλώσουν ο τομέας και οι διοικητικοί φορείς για την εφαρμογή τους σε έναν δεδομένο τομέα·

18.

ζητεί από την Επιτροπή να θεσπίσει ένα μη δεσμευτικό προαιρετικό κανονιστικό πλαίσιο για τη συνδιαχείριση της αλιείας, το οποίο θα πρέπει να παρέχει την απαραίτητη ευελιξία για τη διατήρηση των υφιστάμενων πρακτικών και παραδόσεων, πέραν της αξιολόγησης του τρόπου με τον οποίο οι πρακτικές αυτές θα μπορούσαν να ενθαρρυνθούν και να διευκολυνθούν, λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της επικουρικότητας και αξιοποιώντας τα υφιστάμενα επιτυχημένα παραδείγματα στα κράτη μέλη και σε τρίτες χώρες·

19.

ζητεί από την Επιτροπή να λαμβάνει υπόψη της τα κράτη μέλη με εξόχως απόκεντρες περιοχές, και ιδίως τα είδη που είναι ζωτικής σημασίας για καθεμία από αυτές τις περιοχές, όταν προτείνει τους ετήσιους κανονισμούς για τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα και ποσοστώσεις· επισημαίνει ότι οποιοδήποτε πλαίσιο διαχείρισης θα πρέπει να προωθεί την καλύτερη διαχείριση των αλιευτικών ποσοστώσεων μεταξύ των εξόχως απόκεντρων περιοχών και των κρατών μελών τους, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε μίας από αυτές τις περιοχές· υπογραμμίζει, δεδομένης της σημασίας του αλιευτικού τομέα στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, την ανάγκη να παροτρυνθούν τα κράτη μέλη να παρέχουν εγκαίρως πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξη της κατανάλωσης της ποσόστωσης, ώστε οι περιοχές αυτές να μπορούν να τηρούν ενήμερο τον τομέα και να διαχειρίζονται καλύτερα τους στόλους τους·

20.

τονίζει ότι προκειμένου να διασφαλιστούν καλύτερα συστήματα συνδιαχείρισης απαιτούνται σαφή νομοθετικά μέτρα που θα διευκολύνουν όλες τις συγκεκριμένες πτυχές για εύρυθμη συνδιαχείριση, όπως τη σύσταση επιτροπών συνδιαχείρισης και την επίσπευση της εφαρμογής μέτρων, δεδομένου ότι υπάρχουν ανησυχίες ότι το νομοθετικό πλαίσιο σε ορισμένες περιοχές δεν είναι, επί του παρόντος, επαρκώς σαφές, γεγονός που σημαίνει ότι απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα για τη δημιουργία και την εφαρμογή μέτρων τη στιγμή που απαιτούνται λύσεις βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα·

21.

σημειώνει ότι η επιτυχής ολοκλήρωση των έργων συνδιαχείρισης της αλιείας μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο, ελλείψει σαφών μακροπρόθεσμων εργαλείων και νομικών διατάξεων, και ότι απαιτούνται μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες διαδικασίες και δέσμευση για ανάληψη ηγετικού ρόλου καθιστώντας απαραίτητη τη δέσμευση της Ένωσης σε ό,τι αφορά το σύστημα αυτό·

22.

επισημαίνει τον ειδικό ρόλο των γνωμοδοτικών συμβουλίων στη διασφάλιση της συμμετοχής των ενδιαφερόμενων μερών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΕ· ενθαρρύνει την Επιτροπή να συνεργαστεί περαιτέρω με τα γνωμοδοτικά συμβούλια και να διασφαλίσει την κατάλληλη ανατροφοδότηση σε σχέση με τις συστάσεις τους· ζητεί από την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο κατάρτισης ετήσιας έκθεσης σχετικά με τον τρόπο με τον οποίον ελήφθησαν υπόψη οι συστάσεις των γνωμοδοτικών συμβουλίων· επισημαίνει πόσο σημαντική είναι η συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων μερών στα γνωμοδοτικά συμβούλια και η συμβολή τους στις αντίστοιχες συστάσεις·

23.

τονίζει τη σημασία του έργου των γνωμοδοτικών συμβουλίων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για τη διαχείριση της αλιείας· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αυξήσουν τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις των γνωμοδοτικών συμβουλίων και να κάνουν ευρύτερα γνωστή την αξία των συμβουλών τους· θεωρεί ότι ο ρόλος των γνωμοδοτικών συμβουλίων πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω·

24.

