EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52017IP0026

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Φεβρουαρίου 2017 σχετικά με την αναθεώρηση της ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη (2016/2094(INI))

ΕΕ C 252 της 18.7.2018, p. 62–77 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

18.7.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/62


P8_TA(2017)0026

Αναθεώρηση της ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Φεβρουαρίου 2017 σχετικά με την αναθεώρηση της ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη (2016/2094(INI))

(2018/C 252/08)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη, του Δεκεμβρίου 2005 (1),

έχοντας υπόψη τη Σύμπραξη του Μπουσάν για μια αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία (2) και την κοινή θέση της ΕΕ ενόψει της δεύτερης συνόδου υψηλού επιπέδου της Παγκόσμιας σύμπραξης για μια αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία (GPEDC) η οποία διεξήχθη στο Ναϊρόμπι (από 28 Νοεμβρίου έως 1 Δεκεμβρίου 2016) (3),

έχοντας υπόψη το τελικό έγγραφο του τέταρτου φόρουμ υψηλού επιπέδου σχετικά με την αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής βοήθειας του Δεκεμβρίου 2011, με το οποίο δρομολογήθηκε η Παγκόσμια σύμπραξη για μια αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία (GPEDC),

έχοντας υπόψη το θεματολόγιο του 2030 με τίτλο «Transforming our World: the 2030 Agenda for Sustainable Development» (Μετασχηματισμός του κόσμου μας: το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030), το οποίο εγκρίθηκε στη σύνοδο κορυφής του OHΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη, στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 στη Νέα Υόρκη (4),

έχοντας υπόψη το πρόγραμμα δράσης της Αντίς Αμπέμπα για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης (5),

έχοντας υπόψη τη δήλωση του Dili της 10ης Απριλίου 2010 σχετικά με την οικοδόμηση της ειρήνης και του κράτους, καθώς και τη «νέα συμφωνία δέσμευσης για τα ασταθή κράτη» που δρομολογήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2011,

έχοντας υπόψη τη συμφωνία του Παρισιού (COP 21) δυνάμει της σύμβασης πλαισίου του OHΕ για την κλιματική αλλαγή, που εγκρίθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2015 (6),

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Αύξηση του αντίκτυπου της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ: ένα πρόγραμμα δράσης για αλλαγή» (COM(2011)0637),

έχοντας υπόψη την Παγκόσμια Ανθρωπιστική Διάσκεψη Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις 23-24 Μαΐου 2016 στην Κωνσταντινούπολη και τις δεσμεύσεις της για δράση (7),

έχοντας υπόψη το Νέο αστικό θεματολόγιο που εγκρίθηκε στη Διάσκεψη του OHΕ για τη Στέγαση και τη Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη (Habitat III) η οποία πραγματοποιήθηκε από τις 17 έως 20 Οκτωβρίου 2016 στο Κίτο, Ισημερινός (8),

έχοντας υπόψη την έκθεση προόδου του ΟΟΣΑ και του Αναπτυξιακού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών (UNDP) του 2014 με τίτλο «Making Development Co-operation More Effective» (Για μια αποτελεσματικότερη αναπτυξιακή συνεργασία) (9),

έχοντας υπόψη το άρθρο 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) που αφορά την αναπτυξιακή συνεργασία και το οποίο προβλέπει ότι «Η πολιτική της Ένωσης στον τομέα της συνεργασίας για την ανάπτυξη και οι αντίστοιχες πολιτικές των κρατών μελών αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοενισχύονται» και ορίζει τη μείωση και την εξάλειψη της φτώχειας ως κύριο στόχο της αναπτυξιακής πολιτικής της Ένωσης,

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου του Οκτωβρίου 2012 για τις ρίζες της δημοκρατίας και της διατηρήσιμης ανάπτυξης: συνεργασία της Ευρώπης με την κοινωνία των πολιτών στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων,

έχοντας υπόψη τον κώδικα δεοντολογίας της ΕΕ για τη συμπληρωματικότητα και τον καταμερισμό της εργασίας στην αναπτυξιακή πολιτική (10),

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της ΕΕ της 19ης Μαΐου 2014 για μια θεμελιωμένη στα δικαιώματα προσέγγιση της αναπτυξιακής συνεργασίας που να εμπεριέχει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα (11),

έχοντας υπόψη τη συνολική στρατηγική της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο 2016 (12),

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (CRPD), που υπεγράφη και επικυρώθηκε από την ΕΕ το 2011, και τις καταληκτικές παρατηρήσεις του ΟΗΕ για την εφαρμογή της εν λόγω σύμβασης,

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Εμπόριο για όλους: Προς μια πιο υπεύθυνη πολιτική για το εμπόριο και τις επενδύσεις» (COM(2015)0497),

έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης της ΕΕ για θέματα φύλου 2016-2020 και το σχέδιο δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία (2015-2019),

έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του, και ιδίως τα ψηφίσματα της 17ης Νοεμβρίου 2005 σχετικά με την πρόταση κοινής δήλωσης του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής για την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Η ευρωπαϊκή συναίνεση» (13), της 5ης Ιουλίου 2011 σχετικά με την αύξηση του αντικτύπου της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ (14), της 11ης Δεκεμβρίου 2013 σχετικά με τον συντονισμό των δωρητών της ΕΕ όσον αφορά την αναπτυξιακή βοήθεια (15), της 25ης Νοεμβρίου 2014 σχετικά με την ΕΕ και το παγκόσμιο πλαίσιο ανάπτυξης μετά το 2015 (16), της 19ης Μαΐου 2015 σχετικά με τη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη (17), της 8ης Ιουλίου 2015 σχετικά με τη φοροαποφυγή και τη φοροδιαφυγή ως προκλήσεις για τη διακυβέρνηση, την κοινωνική προστασία και την ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες χώρες (18), της 14ης Απριλίου 2016 για τον ιδιωτικό τομέα και την ανάπτυξη (19), της 12ης Μαΐου 2016 σχετικά με την επακολούθηση και την ανασκόπηση του Θεματολογίου του 2030 (20), της 7ης Ιουνίου 2016 σχετικά με την έκθεση της ΕΕ του 2015 για τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής (21) και της 22ας Νοεμβρίου 2016 σχετικά με την αύξηση της αποτελεσματικότητας της αναπτυξιακής συνεργασίας (22),

έχοντας υπόψη το κοινό έγγραφο εργασίας με τίτλο «Gender Equality and Women's Empowerment: Transforming the Lives of Girls and Women through EU External Relations 2016-2020 (Ισότητα των φύλων και χειραφέτηση των γυναικών: αλλάζοντας τις ζωές των κοριτσιών και των γυναικών μέσω των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ 2016-2020) (SWD(2015)0182) και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου 2015, στα οποία εγκρίθηκε το αντίστοιχο σχέδιο δράσης για θέματα φύλου 2016-2020,

έχοντας υπόψη το νέο πλαίσιο για την ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών: αλλάζοντας τις ζωές των κοριτσιών και των γυναικών μέσω των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ (2016-2020),

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Ιουλίου 2016 σχετικά με μια μακρόπνοη και καινοτόμο μελλοντική στρατηγική για το εμπόριο και τις επενδύσεις (23),

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού και τις τέσσερις θεμελιώδεις αρχές της: απαγόρευση διακρίσεων (άρθρο 2), συμφέρον του παιδιού (άρθρο 3), επιβίωση, ανάπτυξη και προστασία (άρθρο 6) και συμμετοχή (άρθρο 12),

έχοντας υπόψη την προσεχή έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την αντιμετώπιση των προσφυγικών και μεταναστευτικών κινήσεων: ο ρόλος της εξωτερικής δράσης της ΕΕ (2015/2342(INI)) και το ψήφισμά του της 22ας Νοεμβρίου 2016 σχετικά με την αύξηση της αποτελεσματικότητας της αναπτυξιακής συνεργασίας (24),

έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού,

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A8-0020/2017),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναθεώρηση της ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη είναι επίκαιρη και αναγκαία με βάση τις αλλαγές που έχουν επέλθει στο εξωτερικό περιβάλλον, μεταξύ άλλων με βάση την έγκριση του θεματολογίου του 2030 και των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ), τη συμφωνία του Παρισιού της 21ης Διάσκεψης των Μερών (COP 21) για την κλιματική αλλαγή, το πλαίσιο δράσης του Sendai για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών, το πρόγραμμα δράσης της Αντίς Αμπέμπα για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης και την παγκόσμια εταιρική σχέση για την αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής συνεργασίας, τις νέες ή τις ολοένα και εντεινόμενες παγκόσμιες προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή, το πλαίσιο της μετανάστευσης, η μεγαλύτερη διαφοροποίηση των αναπτυσσόμενων χωρών με διαφορετικές και συγκεκριμένες αναπτυξιακές ανάγκες, οι νεοεμφανιζόμενοι χορηγοί και οι νέοι παγκόσμιοι παράγοντες, ο συρρικνούμενος χώρος των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και οι εσωτερικές αλλαγές στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών που προέκυψαν από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή και τη συνολική στρατηγική της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το παγκόσμιο θεματολόγιο του 2030 και οι αλληλένδετοι ΣBA επιδιώκουν την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης εντός των ορίων του πλανήτη, την οικοδόμηση εταιρικών σχέσεων που θα θέτουν τους ανθρώπους στο επίκεντρο, θα τους παρέχουν ζωτικούς πόρους όπως τροφή, νερό και αποχέτευση, υγειονομική περίθαλψη, ενέργεια, εκπαίδευση και ευκαιρίες απασχόλησης, και θα προωθούν την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την ευημερία για όλους· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να αναληφθούν δράσεις σύμφωνα με τις αρχές του ενστερνισμού από τις χώρες, των συμμετοχικών αναπτυξιακών εταιρικών σχέσεων, της εστίασης στα αποτελέσματα, της διαφάνειας και της λογοδοσίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η θεμελιωμένη στα δικαιώματα προσέγγιση αποτελεί προϋπόθεση για μια βιώσιμη ανάπτυξη σε συμφωνία με το ψήφισμα 41/128 του OHΕ όπου το δικαίωμα στην ανάπτυξη ορίζεται ως αναπαλλοτρίωτο ανθρώπινο δικαίωμα·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 208 ΣΛΕΕ ορίζει ότι «η πολιτική της Ένωσης στον τομέα της συνεργασίας για την ανάπτυξη και οι αντίστοιχες πολιτικές των κρατών μελών αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοενισχύονται»·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί φαινόμενο που πρέπει να τύχει επείγουσας αντιμετώπισης, δεδομένου ότι πλήττει τις φτωχές και πιο ευάλωτες χώρες σε μεγαλύτερο βαθμό·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τρία τέταρτα των φτωχών του κόσμου ζουν σε χώρες μεσαίου εισοδήματος (ΧΜΕ)· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χώρες μεσαίου εισοδήματος (ΧΜΕ) δεν αποτελούν ομοιογενή ομάδα, αλλά έχουν πολύ διαφορετικές ανάγκες και αντιμετωπίζουν πολύ διαφορετικές προκλήσεις και, ως εκ τούτου, η αναπτυξιακή συνεργασία της ΕΕ πρέπει να είναι επαρκώς διαφοροποιημένη·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η βάσει της Συνθήκης συνοχή στην αναπτυξιακή θεώρηση απαιτεί να λαμβάνει η ΕΕ υπόψη τους στόχους της αναπτυξιακής συνεργασίας όταν αναλαμβάνει δράσεις σε άλλους τομείς πολιτικής που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι τομείς πολιτικής που συνδέονται στενά, όπως το εμπόριο, η ασφάλεια, η μετανάστευση, η ανθρωπιστική βοήθεια και η ανάπτυξη, πρέπει συνεπώς να διαμορφώνονται και να εφαρμόζονται κατά τρόπο που να αλληλοενισχύονται·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μετανάστευση γίνεται όλο και πιο πιεστικό ζήτημα με πάνω από 65 εκατομμύρια βιαίως εκτοπισμένα άτομα παγκοσμίως· λαμβάνοντας υπόψη ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων ζει σε αναπτυσσόμενες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποδυνάμωση των κρατών, η αστάθεια και οι πόλεμοι, η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η βαθιά φτώχεια και η έλλειψη προοπτικών, συγκαταλέγονται μεταξύ των κυριότερων αιτίων που ωθούν τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μεταναστεύσει ή καταφύγει στην ΕΕ τα τελευταία χρόνια·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι κάποιες πρόσφατες προτάσεις της Επιτροπής μπορούν να θεωρηθούν ότι επανεστιάζουν την αναπτυξιακή πολιτική μέσα από το νέο πρίσμα της διαχείρισης της μετανάστευσης, ώστε να τηρηθούν οι συχνά βραχυπρόθεσμες προτεραιότητες της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις που να εξαρτούν την αναπτυξιακή βοήθεια από τη συνεργασία των δικαιούχων χωρών σε θέματα μετανάστευσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι ταμεία όπως το Ευρωπαϊκό καταπιστευματικό Ταμείο εκτάκτου ανάγκης για την Αφρική και το Ευρωπαϊκό Εξωτερικό Επενδυτικό Σχέδιο έχουν δημιουργηθεί με σκοπό να ανταποκριθούν στις πρόσφατες μεταναστευτικές κρίσεις στην ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή πολιτική αναπτυξιακής συνεργασίας πρέπει να έχει ως πρωταρχικό στόχο της τη μείωση και, μακροπρόθεσμα, την εξάλειψη της φτώχειας και να έχει ως βασική αρχή την αναπτυξιακή αποτελεσματικότητα·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η υγεία και η εκπαίδευση αποτελούν βασικούς καταλύτες βιώσιμης ανάπτυξης· λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως εκ τούτου, οι επενδύσεις που διασφαλίζουν την καθολική πρόσβαση στους τομείς αυτούς κατέχουν σημαντική θέση στο θεματολόγιο του 2030 και στους ΣΒΑ και θα πρέπει να διαθέτουν επαρκείς πόρους ώστε να έχουν δευτερογενή αποτελέσματα και για άλλους τομείς·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΜΜΕ και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των οικονομιών παγκοσμίως, είναι θεμελιώδες κομμάτι της οικονομίας των αναπτυσσόμενων χωρών και, από κοινού με λειτουργικούς δημόσιους τομείς, είναι βασικός παράγοντας για την περαιτέρω οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΜΜΕ συχνά αντιμετωπίζουν περιορισμένη πρόσβαση σε κεφάλαια, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από το 50 % του παγκόσμιου πληθυσμού σήμερα ζει σε αστικές περιοχές και λαμβάνοντας υπόψη ότι το ποσοστό αυτό προβλέπεται να φτάσει τα 2/3 έως το 2050, με κάπου το 90 % της αστικής ανάπτυξης να λαμβάνει χώρα στην Αφρική και την Ασία· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η τάση επιτείνει την ανάγκη για βιώσιμη αστική ανάπτυξη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αστική ασφάλεια μετατρέπεται σε όλο και μεγαλύτερο πρόβλημα σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ωκεανοί διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο για τη βιοποικιλότητα, την επισιτιστική ασφάλεια, την ενέργεια, την απασχόληση και την οικονομική μεγέθυνση, ωστόσο οι θαλάσσιοι πόροι τελούν υπό απειλή λόγω της κλιματικής αλλαγής και λόγω της υπερεκμετάλλευσης και της μη βιώσιμης διαχείρισης·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποψίλωση και η υποβάθμιση των δασών καταστρέφουν τα οικοσυστήματα και συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην κλιματική αλλαγή·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ συμπληρώνει σε σημαντικό βαθμό την αναπτυξιακή πολιτική των κρατών μελών και θα πρέπει να επικεντρώνεται σε τομείς συγκριτικού πλεονεκτήματος και στους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσει η ΕΕ ως παγκόσμιος οργανισμός να προωθήσει τους στόχους της αναπτυξιακής πολιτικής της·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναπτυξιακή πολιτική αποτελεί καίριο στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ένωση είναι ο μεγαλύτερος χορηγός αναπτυξιακής βοήθειας παγκοσμίως και, από κοινού με τα κράτη μέλη της, χορηγεί πάνω από το ήμισυ της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ) παγκοσμίως·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μεγαλώνουν σε όλο τον πλανήτη οι ανισότητες στην υγεία και το εισόδημα· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η τάση κινδυνεύει να υπονομεύσει την κοινωνική συνοχή και να αυξήσει τις διακρίσεις, την πολιτική αστάθεια και αναταραχή· λαμβάνοντας υπόψη ότι η κινητοποίηση εγχώριων πόρων αποτελεί ως εκ τούτου κλειδί για την υλοποίηση του θεματολογίου του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη και συνιστά μια βιώσιμη στρατηγική για να ξεπεραστεί μακροπρόθεσμα η εξάρτηση από την εξωτερική βοήθεια·

1.

τονίζει τη σημασία της ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη δεδομένου ότι παρέχει κοινή και συνεκτική θέση τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε επίπεδο κρατών μελών όσον αφορά τους στόχους, τις αξίες, τις αρχές και τις κύριες πτυχές της αναπτυξιακής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένου και στην εφαρμογή της· εκτιμά ότι το κεκτημένο της κοινής αντίληψης και ιδίως η ολιστική της προσέγγιση και ο σαφής πρωταρχικός της στόχος περί καταπολέμησης και εξάλειψης, μακροπρόθεσμα, της φτώχειας πρέπει να διαφυλαχθούν κατά την αναθεώρησή της· εκτιμά ακόμη πως η αντιμετώπιση των ανισοτήτων, όπως αναγνωρίζεται στους ΣΒΑ, πρέπει επίσης να αποτελέσει στόχο· υπενθυμίζει ότι οι αναπτυξιακές πολιτικές της ΕΕ και των κρατών μελών πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται και να αλληλοενισχύονται·

2.

εφιστά την προσοχή μπροστά στη διεύρυνση των κριτηρίων της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας (ΕΑΒ) προκειμένου αυτή να καλύπτει και άλλες δαπάνες πέραν αυτών που συνδέονται άμεσα με τους παραπάνω στόχους· τονίζει πως οποιαδήποτε μεταρρύθμιση της ΕAB πρέπει να αποσκοπεί στην αύξηση του αναπτυξιακού αντίκτυπου·

3.

αναγνωρίζει τη σημασία χάραξης μιας ξεκάθαρης ευρωπαϊκής εξωτερικής στρατηγικής, πράγμα που απαιτεί συνεκτική πολιτική, κυρίως όσον αφορά την ειρήνη και την ασφάλεια, τη μετανάστευση, το εμπόριο, το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, την ανθρωπιστική βοήθεια και την αναπτυξιακή συνεργασία· επαναλαμβάνει, ωστόσο, ότι οι αναπτυξιακοί στόχοι αποτελούν αυτοτελείς στόχους· υπενθυμίζει ότι το άρθρο 208 ΣΛΕΕ ορίζει την υποχρέωση της ΕΕ «να λαμβάνει υπόψη τους στόχους της αναπτυξιακής συνεργασίας κατά την εφαρμογή πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες»· υπογραμμίζει με έμφαση ότι το Κοινοβούλιο μπορεί να δεχτεί μόνο μια ξεκάθαρη αντίληψη περί αναπτυξιακής πολιτικής, θεμελιωμένη στις προβλεπόμενες από την ΣΛΕΕ υποχρεώσεις, με κεντρικό στόχο τον αγώνα κατά της φτώχειας· υπενθυμίζει τις αρχές της εξωτερικής δράσης της ΕΕ βάσει του άρθρου 21 παράγραφος 1 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και συγκεκριμένα τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, την οικουμενικότητα και το αδιαίρετο των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης και τον σεβασμό των αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του διεθνούς δικαίου·

4.

σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, περιγράφει ως εξής την αναπτυξιακή συνεργασία: αγώνας για την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μέσω της εξάλειψης της ΦΤΩΧΕΙΑΣ·

Αναπτυξιακοί στόχοι, αξίες και αρχές της ΕΕ

5.

θεωρεί ότι οι ΣΒΑ, το θεματολόγιο του 2030 και οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις της βιώσιμης ανάπτυξης πρέπει να διαπερνούν όλες τις εσωτερικές και τις εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ και να βρεθούν στο επίκεντρο της κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη αναγνωρίζοντας τις σημαντικές διασυνδέσεις μεταξύ των σκοπών της και των στόχων της· ζητεί να παραμείνει ο αγώνας κατά της φτώχειας και μακροπρόθεσμα η εξάλειψή της ο βασικός και πρωταρχικός στόχος της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ, με έμφαση στις πιο περιθωριοποιημένες ομάδες και με στόχο να μην μείνει κανείς πίσω· τονίζει τη σημασία του ορισμού της φτώχειας σύμφωνα με τον ορισμό της κοινής αντίληψης και το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή και μέσα στα πλαίσια της Συνθήκης της Λισαβώνας·

6.

υπογραμμίζει την καθολική και μετασχηματιστική φύση του θεματολογίου του 2030· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι οι αναπτυγμένες και οι αναπτυσσόμενες χώρες φέρουν κοινή ευθύνη για την επίτευξη των ΣΒΑ και ότι η στρατηγική της ΕΕ για τους ΣΒΑ πρέπει να αποτελείται από ένα συνεκτικό σύνολο εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών και δεσμεύσεων με μια πλήρη δέσμη εργαλείων αναπτυξιακής πολιτικής·

7.

τονίζει ότι η αναπτυξιακή πολιτική πρέπει να αντανακλά με συνεπέστερο τρόπο την εστίαση της προσοχής της Ένωσης στα ασταθή κράτη, στην ανεργία των νέων, στις γυναίκες και στα κορίτσια που αντιμετωπίζουν βία λόγω φύλου και υφίστανται βλαβερές πρακτικές, και σε όσους ζουν σε καταστάσεις συγκρούσεων, και υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ να διαθέσει τουλάχιστον 20 % της ΕΑΒ της στην κοινωνική ένταξη και στην ανθρώπινη ανάπτυξη·

8.

τονίζει ότι η εκπαίδευση είναι το κλειδί για να αναπτυχθούν αυτάρκεις κοινωνίες· ζητεί να συνδέσει η ΕΕ ποιοτική εκπαίδευση, επαγγελματική και επαγγελματική κατάρτιση και συνεργασία με τη βιομηχανία, ως αναγκαία προϋπόθεση για την απασχολησιμότητα των νέων και την πρόσβαση σε ειδικευμένες θέσεις απασχόλησης· εκτιμά πως η διευθέτηση ειδικότερα του ζητήματος της πρόσβασης στην εκπαίδευση υπό καταστάσεις επείγουσας ανάγκης και κρίσης είναι ζωτικής σημασίας και για την ανάπτυξη αλλά και για την προστασία των παιδιών·

9.

τονίζει ότι οι συστημικοί παράγοντες, μεταξύ των οποίων η ανισότητα μεταξύ των φύλων, οι πολιτικοί φραγμοί και η άνιση ισχύς, επηρεάζουν την υγεία και ότι έχει κρίσιμη σημασία η διασφάλιση ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης από ειδικευμένο, εγκεκριμένο και ικανό προσωπικό· υπογραμμίζει ότι η νέα κοινή αντίληψη θα πρέπει ως εκ τούτου να προωθεί τις επενδύσεις σε εργαζομένους σε υγειονομικές υπηρεσίες πρώτης γραμμής και στην ενδυνάμωση αυτών των εργαζομένων, οι οποίοι συχνά διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην παροχή υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης σε απομακρυσμένες, φτωχές, υποεξυπηρετούμενες περιοχές και σε περιοχές συγκρούσεων· τονίζει ότι η προώθηση της έρευνας και της ανάπτυξης νέων τεχνολογιών υγείας για την αντιμετώπιση των νέων υγειονομικών απειλών όπως οι επιδημίες και η μικροβιακή αντοχή, είναι κρίσιμης σημασίας για την επίτευξη των ΣBA·

10.

ζητεί να συνεχιστεί η ισχυρή δέσμευση της ΕΕ για την εγκαθίδρυση και την προώθηση μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα βασίζεται σε κανόνες, και ιδίως της παγκόσμιας εταιρικής σχέσης για τη βιώσιμη ανάπτυξη·

11.