σημειώνει ότι οι αλιείς μικρής κλίμακας συχνά δεν διαθέτουν τους πόρους και τα μέσα που διατίθενται στη βιομηχανική αλιεία για να συμμετάσχουν επιτυχώς στη νομοθετική διαδικασία, γεγονός που ανέκαθεν οδηγούσε σε σημαντικές ανισότητες στα εθνικά πλαίσια αλιευτικής πολιτικής·

25.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν, σεβόμενα τους κανόνες του ΕΤΘΑΥ, μια δέσμευση σε μοντέλα συνδιαχείρισης της αλιείας με επαρκή χρηματοδότηση ώστε να καλύπτονται τα έξοδα λειτουργίας τους·

26.

επισημαίνει ότι οι οργανώσεις παραγωγών είναι επίσης σημαντικές για την επιτυχία της διαχείρισης της αλιείας, δεδομένου ότι ακολουθούν μια προσέγγιση από τη βάση προς την κορυφή, η οποία δίνει έμφαση στη συμμετοχή των κοινοτήτων και στα κινήματα βάσης·

27.

σημειώνει ότι η ανάπτυξη ενός ενωσιακού πλαισίου συνδιαχείρισης είναι δυνατή στο πλαίσιο της τρέχουσας Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής αλλά προς το παρόν δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί·

Συνδιαχείριση της αλιείας, εισαγωγή στη μελλοντική αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής

28.

τάσσεται υπέρ της ορθής συμπερίληψης της συνδιαχείρισης στις μελλοντικές αναθεωρήσεις της ΚΑΠ, δεδομένου ότι η συνδιαχείριση ορίζεται από τον FAO ως «μια συμφωνία εταιρικής σχέσης στο πλαίσιο της οποίας η κοινότητα των τοπικών χρηστών των πόρων (αλιείς) και η κυβέρνηση, με την υποστήριξη και τη συνδρομή, ανάλογα με τις ανάγκες, άλλων ενδιαφερόμενων μερών (ιδιοκτήτες σκαφών, έμποροι ιχθύων, μεταποιητές ιχθύων, κατασκευαστές σκαφών, επιχειρηματίες κ.λπ.) και εξωτερικών παραγόντων (μη κυβερνητική οργάνωση, πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα), μοιράζονται την ευθύνη και την εξουσία για τη διαχείριση της αλιείας»· επισημαίνει ότι η συμπερίληψη αυτή πρέπει να σέβεται την αρχή της επικουρικότητας, διασφαλίζοντας ότι δεν υπονομεύει τα διάφορα μοντέλα συνδιαχείρισης που εφαρμόζονται ήδη και ότι διασφαλίζει ότι οι ενδιαφερόμενοι φορείς, όπως οι αλιείς, οι αρχές και η επιστημονική κοινότητα, συμμετέχουν δεόντως στις διαβουλεύσεις και στη διαδικασία λήψης αποφάσεων·

29.

καλεί τα κράτη μέλη να στηρίξουν την ανάπτυξη συστημάτων συνδιαχείρισης της αλιείας μέσω της άμεσης εφαρμογής των εθνικών και νομικών πλαισίων, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές που παρατηρούνται σε άλλα κράτη μέλη και με την υποστήριξη της Επιτροπής·

30.

σημειώνει ότι η διαχείριση της αλιείας σε πολλές χώρες παγκοσμίως βασίζεται κυρίως σε μια προσέγγιση από την κορυφή προς τη βάση σε εθνικό επίπεδο, επικεντρωμένη στη βιομηχανική ή στην μεγάλης κλίμακας αλιεία, την οικονομική αποδοτικότητα και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα· θεωρεί ότι η προσέγγιση αυτή δεν αποτελεί πάντα την πλέον κατάλληλη επιλογή, δεδομένων των διαφορών μεταξύ των περιφερειών και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τμημάτων του στόλου όπως η αλιεία μικρής κλίμακας, η οποία θα ωφελούνταν σε μεγάλο βαθμό από τη συμμετοχή της αλιευτικής κοινότητας στα εργαλεία διαχείρισης της αλιείας, ούτε έχει αποτελέσει την καλύτερη προσέγγιση για την ημιβιομηχανική και βιομηχανική αλιεία·

31.

τονίζει ότι η ενσωμάτωση της επιστημονικής έρευνας στις θαλάσσιες κοινωνικές επιστήμες είναι ζωτικής σημασίας για την καθοδήγηση της ανάπτυξης πιο δίκαιων προσεγγίσεων και πρακτικών διαχείρισης της αλιείας χωρίς αποκλεισμούς·

32.