τονίζει ότι η καταπολέμηση των ανισοτήτων εντός και μεταξύ των χωρών, των διακρίσεων, ειδικότερα λόγω φύλου, των αδικιών και των συγκρούσεων, και η προώθηση της ειρήνης, της συμμετοχικής δημοκρατίας, της χρηστής διακυβέρνησης, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των κοινωνιών χωρίς αποκλεισμούς και της βιώσιμης μεγέθυνσης, και η αντιμετώπιση των ζητημάτων προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και προσαρμογής σε αυτήν, πρέπει να είναι στόχοι της κάθε έκφανσης της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ· ζητεί να υλοποιηθεί το Θεματολόγιο 2030 ως ένα σύνολο και συντονισμένα και συνεκτικά σε σχέση με τη συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, μεταξύ άλλων και ως προς την ανάγκη να γεφυρωθεί επειγόντως το χάσμα μεταξύ των όσων απαιτούνται για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη και εκείνων που απαιτούνται για να αυξηθούν οι δράσεις για την προσαρμογή και η χρηματοδότησή τους· υπενθυμίζει τη δέσμευση που ανέλαβε η ΕΕ να διαθέσει το 20 % του προϋπολογισμού της τής περιόδου 2014-2020 (κάπου 180 δισεκατομμύρια EUR) στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, μεταξύ άλλων και μέσω της εξωτερικής πολιτικής της και της πολιτικής της στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας·

12.

τονίζει ότι η αναπτυξιακή συνεργασία μπορεί να είναι αποτέλεσμα της ένταξης, της εμπιστοσύνης και της καινοτομίας με βάση τον σεβασμό, εκ μέρους όλων των εταίρων, της χρήσης των εθνικών στρατηγικών και των πλαισίων των αποτελεσμάτων σε επίπεδο χωρών·

13.

αναγνωρίζει τον ιδιαίτερο ρόλο που διαδραματίζει η διάσταση της χρηστής διακυβέρνησης σε ό,τι αφορά την βιώσιμη ανάπτυξη· καλεί την ΕΕ να βελτιώσει την ισορροπία μεταξύ οικονομικού, κοινωνικού και περιβαλλοντικού στοιχείου, παρέχοντας στήριξη στις ολοκληρωμένες εθνικές στρατηγικές βιώσιμης ανάπτυξης και στους κατάλληλους μηχανισμούς και διαδικασίες χρηστής διακυβέρνησης, με ιδιαίτερη έμφαση στη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών· τονίζει τη σημασία της εφαρμογής μεταρρυθμίσεων διοικητικής και δημοσιονομικής αποκέντρωσης ως μέσου προώθησης της χρηστής διακυβέρνησης σε τοπικό επίπεδο σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας·

14.

ζητεί η αναπτυξιακή συνεργασία της ΕΕ να ενθαρρύνει τις χώρες εταίρους να «παγκοσμιοτοπικοποιήσουν» τους ΣΒΑ, σε διαβούλευση με την εθνική και την τοπική κοινωνία των πολιτών, ώστε να τους μεταφράσουν σε συγκυριακά συναφείς εθνικούς και υποεθνικούς στόχους βασισμένους στις εθνικές αναπτυξιακές στρατηγικές, προγράμματα και προϋπολογισμούς· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ενθαρρύνουν τις χώρες εταίρους τους να λάβουν υπόψη τις φωνές των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων κατά την παρακολούθηση των ΣΒΑ και να προωθήσουν συγκεκριμένους μηχανισμούς που θα διευκολύνουν κάτι τέτοιο, σύμφωνα με την αρχή «κανείς δεν μένει πίσω»·

15.

ζητεί να συνεχίσει η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ να δίνει προτεραιότητα στη στήριξη των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών (ΛΑΧ) και των χωρών χαμηλού εισοδήματος (ΧΧΕ) καθώς και των αναπτυσσόμενων μικρών νησιωτικών κρατών (ΑΜΝΚ) ενώ παράλληλα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι διαφορετικές και ειδικές ανάγκες των χωρών μέσου εισοδήματος (ΧΜΕ), όπου ζει η πλειονότητα των φτωχών παγκοσμίως, και τούτα σε συμφωνία με το πρόγραμμα δράσης της Αντίς Αμπέμπα και με πλήρη σεβασμό της αρχής της διαφοροποίησης· ζητεί την ενσωμάτωση μιας εδαφικής θεώρησης του θέματος της ανάπτυξης, με σκοπό την ενδυνάμωση των τοπικών και περιφερειακών κυβερνήσεων και την καλύτερη αντιμετώπιση των ανισοτήτων μέσα στις χώρες·

16.

τονίζει τη σημασία της αρχής του δημοκρατικού ενστερνισμού, που δίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες την πρωταρχική ευθύνη για την ανάπτυξή τους αλλά και που δίνει επίσης στα εθνικά κοινοβούλια και τα πολιτικά κόμματα, στις περιφερειακές και τοπικές αρχές, στην κοινωνία των πολιτών και άλλους φορείς τη δυνατότητα να εκπληρώσουν στο ακέραιο τους αντίστοιχους ρόλους τους παράλληλα με τις εθνικές κυβερνήσεις και να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη σημασία του να βελτιωθεί η λογοδοσία προς τα πάνω και προς τα κάτω, για την καλύτερη κάλυψη των τοπικών αναγκών και την προώθηση του δημοκρατικού ενστερνισμού από τους πολίτες·

17.

καλεί την ΕΕ να συνεχίσει να ενισχύει τη στήριξή της στην ανάπτυξη τοπικών και περιφερειακών ικανοτήτων και στις διαδικασίες αποκέντρωσης προκειμένου να ενδυναμωθούν οι τοπικές και οι περιφερειακές κυβερνήσεις και να καταστούν πιο διαφανείς και υπόλογες, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν καλύτερα τις ανάγκες και τα αιτήματα των πολιτών τους·

18.

ζητεί, σύμφωνα με την αρχή της εταιρικής σχέσης, κοινή λογοδοσία για όλες τις κοινές δράσεις, ώστε να προωθηθεί το υψηλότερο δυνατό επίπεδο διαφάνειας· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να προωθήσουν ένα ενισχυμένο ρόλο για τα εθνικά κοινοβούλια, τις τοπικές και περιφερειακές κυβερνήσεις και την κοινωνία των πολιτών στην πολιτική και δημοσιονομική εποπτεία και στον δημοκρατικό έλεγχο· ζητεί την από κοινού καταπολέμηση της διαφθοράς και της ατιμωρησίας με όλα τα μέσα και σε όλα τα επίπεδα πολιτικής·

19.

ζητεί, ο πολιτικός διάλογος μεταξύ της ΕΕ και των χωρών/περιφερειών εταίρων να αποτελεί κεντρικό στοιχείο κάθε αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ και ο διάλογος αυτός να εστιάζει στις κοινές αξίες και σε τρόπους προώθησής τους· ζητεί μεγαλύτερη συμμετοχή των κοινοβουλίων και της κοινωνίας των πολιτών στον πολιτικό διάλογο·

20.

υπογραμμίζει τη σημασία της πλουραλιστικής και χωρίς αποκλεισμούς δημοκρατίας και ζητεί από την ΕΕ να προωθήσει ίσους όρους ανταγωνισμού για τα πολιτικά κόμματα και μια δυναμική κοινωνία των πολιτών σε όλες τις δράσεις της, μεταξύ άλλων μέσω της ανάπτυξης ικανοτήτων και μέσω του διαλόγου με τις χώρες εταίρους προκειμένου να δοθούν στην κοινωνία των πολιτών επαρκή περιθώρια δράσης με ανθρωποστρεφείς, συμμετοχικούς μηχανισμούς εποπτείας και λογοδοσίας σε υποεθνικό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και να διασφαλιστεί η συμμετοχή των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών (ΟΚΠ) στο σχεδιασμό, την υλοποίηση, την εποπτεία, την αξιολόγηση και τη λογοδοσία για τις αναπτυξιακές πολιτικές· ζητεί να αναγνωρίσει η ΕΕ πως η διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών είναι καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας σε όλους τους τομείς προγραμματισμού, για μια διακυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς·

21.

αναγνωρίζει τον ρόλο της κοινωνίας των πολιτών στην αύξηση της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης και στην κάλυψη των ΣΒΑ σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο μέσω της παγκόσμιας εκστρατείας εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών·

22.

ζητεί να αποτελέσουν η προαγωγή της ισότητας γυναικών και ανδρών και η χειραφέτηση και τα δικαιώματα γυναικών και κοριτσιών ταυτόχρονα αυτόνομο αλλά και διατομεακό στόχο της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ, σε συμφωνία με το Σχέδιο Δράση της ΕΕ για την ισότητα των φύλων (GAP) και με το Θεματολόγιο 2030, όπως δηλώνεται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 26ης Μαΐου 2015 σχετικά με τα ίσα δικαιώματα γυναικών και ανδρών στο πλαίσιο της ανάπτυξης· ζητεί την υλοποίηση ειδικών δράσεων πολιτικού χαρακτήρα για τον εντοπισμό των προβλημάτων στον τομέα αυτόν· ζητεί από την ΕΕ να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες για την προώθηση του σημαντικού ρόλου των γυναικών και των νέων ως φορέων ανάπτυξης και αλλαγής· υπογραμμίζει εν προκειμένω ότι η ισότητα των φύλων περιλαμβάνει τα κορίτσια και τα αγόρια, τις γυναίκες και τους άνδρες, κάθε ηλικίας, και ότι τα προγράμματα θα πρέπει να ενθαρρύνουν την ίση κοινή συμμετοχή σε δικαιώματα και υπηρεσίες και την προώθησή τους, κυρίως στην περίπτωση της πρόσβασης στην εκπαίδευση και στην ιατρική περίθαλψη στον τομέα της αναπαραγωγής και της υγείας, χωρίς διακρίσεις λόγω ταυτότητας φύλου ή γενετήσιου προσανατολισμού·

23.

επισημαίνει την ανάγκη προαγωγής, προστασίας και προάσπισης όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει ότι η προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών, καθώς και των δικαιωμάτων στη σεξουαλική και την αναπαραγωγική υγεία, και η εξάλειψη κάθε μορφής σεξουαλικής και έμφυλης βίας και διάκρισης, συμπεριλαμβανομένων των επιβλαβών πρακτικών στα παιδιά, των πρώιμων και αναγκαστικών γάμων και του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, είναι ουσιώδεις για την άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπογραμμίζει την ανάγκη διασφάλισης της καθολικής πρόσβασης στην πλήρη, ποιοτική και προσιτή ενημέρωση και εκπαίδευση όσον αφορά τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τις υπηρεσίες οικογενειακού προγραμματισμού· ζητεί την ανάληψη περαιτέρω δράσεων προκειμένου να επιταχυνθούν οι προσπάθειες για την επίτευξη ισότητας των φύλων και χειραφέτησης των γυναικών μέσω της εμβάθυνσης των πολυμερών εταιρικών σχέσεων, της ενίσχυσης της ικανότητας συνυπολογισμού των θεμάτων φύλου κατά την κατάρτιση του προϋπολογισμού και τον σχεδιασμό, και για τη διασφάλιση της συμμετοχής των οργανώσεων γυναικών·

24.

ζητεί οι συγκεκριμένες αναπτυξιακές πολιτικές της ΕΕ να στοχεύουν καλύτερα, να προστατεύουν και να στηρίζουν τις ευάλωτες και τις περιθωριοποιημένες ομάδες όπως οι γυναίκες και τα παιδιά, τα άτομα ΛΟΑΔΜ, οι ηλικιωμένοι, τα άτομα με αναπηρία, οι μικροί παραγωγοί, οι συνεταιρισμοί, οι γλωσσικές και εθνοτικές μειονότητες και οι αυτόχθονες λαοί, προκειμένου οι ομάδες αυτές να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και τα ίδια δικαιώματα με όλους τους άλλους, σύμφωνα με την αρχή ότι κανείς δεν μένει πίσω·

25.

επαναλαμβάνει τη δέσμευση της ΕΕ να επενδύσει στην ανάπτυξη των παιδιών και των νέων με τη βελτίωση του συστήματος υποβολής εκθέσεων σχετικά με την αναπτυξιακή συνεργασία με επίκεντρο το παιδί και τους εγχώριους πόρους με επίκεντρο το παιδί, και να ενισχύσει την ικανότητα των νέων να συμμετέχουν στις διαδικασίες λογοδοσίας·

26.