υπογραμμίζει ότι η επιλογή του μέσου που χρησιμοποιείται για τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις κυβερνήσεις, αν και η εμπειρία σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνει ότι διάφορες μορφές συνεργασίας μεταξύ κυβέρνησης, βιομηχανίας και αλιέων ενισχύουν τη διαχείριση με θετικό περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο για τις συμμετέχουσες περιοχές· τονίζει ότι η έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, του 1987, με τίτλο «Το κοινό μας μέλλον», κοινώς γνωστή ως «έκθεση Brundtland», κατέληξε ήδη στο συμπέρασμα ότι, προκειμένου να επιτευχθεί βιώσιμη ανάπτυξη και, ως εκ τούτου, βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων, οι κοινότητες θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση και συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων που επηρεάζουν τους κοινούς πόρους, συμπεριλαμβανομένης μεγαλύτερης ευθύνης, πάντα σε συνεργασία με τις αρμόδιες διοικήσεις και οργανισμούς· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη σημασία της εφαρμογής της αρχής της επικουρικότητας προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται στο σωστό διοικητικό επίπεδο, διασφαλίζοντας τη δέουσα συμμετοχή των σχετικών ενδιαφερόμενων μερών·

33.

επαναλαμβάνει ότι υπάρχει ήδη συνδιαχείριση στον τομέα της αλιείας, και ότι σε πολλές γνωστές περιπτώσεις υπήρξε επιτυχής· σημειώνει ότι αυτές βασίζονται σε διαφορετικά νομικά πλαίσια, τόσο σε τοπικό επίπεδο, στην περίπτωση της Γαλικίας, της Καταλονίας και της Ανδαλουσίας στην Ισπανία, όσο και σε κρατικό επίπεδο, όπως στην περίπτωση της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Σουηδίας, της Κροατίας και των Κάτω Χωρών· υπογραμμίζει ότι η έλλειψη εμπειρίας και ορθών παραδειγμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο εμποδίζει την εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος και σε άλλες περιοχές και χώρες·

34.

επισημαίνει ότι πρέπει να αναπτυχθούν επίσης διασυνοριακά εργαλεία συνδιαχείρισης για ορισμένες περιφέρειες, με τη στήριξη και τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής· επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, το παράδειγμα της ρύθμισης που θεσπίστηκε μεταξύ της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Αγγλονορμανδικών Νήσων για τη διαχείριση της αλιείας στην περιοχή, η οποία μετά το Brexit έγινε πιο κεντρική· επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς το συμβούλιο εταιρικής σχέσης στο πλαίσιο της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας με το Ηνωμένο Βασίλειο να εξετάσει διαφορετικές ρυθμίσεις για τη συνεργασία στα ύδατα των Εξαρτήσεων του Στέμματος· επισημαίνει εν προκειμένω ότι οι προηγούμενες ρυθμίσεις δυνάμει της Συνθήκης του Κόλπου της Γκρανβίλ θα μπορούσαν να αποτελέσουν βάση για μελλοντικές προσαρμογές των κανόνων από το συμβούλιο εταιρικής σχέσης·

35.

αποδοκιμάζει το γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενοι φορείς δεν συμμετέχουν επαρκώς στη διαχείριση της αλιείας με τρίτες χώρες, είτε πρόκειται για την κατανομή ποσοστώσεων, τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα ή για τεχνικά μέτρα· επιμένει ότι η Επιτροπή πρέπει να ενστερνιστεί τον ρόλο της ως εκπροσώπου της ΕΕ στις σχέσεις με τρίτες χώρες προκειμένου να προτείνει ενισχυμένα μοντέλα συμμετοχικής διαχείρισης και συνδιαχείρισης σε διασυνοριακές καταστάσεις με τρίτες χώρες·

36.

τονίζει ότι, όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, η συνδιαχείριση ή παρόμοιες έννοιες, όπως η συνδιακυβέρνηση ή η συμμετοχική διαχείριση, αναφέρονται σε προοίμια διάφορων νομικών πράξεων της ΕΕ, αλλά δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως διατάξεις επί του θέματος· επισημαίνει την ανάγκη να ενταθεί ο διάλογος για την προώθηση των ειδικών μέτρων που απαιτούνται για το εν λόγω σύστημα διαχείρισης της αλιείας, προκειμένου να αξιοποιηθούν τα οφέλη που έχει ήδη προσφέρει η συνδιαχείριση σε διάφορες περιοχές και περιπτώσεις·

37.

τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να διευκολύνει την εφαρμογή της συνδιαχείρισης· τονίζει ότι τα μέτρα της ΕΕ για τη συνδιαχείριση θα πρέπει να επικεντρώνονται σε πρωτοβουλίες διευκόλυνσης σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, καθώς και στην ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών·

38.