ζητεί να δοθεί στήριξη στις ευάλωτες και πληγείσες από συγκρούσεις χώρες προκειμένου να έχουν πρόσβαση στους πόρους και τις εταιρικές σχέσεις που απαιτούνται για την επίτευξη των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων, και για την προώθηση της μάθησης μεταξύ ομοτίμων και την μεγαλύτερη δέσμευση μεταξύ εταίρων και προσπαθειών στους τομείς της ανάπτυξης, της οικοδόμησης ειρήνης, της ασφάλειας και της ανθρωπιστικής βοήθειας·

27.

υπογραμμίζει τη σταθερή σημασία των στόχων που θέτει η τρέχουσα Kοινή Aντίληψη στο κεφάλαιο της ανθρώπινης ανάπτυξης· τονίζει την ανάγκη να συνδεθούν οι στόχοι αυτοί με τους ΣΒΑ και να τεθεί η οριζόντια ενίσχυση του συστήματος υγείας (εκτός από τη στήριξη κάθετων προγραμμάτων για συγκεκριμένες ασθένειες) στο επίκεντρο του προγραμματισμού για την ανθρώπινη ανάπτυξη, κάτι που θα ενισχύσει επίσης την ανθεκτικότητα σε περιπτώσεις υγειονομικών κρίσεων, όπως με την επιδημία του Έμπολα στη Δυτική Αφρική το 2013-2014, και τη διασφάλιση του θεμελιώδους δικαιώματος στην καθολική υγειονομική περίθαλψη, όπως προβλέπεται από το άρθρο 25 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (UDHR) και από το Καταστατικό της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ)· υπενθυμίζει ότι το άρθρο 168 ΣΛΕΕ ορίζει ότι κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των πολιτικών και δράσεων της Ένωσης πρέπει να εξασφαλίζεται υψηλού επιπέδου προστασία της υγείας του ανθρώπου· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, τη χάραξη συνεκτικότερης πολιτικής για την καινοτομία και την ανάπτυξη φαρμάκων που να εγγυάται την πρόσβαση όλων των ανθρώπων σε φάρμακα·

28.

συνιστά, υπό το πρίσμα της δημογραφικής ανάπτυξης, κυρίως στην Αφρική και στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ), και λαμβάνοντας υπόψη ότι από τις 21 χώρες με τη μεγαλύτερη γονιμότητα οι 19 βρίσκονται στην Αφρική, ότι η Νιγηρία είναι η χώρα με τον ταχύτερα αυξανόμενο πληθυσμό στον κόσμο και ότι μέχρι το 2050 πάνω από το 50 % της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού θα καταγράφεται στην Αφρική, κάτι που αποτελεί πρόβλημα για τη βιώσιμη ανάπτυξη, και η αναπτυξιακή συνεργασία της ΕΕ θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση σε προγράμματα που να καλύπτουν το θέμα αυτό·

29.

επικροτεί το ότι η επισιτιστική και διατροφική ασφάλεια έχει αναχθεί σε προτεραιότητα για το νέο παγκόσμιο αναπτυξιακό πλαίσιο και χαιρετίζει την ενσωμάτωση, ως αυτοτελούς στόχου, της εξάλειψης της πείνας, της επίτευξης επισιτιστικής ασφάλειας και βελτιωμένης διατροφής και της προώθησης της βιώσιμης γεωργίας· αναγνωρίζει ότι η πείνα και η φτώχεια δεν είναι τυχαία φαινόμενα, αλλά το αποτέλεσμα κοινωνικών και οικονομικών αδικιών και ανισοτήτων σε όλα τα επίπεδα· επαναλαμβάνει ότι η Kοινή Aντίληψη θα πρέπει να τονίζει τη συνεχή στήριξη της ΕΕ σε ολοκληρωμένες, διατομεακές προσεγγίσεις που να ενισχύουν την ικανότητα διαφοροποιημένης παραγωγής τοπικών τροφών και να περιλαμβάνουν παρεμβάσεις ειδικά για τη διατροφή ή σχετιζόμενες με αυτήν και με ρητό αντικείμενο την ανισότητα μεταξύ φύλων·

30.

επιμένει ως προς την ανάγκη μηχανισμών λογοδοσίας για την παρακολούθηση και υλοποίηση των ΣΒΑ και του στόχου του 0,7 % του ΑΕΕ υπέρ της ΕΑΒ· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να παρουσιάσουν χρονοδιάγραμμα σταδιακής επίτευξης αυτών των σκοπών και των στόχων και να υποβάλλουν σχετικές ετήσιες εκθέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·

31.

υπογραμμίζει την ανάγκη υιοθέτησης πολυτομεακών, ολοκληρωμένων προσεγγίσεων για την αποτελεσματική ανάπτυξη ανθεκτικότητας, το οποίο συνεπάγεται την επιδίωξη καλύτερης ενσωμάτωσης των ανθρωπιστικών δράσεων, των δράσεων μείωσης του κινδύνου καταστροφών, των δράσεων κοινωνικής προστασίας, προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, διαχείρισης των φυσικών πόρων, μετριασμού των συγκρούσεων και άλλων αναπτυξιακών δράσεων· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να προωθήσουν μια διακυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς που να αντιμετωπίζει την περιθωριοποίηση και τις ανισότητες που αποτελούν μοχλούς ευπάθειας· αναγνωρίζει ότι πρέπει να ενδυναμωθούν οι ευάλωτοι πληθυσμοί ώστε να διαχειρίζονται τον κίνδυνο και να έχουν πρόσβαση στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων που έχουν αντίκτυπο στο μέλλον τους·

32.

υπογραμμίζει τη συμβολή του πολιτισμού στη βιώσιμη ανθρώπινη, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και επιμένει ότι η πολιτιστική διάσταση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ως θεμελιώδης πτυχή των πολιτικών της ΕΕ στους τομείς της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της αναπτυξιακής βοήθειας· ζητεί την προώθηση της πολιτιστικής πολυμορφίας, τη στήριξη των πολιτιστικών πολιτικών και τη συνεκτίμηση των τοπικών περιστάσεων στο βαθμό που συνεισφέρουν στον στόχο της προώθησης μιας βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς·

33.

επισημαίνει ότι ο αστικός πληθυσμός προβλέπεται να αυξηθεί κατά 2,5 δισεκατομμύρια έως το 2050 και ότι σχεδόν το 90 % της αύξησης θα σημειωθεί στην Ασία και την Αφρική· αναγνωρίζει τα προβλήματα που προκύπτουν από την εκρηκτική αύξηση των μεγαλουπόλεων και τις προκλήσεις που θέτει το φαινόμενο αυτό για την κοινωνιακή και περιβαλλοντική βιωσιμότητα· ζητεί ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη και υπενθυμίζει ότι η αναζωογόνηση της οικονομικής δραστηριότητας στις αγροτικές περιοχές και στις μικρότερες πόλεις μειώνει την πίεση της μετανάστευσης προς αστικές μεγαλουπόλεις και, συνεπώς, μετριάζει τα προβλήματα της ανεξέλεγκτης αστικοποίησης και μετανάστευσης·

Διαφοροποίηση

34.

τονίζει ότι, προκειμένου να είναι αποτελεσματική η αναπτυξιακή στρατηγική της ΕΕ, πρέπει η ΕΕ να προωθεί τη δίκαιη αναδιανομή του πλούτου από τις αναπτυσσόμενες χώρες μέσω των εθνικών προϋπολογισμών, τόσο εντός όσο και μεταξύ των χωρών· επισημαίνει ότι η ευρωπαϊκή αναπτυξιακή βοήθεια θα πρέπει πρώτα και κύρια να διαφοροποιείται ανάλογα με τις συνθήκες των εκάστοτε χωρών και ανάλογα με τις αναπτυξιακές ανάγκες τους, και όχι αποκλειστικά στη βάση μικροοικονομικών δεικτών ή πολιτικών σκοπιμοτήτων·

35.

τονίζει ότι η αναπτυξιακή συνεργασία της ΕΕ θα πρέπει να εφαρμόζεται κατά τρόπο που να αντιμετωπίζει τις πιο σημαντικές ανάγκες και να επιδιώκει τον μεγαλύτερο δυνατό αντίκτυπο τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα· τονίζει την ανάγκη, οι εξατομικευμένες αναπτυξιακές στρατηγικές, τοπικού επιπέδου και τοπικού σχεδιασμού, να λαμβάνουν υπόψη τα συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μεμονωμένες χώρες ή ομάδες χωρών, όπως τα μικρά αναπτυσσόμενα νησιωτικά κράτη (ΑΜΝΣ), τα ευάλωτα κράτη και οι περίκλειστες αναπτυσσόμενες χώρες (ΠΑΧ)·

36.

ζητεί να υλοποιηθούν ειδικές στρατηγικές για τη συνεργασία με τις χώρες μέσου εισοδήματος προκειμένου να εδραιωθεί η πρόοδός τους και να καταπολεμηθούν οι ανισότητες, ο αποκλεισμός, οι διακρίσεις και η φτώχεια, ιδίως μέσω της προώθησης δίκαιων και προοδευτικών φορολογικών συστημάτων, υπογραμμίζοντας ότι οι χώρες μέσου εισοδήματος (ΧΜΕ) δεν αποτελούν ομοιογενή ομάδα και η κάθε χώρα έχει συνεπώς συγκεκριμένες ανάγκες που θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ειδικά προσαρμοσμένες πολιτικές· υπογραμμίζει την ανάγκη σταδιακής και υπεύθυνης εξάλειψης της χρηματοδοτικής βοήθειας προς τις χώρες μέσου εισοδήματος και επικέντρωσής της σε άλλες μορφές συνεργασίας, όπως η τεχνική συνδρομή, ο διαμοιρασμός βιομηχανικής τεχνογνωσίας, οι συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα, που μπορούν να υποστηρίξουν τα παγκόσμια δημόσια αγαθά όπως σαν την επιστήμη, την τεχνολογία και καινοτομία, την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και την προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας, της συνεργασίας Νότου-Νότου και της τριγωνικής συνεργασίας· τονίζει τη σημασία εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης, όπως η κινητοποίηση εγχώριων εσόδων, η χορήγηση δανείων με μη ευνοϊκούς ή με λιγότερο ευνοϊκούς όρους, η συνεργασία σε τεχνικά, φορολογικά, εμπορικά και ερευνητικά θέματα και οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα·

Αποτελεσματικότητα της ανάπτυξης και χρηματοδότηση

Αποτελεσματικότητα της ανάπτυξης

37.

καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να πρωτοστατήσουν μεταξύ των αναπτυξιακών φορέων και να δεσμευτούν εκ νέου για την πλήρη εφαρμογή των αρχών της αποτελεσματικής αναπτυξιακής συνεργασίας, δίνοντας προτεραιότητα σε μηχανισμούς, εργαλεία και μέσα που επιτρέπουν σε περισσότερους πόρους να φτάνουν στους τελικούς αποδέκτες, όπως είναι ειδικότερα ο ενστερνισμός των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων από την εκάστοτε χώρα, η ευθυγράμμισης με τις εθνικές αναπτυξιακές στρατηγικές των χωρών εταίρων, η εστίαση στα αποτελέσματα, η διαφάνεια, η αμοιβαία λογοδοσία και η δημοκρατική συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων φορέων· υπογραμμίζει τη σημασία της εντατικοποίησης των προσπαθειών της ΕΕ ώστε να εξασφαλιστεί η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής συνεργασίας, με σκοπό να συμβάλει στην επίτευξη των φιλόδοξων γενικών και επιμέρους στόχων που ορίζονται στο Θεματολόγιο 2030 και τη βέλτιστη δυνατή χρήση των δημόσιων και ιδιωτικών πόρων για την ανάπτυξη· ζητεί να γίνει στη νέα Kοινή Aντίληψη της ΕΕ για την Aνάπτυξη σαφής μνεία στις αρχές της αναπτυξιακής αποτελεσματικότητας

38.

επαναλαμβάνει τη σημασία καλύτερης κατανόησης και πιο ενεργού συμμετοχής του ευρωπαϊκού κοινού στις μείζονες συζητήσεις για την ανάπτυξη και στις προσπάθειες εξάλειψης της φτώχειας παγκοσμίως και προώθησης της βιώσιμης ανάπτυξης· τονίζει ότι προς τον σκοπό αυτόν, η μη τυπική εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση σε θέματα ανάπτυξης, μεταξύ άλλων μέσω της συνέχισης και της επέκτασης του Προγράμματος εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης σε θέματα ανάπτυξης (DEAR), πρέπει να παραμείνουν αναπόσπαστο μέρος των αναπτυξιακών πολιτικών της ΕΕ και των κρατών μελών·

39.

εκτιμά ότι η απλοποίηση των χρηματοδοτικών και των γραφειοκρατικών διαδικασιών μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας· ζητεί μια μεταρρύθμιση εκ μέρους της ΕΕ ώστε να επισπευσθεί η υλοποίηση (όπως ήδη ζητείται στην παράγραφο 122 της Ευρωπαϊκής Kοινής Aντίληψης του 2005 για την Aνάπτυξη) και έτσι να καλυφθεί η ανάγκη αναθεώρησης των διαδικασιών επιλογής με μεγαλύτερη εστίαση στον αιτούντα: ταυτότητα, εμπειρογνωμοσύνη, εμπειρίες, απόδοση και αξιοπιστία στον συγκεκριμένο τομέα (όχι μόνο όσον αφορά τις τυπικές απαιτήσεις επιλεξιμότητας)·

40.

επαναλαμβάνει τη σημασία της ανάπτυξης δεξιοτήτων προκειμένου να βελτιωθεί η ικανότητα των πολιτών, των οργανώσεων, των κυβερνήσεων και των κοινωνιών να διαδραματίζουν πλήρως τους αντίστοιχους ρόλους τους στον σχεδιασμό, στην υλοποίηση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των στρατηγικών βιώσιμης ανάπτυξης·

41.

επικροτεί την πρόοδο που έχει συντελεστεί αλλά ζητεί περισσότερες προσπάθειες από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της για να ενισχυθεί και διευρυνθεί ο από κοινού προγραμματισμός και η από κοινού υλοποίηση, ώστε να συνενωθούν οι πόροι, να βελτιωθεί ο καταμερισμός εργασιών εντός των χωρών, να μειωθεί το κόστος συναλλαγών, να αποφευχθούν οι επικαλύψεις και ο κατακερματισμός της βοήθειας, να βελτιωθεί η προβολή της ΕΕ σε τοπικό επίπεδο και να προωθηθεί ο ενστερνισμός των αναπτυξιακών στρατηγικών από τις χώρες εταίρους και η ευθυγράμμιση με τις δικές τους προτεραιότητες· υπογραμμίζει τη σημασία του να εκτελείται η διαδικασία του από κοινού προγραμματισμού από ευρωπαϊκούς ενδιαφερόμενους φορείς και να ανοίγεται και στους άλλους χρηματοδότες μόνο όταν αυτό δικαιολογείται από τις τοπικές περιστάσεις, αλλά χωρίς να αποδυναμώνεται η ευρωπαϊκή αρμοδιότητα επί της διαδικασίας· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συντονίσουν περαιτέρω τις δράσεις τους με τους άλλους χορηγούς και οργανισμούς, όπως οι νεοεμφανιζόμενοι χορηγοί, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οι ιδιώτες φιλάνθρωποι, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι εταιρείες του ιδιωτικού τομέα· επισημαίνει με ανησυχία ότι έως τα μέσα του 2015 μόνο πέντε κράτη μέλη της ΕΕ είχαν δημοσιεύσει σχέδια υλοποίησης του Μπουσάν· καλεί τα κράτη μέλη να δημοσιεύσουν τα σχέδια υλοποίησης και να υποβάλλουν ετήσιες εκθέσεις για τις προσπάθειές τους στο θέμα της αποτελεσματικότητας της βοήθειας·

42.

υπενθυμίζει το αίτημά του (25) για κωδικοποίηση και ενίσχυση των μηχανισμών και των πρακτικών για τη διασφάλιση της καλύτερης συμπληρωματικότητας και του αποτελεσματικού συντονισμού της αναπτυξιακής βοήθειας μεταξύ των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, για έκδοση σαφών και υποχρεωτικών κανόνων, δημοκρατική ανάληψη ευθύνης σε εθνικό επίπεδο, εναρμόνιση, ευθυγράμμιση με τις στρατηγικές και τα συστήματα κάθε χώρας, προβλεψιμότητα των κονδυλίων, διαφάνεια και αμοιβαία λογοδοσία·

43.

υπογραμμίζει ότι η αποτελεσματικότητα της ανάπτυξης θα πρέπει να είναι ένας από τους κύριους μοχλούς της νέας αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ· υπενθυμίζει ότι τούτο δεν εξαρτάται μόνο από τους δωρητές βοήθειας αλλά και από την ύπαρξη αποτελεσματικών και δεκτικών θεσμικών οργάνων, ορθών πολιτικών, κράτους δικαίου, δημοκρατικής διακυβέρνησης χωρίς αποκλεισμούς και διασφαλίσεων κατά της διαφθοράς στις αναπτυσσόμενες χώρες και κατά των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών σε διεθνές επίπεδο·

44.

αναγνωρίζει τον ρόλο των τοπικών και των περιφερειακών κυβερνήσεων στην ανάπτυξη και ιδιαίτερα της αποκεντρωμένης συνεργασίας μεταξύ των τοπικών και των περιφερειακών κυβερνήσεων της Ευρώπης και των χωρών εταίρων ως αποτελεσματικού μέσου ενίσχυσης των αμοιβαίων ικανοτήτων και υλοποίησης των ΣBA σε τοπικό επίπεδο·

Χρηματοδότηση της ανάπτυξης

45.

επαναλαμβάνει ότι η ΕΑΒ θα πρέπει να παραμείνει η ραχοκοκαλιά της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ· υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ για την επίτευξη έως το 2030 του στόχου του 0,7 % του ΑΕΕ υπέρ της ΕAB· τονίζει ότι είναι σημαντικό να αυξήσουν και άλλες χώρες, όπως οι αναπτυγμένες και οι αναδυόμενες, την παροχή ΕΑΒ· υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο της ΕΑΒ ως καταλύτη αλλαγής και μοχλού κινητοποίησης άλλων πόρων· υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ για την κινητοποίηση πόρων για δράσεις στον τομέα της κλιματικής αλλαγής στις αναπτυσσόμενες χώρες, για την κάλυψη του μεριδίου της στη δέσμευση των αναπτυγμένων χωρών ότι θα κινητοποιούν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως και για τη διατήρηση διπλάσιας χρηματοδότησης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες για τη βιοποικιλότητα·

46.

ζητεί να προβλεφθούν αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια για την κατανομή των πόρων της αναπτυξιακής βοήθειας τόσο σε επίπεδο κρατών μελών όσο και σε επίπεδο ΕΕ· ζητεί αυτά τα κριτήρια να βασίζονται στις ανάγκες, στις εκτιμήσεις επιπτώσεων και στις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές επιδόσεις, με στόχο την αποτελεσματικότερη χρήση των κονδυλίων· τονίζει, ωστόσο, ότι η διάθεση των πόρων δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να εξαρτάται από τις επιδόσεις σε τομείς που δεν συνδέονται άμεσα με αναπτυξιακούς στόχους· τονίζει ότι πρέπει να ενθαρρυνθεί και να ανταμειφθεί η πρόοδος για την επίτευξη των αμοιβαία συμφωνηθέντων στόχων· τονίζει τη σημασία της συγκέντρωσης αναλυτικών στοιχείων σε εδαφικό επίπεδο για την καλύτερη αξιολόγηση του αντίκτυπου της ΕΑΒ·

47.

αναγνωρίζει ότι η στήριξη του γενικού προϋπολογισμού προωθεί τον εθνικό ενστερνισμό και την ευθυγράμμιση με τις εθνικές αναπτυξιακές στρατηγικές των χωρών εταίρων, την εστίαση στα αποτελέσματα, τη διαφάνεια και την αμοιβαία λογοδοσία, αλλά υπογραμμίζει ότι τούτο θα πρέπει να εξετάζεται μόνο όταν και εφόσον οι συνθήκες είναι πρόσφορες και υπάρχουν αποτελεσματικά συστήματα ελέγχου· υπενθυμίζει ότι η δημοσιονομική στήριξη είναι το πλέον κατάλληλο μέσο για την προώθηση της καθιέρωσης ενός πραγματικού πολιτικού διαλόγου που οδηγεί σε μεγαλύτερη χειραφέτηση και ενστερνισμό·

48.

εκτιμά ότι η επίτευξη των ΣΒΑ θα απαιτήσει χρηματοδότηση και αναπτυξιακή δράση πέρα από την ΕΑΒ και τις δημόσιες πολιτικές· τονίζει την ανάγκη χορήγησης εγχώριας αλλά και διεθνούς ιδιωτικής και δημόσιας χρηματοδότησης και εκτιμά ότι οι πολιτικές πρέπει να συνδέουν τις δημόσιες και τις ιδιωτικές φιλο-αναπτυξιακές δράσεις, προωθώντας ένα περιβάλλον ευνοϊκό για την οικονομική μεγέθυνση και την δίκαιη κατανομή της μέσω των εθνικών προϋπολογισμών·

49.

υπενθυμίζει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν σημαντικούς περιορισμούς όσον αφορά την αύξηση των φορολογικών εσόδων τους και πλήττονται ιδιαίτερα από την φοροδιαφυγή των εταιρειών και τις παράνομες χρηματοοικονομικές ροές· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ενισχύσουν τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής (ΣAΠ) στον τομέα αυτόν, να διερευνήσουν τον δευτερογενή αντίκτυπο των φορολογικών τους ρυθμίσεων και νόμων στις αναπτυσσόμενες χώρες και να υποστηρίξουν την καλύτερη εκπροσώπηση των αναπτυσσόμενων χωρών στα διεθνή φόρα που συστήνονται για τη μεταρρύθμιση των παγκόσμιων φορολογικών πολιτικών·

50.

καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να στηρίξουν τις χώρες χαμηλού και μέσου εισοδήματος για τη δημιουργία δίκαιων, προοδευτικών, διαφανών και αποτελεσματικών φορολογικών συστημάτων, καθώς και άλλων μέσων εγχώριας κινητοποίησης πόρων, προκειμένου να αυξηθούν η προβλεψιμότητα και η σταθερότητα αυτής της χρηματοδότησης και να μειωθεί η εξάρτηση από τη βοήθεια· ζητεί να διοχετευτεί αυτή η στήριξη σε τομείς όπως η φορολογική διοίκηση και η διαχείριση των δημοσίων οικονομικών, τα συστήματα δίκαιης ανακατανομής, η καταπολέμηση της διαφθοράς, της απατηλής μεταβιβαστικής τιμολόγησης, της φοροδιαφυγής και άλλων μορφών παράνομων χρηματοπιστωτικών ροών· τονίζει τη σημασία της δημοσιονομικής αποκέντρωσης και την ανάγκη ανάπτυξης των ικανοτήτων προκειμένου να στηριχθούν οι υποεθνικές κυβερνήσεις στον σχεδιασμό των τοπικών φορολογικών συστημάτων και της είσπραξης των φόρων·

51.

καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να καθιερώσουν την υποχρεωτική υποβολή εκθέσεων ανά χώρα σχετικά με τις πολυεθνικές εταιρείες, παράλληλα με την υποχρεωτική δημοσίευση περιεκτικών και συγκρίσιμων δεδομένων σχετικά με τις δραστηριότητες των εταιρειών προκειμένου να διασφαλιστούν η διαφάνεια και η λογοδοσία· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να εξετάσουν τον δευτερογενή αντίκτυπο της φορολογικής τους πολιτικής, των διευθετήσεών τους και των νόμων τους στις αναπτυσσόμενες χώρες και να προβούν στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις ώστε να διασφαλιστεί ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες που αποκομίζουν κέρδη στις αναπτυσσόμενες χώρες θα καταβάλλουν το μερίδιο των φόρων που τους αναλογεί στις χώρες αυτές·

52.