τονίζει ότι η επιτυχία της συνδιαχείρισης καθορίζεται από την ύπαρξη συμμετοχικών δομών και μιας πολυτομεακής επιτροπής όπου εκπροσωπούνται όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη για τη διαχείριση της αλιείας και όπου λαμβάνονται υπόψη οι ανησυχίες για την ισότητα, την εκπροσώπηση και το περιβάλλον και συμμετέχουν και περιθωριοποιημένες κοινότητες·

39.

υπογραμμίζει ότι, από τα παραδείγματα που εξετάστηκαν προκύπτει ότι η συνδιαχείριση της αλιείας είναι πιο ανθεκτική και πιο προσαρμοστική από πολλά άλλα συστήματα διαχείρισης της αλιείας και σε πολλές περιπτώσεις έχει οδηγήσει σε μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή, μεγαλύτερη ισότητα, βελτίωση των αποθεμάτων και υψηλότερη κερδοφορία·

40.

τονίζει ότι η συνδιαχείριση επιτρέπει την καλύτερη συνεκτίμηση των γνώσεων και των εμπειρικών δεδομένων που συγκεντρώνουν οι αλιείς από το περιβάλλον τους και ότι, στο πλαίσιο αυτό, η ανάπτυξη συμμετοχικών επιστημών πρέπει να επιτρέπει τη μεταφορά αυτών των δεδομένων και των εμπειρικών γνώσεων προς όφελος του έργου των ερευνητών· ενθαρρύνει την Επιτροπή να προκηρύξει προσκλήσεις υποβολής προσφορών για τη βελτίωση της ενσωμάτωσης αυτής της εμπειρικής γνώσης στο επιστημονικό έργο σε όλα τα επίπεδα·

41.

υπογραμμίζει ότι, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η διαχείριση της αλιείας θα πρέπει να συμβάλει στην βελτίωση του διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του αλιευτικού τομέα, για παράδειγμα επενδύοντας περισσότερο στα γνωμοδοτικά συμβούλια προκειμένου να αξιοποιηθούν στο έπακρο οι συμβουλές τους και οι δυνατότητες συνδιαχείρισης να καταστούν αποτελεσματικότερες σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

42.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, προκειμένου να δημιουργηθούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού στην αλιεία της ΕΕ, να εξασφαλίσουν επαρκή στήριξη για όλες τις οργανώσεις που σχετίζονται με την αλιεία, ιδίως για τους αλιείς μικρής κλίμακας, τις οργανώσεις παραγωγών μικρής κλίμακας και τους συνεταιρισμούς που συμμετέχουν σε διαδικασίες συνδιαχείρισης·

43.

επιμένει ότι πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως η σύμβαση του Aarhus σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα· επισημαίνει ότι η εν λόγω σύμβαση δημιουργεί τη διεθνή υποχρέωση συμμετοχής των πληθυσμών που επηρεάζονται από τις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων·

44.

τονίζει ότι η στήριξη των παράκτιων στόλων και η διατήρηση των παράκτιων οικοσυστημάτων συγκαταλέγονται στις προτεραιότητες της ΚΑΠ· θεωρεί, στο πλαίσιο αυτό, ότι η διαχείριση της αλιείας πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο τοπικό επίπεδο· σημειώνει ότι το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, το οποίο δημιουργεί περιορισμούς στην αρχή της «πρόσβασης στα ύδατα», δεν επαρκεί πλέον για τη διατήρηση των στόλων αυτών· θεωρεί ότι η συνδιαχείριση θα πρέπει να αποτελεί τον κανόνα για τη διαχείριση της αλιείας των παράκτιων ζωνών·

o o

45.

αναθέτει στην Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 22.

(2) ΕΕ L 172 της 26.6.2019, σ. 1.

(3) Ανακοίνωση της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2022, με τίτλο «Προτεραιότητα στον άνθρωπο, διασφάλιση βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, και απελευθέρωση του δυναμικού των εξόχως απόκεντρων περιοχών της ΕΕ» (COM(2022)0198).

(4) Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Ιουνίου 2021 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας (ΕΕ C 67 της 8.2.2022, σ. 25).

(5) Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Απριλίου 2016 σχετικά με την καινοτομία και τη διαφοροποίηση της παράκτιας αλιείας μικρής κλίμακας στις περιοχές που εξαρτώνται από την αλιεία (ΕΕ C 58 της 15.2.2018, σ. 82).

ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2023/1060/oj

ISSN 1977-0901 (electronic edition)

Top

All

Choose the experimental features you want to try