υπογραμμίζει την ανάγκη συνδυασμού των συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα με σκοπό τη μόχλευση της χρηματοδότησης πέρα από το ύψος της ΕΑΒ και την έμπρακτη εφαρμογή των αρχών της αναπτυξιακής αποτελεσματικότητας, αλλά υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη αυτές οι συμπράξεις να στηρίζονται σε διαφανή κριτήρια, να αποδεικνύουν ευκρινώς την προσθετικότητά τους και τον θετικό αναπτυξιακό αντίκτυπό τους, να μη διαβρώνουν την καθολική πρόσβαση σε ποιοτικές βασικές δημόσιες υπηρεσίες και όλες οι πληρωμές να είναι διαφανείς·· υπογραμμίζει ότι τα χρηματοδοτούμενα σχέδια πρέπει να σέβονται τους εθνικούς αναπτυξιακούς στόχους, τα διεθνώς αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα και κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα με δεσμευτικό τρόπο, τις ανάγκες και τα δικαιώματα των τοπικών πληθυσμών και τις αρχές της αναπτυξιακής αποτελεσματικότητας· αναγνωρίζει εν προκειμένω ότι η παραδοσιακή χρήση γης, όπως για παράδειγμα από ιδιοκτήτες μικρών εκμεταλλεύσεων και ποιμένες, δεν είναι συνήθως τεκμηριωμένη αλλά πρέπει να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται· επαναλαμβάνει ότι οι επιχειρήσεις που εμπλέκονται σε αναπτυξιακές συμπράξεις θα πρέπει να σέβονται τις αρχές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ), τις κατευθυντήριες αρχές του OHΕ και τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ σε όλες τις δραστηριότητές τους και να προάγουν τις θεμιτές επιχειρηματικές πρακτικές· επισημαίνει ότι οι αναπτυξιακές πολιτικές και προγράμματα έχουν διπλό όφελος όταν επιτυγχάνεται η αναπτυξιακή αποτελεσματικότητα· καλεί όλους τους αναπτυξιακούς φορείς να ευθυγραμμίσουν πλήρως τις δράσεις τους με αυτές τις αρχές·

53.

καλεί την ΕΕ να προωθήσει επενδύσεις που να δημιουργούν αξιοπρεπή απασχόληση, σε συμφωνία με τα πρότυπα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και το Θεματολόγιο 2030· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, την αξία του κοινωνικού διαλόγου και την ανάγκη διαφάνειας και λογοδοσίας του ιδιωτικού τομέα στην περίπτωση των συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και όποτε χρησιμοποιούνται αναπτυξιακά κονδύλια για τον συνδυασμό τους·

54.

τονίζει ότι τα αναπτυξιακά κονδύλια που διατίθενται στο προτεινόμενο Εξωτερικό Επενδυτικό Σχέδιο (ΕΕΣ), καθώς και στα υφιστάμενα καταπιστευματικά ταμεία, πρέπει να συμμορφώνονται με τους αναπτυξιακούς στόχους της ΕΑΒ και τους νέους ΣΒΑ· ζητεί την καθιέρωση μηχανισμών που θα δίνουν τη δυνατότητα στο Κοινοβούλιο να εκπληρώνει τον εποπτικό του ρόλο όταν οι αναπτυξιακοί πόροι της ΕΕ χρησιμοποιούνται εκτός των συνήθων διαδικασιών προϋπολογισμού της ΕΕ, κυρίως με τη χορήγηση σε αυτό καθεστώτος παρατηρητή στα διοικητικά συμβούλια του ΕΕΣ, στα καταπιστευματικά ταμεία και σε άλλα στρατηγικά συμβούλια που αποφασίζουν τις προτεραιότητες και το πεδίο των προγραμμάτων και των έργων·

55.

αναγνωρίζει τον ρόλο των τοπικών πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, των συνεταιρισμών, των μοντέλων συμμετοχικών επιχειρήσεων και των ερευνητικών ιδρυμάτων ως κινητήριων μοχλών μεγέθυνσης, απασχόλησης και τοπικής καινοτομίας που θα συμβάλουν στην επίτευξη των ΣBA· ζητεί να ενθαρρυνθεί ένα περιβάλλον στήριξης των επενδύσεων, του εκβιομηχανισμού, της επιχειρηματικής δραστηριότητας, της επιστήμης, της τεχνολογίας και της καινοτομίας, προκειμένου να ενισχυθεί και να επιταχυνθεί η εγχώρια οικονομική και ανθρώπινη ανάπτυξη, καθώς και ένα περιβάλλον στήριξης προγραμμάτων κατάρτισης και τακτικού διαλόγου δημόσιου-ιδιωτικού τομέα· αναγνωρίζει τον ρόλο της ΕΤΕπ στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ΕΕΣ και τονίζει ότι οι πρωτοβουλίες της θα πρέπει να εστιάζουν ιδιαίτερα στους νέους και στις γυναίκες, να συμβάλλουν — σε συμφωνία με τις αρχές της αναπτυξιακής αποτελεσματικότητας — στην πραγματοποίηση επενδύσεων σε κοινωνικά σημαντικούς τομείς όπως το νερό, η υγεία και η εκπαίδευση, καθώς και να στηρίζουν την επιχειρηματικότητα και τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα· καλεί την ΕΤΕπ να διαθέσει περισσότερους πόρους στη μικροχρηματοδότηση, με αυστηρή συνεκτίμηση της διάστασης του φύλου· καλεί ακόμη την ΕΤΕπ να συνεργαστεί με την Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης (AfDB) για τη χρηματοδότηση μακροπρόθεσμων επενδύσεων υπέρ της βιώσιμης ανάπτυξης και καλεί τις άλλες αναπτυξιακές τράπεζες να προτείνουν μια μικροχρηματοδοτική διευκόλυνση που θα επιδοτεί τα βιώσιμα δάνεια σε οικογενειακές εκμεταλλεύσεις·

56.

θεωρεί απαραίτητο η νέα κοινή αντίληψη να περιλαμβάνει αναφορά στη δέσμευση της ΕΕ να θεσπίσει νομικά διεθνές δεσμευτικό πλαίσιο που θα υποχρεώνει τις εταιρείες να λογοδοτούν για τις παρατυπίες τους στις χώρες όπου δραστηριοποιούνται, δεδομένου ότι έχουν αντίκτυπο σε όλους τους τομείς της κοινωνίας — από την αποκόμιση κέρδους από την παιδική εργασία έως την απουσία αξιοπρεπούς μισθού, από τις πετρελαιοκηλίδες έως τη μαζική αποψίλωση των δασών, και από την παρενόχληση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έως την αρπαγή γαιών·

57.

καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της να προωθήσουν δεσμευτικά μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι πολυεθνικές εταιρείες θα καταβάλλουν φόρους στις χώρες από τις οποίες εξάγεται ή στις οποίες δημιουργείται αξία και να προαγάγουν την υποχρεωτική υποβολή εκθέσεων ανά χώρα από τον ιδιωτικό τομέα, ενισχύοντας κατά τον τρόπο αυτόν τις ικανότητες κινητοποίησης εγχώριων πόρων των χωρών· ζητεί να πραγματοποιηθεί ανάλυση δευτερογενών επιπτώσεων για να μελετηθούν πιθανές πρακτικές μεταφοράς κερδών·

58.

ζητεί να υιοθετηθεί μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση της βιωσιμότητα του χρέους μέσω ενός δεσμευτικού συνόλου προτύπων που θα ορίζουν την υπεύθυνη δανειοδότηση και τον υπεύθυνο δανεισμό, τους λογιστικούς ελέγχους και έναν δίκαιο μηχανισμό εξυπηρέτησης χρεών, ο οποίος θα πρέπει να αξιολογεί τη νομιμότητα και βιωσιμότητα των δανειακών βαρών των χωρών·

Συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής

59.

ζητεί να μια συζήτηση για τη ΣΑΠ σε επίπεδο ΕΕ ώστε να αποσαφηνιστεί η σχέση μεταξύ της ΣΑΠ και της Συνοχής της πολιτικής για τη βιώσιμη ανάπτυξη (ΣΠΒΑ)· υπογραμμίζει την καίρια σημασία της εφαρμογής των αρχών της Συνοχής της Αναπτυξιακής Πολιτικής (ΣΑΠ) σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ· τονίζει ότι η ΣΑΠ θα πρέπει να αποτελεί σημαντικό στοιχείο της στρατηγικής της ΕΕ για την επίτευξη των ΣΒΑ· επαναλαμβάνει την ανάγκη να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι στόχοι αναπτυξιακής συνεργασίας σε όλες τις εσωτερικές και τις εξωτερικές πολιτικές που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες, βρεθούν αποτελεσματικοί μηχανισμοί και να χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενες βέλτιστες πρακτικές σε επίπεδο κρατών μελών για την υλοποίηση και την αξιολόγηση της ΣΑΠ, να διασφαλιστεί η εφαρμογή της ΣΑΠ μέσω μιας προσέγγισης που θα συνεκτιμά τη διάσταση του φύλου και θα προβλέπει τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων φορέων στη διαδικασία αυτή, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των τοπικών και περιφερειακών αρχών·

60.

εκτιμά πως θα πρέπει να θεσπιστεί ένας μηχανισμός διαιτησίας, υπό την αρμοδιότητα του Προέδρου της Επιτροπής, για να διασφαλίζει τη ΣΑΠ και, σε περίπτωση αποκλίσεων μεταξύ των διαφόρων πολιτικών της Ένωσης, ο Πρόεδρος της Επιτροπής θα πρέπει να αναλαμβάνει πλήρως την πολιτική του ευθύνη για τη συνολική θεώρηση και να έχει ως καθήκον να αποφασίζει βάσει των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ένωση στο θέμα της ΣΑΠ· κρίνει ότι, μετά από ένα στάδιο εντοπισμού των προβλημάτων, θα μπορούσε να προβλεφθεί μια μεταρρύθμιση των διαδικασιών λήψης αποφάσεων στις υπηρεσίες της Επιτροπής και στο πλαίσιο της διϋπηρεσιακής συνεργασίας·

61.

ζητεί να ενισχυθεί ο διάλογος μεταξύ της ΕΕ και των αναπτυσσόμενων χωρών όσον αφορά την προώθηση και υλοποίηση της ΣΑΠ από την ΕΕ· εκτιμά ότι οι παρατηρήσεις των εταίρων της ΕΕ όσον αφορά την πρόοδο της ΣΑΠ μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην ακριβή αξιολόγηση του αντικτύπου της·

62.

επαναλαμβάνει το αίτημά του για την ανάπτυξη διαδικασιών διακυβέρνησης που θα προωθούν τη ΣΑΠ σε παγκόσμιο επίπεδο και καλεί την ΕΕ να δώσει το παράδειγμα στην προώθηση της έννοιας της ΣΑΠ σε διεθνές επίπεδο·

Εμπόριο και ανάπτυξη

63.

υπογραμμίζει τη σημασία ενός δίκαιου και κατάλληλα ρυθμισμένου εμπορίου για την προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης, την συμβολή στη βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση και την καταπολέμηση της φτώχειας· τονίζει ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ πρέπει να αποτελεί μέρος της ατζέντας για τη βιώσιμη ανάπτυξη και να αντανακλά τους στόχους της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ·

64.

υπογραμμίζει ότι συνεχίζουν να υπάρχουν μονομερείς εμπορικές προτιμήσεις προς όφελος αναπτυσσόμενων χωρών που δεν συγκαταλέγονται στις «λιγότερο αναπτυγμένες χώρες», προκειμένου να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη· θεωρεί επίσης ότι η νέα Kοινή Aντίληψη θα πρέπει να περιλαμβάνει αναφορά στη δέσμευση της ΕΕ να προωθήσει δίκαια και δεοντολογικά εμπορικά συστήματα με τους μικροπαραγωγούς στις αναπτυσσόμενες χώρες·

65.

εκφράζει την ικανοποίησή του για την αναγνώριση της σημαντικής συμβολής του δίκαιου εμπορίου στην υλοποίηση του Θεματολογίου 2030 του OHΕ· καλεί την ΕΕ να υλοποιήσει και να αναπτύξει περαιτέρω τη δέσμευσή της να στηρίξει την υιοθέτηση δίκαιων εμπορικών συστημάτων στην ΕΕ και στις χώρες εταίρους προκειμένου να προωθηθούν μοντέλα βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής μέσω των εμπορικών πολιτικών της·

66.

τονίζει την ανάγκη μεγαλύτερης στήριξης των αναπτυσσόμενων χωρών με στόχο την ανάπτυξη των ικανοτήτων, των υποδομών και του εγχώριου ιδιωτικού τομέα, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα σε αυτές τις χώρες να προσθέτουν αξία στην παραγωγή και να τη διαφοροποιήσουν και να αυξήσουν τις εμπορικές τους συναλλαγές·

67.

επαναλαμβάνει ότι ένα υγιές περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου ενός σταθερού κλίματος, είναι απαραίτητο για την εξάλειψη της φτώχειας· στηρίζει τις προσπάθειες της ΕΕ για την αύξηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας κατά τη διαχείριση των φυσικών πόρων, την εξόρυξη και το εμπόριο φυσικών πόρων, για την προώθηση της βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής, όπως επίσης και για την πρόληψη του παράνομου εμπορίου σε τομείς όπως τα ορυκτά, η ξυλεία και η άγρια πανίδα και χλωρίδα· πιστεύει ακράδαντα ότι χρειάζονται και άλλες παγκόσμιες προσπάθειες για την ανάπτυξη κανονιστικών πλαισίων για τις αλυσίδες εφοδιασμού και μεγαλύτερη λογοδοσία του ιδιωτικού τομέα, ούτως ώστε να διασφαλιστούν η βιώσιμη διαχείριση και το εμπόριο των φυσικών πόρων, αλλά και για να μπορέσουν οι πλούσιες σε πόρους χώρες και οι πληθυσμοί τους που προστατεύουν τα δικαιώματα των τοπικών και αυτοχθόνων κοινοτήτων να επωφεληθούν περαιτέρω από αυτό το εμπόριο και από τη βιώσιμη διαχείριση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων· χαιρετίζει την πρόοδο που έχει σημειωθεί από τότε που υπογράφηκε το Σύμφωνο Βιωσιμότητας του Μπανγκλαντές και ζητεί από την Επιτροπή να επεκτείνει τα πλαίσια αυτά και σε άλλους τομείς· καλεί εν προκειμένω την Επιτροπή να ενισχύσει, στον προτεινόμενο κανονισμό της ΕΕ σχετικά με τα ορυκτά που αποτελούν αιτία συρράξεων, και για άλλους τομείς την εταιρική κοινωνική ευθύνη και τις πρωτοβουλίες δέουσας επιμέλειας που συμπληρώνουν τον υφιστάμενο κανονισμό της ΕΕ για την ξυλεία·

68.

θεωρεί λυπηρό το ότι εξακολουθεί να απουσιάζει ένα κανονιστικό πλαίσιο για τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες συμμορφώνονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα, γεγονός το οποίο επιτρέπει σε ορισμένα κράτη και σε ορισμένες εταιρείες να τα παρακάμπτουν ατιμωρητί· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συμμετάσχουν ενεργά στις εργασίες του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και του Προγράμματος του OHΕ για το Περιβάλλον όσον αφορά μια διεθνή συνθήκη που θα καθιστά τις διεθνικές εταιρείες υπόλογες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καταστρατηγήσεις των περιβαλλοντικών προτύπων·

69.

επαναβεβαιώνει τη σημασία της ανάληψης συντονισμένων, επιταχυμένων δράσεων για την αντιμετώπιση του υποσιτισμού, ώστε να υλοποιηθεί το Θεματολόγιο 2030 και να επιτευχθεί ο ΣΒΑ 2 για την εξάλειψη της πείνας·

70.

υπενθυμίζει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζουν τα δάση στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και στην ελάφρυνση της φτώχειας και καλεί την ΕΕ να συμβάλει στην ανακοπή και αναστροφή της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών και να προαγάγει στις αναπτυσσόμενες χώρες τη βιώσιμη διαχείριση·

Ασφάλεια και ανάπτυξη

71.

επαναλαμβάνει την άμεση σχέση μεταξύ ασφάλειας και ανάπτυξης, αλλά υπογραμμίζει την ανάγκη αυστηρής εφαρμογής της πρόσφατης μεταρρύθμισης της ΕAB σε ό,τι αφορά τη χρήση αναπτυξιακών μέσων για σκοπούς της πολιτικής στον τομέα της ασφαλείας, και τούτο μέσα από την επιδίωξη του ξεκάθαρου στόχου της εξάλειψης της φτώχειας και της προώθησης της βιώσιμης ανάπτυξης· τονίζει ότι ο στόχος για ειρηνικές και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνίες με πρόσβαση όλων στη δικαιοσύνη θα πρέπει να μεταφραστεί σε εξωτερική δράση της ΕΕ που θα στηρίζει όλους τους τοπικούς φορείς οι οποίοι είναι σε θέση να επιτύχουν τους στόχους αυτούς, για την ανάπτυξη ανθεκτικότητας, την προώθηση της ασφάλειας των ατόμων, την ενίσχυση του κράτους δικαίου, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και την αντιμετώπιση των πολυσύνθετων προκλήσεων της ανασφάλειας, της αστάθειας και της δημοκρατικής μετάβασης·

72.

εκτιμά ότι πρέπει να ενισχυθούν οι συνέργειες μεταξύ της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) και των αναπτυξιακών μέσων προκειμένου να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ πρόληψης των συγκρούσεων, διευθέτησης των συγκρούσεων και αποκατάστασης και ανάπτυξης μετά το πέρας των συγκρούσεων· τονίζει ότι τα προγράμματα εξωτερικής πολιτικής και τα συναφή μέτρα πρέπει να είναι περιεκτικά, ειδικά προσαρμοσμένα στην κατάσταση της χώρας και, όταν χρηματοδοτούνται με μέσα προοριζόμενα για την αναπτυξιακή πολιτική, να συμβάλλουν στους βασικούς αναπτυξιακούς στόχους όπως καθορίζονται στο πλαίσιο της ΕΑΒ· υπογραμμίζει ότι βασικοί στόχοι της αναπτυξιακής συνεργασίας παραμένουν η στήριξη των χωρών στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν σταθερά και ειρηνικά κράτη που σέβονται τη χρηστή διακυβέρνηση, το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα και η επιδίωξη εγκαθίδρυσης βιώσιμων οικονομιών της αγοράς με στόχο την επίτευξη ευημερίας των ανθρώπων και την ικανοποίηση όλων των ανθρώπινων βασικών αναγκών· τονίζει την ανάγκη να αυξηθεί η εξαιρετικά περιορισμένη χρηματοδότηση της ΚΠΑΑ στο πλαίσιο αυτό προκειμένου να επιτραπεί η ευρύτερη χρήση της, μεταξύ άλλων προς όφελος της ανάπτυξης σύμφωνα με τη ΣΑΠ·

Μετανάστευση και ανάπτυξη

73.

τονίζει τον κεντρικό ρόλο της αναπτυξιακής συνεργασίας στην αντιμετώπιση των γενεσιουργών αιτίων της αναγκαστικής μετανάστευσης και της εκτόπισης, όπως αστάθεια των κρατών, συγκρούσεις, ανασφάλεια και περιθωριοποίηση, φτώχεια, ανισότητα και διακρίσεις, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κακή πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες (υγεία και εκπαίδευση) και κλιματική αλλαγή· ορίζει τους ακόλουθους σκοπούς και στόχους ως προϋπόθεση για σταθερά, ανθεκτικά κράτη λιγότερο εκτεθειμένα σε καταστάσεις ικανές να προκαλέσουν αναγκαστική μετανάστευση: προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των λαών, οικοδόμηση της δημοκρατίας, χρηστή διακυβέρνηση και κράτος δικαίου, κοινωνική ένταξη και συνοχή, οικονομικές ευκαιρίες με αξιοπρεπή απασχόληση και μέσω ανθρωποκεντρικών εμπορικών επιχειρήσεων και χώρου στην πολιτική για την κοινωνία των πολιτών· ζητεί να επικεντρωθεί η αναπτυξιακή συνεργασία σε αυτούς τους σκοπούς και στόχους ώστε να αυξηθεί η ανθεκτικότητα, και ζητεί στις καταστάσεις ανάγκης να παρέχεται αναπτυξιακή βοήθεια συσχετισμένη με τη μετανάστευση, ώστε να σταθεροποιείται η κατάσταση, να διατηρείται η λειτουργία των κρατών και να μπορούν οι εκτοπισμένοι να διαβιούν αξιοπρεπώς·

74.

υπενθυμίζει, όπως τονίστηκε στο Θεματολόγιο 2030 του OHΕ, τη θετική συμβολή των μεταναστών στην βιώσιμη ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων των εμβασμάτων, των οποίων τα έξοδα εκτέλεσης θα πρέπει να μειωθούν περαιτέρω· υπογραμμίζει ότι για να δοθεί ταυτόχρονη και ουσιαστική απάντηση στα προβλήματα που σχετίζονται με την μετανάστευση και την κρίση απαιτείται μια πιο συντονισμένη, συστηματική και διαρθρωμένη προσέγγιση, που θα συνταιριάζει τα συμφέροντα των χωρών προέλευσης και των χωρών προορισμού· τονίζει ότι ένας αποτελεσματικός τρόπος συνδρομής των μεγάλων αριθμών προσφύγων και αιτούντων άσυλο συνίσταται στη βελτίωση των συνθηκών και στην παροχή τόσο ανθρωπιστικής όσο και αναπτυξιακής βοήθειας· ταυτόχρονα αντιτίθεται σε οποιαδήποτε προσπάθεια εξάρτησης της βοήθειας από συνοριακούς ελέγχους, διαχείριση των μεταναστευτικών ορών ή συμφωνίες επανεισδοχής·

75.

υπογραμμίζει ότι οι χώρες προέλευσης και διέλευσης των μεταναστών χρειάζονται ειδικά προσαρμοσμένες λύσεις για την ανάπτυξη οι οποίες θα ανταποκρίνονται στις αντίστοιχες πολιτικές και κοινωνικοοικονομικές καταστάσεις τους· τονίζει ότι αυτή η συνεργασία πρέπει να προωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια για όλους, τη χρηστή διακυβέρνηση, την ειρήνη και την οικοδόμηση δημοκρατίας και ότι θα πρέπει να βασίζεται σε κοινά συμφέροντα και αξίες και στον σεβασμό του διεθνούς δικαίου·

76.

υπογραμμίζει την ανάγκη στενού κοινοβουλευτικού ελέγχου και παρακολούθησης των συμφωνιών που συνδέονται με τη διαχείριση της μετανάστευσης και της χρήσης των αναπτυξιακών πόρων που συνδέονται με τη μετανάστευση· τονίζει τη σημασία της στενής συνεργασίας και της καθιέρωσης μιας ορθής πρακτικής στην ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ θεσμικών οργάνων, ιδίως για θέματα μετανάστευσης και ασφάλειας· υπενθυμίζει τις ανησυχίες του σχετικά με την αυξανόμενη χρήση καταπιστευματικών ταμείων, λόγω περιορισμένης διαφάνειας, απουσίας διαβουλεύσεων και περιφερειακού ενστερνισμού·

77.

επισημαίνει ότι, δεδομένων των πρόσφατων ευρωπαϊκών πολιτικών μέτρων για την καταπολέμηση των γενεσιουργών αιτίων της αναγκαστικής μετανάστευσης, η ευρωπαϊκή αναπτυξιακή πολιτική πρέπει να συμπεριληφθεί στον ορισμό της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας του ΟΟΣΑ και να βασίζεται στις αναπτυξιακές ανάγκες και στα ανθρώπινα δικαιώματα· τονίζει επίσης ότι η αναπτυξιακή βοήθεια δεν πρέπει να εξαρτάται από τη συνεργασία σε θέματα μετανάστευσης όπως διαχείριση των συνόρων ή συμφωνίες επανεισδοχής·

Ανθρωπιστική βοήθεια

78.

τονίζει την ανάγκη στενότερης σχέσης μεταξύ της ανθρωπιστικής βοήθειας και της αναπτυξιακής συνεργασίας προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα χρηματοδοτικά κενά, να αποφευχθούν οι επικαλύψεις και η δημιουργία παράλληλων συστημάτων και να δημιουργηθούν οι συνθήκες για βιώσιμη ανάπτυξη με ενσωματωμένη ανθεκτικότητα και μέσα για βελτιωμένη πρόληψη κρίσεων και ετοιμότητα· καλεί την ΕΕ να εκπληρώσει τη δέσμευσή της να διαθέσει έως το 2020 τουλάχιστον το 25 % της ανθρωπιστικής της βοήθειας σε τοπικούς και εθνικούς φορείς με όσο το δυνατόν πιο άμεσο τρόπο, όπως έχει συμφωνηθεί στη «μεγάλη συμφωνία» (Grand Bargain)·

79.

υπενθυμίζει τις θεμελιώδεις αρχές της ανθρωπιστικής βοήθειας: ανθρωπιά, ουδετερότητα, ανεξαρτησία και αμεροληψία· χαιρετίζει την επιμονή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά τη συγχώνευση της Ευρωπαϊκής Kοινής Aντίληψης για την Aνάπτυξη και της Ευρωπαϊκής Kοινής Aντίληψης για την Aνθρωπιστική Bοήθεια·

80.

τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης της διεθνούς βοήθειας, του συντονισμού και των πόρων για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, την ανάκαμψη και την ανασυγκρότηση έπειτα από καταστροφές·

81.

χαιρετίζει τη δέσμευση να στηριχθεί τόσο η προώθηση των τεχνολογιών της πληροφορίας και των επικοινωνιών στις αναπτυσσόμενες χώρες όσο και η δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ψηφιακή οικονομία, μέσα από την ενίσχυση της ελεύθερης, ανοικτής και ασφαλούς συνδεσιμότητας· υπενθυμίζει ότι οι δορυφόροι μπορούν να παράσχουν οικονομικά αποδοτικές λύσεις για τη σύνδεση πάγιων στοιχείων και ατόμων στις απομακρυσμένες περιοχές και ενθαρρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να το λαμβάνουν αυτό υπόψη κατά τις εργασίες τους στον τομέα αυτόν·

Παγκόσμια δημόσια αγαθά και προκλήσεις

82.

πιστεύει θερμά ότι η παγκόσμια παρουσία της ΕΕ και των κρατών μελών της παρέχει σε αυτά τα τελευταία τη δυνατότητα να συνεχίσουν να διαδραματίζουν ηγετικό διεθνή ρόλο στο Πρόγραμμα για τα παγκόσμια δημόσια αγαθά και τις προκλήσεις (GPGC), αγαθά και προκλήσεις υπό αυξανόμενη πίεση και με δυσανάλογη επίδραση στους φτωχούς· ζητεί να συνεκτιμήσει η Kοινή Aντίληψη τα παγκόσμια δημόσια αγαθά και τις προκλήσεις, ειδικότερα τα θέματα της ανθρώπινης ανάπτυξης, του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων της κλιματικής αλλαγής και της πρόσβασης στο νερό, της ανασφάλειας και της ευπάθειας των κρατών, της μετανάστευσης, των οικονομικά προσιτών ενεργειακών υπηρεσιών, της επισιτιστικής ασφάλειας και της εξάλειψης του υποσιτισμού και της πείνας·

83.

υπενθυμίζει ότι η οικογενειακή και μικρής κλίμακας γεωργία, το συνηθέστερο γεωργικό μοντέλο παγκοσμίως, διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης: συμβάλλει σημαντικά στην ασφάλεια των τροφίμων, στην καταπολέμηση της διάβρωσης του εδάφους και της απώλειας της βιοποικιλότητας, καθώς και στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, παρέχοντας ταυτόχρονα θέσεις εργασίας· τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει στο εξής να προωθήσει αφενός τη δημιουργία οργανώσεων γεωργών, συμπεριλαμβανομένων των συνεταιρισμών, και αφετέρου μια βιώσιμη γεωργία επικεντρωμένη στις αγρο-οικολογικές πρακτικές, στην βελτιωμένη παραγωγικότητα των οικογενειακών εκμεταλλεύσεων, στα δικαιώματα των χωρικών και στα δικαιώματα χρήσης γης, και στα ανεπίσημα συστήματα σπόρων ως μέσο επισιτιστικής ασφάλειας, τροφοδοσίας των τοπικών και περιφερειακών αγορών, δίκαιου εισοδήματος και αξιοπρεπούς ζωής για τους γεωργούς·

84.

υπενθυμίζει ότι ο «ιδιωτικός τομέας» δεν αποτελεί ομοιογενές σύνολο φορέων· τονίζει ως εκ τούτου πως, όταν πρόκειται για τον ιδιωτικό τομέα, η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ και των κρατών μελών θα πρέπει να αποτελείται από διαφοροποιημένες στρατηγικές που θα δεσμεύουν τα διάφορα είδη φορέων του ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων των φορέων του ιδιωτικού τομέα που ελέγχονται από παραγωγούς, των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, των συνεταιρισμών, των επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων της αλληλέγγυας οικονομίας·

85.

επαναβεβαιώνει ότι η διασφάλιση της πρόσβασης όλων των ανθρώπων σε οικονομικά προσιτή, αξιόπιστη, βιώσιμη και σύγχρονη ενέργεια έως το 2030 (ΣΒΑ 7) έχει κρίσιμη σημασία για την ικανοποίηση των βασικών ανθρώπινων αναγκών, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε καθαρό νερό, αποχέτευση, υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση, και είναι ουσιώδης για τη στήριξη της δημιουργίας τοπικών επιχειρήσεων και όλων των ειδών οικονομικής δραστηριότητας καθώς και ως βασικός μοχλός αναπτυξιακής προόδου·

86.

τονίζει ότι η αύξηση της παραγωγικότητας των ιδιοκτητών μικρών εκμεταλλεύσεων και η επίτευξη γεωργίας και συστημάτων τροφίμων βιώσιμων και ανθεκτικών στο κλίμα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη του ΣΒΑ 2 και στην έννοια της βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής του ΣBA 12, η οποία πηγαίνει πέρα από τις αρχές της κυκλικής οικονομίας και καλύπτει τα προβλήματα περιβαλλοντικών, κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει ως εκ τούτου να εστιασθεί στην προαγωγή της βιώσιμης παραγωγής τροφίμων και των ανθεκτικών γεωργικών πρακτικών που αυξάνουν την παραγωγικότητα και την παραγωγή· αναγνωρίζει τις ειδικές ανάγκες των γυναικών-γεωργών στο θέμα της επισιτιστικής ασφάλειας·

87.

υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η συνέχιση των εργασιών για τη βελτίωση της πρόσβασης σε ύδρευση, αποχέτευση και υγιεινή ως οριζόντια θέματα που έχουν αντίκτυπο στην επίτευξη των λοιπών στόχων του προγράμματος δράσης για την περίοδο μετά το 2015, συμπεριλαμβανομένων της υγείας, της εκπαίδευσης και της ισότητας των φύλων·

88.

καλεί την ΕΕ να προωθήσει παγκόσμιες πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συνδέονται με την ταχέως διογκούμενη αστικοποίηση και για τη δημιουργία ασφαλέστερων, πιο συμμετοχικών, πιο ανθεκτικών και πιο βιώσιμων πόλεων· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, την πρόσφατη έγκριση του νέου αστικού θεματολογίου της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τη Στέγαση και τη Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη (Habitat III) το οποίο στοχεύει στην αναζήτηση καλύτερων τρόπων σχεδιασμού, μελέτης, χρηματοδότησης, ανάπτυξης, διακυβέρνησης και διαχείρισης των πόλεων ως συμβολή στην καταπολέμηση της φτώχειας και της πείνας, στη βελτίωση της υγείας και στην προστασία του περιβάλλοντος·

89.

ζητεί από την ΕΕ περαιτέρω προσπάθειες για την προστασία των ωκεανών και των θαλάσσιων πόρων· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, τις πρόσφατες πρωτοβουλίες της Επιτροπής για τη βελτίωση της διεθνούς διαχείρισης των ωκεανών προκειμένου να προωθηθεί η καλύτερη διαχείριση και να μετριαστεί ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής στις θάλασσες και στα οικοσυστήματα·

90.

τονίζει τη σημασία του να συνεκτιμηθεί η σχέση της βιώσιμης γεωργίας και αλιείας με την βελτιωμένη παραγωγικότητα, που οδηγεί σε μικρότερες απώλειες και σπατάλη τροφίμων, σε διαφανή διαχείριση των φυσικών πόρων και σε προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή·

Αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ

91.

επαναλαμβάνει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που προσφέρει η αναπτυξιακή δράση της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της παγκόσμιας παρουσίας της, την ευελιξία που προσφέρουν τα πολλά και διάφορα μέσα και οι μέθοδοι υλοποίησής της, τον ρόλο της και τη δέσμευσή της στη συνοχή και τον συντονισμό των πολιτικών, την προσέγγισή της που βασίζεται στα δικαιώματα και τη δημοκρατία, το μέγεθός της σε επίπεδο παροχής κρίσιμης μάζας επιδοτήσεων, καθώς και την πάγια στήριξή της προς την κοινωνία των πολιτών·

92.

υπογραμμίζει την ανάγκη να μετουσιωθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ΕΕ σε εστιασμένη δράση σε ορισμένους τομείς πολιτικής, όπου ενδεικτικά περιλαμβάνονται η δημοκρατία, η χρηστή διακυβέρνηση και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα παγκόσμια δημόσια αγαθά και προκλήσεις, το εμπόριο και η περιφερειακή ολοκλήρωση, και να αντιμετωπισθούν τα γενεσιουργά αίτια της ανασφάλειας και της αναγκαστικής μετανάστευσης· τονίζει ότι η εστίαση αυτή θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες και τις προτεραιότητες των μεμονωμένων αναπτυσσόμενων χωρών και περιφερειών σύμφωνα με τις αρχές του ενστερνισμού και της εταιρικής σχέσης·

93.

υπενθυμίζει τον ολοένα και σημαντικότερο ρόλο του αθλητισμού στην ανάπτυξη και την ειρήνη μέσα από την προαγωγή της ανεκτικότητας και μιας νοοτροπίας αλληλοσεβασμού, καθώς και στη χειραφέτηση των ανδρών και των νέων, των ατόμων και των κοινοτήτων, στην υγεία, την εκπαίδευση και την κοινωνική ένταξη·

94.

υπενθυμίζει τη σημασία ενός συλλογικού συνολικού, διαφανούς και έγκαιρου συστήματος λογοδοσίας για την εποπτεία και αξιολόγηση της εφαρμογής του Θεματολογίου 2030 και της Kοινής Aντίληψης από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της, και τονίζει ότι η υποβολή ετήσιων εκθέσεων για την πρόοδο στην εφαρμογή όλων των δεσμεύσεων αναπτυξιακής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων των δεσμεύσεων για την αποτελεσματικότητα, την ΣAΠ και την ΕAB, συνεχίζει να είναι αναγκαία για τη λογοδοσία και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο· θεωρεί λυπηρά τα πρόσφατα και αναμενόμενα κενά στην υποβολή εκθέσεων· επιδοκιμάζει τα σχέδια της Επιτροπής να διενεργήσει μια μεσοπρόθεσμη αξιολόγηση της εφαρμογής της Kοινής Aντίληψης·

ο

ο ο

95.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης.

(1)  EE C 46 της 24.2.2006, σ. 1.

(2)  http://www.oecd.org/dac/effectiveness/49650173.pdf

(3)  http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-14684-2016-INIT/en/pdf

(4)  http://www.un.org/ga/search/view_doc.asp?symbol=A/RES/70/1&Lang=E

(5)  http://www.un.org/esa/ffd/wp-content/uploads/2015/08/AAAA_Outcome.pdf

(6)  https://unfccc.int/resource/docs/2015/cop21/eng/l09r01.pdf

(7)  https://www.worldhumanitariansummit.org/

(8)  https://habitat3.org/the-new-urban-agenda/

(9)  http://effectivecooperation.org/wp-content/uploads/2016/05/4314021e.pdf

(10)  Συμπεράσματα του Συμβουλίου, 15.5.2007.

(11)  Συμπεράσματα του Συμβουλίου, 19.5.2014.

(12)  Έγγραφο 10715/16 του Συμβουλίου.

(13)  ΕΕ C 280 Ε της 18.11.2006, σ. 484.

(14)  ΕΕ C 33 Ε της 5.2.2013, σ. 77.

(15)  ΕΕ C 468 της 15.12.2016, σ. 73.

(16)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2014)0059.

(17)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0196.

(18)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0265.

(19)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0137.

(20)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0224.

(21)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0246.

(22)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0437.

(23)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0299.

(24)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0437.

(25)  Ψήφισμα της 11ης Δεκεμβρίου 2013.


Top